fred teeven vvd « Debat in de Digitale Hofstad

Tot ziens Mark Harbers VVD Staatssecretaris Justitie en Veiligheid !!!!

Dag Mark

Mark Harbers (VVD) trad af als staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. De bewindsman die verantwoordelijk is voor asielzaken vertrekt nadat bekend is geworden dat zijn ministerie cijfers over criminaliteit onder asielzoekers bewust onvolledig heeft weergegeven in een rapportage.

“Dat de cijfers op deze wijze gerapporteerd zijn, valt onder mijn bestuurlijke verantwoordelijkheid“, zei Harbers dinsdag 21.05.2019 tijdens een debat in de Kamer. “Niet alleen ben ik daarvoor in staatsrechtelijke zin verantwoordelijk, ik voel me daar verantwoordelijk voor.”

Ambtenaren op het ministerie trokken aan de bel over het verdoezelen van cijfers in een rapportage over misdrijven door asielzoekers, maar er werd niets aan de rapportage aangepast. Daardoor verdwenen zware misdrijven als moord, doodslag en kindermisbruik onder het kopje ‘overig’. “Onbedoeld”, zei staatssecretaris Harbers vorige week al. En: “Het had niet zo gemoeten”.

Asielzoekers

Eerder deze week gaf staatssecretaris Mark Harbers (Asiel, VVD) politiecijfers vrij van de criminaliteit die asielzoekers plegen, maar deze vormen van criminaliteit bleven daarin onbenoemd.

Probleem was echter dat Harbers zeer ernstige incidenten zoals (pogingen) moord en doodslag, mishandelingen en zedendelicten bleek te hebben ondergebracht onder het kopje ‘overige’. Hierdoor was het niet lezen in het overzicht dat het om deze vormen van criminaliteit ging. Het gaat in ieder geval om 79 zedenmisdrijven, 51 zware mishandelingen en 31 verdenkingen van (poging) moord en doodslag.

Harbers liet al snel weten dat de fouten niet bewust waren gemaakt, maar in de Tweede Kamer werd wel degelijk gezegd dat het er alle schijn van had dat zaken waren ‘verdoezeld’.

Harbers rekent zichzelf aan dat hij niet heeft gevraagd wat er onder de verhullende noemer ‘overig’ was geschaard vóór de misdaadcijfers naar de Kamer werden gestuurd. ,,Ik was al erg geschrokken van de andere categorieën.’’ Toen aan het licht kwam dat daaronder ernstige misdrijven vielen, had hij moeten doorvragen of dat bekend was en daar bewust voor was gekozen.

De staatssecretaris tilt des te zwaarder aan de gemaakte fouten omdat wangedrag door asielzoekers ‘het belangrijkste en grootste probleem in mijn portefeuille’ is. Dan ‘moeten de feiten op z’n minst inzichtelijk zijn’, zei hij, en juist daar schortte het aan.

AD 25.05.2019

Nawoord

In de criminaliteitscijfers over asielzoekers zit geen verdenking in verband met moord. Het enige misdrijf met fatale afloop werd gepleegd uit zelfverdediging. Dat blijkt uit onderzoek van het AD dat door de politie is bevestigd aan de NOS.

Staatssecretaris Harbers stapte deze week op omdat hij in een rapport misdrijven gepleegd door asielzoekers had ‘weggemoffeld’ onder het kopje ‘overig’. Daarbij ging het om verdenkingen wegens moord, doodslag en zedenzaken.

Zelfverdediging

Omdat er op de lijst 31 registraties van moord en doodslag stonden, leek het te gaan om 31 moorden die onder het tapijt waren geveegd, maar dat klopt niet. In één geval was sprake van doodslag, maar de verdachte werd ontslagen van rechtsvervolging. De rechter oordeelde dat de man had gehandeld uit zelfverdediging toen hij werd mishandeld.

In de andere gevallen ging het om meldingen waarin sprake was van poging tot moord of doodslag, een sepot, een dna-afname en een mishandeling.

Het geval van doodslag vond plaats in juli vorig jaar in een slagerij in de Haagse Schilderswijk. Twee werknemers kregen daar ruzie met elkaar. Een van hen, de Afghaanse verdachte, stak daarbij vijf keer met een fileermes in de zij van het slachtoffer.

Bekijk ook;

Harbers treedt af om ‘wegmoffelen’ misdaadcijfers asielzoekers

Nieuwe asieldiscussie kostte Harbers de kop

Rutte is zich rot geschrokken van misdaadcijfers asielzoekers

lees ook:

lees: Nadere duiding incidentenoverzicht in de Rapportage vreemdelingenketen 01.07.2019

lees: Brief_OM_over_nadere_duiding_incidentenoverzicht_in_de_Rapportage_vreemdelingenketen 20.06.2019

lees: Brief politie over nadere duiding incidentenoverzicht in de Rapportage vreemdelingenketen 19.06.2019

lees: incidentenoverzicht in de rapportage vreemdelingenketen 16.05.2019

lees: rapportage-vreemdelingenketen 2018 14.05.2019

lees: rapportage vreemdelingenketen 2018-2 Rapport

Lees nog eens rustig alles terug over de aanstelling en politieke carrière van Harbers in zijn profiel.

Harbers is de vierde VVD-bewindsman op het ministerie van Justitie die tussentijds opstapt. Zijn partijgenoten Opstelten, Teeven en Van der Steur gingen hem voor. Kamerleden pleitten naar aanleiding van de eerdere affaires voor een grondig onderzoek en het maken van schoon schip.

Eerder geblunder bij ministerie van Justitie en Veiligheid:

2019: staatssecr. Harbers (VVD)

2017: minister v.d. Steur (VVD)

‘Ard van der Steur volgt Opstelten op als minister’ 19.03.2015

Ard van der Steur loog tegen Kamer over bonnetjesaffaire 23.01.2017

Minister Van der Steur treedt af om Teevendeal 27.01.2017

2015: minister Opstelten (VVD)

zie ook: Goedendag Minister Ivo Opstelten VVD en staatssecretaris Fred Teeven VVD

2015: staatssecr. Teeven (VVD)

zie ook: De nasleep van de ‘Teeven-deal’

zie ook: Commissie-Oosting – heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 3 nasleep

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 2

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 1

zie ook: Commissie-Oosting – Onderzoek ‘Teeven-deal’

Het aftreden van Harbers stemt overeen met de theorie van de zweepslag: door de eer aan zichzelf te houden, stelt de vertrekkend bewindsman zijn opvolger in staat om krachtig de leiding te nemen en de zaak eens flink uit te mesten. Maar helaas sneuvelt op dit departement gemiddeld elk jaar wel een VVD’er – Ivo Opstelten, Fred Teeven, Ard van der Steur, en nu dus Harbers – zodat het personeel heus niet meer opschrikt van een nieuwe portretfoto in de galerij van oud-ministers en ex-staatssecretarissen.

De VVD-kandidaten 2, 3, 8 en 9 sneuvelden

Wie de VVD nu naar voren schuift voor deze hoofdpijn-vacature is meteen weer enorm boeiend. Van de tien hoogste VVD’ers op de kandidatenlijst voor de laatste Kamerverkiezingen, moesten inmiddels de nummers 2, 3, 8 en 9 het veld ruimen, en dat ging niet zachtzinnig: Halbe Zijlstra, Jeanine Hennis, Han ten Broeke en Harbers.

zie ook; Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 3 – VVD nummer 1

zie ook; Wederom tot ziens Halbe Zijlstra VVD

zie ook; Tot ziens maar weer Minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra VVD

zie ook; Gerommel door kamerlid Han ten Broeke VVD

Harbers beperkt schade voor VVD met snelle aftocht

Harbers stapt op na rel verdoezelde asielcijfers

Harbers viel niet, zoals Halbe, hij deed een dienstmededeling

Vlak voordat hij aftrad, bood Harbers extra transparantie over …

Het aftreden van staatssecretaris Harbers is een zware dreun voor …

Europarlementariër Hans van Baalen wil Harbers absoluut niet …

Mark Rutte: Spijtig dat we afscheid moeten nemen van Mark Harbers

BREEK 2: Staatssecretaris Mark Harbers treedt af, dient …

LIVE. Mark Harbers Opgehoepeld

Staatssecretaris Harbers treedt af om criminaliteitscijfers …

Meer voor mark harbers

Mark Harbers – Wikipedia

Markus Gerardus Jozef (Mark) Harbers (Ede, 19 april 1969) is een Nederlands politicus van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Hij was van 26 …

Functie‎: ‎Staatssecretaris van Justitie en Veilig…

Volledige naam‎: ‎Markus Gerardus Jozef Harbers

Geboorteplaats‎: ‎Ede

Partij‎: ‎VVD‎ (sinds 1994)

‎Loopbaan · ‎Gemeenteraadslid en … · ‎Tweede Kamerlid · ‎Staatssecretaris van …

Staatssecretaris Mark Harbers van Vreemdelingenzaken verwacht …

Staatssecretaris Mark Harbers treedt af na rel misleidende …

Asielzoekers Staatssecretaris Harbers verwacht te moeten …

“Staatssecretaris Mark Harbers is blij dat hij van zijn baan af is”

Staatssecretaris Harbers treedt af

Staatssecretaris Harbers verwacht te moeten opstappen

Tom-Jan Meeus over aftreden Mark Harbers

Mark Harbers on Twitter: “Ik was in Albanië om illegale migratie tegen te gaan. Wil je weten …

Staatssecretaris Mark Harbers haalt uit naar asieladvocaten

Mark Harbers on Twitter: “Gisteren in de haven van Hoek van Holland op bezoek bij …

Harbers stapt op na rel verdoezelde asielcijfers | Harbers stapt op

Staatssecretaris Harbers treedt waarschijnlijk af om rel ‘verdoezelde …

Harbers beperkt schade voor VVD met snelle aftocht | De Volkskrant

Mark Harbers (@markharbers) | Twitter

Mark Harbers – VVD

M.G.J. (Mark) Harbers – Parlement.com

Het aftreden van staatssecretaris Harbers is een zware dreun voor de …

mark harbers man

mark harbers gezin

mark harbers echtgenote

mark harbers vrouw

mark harbers contact

mark harbers vriend

mark harbers staatssecretaris

mark harbers relatie

Staatssecretaris geeft meer gedetailleerde informatie over misdrijven asielzoekers

NOS 01.07.2019 Staatssecretaris Broekers-Knol van Justitie en Veiligheid heeft meer informatie naar buiten gebracht over zedendelicten en pogingen tot doodslag en moord door asielzoekers. Daaruit blijkt dat er vorig jaar sprake was van twaalf aanrandingen. Eén asielzoeker werd veroordeeld wegens ontucht met kinderen en één keer was sprake van doodslag, in een steekpartij. Verder zijn er twee asielzoekers veroordeeld voor een poging tot doodslag.

Onder de voorganger van Broekers-Knol, Harbers, waren meldingen van deze misdrijven terechtgekomen onder de noemer ‘overig’. Dat kostte Harbers de kop omdat de indruk werd gewekt dat ernstige misdrijven werden weggemoffeld.

Staatssecretaris Broekers-Knol biedt in haar brief openheid van zaken over veroordelingen voor zedendelicten en pogingen tot doodslag en moord. Een aantal rechtszaken loopt nog, dus mogelijk neemt het aantal veroordelingen nog toe.

Arbeidsintensief

Onder de categorie ‘overig’ vielen in totaal duizend geregistreerde delicten, ook misdrijven als huisvredebreuk en diefstal. Hoeveel veroordelingen er voor dit soort andere ‘overige’ delicten zijn geweest, is niet bekend. Volgens Broekers-Knol is nadere duiding van de cijfers erg arbeidsintensief, omdat dat handmatig moet gebeuren.

Meer strafbare feiten dan eerder gemeld

Naar aanleiding van de ophef die eerder dit jaar ontstond over de criminaliteitscijfers heeft het Openbaar Ministerie opnieuw onderzocht hoeveel asielzoekers vorig jaar van een misdrijf werden verdacht. Eerder dit jaar ging het OM uit van 2.610 strafbare feiten door 1.712 asielzoekers, op basis van een geautomatiseerde zoekopdracht. Dat aantal is nu bijgesteld naar 3.702 feiten door 1.813 asielzoekers, een toename dus van meer dan duizend strafbare feiten.

Volgens het OM komt dat doordat nu handmatig is gezocht in de OM-systemen, waardoor bijvoorbeeld aan het licht kwam dat identificatienummers soms op verschillende wijze waren overgenomen of voor- en achternamen anders geschreven werden. Volgens het OM is dat niet van invloed geweest op de strafrechtelijke afdoening van de feiten: “Er zijn nooit zaken uit beeld van het OM geweest.”

Daarom is ervoor gekozen om alleen de cijfers over “een tweetal grote en/of ernstige categorieën delicten” verder uit te diepen, namelijk doodslag en moord en zedendelicten, schrijft de staatssecretaris aan de Tweede Kamer. Broekers-Knol wijst erop dat daar ook de meeste vragen over zijn gesteld in het Kamerdebat en door de media.

Informatievoorziening

Broekers-Knol zegt het “zeer” te betreuren dat door de gekozen weergave van de cijfers “een negatief beeld is ontstaan over de informatievoorziening van het ministerie van Justitie en Veiligheid op dit punt”. Ze wil de informatievoorziening aan de Tweede Kamer daarom verbeteren.

‘Asielbus’

Om overlast met asielzoekers in het openbaar vervoer tegen te gaan, is in mei een speciale pendelbus voor asielzoekers gaan rijden tussen het azc in Ter Apel en station Emmen. Chauffeurs en passagiers van de reguliere buslijn 73 klaagden namelijk regelmatig over problemen. De ‘asielbus’ is onderdeel van een proef die nog tot en met augustus duurt. Staatssecretaris Broekers-Kol schrijft vandaag aan de Tweede Kamer dat de eerste ervaringen met de proef positief zijn, “in die zin dat er zich geen incidenten hebben voorgedaan”. Na afloop van de pilot wordt die geëvalueerd.

Bekijk ook;

Staatssecretaris geeft meer openheid over ‘overige’ delicten asielzoekers

AD 01.07.2019 Staatssecretaris Ankie Broekers-Knol van Justitie en Veiligheid heeft meer duidelijkheid gegeven over de incidenten met asielzoekers, die in een overzicht voor de Tweede Kamer onder de rubriek ‘overige’ stonden. De onduidelijkheid hierover kostte haar voorganger Mark Harbers de kop.

Volgens critici leek het erop alsof de overheid mogelijke misdrijven door vreemdelingen wilde verdoezelen door ‘overige’ te gebruiken, terwijl het hier om de ernstigste gevallen ging. Van de 4600 gerapporteerde asielincidenten, waren duizend incidenten in de rubriek ‘overig’ gezet.

Harbers benadrukte dat er niet opzettelijk fouten in de rapportage waren gemaakt, maar erkende wel dat de Kamer niet goed was geïnformeerd. Bij de 31 registraties van (poging tot) doodslag bleek in één geval een verdachte ontslagen van rechtsvervolging, maar het Openbaar Ministerie ging in hoger beroep.

Lees ook;

Politie: Ministerie schreef ernstige misdrijven zelf weg onder kopje ‘overige’ en had cijfers ‘al weken’

Lees meer

Ministerie ‘verdoezelt’ zware misdrijven door asielzoekers

Lees meer

‘verdoezelde cijfers’

Bij tien andere gevallen betrof het poging tot doodslag, poging tot zware mishandeling, mishandeling of bedreiging. In zeven zaken moet de rechter nog uitspraak doen. Wat de zestig zedendelicten betreft, gaat het vooral om aanrandingen. Een persoon is veroordeeld wegens ontucht met kinderen.

Harbers stapte na de rel over de ‘verdoezelde cijfers’ op als staatssecretaris. ,,Ik voel me daarvoor verantwoordelijk. Aangezien dit alles het vertrouwen raakt tussen de Kamer en mij, zal ik mijn ontslag aanbieden aan zijne majesteit de koning.’’ Broekers-Knol volgde hem begin juni op.

Staatssecretaris Mark Harbers stapt op vanwege de rel rond verdoezelde cijfers over criminele asielzoekers. De VVD-bewindsman legde vanmiddag in de Tweede Kamer verantwoording af over de grote misser op zijn ministerie. Aan het einde van het debat maakte hij zijn vertrek bekend.

Voor de hoofdpijn-vacature zoekt VVD buiten de top-10

Elsevier 22.05.2019 Mark Harbers (50) verliet met opgeheven hoofd het strijdperk, zag Eric Vrijsen. De VVD-staatssecretaris van Vreemdelingenzaken trad dinsdag af, nadat hij zich in de Kamer verantwoordde voor zijn ambtenaren die… ja, die wat eigenlijk?

In elk geval hadden ze tientallen zware misdrijven door asielzoekers ‘niet opzettelijk verdoezeld’, zei Harbers. Ze lieten hem in de Kamer wel een lijstje presenteren met de Top-10 Misdrijven onder ‘veiligelanders’ en andere kansloze vreemdelingen. Die verblijven hier ten onrechte, rekken hun procedures, weten dat ze door hun thuisland worden geweerd en hebben dus overal lak aan. Ze vullen hun tijd met zakkenrollerij, winkeldiefstalletjes en nog zo wat.

Opgeteld ging het bij de justitiële verdenkingen tegen asielzoekers om 4.600 zaken in 10 categorieën. Op zich is dat al een onthutsend cijfer. Maar nou komt het: Harbers’ ambtenaren stopten de zwaarste misdrijven – 31 verdenkingen van moord, doodslag en poging tot moord, plus 41 verdenkingen van verkrachting en aanranding – in de categorie ‘overig’.

Sommige ambtenaren bestreden het wegmoffelen

Daarmee werd de Kamer op het verkeerde been gezet. De zware criminaliteit werd ‘weggemoffeld’. Harbers en zijn politiek leider, VVD-premier Mark Rutte, zeiden afgelopen weekend nog dat het geen bewuste poging was om het wangedrag onder asielzoekers te verdoezelen. Harbers bleef dat ook dinsdag volhouden. Maar hij had een feitenrelaas laten maken over hoe zijn ambtenaren de crimi-top-10 hadden bekokstoofd en toen was hem helder geworden dat sommige ambtenaren achter de schermen toch bezwaar opperden tegen dat wegmoffelen.

Een voetnoot met ‘Let op, onder de categorie overig vallen ook de levensdelicten’ had volstaan. Een kort staatje met een uitsplitsing van ‘overige delicten’ en er was niks aan de hand geweest. Maar nu was het te laat.

Harbers leek opgelucht dat hij kon aftreden

Harbers nam de schuld grootmoedig op zich. Hij zei dat hij zijn personeel scherpere vragen had moeten stellen. Hij leek bijna opgelucht dat hij kon aftreden. Alsof hij eindelijk verlost was van het wegkijkdepartement dat heel veel geld spendeert aan nieuwe visitekaartjes en e-mailadressen met ‘Justitie & Veiligheid’ in plaats van ‘Veiligheid en Justitie’, maar dat het niet zo nauw neemt met de harde cijfers over moord, doodslag en verkrachting.

Meer over dit onderwerp; Zet ze vast, zet ze uit: Ook Hoogeveen geteisterd door criminele asielzoekers

Een andere mogelijkheid is natuurlijk dat de ijverige ambtenaren de bewindsman overvloedige informatie aanreikten, maar merkten dat hij niet alles wilde weten. Want ja, naarmate je meer details kent van die netelige asielproblematiek, wordt het eigenlijk steeds lastiger en kun je in het parlement struikelen over je eigen eerlijkheid. Eenmaal daarop ingespeeld, voegen de ambtenaren zich in hun rol. Ze bedienen een politicus die zich maar al te graag met een kluitje in het riet laat sturen: ‘Hoofdlijnen graag, mijn tijd is beperkt!’

De VVD-kandidaten 2, 3, 8 en 9 sneuvelden

Zo langzamerhand doet de krapte op de arbeidsmarkt zich ook in de hoogste regionen van ’s lands grootste partij voelen. De nieuwe staatssecretaris komt van buiten de top-10.

Intern memo top justitie: kritisch blijven op elkaar

NOS 22.05.2019 De top van het ministerie van Justitie en Veiligheid roept al zijn medewerkers op kritisch te blijven op elkaar. “Fouten maken mag, maar we moeten ook kritisch blijven en vragen stellen aan elkaar.”

Dat staat in een intern memo dat de op één na hoogste ambtenaar, een dag na het opstappen van staatssecretaris Harbers, aan alle medewerkers van zijn departement heeft gestuurd.

Ambtenaren op het ministerie trokken aan de bel over het verdoezelen van cijfers in een rapportage over misdrijven door asielzoekers, maar er werd niets aan de rapportage aangepast. Daardoor verdwenen zware misdrijven als moord, doodslag en kindermisbruik onder het kopje ‘overig’. “Onbedoeld”, zei staatssecretaris Harbers vorige week al. En: “Het had niet zo gemoeten”.

Structureel probleem

Maar het was wel gebeurd en Harbers zei gisteren verantwoordelijk te zijn en zich ook zo te voelen. Al voor het Kamerdebat gisteren verbond hij er zijn conclusies aan: dit zou zijn laatste dag in deze functie zijn. Rond half zeven trad hij af.

“Een moedig besluit, dat we moeten respecteren”, aldus de top van het departement in het interne memo dat vandaag werd verstuurd.

CDA-leider Buma sprak in 2015 van “een sfeer op het ministerie waardoor ambtenaren denken dat zij een minister niet hoeven te informeren”. Er werd een veranderprogramma op touw gezet. Over de inzet van ambtenaren daarbij was Harbers in het debat vol lof.

Maar ook gisteren hekelden Kamerleden de cultuur op het ministerie en spraken van een “structureel probleem”.

Volhard als je twijfelt aan de keuzes die we maken en zorg dat we het aan de juiste tafel bespreken, aldus ministerie van Justitie en Veiligheid.

In het interne memo worden ook de lovende woorden van Harbers in het Kamerdebat over de werkwijze bij Justitie aangehaald. “Harbers prees de stappen die wij de afgelopen jaren hebben gezet evenals de inspanning om te komen tot een organisatie met maximale openheid en transparantie”.

De top schrijft verder dat “manier waarop wij criminaliteitscijfers gepresenteerd hebben” met de “beste bedoelingen is doordacht” maar niet tot “de gewenste openheid heeft geleid”.

“We willen als J en V een organisatie zijn waarin het veilig werken is en waarin fouten maken mag. Maar we moeten ook kritisch blijven. Volhard als je twijfelt aan keuzes die we maken en zorg dat we het aan de juiste tafel bespreken.”

Bekijk ook;

Harbers treedt af om ‘wegmoffelen’ misdaadcijfers asielzoekers

Nieuwe asieldiscussie kostte Harbers de kop

Harbers: ik vraag ontslag aan, ik ben verantwoordelijk

Ophef over onduidelijke misdaadcijfers asielzoekers, Harbers: “geen opzet”

Er wordt al jaren gewerkt aan een verandering van de cultuur en de mentaliteit op het ministerie, zei Grapperhaus in talkshow M. Ⓒ ANP

Grapperhaus: waak voor ’dichte luiken’ ministerie

Telegraaf 22.05.2019 Het ministerie van Justitie en Veiligheid moet „heel erg oppassen” niet weer terug te schieten in de reflex om „de luiken dan maar dicht te houden”, vindt minister Ferd Grapperhaus. Dat zou volgens hem kunnen dreigen door het aftreden van staatssecretaris Mark Harbers, die dinsdag zijn conclusies trok omdat zijn departement informatie voor de Tweede Kamer onzichtbaar had gemaakt.

Het enorme Haagse ministerie kwam de afgelopen jaren meermaals in opspraak doordat onwelgevallige zaken voor de Kamer werden verzwegen. Dat kostte de liberale partij in vijf jaar tijd al twee ministers en, Harbers inbegrepen, twee staatssecretarissen de kop. Oppositie- én coalitiepartijen vragen zich af of het departement zijn leven wel heeft gebeterd.

Bekijk ook:

Wachten op nieuwe bananenschil

Er wordt al jaren gewerkt aan een verandering van de cultuur en de mentaliteit op het ministerie, zei Grapperhaus in talkshow M. Die verandering is volgens hem „echt op gang” en ambtenaren doen „hun stinkende best.”

Het ministerie gaat volgens Grapperhaus nog na wat er nu precies is misgegaan bij het opstellen van de misdaadcijfers voor asielzoekers, waarover Harbers dinsdag struikelde. De CDA-minister houdt vol dat van boze opzet en „doofpotten” geen sprake was.

Bekijk ook:

Waterloo voor VVD’ers

Bekijk ook:

Alweer een nieuwe smet op het blazoen

Bekijk ook:

Harbers maakt eerste en laatste stevige beslissing

Bekijk meer van; ministerie van justitie en veiligheid ferdinand grapperhaus mark harbers volkspartij voor vrijheid en democratie (vvd)

Grapperhaus: waak voor ’dichte luiken’ ministerie

MSN 22.05.2019 Het ministerie van Justitie en Veiligheid moet „heel erg oppassen” niet weer terug te schieten in de reflex om „de luiken dan maar dicht te houden”, vindt minister Ferd Grapperhaus. Dat zou volgens hem kunnen dreigen door het aftreden van staatssecretaris Mark Harbers, die dinsdag zijn conclusies trok omdat zijn departement informatie voor de Tweede Kamer onzichtbaar had gemaakt.

Harbers stapt op na rel verdoezelde asielcijfers

AD 21.05.2019 Staatssecretaris Mark Harbers stapt op vanwege de rel rond verdoezelde cijfers over criminele asielzoekers. De VVD-bewindsman legde vanmiddag in de Tweede Kamer verantwoording af over de grote misser op zijn ministerie. Aan het einde van het debat maakte hij zijn vertrek bekend.

Peter Winterman @WintermanAD

Geblunder bij ministerie van Justitie en Veiligheid:
2015: minister Opstelten (VVD)
2015: staatssecr. Teeven (VVD)
2017: minister v.d. Steur (VVD)
2019: staatssecr. Harbers (VVD)

16 6:28 PM – May 21, 2019

De rel draait allemaal om vorig week vrijgegeven cijfers over incidenten waarbij asielzoekers betrokken waren. Daarbij waren de zware delicten – zoals (pogingen) moord en doodslag, mishandelingen en zedendelicten – ondergebracht onder het kopje ‘overig’. Het gaat in ieder geval om 79 zedenmisdrijven, 51 zware mishandelingen en 31 verdenkingen van (poging) moord en doodslag.

Hoewel Harbers direct benadrukte dat er niet opzettelijk fouten waren gemaakt, erkende hij vanavond wel dat de Kamer niet goed is geïnformeerd. ,,Ik voel me daarvoor verantwoordelijk. Aangezien dit alles het vertrouwen raakt tussen de Kamer en mij, zal ik mijn ontslag aanbieden aan zijne majesteit de koning.’’

Lees ook;

Onkreukbare Harbers valt bij tweede grote horde

Lees meer

Staatssecretaris Harbers treedt waarschijnlijk af om rel ‘verdoezelde’ asielcijfers

Lees meer

Doorvragen

Omdat de fout onder zijn verantwoordelijkheid is gemaakt, pakt Harbers het zwaar op. ‘De verkeerde afweging weegt politiek zwaar, zeker ook in het licht van het belang dat uw Kamer terecht aan dit onderwerp hecht’, aldus Harbers vanmiddag al in een brief aan de Kamer. Dat geldt ook voor de oppositie, die voorafgaand aan het debat al liet weten dat Harbers moest vertrekken.

Lees nog eens rustig alles terug over de aanstelling en politieke carrière van Harbers in ons profiel.

Laad meer

Staatssecretaris Harbers treedt af om criminaliteitscijfers asielzoekers

NU 21.05.2019 Mark Harbers (VVD) treedt af als staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. De bewindsman die verantwoordelijk is voor asielzaken vertrekt nadat bekend is geworden dat zijn ministerie cijfers over criminaliteit onder asielzoekers bewust onvolledig heeft weergegeven in een rapportage.

“Dat de cijfers op deze wijze gerapporteerd zijn, valt onder mijn bestuurlijke verantwoordelijkheid“, zei Harbers dinsdag tijdens een debat in de Kamer. “Niet alleen ben ik daarvoor in staatsrechtelijke zin verantwoordelijk, ik voel me daar verantwoordelijk voor.”

In het rapport werden verdenkingen van zedendelicten, moord en pogingen tot doodslag onder de noemer ‘overige’ opgeschreven. Zaken als winkeldiefstal en fietsendiefstal werden wel met precieze cijfers weergegeven.

Uit een reconstructie die Harbers liet uitvoeren, is gebleken dat ambtenaren op zijn ministerie meerdere keren aan de bel trokken. De ambtenaren waarschuwden ervoor dat de categorisering van verdenkingen van ernstige misdrijven onder de noemer ‘overig’ tot vragen zou leiden, maar met die kritiek is niets gedaan.

Harbers zei na afloop van het debat dat hij hier maandagavond van op de hoogte is gesteld. “De zorgen zijn besproken, maar uiteindelijk niet aan mij voorgelegd”, aldus de bewindsman.

‘Niet doelbewust verhuld’

De commotie die daarna is ontstaan, noemt de VVD’er “terechte kritiek”. Harbers gaf aan dat hij er met openheid over de cijfers juist voor wilde zorgen dat er meer transparantie in het vreemdelingenbeleid zou ontstaan.

Dat is volgens de bewindsman noodzakelijk om het draagvlak voor het asielbeleid te behouden. “Dat streven is verkeerd uitgepakt, waarbij de Kamer verkeerd is geïnformeerd”, aldus Harbers, die benadrukte dat er geen “sprake is geweest van opzettelijk verdoezelen van de cijfers”.

Hij wees erop dat de cijfers namelijk “een wereld van vragen oproepen”. Zo zijn er 31 meldingen van moord en doodslag geweest, maar gaat het om verdenkingen en meldingen van incidenten waarbij nog geen sprake is van een onherroepelijke rechterlijke uitspraak.

Harbers stak ook de hand in eigen boezem. “Ik heb de rapportage goedgekeurd. Ik had zeker op dit punt moeten doorvragen.”

Vierde VVD’er die voortijdig vertrekt

Met het vertrek komt er een einde aan de lange politieke carrière van Harbers, die in 1992 als deelraadslid bij de VVD in Rotterdam begon. Wie zijn plek zal innemen, is nog niet bekend.

Harbers’ exit betekent dat de VVD opnieuw een bewindsman op het ministerie van Justitie en Veiligheid verliest. Ivo Opstelten, Fred Teeven en later ook Ard van der Steur traden allen af in de politieke nasleep van de Teevendeal.

Lees meer over: Politiek

mei 23, 2019 Posted by jandewandelaar | asielzoekers, fred teeven vvd, illegalen, Ivo Opstelten, Mark Harbers, Mark Harbers VVD, minister Van der Steur, politiek, vluchtelingen | Ard van der Steur VVD, asielzoekers, criminaliteit, debat, fred teeven vvd, Mark Harbers, Mark Harbers VVD, minister Ivo Opstelten, rapportage, staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, vvd | Reacties uitgeschakeld voor Tot ziens Mark Harbers VVD Staatssecretaris Justitie en Veiligheid !!!!

VVD in 2017 nog steeds aan de top !!!!

Premier Mark Rutte legt de hand op de arm van Halbe Zijlstra. Foto: Phil Nijhuis/Hollandse Hoogte

VVD weer aan de Top !!

De VVD heeft in 2017 met elf politici opnieuw de meeste affaires achter haar naam. Dat blijkt uit de jaarlijkse Politieke integriteits-Index van Vrij Nederland

Het is het zesde jaar op rij dat de liberalen de lijst van het maandblad Vrij Nederland aanvoeren.

Het begint een trieste traditie te worden op de jaarlijkse Vrij Nederland Politieke Integriteits Index (PII): de VVD had in 2017 met een totaal van elf weer de meeste affaires én de ernstigste.

Het CDA kende afgelopen jaar zes integriteitskwesties, de PvdA vier. De andere landelijke partijen waren opmerkelijk schoon. Lokale partijen scoorden in 2017 bij elkaar vijftien affaires. Het leverde in totaal 39 integriteitskwesties op, begaan door 35 mannen en vier vrouwen. Dat zijn er minder dan de 47 affaires van 2016.

De bekendste affaire die de VVD in 2016 op haar naam schreef, bleef de partij ook in 2017 achtervolgen. Oud-poliiticus Jos van Rey werd ook in hoger beroep tot een jaar voorwaardelijke celstraf veroordeeld voor corruptie, stembusfraude, lekken van vertrouwelijke informatie en witwassen.

Terugblik

Ook was de VVD al in 2016, met vijftien politici, in opspraak met de meeste affaires. D66 had er vijf, het CDA vier, PvdA drie en PVV één. Dit is het vijfde jaar op rij dat de VVD de meeste affaires telt. In 2016 werden drie VVD-politici strafrechtelijk veroordeeld.

Opstelten, Hennis, de Liefde, Zijlstra: bij de VVD stapelen de affaires zich op. Er rest de partij nog maar één ontslag en het kabinet is zijn krappe meerderheid kwijt,

AD 14.02.2018

De afgelopen jaren moesten al diverse VVD-bewindslieden het veld ruimen. Deze VVD-bewindslieden gingen Zijlstra voor;

Staatssecretaris Frans Weekers (Financiën), moest aftreden op 30 januari 2014 om problemen bij de Belastingdienst met de invoering van een nieuw systeem van huur- en zorgtoeslagen.

Minister Ivo Opstelten (Veiligheid), trad af op 9 maart 2015 om de zogeheten Teeven-deal. De minister had de Kamer laten weten dat er geen afschriften of bewijzen meer waren te vinden van de deal met een drugscrimineel. Nadat alsnog duidelijk werd dat er 4,7 miljoen gulden mee gemoeid was, ontstond de suggestie dat Opstelten de Tweede Kamer verkeerd had ingelicht. Een ‘doodzonde’ in de politiek.

Staatssecretaris Fred Teeven (Veiligheid), trad tegelijkertijd af met Opstelten omdat hij vond dat hij niet meer geloofwaardig kon functioneren.

Ard van der Steur © anp

Minister Ard van der Steur (Veiligheid), moest op 27 januari 2017 ook wijken om de Teevendeal. Hij had als Kamerlid in een conceptversie van een Kamerbrief van voorganger Opstelten wijzigingen voorgesteld, die er de schijn van hadden dat hij de minister opriep informatie achter te houden.

Minister Jeanine Hennis (Defensie), trad af op 4 oktober 2017 om het ongeluk in Mali waarbij twee militairen om het leven kwamen. Hennis kwam in de problemen door een kritisch rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid Affaires stepelen op(OVV). Die oordeelt dat Defensie ernstig tekort is geschoten in de zorg voor de veiligheid van Nederlandse militairen.

zie ook: Wonderboy Camiel Eurlings CDA is van zijn voetstuk gevallen – deel 3 – nasleep

zie ook: Gedonder met Tweede Kamerlid William Moorlag PvdA

En dan verder nog wat hoogtepuntjes:

Gaan we hier toch maar een punt van maken ??

zie ook: ex-minister Hans Hillen CDA verzweeg corruptiezaak bij ministerie Defensie

zie ook: Gedonder met Alexander Pechtold D66

zie ook: Weer gedonder met gemeenteraadslid Anneke van der Veer uit Haarlemmermeer

Ik ben echt zielig hoor !!!

zie ook: Gedonder met ex-wethouder Roermond Jos van Rey VVD – deel 9 uitspraak

zie ook: Gedonder met Kamerlid Wybren van Haga VVD

zie ook: Gedonder met wethouder Jo Palmen (BBB Lijst Palmen) in Brunssum

Hoe integer is de lokale politiek nog?

Steekpenningen, witwassen, bedreigingen, steeds meer gemeentebesturen krijgen te maken met infiltratie door de onderwereld. De bestuurlijke en juridische middelen om dat tegen te gaan zijn beperkt. Alertheid is nu het magische woord.

In 2015 beschreven Thijs Broer en ik de paniek binnen de VVD-top aan de vooravond van de Provinciale Statenverkiezingen. De ene na de andere affaire had zich voorgedaan.

Minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie en zijn staatssecretaris Fred Teeven waren afgetreden vanwege de deal met drugsbaron Kees H., waarover de minister de Kamer verkeerd had geïnformeerd. Ondanks het feit dat premier Rutte zijn politieke mentor Opstelten tot het allerlaatste moment had gesteund: ‘Hij zit er bovenop, full focus, ik zou hem zo weer benoemen’. Limburg was in de ban van het proces tegen Jos van Rey, de oud-VVD-wethouder van Roermond die van vriendjespolitiek, omkoping en corruptie werd verdacht.

Tweede Kamerlid Mark Verheijen, oud-wethouder van Venlo, kwam in opspraak vanwege onjuist declaratiegedrag. De VVD-integriteitscommissie concludeerde dat ‘alles bij elkaar opgeteld de feiten en de dynamiek rondom de persoon van Verheijen niet passen in het integriteitskader van de partij.’ Vlak voor de Statenverkiezingen trad hij af. En dan was er nog Kathalijne de Kruif, VVD-fractievoorzitter in de Utrechtse gemeente Stichtse Vecht. Ze zat in de cel vanwege de verdenking van witwassen en contacten met een hennepbende.

Alles leek tegen te zitten voor de grootste regeringspartij. Maar de kiezers bleken niet onder de indruk van al die affaires. Op 18 maart wonnen de liberalen even veel Statenzetels als het CDA. Op de uitslagenavond van de VVD in café De Haagsche Kluis aan het Plein was het feest. Vele tientallen liberalen stonden elkaar vrolijk te verdringen bij de bar. De deejay draaide ‘Uptown Funk’ van Mark Ronson en Bruno Mars. Tegen halftwaalf ’s avonds stapte een zegevierende partijleider Rutte het café binnen.

Hij riep spontaan ‘Hai!’ tegen journalisten en partijgenoten, schudde talloze handen en hield zijn overwinningsspeech. De val van Opstelten en Teeven en de affaires rond De Kruif en Verheijen hadden hem niet gedeerd. In een portret van de premier noemden Thijs en ik hem een politieke trapezewerker die altijd met de schrik vrijkwam. Zijn jeugdvriend Jort Kelder omschreef hem als een ‘nat zeepje waar niemand greep op kan krijgen’.

Het geheim van politiek trapezewerker en ‘nat zeepje’ Mark RutteLees verder

Zo is het sinds 2015 gebleven. Nog nooit in de de parlementaire geschiedenis stapten zoveel bewindslieden voortijdig op als tijdens het tweede kabinet-Rutte. Vaak waren het liberalen. In januari 2017 vertrok ook Opsteltens opvolger Ard van der Steur vanwege de Teeven-deal. In oktober van dat jaar leidde een rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over een dodelijk ongeluk met een mortiergranaat in Mali tot het opstappen van Jeanine Hennis, de minister van Defensie. Staatssecretaris Frans Weekers van Financiën was hen voorgegaan.

Hij had geen eind kunnen maken aan de chaos bij de belastingdienst. Ook de Tweede Kamerfractie bleef niet gevrijwaard van schandalen en schandaaltjes: na Johan Houwes (aangifte wegens valsheid in geschrifte, oplichting en witwassen), Matthijs Huizing (te veel drank op achter het stuur) en René Leegte (betaalde nevenfunctie per abuis niet opgegeven) vertrok in 2016 Bart de Liefde. Hij werd liever lobbyist voor Uber.

Er was niemand die er de sober levende premier op aankeek. Veel meer zonden dan een sateetje te veel bij zijn lievelingsrestaurant Soeboer had Rutte niet.Ondertussen bleef de VVD koploper in affaires in VN’s Politieke Integriteits-Index: veertien affaires in 2015, vijftien in 2016. Meestal ging het om wethouders, raadsleden en andere plaatselijke grootheden. Maar ook de VVD-top ging niet vrijuit.

Loek Hermans, fractieleider in de Eerste Kamer, raakte in opspraak vanwege zijn grote aantal nevenfuncties (het COA, zorgbedrijf Meavita). Hij zag zich in 2015 gedwongen zijn lidmaatschap van de senaat neer te leggen. Twee jaar later volgde het aftreden van partijvoorzitter Henry Keizer, nadat de site Follow the Money had onthuld hoe hij zich verrijkt had bij uitvaartbedrijf de Facultatieve. Hermans en crematoriumkoning Keizer waren vertrouwelingen van Rutte maar niemand die er de sober levende premier op aankeek. Veel meer zonden dan een sateetje te veel bij zijn lievelingsrestaurant Soeboer had Rutte niet.

Integriteits-index 2017 Lees verder

Het moet voor de VVD-leider dan ook een teken aan de wand zijn dat de Tweede Kamer tijdens het debat over het vertrek van de jokkebrokkende minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra ook zo tegen zijn persoon te keer ging. Het waren niet alleen usual suspects als Wilders en Baudet maar ook Lodewijk Asscher en Jesse Klaver die dat deden.

Zijlstra was vijf jaar lang de rechterhand van Rutte als fractieleider in de Kamer (hij werd wel de rechterhersenhelft van de premier genoemd) en blijkt nu een fantast die de fabel verspreidde dat hij in de datsja van Poetin de Russische leider had horen zeggen dat hij Groot-Rusland terug wilde veroveren. Hoe kan Rutte die man zo lang de hand boven het hoofd hebben gehouden?

Intussen dient de volgende integriteitsaffaire binnen de VVD-Tweede Kamerfractie zich al aan. Het gaat om ex-commando Wybren van Haga die als pandjesbaas in Amsterdam de verhuurregels zou hebben overtreden. De integriteitscommissie van de partij doet sinds eind vorig jaar onderzoek naar de parlementariër die ook huisjesmelker is. Complicatie: als Van Haga uit de VVD wordt gezet maar als eenmansfractie in de Kamer blijft, is het kabinet zijn krappe meerderheid kwijt.

De vraag dringt zich op hoeveel affaires binnen zijn partij een premier kan overleven. Zelfs als het een ‘nat zeepje’ is.

Meer van Max van Weezel? Lees hier over ‘De standoff van Alexander en Thierry,’ over de strijd van de D66 en FvD in de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen.

Meer voor Politieke integriteits-Index van Vrij Nederland

zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 2 – VVD nummer 1

zie ook: Tot ziens maar weer Minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra VVD

zie ook: Aftrap 2018 – het politiek gedonder gaat verder !!!!

zie ook: Gedonder met Mister BACO Burgemeester Stefan Huisman VVD Oosterhout

zie ook: Gedonder met Kamerlid Wybren van Haga VVD

zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg – deel 5

zie ook: Gedonder met ex-wethouder Roermond Jos van Rey VVD – deel 9 uitspraak

zie ook: Staat het krakende kabinet Rutte 2 op ploffen meneer Weekers ??

zie ook: Staatssecretaris Frans Weekers VVD – Tot ziens dan maar ???

zie ook: Goedendag Minister Ivo Opstelten VVD en staatssecretaris Fred Teeven VVD

zie ook: De nasleep van de ‘Teeven-deal’

zie ook: Commissie-Oosting – heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 3 nasleep

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 2

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 1

zie ook: Commissie-Oosting – Onderzoek ‘Teeven-deal’

Zie ook: Ex-Staatssecretaris C. Verdaas PvdA rommelt met Euro’s

zie verder ook: Ook CvK Jacques Tichelaar PvdA begrijpt de integriteitsregels in Drente niet helemaal

zie ook: Oud-staatssecretaris Robin Linschoten VVD vanwege fraude voor de rechter

zie ook: Ook Zelfverrijking Henry Keizer VVD ?

Lees verder over De Politieke Integriteits-Index

lees: Vind hier alle artikelen over de PI-Index 2016.

zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 1

zie ook: Politici en het gerommel met wachtgeld – deel 2

zie ook: De politieke draaideur versus lobby

zie ook: Wethouders ten val vanwege Integriteit

Of ga direct naar:

Dit zijn de meest spraakmakende politieke affaires van 2016

VVD-politici komen het meest in aanraking met strafrecht

De lijst: politieke affaires van 1983 tot 2013 – Vrij Nederland

Meer voor VVD integriteit schandalen

VVD’er na drankrijden terug in politiek

Telegraaf 04.06.2018 Voormalig VVD-Kamerlid Matthijs Huizing, die in 2013 opstapte nadat hij was aangehouden voor rijden onder invloed, keert terug in de politiek. De liberaal wordt wethouder in zijn woonplaats Oegstgeest.

Huizing vertrok in 2013 zonder opgaaf van reden per direct uit de Tweede Kamer. Een dag later onthulde de politicus dat hij was betrapt op alcohol in het verkeer. Later bleek de VVD’er twee keer eerder te zijn betrapt. De politierechter gaf Huizing een forse boete en een voorwaardelijk rijverbod van vier maanden.

Smetje

Landelijk partijvoorzitter Christianne van der Wal zei vorige week nog dat VVD’ers ’van onbesproken gedrag’ moeten zijn. Het smetje op het blazoen van Huizing is voor het partijbestuur geen reden om in te grijpen. „Wat hij heeft gedaan kan niet, maar dat betekent niet dat iemand de rest van zijn leven nooit meer iets kan doen”, reageert een woordvoerder.

VVD Oegstgeest is bekend met het verleden van Huizing. De liberalen in het deftige dorp bij Leiden vinden dat hij ’zijn straf heeft gehad’ en wijzen op de integriteitstoets van de gemeente zelf.

LEES MEER OVER rijverbod matthijs huizing vvd

Steekpenningen, witwassen, bedreiging: de onderwereld infiltreert in de gemeente

Hoe integer is de lokale politiek nog?

VK 16.03.2018 Steekpenningen, witwassen, bedreiging, steeds meer gemeentebesturen krijgen te maken met infiltratie door de onderwereld. De bestuurlijke en juridische middelen om dat tegen te gaan zijn beperkt. Alertheid is nu het magische woord.

Burgemeester Winants van Brunssum waart op een voorjaarsdag in 2015 verbijsterd rond in de catacomben van een huis op een heuvel. Het is het chalet van de gearresteerde drugsdealer Cor van R. Bij een inval zijn wapens, drugs en een amfetaminelaboratorium aangetroffen. Dat het huis onderaardse gewelven heeft met bars en dark roomachtige vertrekken heeft de burgemeester nooit geweten. Hoe kan dit? Wie heeft hiervoor de vergunningen verleend?

Terug op het gemeentehuis vertellen een paar ambtenaren dat ooit een aanvraag voor vergunning is ingediend. Die is in een kast beland, er is gewacht totdat de termijn waarbinnen de gemeente moest reageren was verstreken. Dan is volgens de regels de vergunning automatisch verleend.

De burgemeester vermoedt opzet, hij denkt dat een of meerdere ambtenaren zijn omgekocht. Hier klopt geen moer van, denkt hij. Hij ziet ambtenaren met een keurig salaris een uitbundig rijk leven leiden. Hij verdenkt met name zijn ambtenaar John P., verantwoordelijk voor het onderhoud van gemeentelijke voorzieningen. P. rijdt in een dikke BMW, heeft een tweede huis in Hongarije. De burgemeester stapt najaar 2015 naar de politie. Uit het proces-verbaal: ‘Ik had het vermoeden dat door Van R. (de drugscrimineel) feesten zijn gehouden in de kelder en dat daar ook gemeenteambtenaren kwamen. Ik denk dat daar toen is geregeld dat de bouwtekeningen voor de vergunning (…) bewust ergens zijn blijven liggen.’ De aanvrage zou door bouw- en woningtoezicht nooit zijn goedgekeurd, verklaart de burgemeester.

Ambtenaren die steekpenningen aannemen, kandidaat-raadsleden met criminele antecedenten, een burgemeester die op 3 meter afstand met een vuurwapen wordt bedreigd er lijkt geen week voorbij te gaan of er is nieuws over de onderwereld die de lokale bovenwereld binnendringt. Hoe integer is de lokale politiek nog? Worden ambtenaren, maar ook raadsleden en wethouders voor grof geld omgekocht? Laten criminelen zich in met de gemeenteraadsverkiezingen van aanstaande woensdag om hun belangen veilig te stellen? En hoe pak je de brede waaier aan van integriteitsschendingen van niet strafbare leugens tot ambtelijke corruptie?

‘Het is een illusie te menen dat dit aan uw gemeente voorbijgaat’, schreven burgemeester Paul Depla van Breda en John Jorritsma van Eindhoven aan hun collega’s in Brabant en Zeeland in oktober vorig jaar. Ze betoogden dat de onderwereld op allerlei manieren probeert een plek te veroveren in de bovenwereld en dat infiltratie in de lokale politiek daarbij hoort. Ze vroegen lokale partijen goed op te letten wie men op de kandidatenlijst zou plaatsen.

Minister Kajsa Ollongron van Binnenlandse Zaken zou gisteren met een uitgebreide brief komen over de integriteit van het lokale bestuur. Het PvdA-Kamerlid Attje Kuiken had daar in januari om gevraagd; ze vindt dat de minister maatregelen moet nemen en het bijvoorbeeld mogelijk moet maken om raadsleden en wethouders die strafrechtelijk worden vervolgd te schorsen. De minister beloofde nog voor de raadsverkiezingen met een pakket te komen. Dit blijkt nu gisteren in de ministerraad te zijn opgehouden, om onbekende redenen. Ollongren had zich in december gemengd in de discussie over de integriteit van de omstreden wethouder Jo Palmen uit Brunssum. Ze vond dat hij weg moest. Ze sloot niet uit dat zij zelf zou ingrijpen.

Burgemeester Depla van Breda had een voorzienende blik. Lijsttrekker Paul de Jong van de nieuwe Stadspartij heeft vastgezeten voor een overval. Op zichzelf geen reden om niet verkozen te kunnen worden. Een partijgenoot moet binnenkort voorkomen vanwege drugshandel en witwassen. De Stadspartij wil als enige in Breda niet meedoen aan de afspraak om de partijfinanciën voor te leggen aan een accountant. Deze moet vaststellen dat de partij niet met zwart geld werkt. Lijsttrekker De Jong: ‘Wij doen niet mee aan een initiatief dat bedoeld is om ons dwars te zitten.’ Burgemeester Depla spreekt van ‘betonrot in onze democratie’. Hij zegt: ‘Als wij dit toelaten in onze gemeenteraden zijn we heel ver van huis.’

In Trouw waarschuwde hoogleraar criminologie Emile Kolthoff voor mollen in het stadhuis. ‘Zeker in Noord-Brabant, Limburg en Zeeland waar de politie de druk op de georganiseerde drugsgerelateerde misdaad opvoert, zoeken criminelen actief naar mogelijkheden die strijd te beïnvloeden.’

Volgens de Politiebond is Nederland een narcostaat geworden. Het CBS schatte in 2016 de omvang van de criminele economie in Nederland op 2,7 miljard. Het lijkt te bescheiden. Het gemeentebestuur van Tilburg heeft geverifieerde gegevens over de hennepindustrie in de stad. Jaarlijks wordt voor zo’n 800 miljoen omgezet, alleen in Tilburg.

Dat geld zoekt deels zijn weg naar de bovenwereld. Het kan criminele organisaties helpen, zo is de redenering, een zekere greep te krijgen op lokale projectontwikkeling. Daarom schuiven zij volgens Kolthoff kandidaten voor de gemeenteraad naar voren die ogenschijnlijk van voorbeeldig gedrag zijn, maar wel onder invloed staan van criminelen.

Ambtenaar John P. is in 2015 door burgemeester Winants met strafontslag gestuurd. Vorige week stond P. in Maastricht voor de rechter. Hij is in 1957 op Oost-Java geboren, zijn Limburgse tongval is naadloos. Hij is hevig verongelijkt: ‘Af en toe heb ik tegen mezelf gezegd: wat moet je nog op deze wereld.’ De aanklacht luidt witwassen. Het gaat om een bedrag van bijna twee ton. Een eenvoudige ambtenaar als hij had zoveel geld nooit op zijn bankrekeningen kunnen hebben.

Johan Remkes, oud-minister van Binnenlandse Zaken, nu commissaris van de koning in Noord-Holland, denkt dat het probleem in het zuiden van het land groter is. ‘Toch zou het ontzettend dom zijn aan te nemen dat ondermijnende, aan drugs gerelateerde criminaliteit hier in de Randstad niet voorkomt. Ik zie het vaker dan pakweg twintig jaar geleden.’

‘Die criminelen verdienen ongelofelijke bakken met geld’, zegt Joop van den Berg, emeritus hoogleraar parlementaire geschiedenis en oud-hoofddirecteur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Hij gelooft er ‘geen lor’ van dat criminelen zich in persoon naar binnen wurmen in gemeenteraden. ‘Dat is toch veel te veel moeite voor die lui. Maar als zij hun belangen, vooral in het vastgoed, bedreigd zien, worden ze vals. Je krijgt als overheid last als je hen aanpakt. Reken vooral niet op een gewillig oor wanneer je als burgemeester zegt: ik geloof dat ik uw panden maar eens ga sluiten.’ Uit een enquête onder burgemeesters in 2016 kwam naar voren dat een kwart van hen een of meerdere keren is bedreigd.

Commissaris Remkes heeft ervaringen met pogingen tot regelrechte infiltratie in de gemeenteraad. In 2014 besloot de VVD in de Noord-Hollandse gemeente Heemskerk af te zien van deelname aan de raadsverkiezingen. De plaatselijke afdeling dreigde te worden overgenomen door wat Remkes ‘cowboys’ noemt, ‘mensen die niet in de eerste plaats erop uit waren het algemeen belang te dienen. Het landelijke bestuur van de VVD is toen zo verstandig geweest te zeggen: wij doen in Heemskerk even niet mee aan de verkiezingen.’

Remkes doelt op een paar bouwbedrijven uit Heemskerk die zich een machtspositie hadden verworven binnen de afdeling van de partij. Daarover ontstonden conflicten waarbij onder andere een wethouder dreigbrieven ontving; op papier geplakte krantenletters met teksten als: ‘We weten je te vinden als je niet van de lijst af gaat.’

Veel integriteitskwesties lopen vast in een gebrek aan bewijs. De rechter kan niets met het woord integriteit, aldus Wim Derksen, hoogleraar bestuurskunde.

Gemeenteraden zijn kwetsbaarder geworden voor sjoemelaars in de raadszaal. Dat komt onder andere doordat niet meer ruim te kiezen valt uit geschikte kandidaten. Nagenoeg alle partijen worstelen ermee. Je moet hard werken als raadslid, voor weinig geld en als het tegenzit voor nog minder waardering. Wie doen zoiets? Steeds minder gegadigden. Het verschijnsel wordt versterkt doordat steeds minder mensen lid zijn van politieke partijen. Uit de leden moeten kandidaten voor de gemeenteraad worden gerekruteerd. Het maakt dat de partijen het zich niet kunnen veroorloven kieskeurig te zijn. De kans op brokkenpiloten, non-valeurs en sjoemelaars in de raadszaal wordt groter.

De grote moeilijkheid met integriteitskwesties in het openbaar bestuur is dat zij zo netelig zijn. Dikwijls is er vermoeden in overvloed, maar schort het aan bewijs. Het komt doordat ondermijning het per definitie moet hebben van duistere krochten.

Daarnaast is er een subtiel, maar wezenlijk onderscheid tussen niet-integer en ondermijnend. Wat niet integer is, hoeft nog niet ondermijnend te zijn. Menigeen zal het onzuiver vinden als de wethouder sportzaken tevens voorzitter is van de plaatselijke atletiekvereniging. Ondermijnend wordt het pas als hij de bouw van de nieuwe kantine van de vereniging gunt aan zijn zoon die aannemer is. Bij ondermijning heeft de rechtsstaat het nakijken.

De Tilburgse hoogleraar bestuurskunde Stavros Zouridis spreekt over integriteit als een rubberen term: ‘Je kunt het naar believen uitrekken en oprekken.’ Hij bestudeerde vijftig onderzoeken naar kwesties waarin belangen verstrengeld waren. Hij kwam vijf verschillende interpretaties tegen van belangenverstrengeling. Zouridis: ‘Er is geen eenduidig normenkader.’

Op het gemeentehuis in Brunssum spookt het vermoeden van ambtelijke corruptie. John P. zou geweten hebben van de dubieuze wijze waarop de drugscrimineel zijn ondergrondse ruimtes verkreeg. De ambtenaar zou ook geweten hebben van een voorgenomen inval in een café in Brunssum dat in handen was van zijn zus en haar man. De politie had reden om aan te nemen dat er in cocaïne werd gehandeld. Nauwgezet was een inval voorbereid. Men was zeker van zijn zaak. Op de avond waarop het arrestatieteam toesloeg, werd geen gram coke aangetroffen. John P. keek van afstand toe, verklaarde later een ambtenaar die bij de inval aanwezig was.

Ofschoon het lekken over de inval buiten de tenlastelegging valt, brengt P. de kwestie ter zitting zelf te berde. ‘Ik zou het lek zijn, hè. Maar ik kwam gewoon langs toen ze bezig waren in het café. Een collega heeft tegen de burgemeester gezegd: ik zag John staan, hij is het lek. Dan krijg je met een burgemeester te maken die je erin duwt. Ik heb hem gevraagd: burgemeester, wat doet u mij en mijn gezin aan? Hij bleef mij aankijken. Ik zei: weet u wel wat u iemand aandoet die al 32 jaar in gemeentedienst is? Het enige wat hij zei was: ik doe mijn burgerplicht.’

Er mag een vermoeden zijn van ambtelijke corruptie, John P. wordt er niet van beschuldigd. Het gaat ter zitting louter om witwassen. Resie Peters, hoofd strategie en recherche bij justitie in Limburg, legt uit: ‘Naar de mate waarin de onderlinge strijd heviger wordt, zie je vaak dat heftiger geprobeerd wordt het strafrecht in de politieke arena te trekken. Partijen hebben de neiging over en weer aangiftes te doen. Van smaad, van belediging, van het lekken van vertrouwelijke informatie. Daar gaan wij niet in mee. Het Openbaar Ministerie moet buiten het gekrakeel van de lokale politiek blijven.’

Ze sprak deze woorden nog voordat vorige week de hoofdofficier van justitie in Den Haag, Bart Nieuwenhuizen, zijn gal spuwde over politici die ‘fop-, sjoemel- en showaangiftes’ doen. Zonder dat hij deze bij naam noemde, doelde hij op Geert Wilders en Thierry Baudet, die aangifte deden tegen respectievelijk minister Kajsa Ollongren en premier Mark Rutte. Nieuwenhuizen: ‘Die doen aangifte, niet omdat ze willen dat er recht wordt gedaan, maar omdat ze aandacht willen.’

Er is bijval van hoogleraar bestuurskunde Wim Derksen. Volgens hem moet je voor integriteitskwesties niet bij justitie en de rechter zijn. ‘Veel integriteitskwesties’, meent Derksen, ‘lopen vast in een gebrek aan bewijs.’ Sterker: ‘De rechter kan niets met het woord integriteit.’ Voor integriteit bestaat geen eensluidende, harde definitie. Een liegende wethouder is die niet integer? Vermoedelijk wel, maar wat moet een rechter daarmee? Een rechter heeft strafbare feiten nodig, de rest is rompslomp en oponthoud.

Ondermijning: serie in de krant en boek

Onder de titel Bedreigd bestuur schreef Jan Tromp over ondermijning al in 2015 een serie verhalen in de Volkskrant. Begin vorig jaar publiceerde hij samen met de Tilburgse hoogleraar bestuurskunde Pieter Tops het boek De achterkant van Nederland over de verstrengeling van onder- en bovenwereld. Tops en Tromp werken aan een vervolg op dit boek.

Voor integriteitsschendingen ook van de zwaarste soort is het strafrecht een lange, moeizame weg. Zie de zaak-Jos van Rey, de onderkoning van Roermond. Van Rey heeft geld aangenomen voor zijn verkiezingskas en hij heeft zich feestelijk laten verzorgen door een vriend, tevens projectontwikkelaar ter stede. Het Openbaar Ministerie is er al ruim vijf jaar mee bezig en nog is het werk niet af. De kwestie ligt nu bij de Hoge Raad. Van Rey is in cassatie gegaan nadat eind vorig jaar het gerechtshof in Den Haag hem vanwege witwassen en omkoping had veroordeeld tot een jaar voorwaardelijke gevangenisstraf en hem voor twee jaar de uitoefening van een publiek ambt ontzegde.

In de zomer van 2016 had de rechtbank in Rotterdam een taakstraf van 240 uur opgelegd. ‘Het kan toch niet waar zijn’, noteerde hoogleraar Derksen, ‘dat je bij bewezen corruptie wegkomt met 240uur maaltijden rondbrengen in het verpleegtehuis van je schoonmoeder?’ Hij gaf zelf het antwoord: ‘Het Openbaar Ministerie speelde de kaart van integriteit, de rechter mag slechts oordelen over strafbare feiten. Ja, dan is de kans erg groot dat een muisje wordt gebaard.’

Van Rey staat weer op de kieslijst van zijn Liberale Volkspartij Roermond. De partij heeft nu 10 van de 31 raadszetels. Het kan heel goed dat Van Rey in het nieuwe college terugkeert als wethouder. In afwachting van het arrest van de Hoge Raad is de deur naar de wethouderskamer niet gesloten.

Voor de Roermondse burgemeester Rianne Donders is het een schrikbeeld. Ze voorziet dan eindeloze proceduregevechten, verdachtmakingen en obstructie, zowel in vergaderingen van B en W als in die van de gemeenteraad. Donders verwijst naar de gang van zaken in het bedrijfsleven. Ze zegt: ‘Als je als directeur van een bedrijf wordt vervolgd voor een strafbaar feit, ben je voor dat bedrijf niet meer de ambassadeur die je zou moeten zijn. Dan wordt jou gevraagd je sleutels in te leveren. In het openbaar bestuur kennen we zo’n instrument niet. Dat is eigenlijk heel raar.’

De gemeenteraad van Roermond heeft in het najaar van 2016 een protocol opgesteld op grond waarvan Van Rey niet in de raad zou thuishoren. Maar het protocol is een oproep, geen gebod. Donders: ‘Meer kan de politiek op dit moment niet doen en ik ook niet als burgemeester.’

In de rechtszaal verklaart John P. dat hij zegge en schrijve één keer bij de crimineel thuis is geweest. ‘Ze hebben mij gevolgd, ze hebben mij getapt, er is geen enkel bewijs.’ De burgemeester heeft zich tegenover vrienden en vertrouwde ambtenaren dan al vaak beklaagd over zijn onmachtige rol: ‘Je hebt het gevoel dat je Louis de Funès bent, kinderlijk naïef. We hebben vaak geen idee van wat er echt speelt. We zijn geen geoefende tegenpartij. Dat is heel zorgelijk.’

Is het strafrecht voor integriteitskwesties een kronkelpad vol doornen, de politiek-bestuurlijke weg is nauwelijks begaanbaarder. Het geval-Palmen is illustratief. Hij is de tantaluskwelling van bestuurlijk Brunssum. Palmen zou eigenbelang en partijbelang laten samenvallen. Hij zou er als jurist een hobby van maken burgers bij te staan in conflicten met de gemeente. Al in 1981 werd Jo Palmen als raadslid beschuldigd van fraude. Het CDA zette hem in 1990 uit de partij.

Burgemeester Winants smeekte de gemeenteraad eind vorig jaar het raadslid Palmen niet tot wethouder te verheffen. Hij merkte hem aan als ‘een hoog integriteitsrisico’; een onderzoeksbureau had hem in deze zin geadviseerd. Toen een kleine meerderheid in de raad niet met hem meeging, trad hij af. Luc Winants: ‘Ik kan en wil geen deel uitmaken van een gemeentebestuur dat zo nadrukkelijk de regels van integer bestuur aan de laars lapt.’

De hoogleraren bestuurskunde Korsten en Elzinga gingen in op een uitnodiging van dezelfde kleine meerderheid in de raad voor een contra-expertise (kosten 40 duizend euro). Ze kwamen uit op een omgekeerd oordeel: de opvatting dat Palmen niet zou deugen als wethouder ‘kan niet worden gedragen door de feiten die wij aan het licht hebben gebracht’.

Het zou ontzettend dom zijn aan te nemen dat ondermijnende, aan drugs gerelateerde criminaliteit in de Randstad niet voorkomt, aldus Johan Remkes, commissaris van de koning in Noord-Holland.

Dat pronte oordeel vestigde een beeld, maar weinig media meldden vervolgens dat verschillende Limburgse politici zware kritiek hadden op het rapport. Het voornaamste verwijt was dat de twee hoogleraren louter juridische criteria hebben aangelegd voor de beoordeling van integriteit. De gouverneur van Limburg, Theo Bovens: ‘De heren Elzinga en Korsten hebben de bestuurlijke en morele component van het integriteitsbeleid bewust buiten beschouwing gelaten.’ Hij noemde deze vorm van relativeren ‘niet wenselijk, niet opportuun en niet verstandig’.

In 2012 likte het provinciebestuur van Noord-Holland de wonden van een corruptieschandaal van een gedeputeerde. In het onderzoeksrapport Schoon Schip speelden morele overwegingen een hoofdrol: ‘De commissie verstaat onder onregelmatigheden ook laakbaar en onrechtmatig gedrag dat als zodanig niet strafwaardig is, maar dat wel onwenselijk of onaanvaardbaar wordt geacht.’ Belangenverstrengeling, nepotisme, intimidatie, misbruik van bevoegdheden het was de commissie uit 2012 om het even: ‘Al deze gedragingen doen afbreuk aan (…) de integriteit van het openbaar bestuur.’

De hoogleraren Korsten en Elzinga bestrijden het oordeel van de burgemeester, maar benoemen wethouder Palmen in hun rapport toch tot een risicofactor. Het maakt een dubbelzinnige indruk. Ze schrijven: ‘Wat betreft de collegeperiode na de verkiezingen van 21 maart 2018 spreken wij de vrees en de verwachting uit dat de kwetsbaarheden die aan de figuur Palmen op het vlak van bestuurlijke professionaliteit, communicatief vermogen en integriteit zijn gaan kleven, hem blijvend zullen achtervolgen. (…) Dit schept een bijzondere verantwoordelijkheid voor de gemeenteraad van Brunssum, maar zou ook voor Palmen reden voor bezinning moeten zijn.’ Hier staat toch dat after all Palmen niet lelieblank is en dat hij maar beter van het politieke schouwtoneel kan verdwijnen.

Elzinga: ‘Hij is ook wel degelijk een risico gezien zijn trackrecord, maar niet zo ernstig als de burgemeester beweerde. Kijk, het is een risicotoetsing vooraf, voor wethouders die nog moeten beginnen. Dan moet je uitsluitend harde criteria, de regels van de rechtsstaat aanleggen, vinden wij. Als je zaken als politieke moraal daarbij gaat betrekken, wordt het een heel ingewikkeld verhaal.’ Korsten: ‘Of iemand met bestek eet en hoe iemand zijn columns schrijft, rekenen we tot de communicatieve competentie en niet tot integriteit.’ Waar gouverneur Bovens spreekt van ‘een relativering die niet wenselijk is’, waarschuwt Elzinga voor ‘integrititis’, voor een ziekte om van alles ook een integriteitskwestie te maken. Het is zoals hoogleraar Stavros Zouridis al vaststelde: het ontbreekt onder bestuurders en bestuurskundigen aan ‘een eenduidig normenkader’.

Er is een bedrag van bijna twee ton dat ambtenaar John P. volgens de Belastingdienst en in diens spoor de officier van justitie niet verdiend kan hebben. Minutieus zijn de politiemensen van het Team Criminele Inlichtingen te werk gegaan. Er is het hondje Gianelli, knuffel van de vrouw van P. Uit haar in beslag genomen agenda’s blijkt dat Gianelli vier keer per jaar naar de trimsalon gaat. Maar bankafschriften ontbreken. P. moet volgens de recherche tussen 2010 en 2016 een bedrag van 21.195 euro aan brandstof hebben uitgegeven voor zijn auto’s. Geen bankafschriften, op een bedrag van 221,67euro na. P. moet in de genoemde periode 521 couverts hebben genoten in diverse restaurants voor een bedrag van ten minste 14.700 euro. Geen bankafschriften.

Hoe zou je in weerwil van alle moeizaamheid de risico’s van integriteitsschendingen kunnen verkleinen? Van politieke partijen wordt tegenwoordig verwacht dat ze hun kandidaten vooraf screenen. Burgemeesters voeren standaard goede gesprekken met aantredende wethouders over mogelijke verstrengeling van belangen. In 2012 zei commissaris van de koning Johan Remkes nog dat integriteitsproblemen niet zijn op te lossen met meer regels. Hij denkt daar inmiddels genuanceerder over. Hij wil dat raadsleden geschorst kunnen worden door de minister of de provinciale commissaris. En de rechter moet een bestuurder het passief kiesrecht, het recht om gekozen te worden, kunnen ontnemen. Remkes: ‘Nu kun je niks als puntje bij paaltje komt. Uiteindelijk heb je als burgemeester of als commissaris in dit soort zaken een stok achter de deur nodig.’

Remkes schetst patronen van rare vastgoedtransacties of van tien dezelfde winkeltypes in één straat die nooit alle tien rendabel kunnen zijn. Remkes: ‘Langs die weg komt het illegale geld naar boven. Het komt regelmatig voor, nu nog vooral in de grotere steden, maar er is een gerede kans op uitzaaiing.’ Ambtenaren, lokale politici, maar ook burgers moeten zich afvragen: hoe komen die winkels daar? Wie heeft de vergunning afgegeven?

Alertheid is tegenwoordig het magische woord op gemeentehuizen. Ferd Crone, burgemeester van Leeuwarden, heeft een tijdje geleden veertig ambtenaren in de buitendienst wijkagenten, milieuhandhavers, mensen van de sociale dienst een bijzondere opdracht gegeven. Kom bij mij terug, had Crone hun gezegd, met twee foto’s van situaties waarvan jij denkt: hier klopt iets niet. Er komt nooit een mens in die kapperswinkel en toch blijft hij maar geopend. Of: nu ik erop let, merk ik dat er nooit enige bedrijvigheid is in die loods op het bedrijventerrein. Crone: ‘Juist omdat het voor het strafrecht moeilijk is om ondermijning aan te pakken, moeten burgerlijke bestuurders burgemeesters, mensen van de Belastingdienst, van woningcorporaties in onderlinge samenwerking willen optreden. Mijn ervaring is: als je eenmaal gaat kijken, zie je veel.’

‘Het openbaar bestuur moet de baas blijven in onze gemeenschappen.’ Aan het woord is burgemeester Jan Boelhouwer van het Brabantse Gilze-Rijen. ‘Als dat op de tocht komt te staan en dat dreigt, dat dreigt echt , kunnen we inpakken. Hier in het dorp rijden mensen rond in vreselijk dikke auto’s, hun arm vorstelijk buiten het raam gestoken. Ze willen maar één ding laten zien: hier zijn wij de baas.’

Boelhouwer noemt het overeind houden van de rechtsstaat ‘mijn belangrijkste taak’. Hij kan het niet alleen, benadrukt hij. Hij instrueert medewerkers op het gemeentehuis en in de buitendiensten. ‘Dus als er hier iemand aan het loket komt en die wil een of andere vergunning… Alert! Alert! Wat gebeurt hier? En direct allemaal erin springen, hè. Alert!’

Integriteit in regels vangen blijft, zo lijkt het, een draconische opgave. Verplichte screening bijvoorbeeld van aanstaande raadsleden zal zeker helpen, maar het is een momentopname. Als door omstandigheden het gekozen raadslid chantabel wordt, is nog niets bereikt. Integriteit van bestuur gaat uiteindelijk over moraal en burgermansfatsoen, van bestuurders én van burgers. Daarover had de Limburgse gouverneur Theo Bovens het toen hij deze week de doodsbedreiging van de Voerendaalse burgemeester Houben besprak. Bovens zei: ‘Vaker dan voorheen zeggen bestuurders dat ze crimineel gedrag in hun gemeente niet langer pikken. Het is dan heel belangrijk dat de samenleving achter de burgemeesters en het openbaar bestuur gaat staan.’

Ambtenaar John P. betoogt dat hij in ‘een slechte film’ is beland, ‘in een nachtmerrie’. De president van de rechtbank, nuchter: ‘Ik zal u helpen. De kern van de zaak is dat u veel meer geld had dan u zou kunnen hebben.’ P. zegt dat hij cadeaus kreeg van gasten voor wie hij feesten gaf. Geld in envelopjes. Alleen al in de enveloppes moet 50 duizend euro hebben gezeten. Hij ontving geld van zijn schoonvader. Bankbiljetten. Altijd alles cash. De president: ‘Het is mij nog nooit gelukt om met verjaardagsfeesten vijftig mille op te halen.’

De officier eist een gevangenisstraf van acht maanden, de advocaat houdt het bij gebrek aan bewijs op vrijspraak.

Bedreigd bestuur

Lees hier nog eens alle artikelen terug die eerder over dit onderwerp verschenen.

Volg en lees meer over: CRIMINALITEIT MENS & MAATSCHAPPIJ POLITIEK NEDERLAND

Illustratie: Bas van der Schot

De zesde Integriteits Index: de VVD heeft weer de meeste én de grootste schandalen

VN 23.02.2018 Voor de zesde keer brengt Vrij Nederland de Politieke Integriteits Index, het overzicht van alle politieke schandalen van het afgelopen jaar. De VVD blijft de partij met de meeste en de ernstigste affaires.

Het begint een trieste traditie te worden op de jaarlijkse Vrij Nederland Politieke Integriteits Index (PII): de VVD had in 2017 met een totaal van elf weer de meeste affaires én de ernstigste. Het CDA kende afgelopen jaar zes integriteitskwesties, de PvdA vier. De andere landelijke partijen waren opmerkelijk schoon. Lokale partijen scoorden in 2017 bij elkaar vijftien affaires. Het leverde in totaal 39 integriteitskwesties op, begaan door 35 mannen en vier vrouwen. Dat zijn er minder dan de 47 affaires van 2016.

Ook iets verder terugkijkend telde 2017 minder kwesties: het gemiddelde over de voorgaande vier jaar was 55. Het is nog te vroeg om te spreken van een fundamenteel dalende trend omdat we nog te kort meten, maar het gaat al wel een paar jaar de goede kant op. Politieke partijen besteden nu expliciet aandacht aan integriteit, vragen een Verklaring Omtrent Gedrag, screenen en trainen hun nieuwe kandidaten en dringen sneller aan op aftreden bij integriteitskwesties. Dat was een jaar of vijf geleden wel anders, toen bijvoorbeeld een partij als de VVD onthullingen over fraude en corruptie laconiek wegwuifde.

Traditiegetrouw was de grootste categorie weer ‘misdragingen in de vrije tijd’.

Zoals gebruikelijk vond het merendeel van de affaires in 2017 plaats op gemeentelijk en provinciaal niveau: 32 van de 39 gevallen. Bijna de helft daarvan – zestien – kwam voor rekening van lokale partijen. Dat lijkt erop te wijzen dat de landelijke partijen hun zaken op orde beginnen te krijgen, maar dat de lokale partijen minder professioneel zijn. Traditiegetrouw was de grootste categorie weer ‘misdragingen in de vrije tijd’. Denk bijvoorbeeld aan Jos van Son, die moest aftreden als wethouder voor Rosmalens Belang in Den Bosch omdat hij met te veel drank achter het stuur zat. Of Fred Wozniak, die uit de raadsfractie van het CDA in Moerdijk stapte omdat de FIOD hem van belastingfraude verdenkt.

In 2016 waren problemen rond lokaal vastgoed en bestemmingsplannen goed voor een kwart van de gevallen. In 2017 was dat met tien van de 39 affaires weer zo. Meestal gaat het om raadsleden of wethouders die onvoldoende afstand nemen van hun eigen vastgoedbelangen of die van anderen. Het bekendste voorbeeld is de Brunssumse wethouder Jo Palmen, van wie de vastgoedbelangen zelfs de aandacht van minister Kajsa Ollongren trokken.

LOKAAL VASTGOED: GEDOE

‘Lokale partijen en lokaal vastgoed: altijd gedonder’ was een van de koppen in de PII van 2016. Een kwart van de lokale affaires had met vastgoed, bouwvergunningen of grondzaken te maken. Ook vorig jaar bleken problemen rond vastgoed of bestemmingsplannen goed voor tien affaires, ruim een kwart. Wethouder Jo Palmen van Brunssum kwam uitgebreid in het nieuws. Palmen (BBB/Lijst Palmen) heeft al sinds 1976 een geschil met de gemeente over een stuk grond en claimt naar verluidt ruim een miljoen. Een integriteitsonderzoek had uitgewezen dat hij als wethouder een ‘hoog risico’ zou vormen, vooral omdat grondzaken in zijn portefeuille zitten.

Palmen ziet zelf geen problemen en alle lokale partijen staan achter hem. De plaatselijke afdelingen van de landelijke partijen willen dat Palmen aftreedt, maar zij zijn in de minderheid. Burgemeester Luc Winants trad af omdat hij ‘niet meer garant kan staan voor een integer bestuur’. Hij staat, net als gouverneur Theo Bovens, met lege handen: ze worden geacht de integriteit van het lokale bestuur te bewaken, maar hebben nauwelijks instrumenten. Kajsa Ollongren heeft als minister van Binnenlandse Zaken wel de mogelijkheid om in te grijpen, maar dat paardenmiddel is bedoeld voor gemeentes die onbestuurbaar zijn.

Gemeentehuis van Brunssum. Foto: Marcel van den Bergh

HARDNEKKIGE PROBLEMEN

Hoewel het de goede kant op lijkt te gaan met politieke integriteit, zijn er zeker nog zorgen. In het zeventig pagina’s tellende regeerakkoord valt het woord ‘integriteit’ precies één keer, onder het kopje ‘Koninkrijksrelaties’. Kennelijk ziet het kabinet het vooral als een Antilliaans probleem. Toch zijn er ook hier, naast het gedoe met lokaal vastgoed, nog een paar andere hardnekkige problemen rond integriteit.

Het Huis voor Klokkenluiders functioneert totaal niet, waardoor misstanden in politiek en openbaar bestuur mogelijk onopgemerkt blijven. De Tweede Kamer heeft nog steeds geen gedragscode, de partijfinanciering blijft soms troebel, er blijft een tekort aan kandidaten (zeker lokaal) en – de olifant in de kamer – de VVD heeft als grootste landelijke partij hardnekkig de meeste én de grootste schandalen.

In het zeventig pagina’s tellende regeerakkoord valt het woord ‘integriteit’ precies één keer.

De Tweede Kamer heeft wel integriteitsregels, maar dat is meer een verzameling wettelijke regelingen met toelichting dan een heldere code. Toch zijn er genoeg kwesties waar de Kamer eens principieel over zou moeten debatteren om vast te stellen wat wel en niet hoort. Wanneer mag een Kamerlid bijvoorbeeld overstappen naar een andere baan?

VVD’er Sjoerd Potters werd direct na de verkiezingen burgemeester van De Bilt. Daarna stapte zijn partijgenoot Pieter Duisenberg over naar de Vereniging van Universiteiten. In oktober liet PvdA’er Jeroen Dijsselbloem weten toch niet in de Kamer te gaan zitten, terwijl hij voor de verkiezingen nog een hogere plaats op de kieslijst had afgedwongen. Daarmee stelde hij 51.695 voorkeursstemmers teleur: ‘Het is niet fraai,’ gaf hij toe.

Spelen politici elkaar baantjes toe? Op zoek naar de Haagse banendraaimolenLees verder

De drie hebben geen regels overtreden en komen niet op de PII. Maar tegenover de kiezers is het inderdaad ‘niet fraai’. Potters en Duisenberg blijven met hun kennis en vaardigheden de publieke zaak dienen. Tegelijk is dat bij Duisenberg ook een mogelijk bezwaar: hij was onderwijswoordvoerder in de Kamer en is dus in zijn oude sector beland.

Zoiets is sinds de invoering in mei van een nieuwe gedragscode verboden voor oud-ministers en oud-staatssecretarissen: die mogen de eerste twee jaar na hun aftreden niet meer lobbyen bij hun oude departement. Aangezien het verloop onder Kamerleden helaas hoog is, zou het goed zijn daar algemeen aanvaarde normen voor af te spreken: wanneer mag je met goed fatsoen weg en naar welke functie wel en niet?

Een andere kwestie die schrééuwt om een heldere gedragscode is het geschenkenregister. Kamerleden melden de meest onnozele cadeaus (kookboeken, repen chocola) maar het appartement dat Alexander Pechtold kreeg van een Canadese diplomaat staat niet op de lijst.

LASTIG: PARTIJFINANCIERING

Nederland lag in Europa jarenlang onder vuur omdat de partijfinanciering hier niet wettelijk geregeld was. Sinds 2013 is er de Wet financiering politieke partijen, maar die verplicht alleen openbaarmaking van giften boven de 4500 euro. Zelfs die soepele regels worden soms nog overtreden. In mei onthulde NRC dat verschillende partijen zich niet aan de regels houden. De VVD overtrad de belastingwetgeving door geen financiële verantwoording te publiceren van de Ivo Opstelten Foundation en drie andere stichtingen.

Deze bieden als Algemeen Nut Beogende Instellingen fiscale voordelen en zijn verplicht om cijfers te publiceren. De VVD had in 2014 beloofd om transparanter te worden over donaties, maar uit onderzoek van NRCblijkt dat de partij onder voorzitter Henry Keizer juist minder financiële details is gaan melden. Na publicatie kwam de VVD alsnog met jaarverslagen, met daarin voor zo’n twee ton donaties. Ook (dochterorganisaties van) D66, PvdA en PVV waren nalatig.

De SP is een geval apart. SP’ers laten hun salaris direct overboeken naar de partij, waarna zij een veel lagere vergoeding uitgekeerd krijgen. Dat levert de socialisten jaarlijks naar schatting zo’n vijf miljoen euro op. Ronald Plasterk opende als minister van Binnenlandse Zaken de aanval op die praktijk: volksvertegenwoordigers moeten zonder ‘last’ hun werk doen en dat kan niet als ze in dienst zijn van hun partij. De gemeente Noordoostpolder weigerde als eerste het geld aan de SP te storten en kreeg gelijk van de rechter. Zeker twee provincies en vijftien gemeentes maken de salarissen nu rechtstreeks over aan SP-politici. De partij verliest daarmee ook belastingvoordelen.

Lastig: partijfinanciering. Foto: Studio Oostrum

EEN PSYCHOLOGISCH DRAMA

En dan de VVD. Deze partij staat sinds de start van de Politieke Integriteits Index in 2013 elk jaar bovenaan. Gemeten over de volle lengte van onze database (vanaf 1980) neemt de VVD met 118 van de 505 politici in opspraak eveneens de eerste plaats in. De partij heeft ook verreweg de meeste leden met een strafblad. VVD’ers kwamen decennialang nauwelijks in aanraking met het strafrecht, maar sinds het aantreden van Mark Rutte in 2007 liepen maar liefst 25 VVD’ers tegen een strafblad aan – van wie drie in 2017.

Ter vergelijking: tussen 2007 en 2017 waren dat er zeven bij de PvdA, drie bij D66 en CDA en twee bij de PVV. Khalid Tatou, raadslid voor de PvdA in Gouda, werd in september 2017 gearresteerd op verdenking van ontucht met een dertienjarig meisje. Michael Heemels, de voormalige woordvoerder van Geert Wilders en fractievoorzitter van de PVV in Limburg, werd in oktober veroordeeld tot veertien maanden cel wegens het verduisteren van 180.000 euro uit de partijkas (niet in de PII over 2017, omdat we affaires meetellen in het jaar waarin ze voor het eerst in het nieuws komen).

De VVD’ers die in 2017 werden veroordeeld, hadden twee dingen gemeen: ze hadden gefraudeerd en ze zeiden niet te weten dat het strafbaar was.

De drie VVD’ers die in 2017 werden veroordeeld, hadden twee dingen gemeen: ze hadden gefraudeerd en ze beriepen zich er bij de strafrechter op dat ze niet wisten dat het strafbaar was. Huib van Vliet trad af als Statenlid in Flevoland omdat hij verdacht werd van verduistering.

Hij wikkelde in 2009 een erfenis van een tante af, waarbij hij zonder overleg 110.000 euro overboekte naar zijn eigen rekening. Een andere erfgenaam pikte dat niet en deed aangifte. Van Vliet meende dat hij recht had op het geld, zo tekende Omroep Flevoland op tijdens de zitting. Hoewel hij volhield dat hij alleen een fout had gemaakt en niets strafbaars had gedaan, werd hij in februari 2017 veroordeeld tot 180 uur taakstraf.

Robin Linschoten werd in september 2017 als eerste oud-bewindsman ooit (in de PII van dit jaar komt hij niet voor, want hij is uit de politiek) veroordeeld tot twee maanden celstraf wegens belastingfraude. De rechtbank was strenger dan het OM, dat een taakstraf had gevraagd.

Zijn zaak trok veel belangstelling. Niet alleen omdat de veroordeling van een oud-bewindsman uniek is in Nederland, maar ook omdat Linschoten zelf in jaren negentig als Kamerlid en staatssecretaris van Sociale Zaken fel van leer trok tegen fraude. Hij noemde de fraudebestrijding in Nederland ‘brandhout’, hield minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin voor dat fraudeurs lachten om zijn slappe aanpak en vond dat ook kleine fraude hard aangepakt moest worden: ‘Fraude mag nooit lonen.’

Robin Linschoten. Foto: Gerhard van Roon/Hollandse Hoogte

Het contrast met de Robin Linschoten die in 2017 voor de rechter stond, was groot. Volgens de FIOD had hij tussen 2010 en 2012 ongeveer een ton te weinig btw afgedragen: dus over ongeveer een half miljoen euro omzet geen belasting betaald. Zijn optreden voor de rechtbank was onbegrijpelijk. Linschoten had talloze blauwe enveloppen domweg niet opengemaakt.

De man die staatssecretaris van Sociale Zaken was geweest, kroonlid van de SER, voorzitter van het Advies College Toetsing Administratieve Lasten en die in de directie van DSB Bank verantwoordelijk was voor het risicobeheer, verklaarde tegen de rechters: ‘Ik heb niets met administratie.’ Hij zei niet te weten dat een ondernemer zelf btw-aangifte moet doen en gaf zijn boekhouder de schuld: ‘Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd.’

‘Ik heb niets met administratie. Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd.’

Tijdens de zitting bleek dat de fiscus Linschoten privé in de jaren negentig – dezelfde periode waarin hij als politicus strengere fraudewetgeving invoerde – al boetes oplegde omdat hij achterliep met zijn belastingafdrachten. Het is zelfdestructief gedrag dat zich niet rationeel laat verklaren. ‘Het is een psychologisch drama. Als je als scherp en briljant Kamerlid een grote toekomst wordt toegedicht en enkele decennia later maak je geen blauwe enveloppen meer open, dan is er iets heel erg misgegaan,’ zo zei een oud-fractiegenoot anoniem in het AD.

CREATIEVE OPLOSSING

De derde VVD’er die veroordeeld werd wegens fraude is Matthieu van Sint Truiden. Hij kreeg in juni 2017 zes maanden voorwaardelijk wegens belastingfraude. Deze zaak heeft weinig aandacht gekregen, terwijl hij toch opvallend genoeg was: een voormalig advocaat-generaal die verantwoordelijk was voor fraudebestrijding, werd zelf voor fraude veroordeeld. Van Sint Truiden was geen beroepspoliticus (daarom komt hij ook niet in de PII van dit jaar voor), maar had, naast zijn werk als advocaat-generaal, als voorzitter van de landelijke partijcommissie Politie en Justitie wel een prominente rol binnen de VVD. In die commissie zat ook Leo de Wit, destijds hoofdofficier van Justitie in Amsterdam.

NRC Handelsblad onthulde in 2014 dat De Wit ervoor had gezorgd dat zijn partijgenoot Van Sint Truiden zonder screening aan slag kon als fraudebestrijder bij het OM. Als hij wel gescreend was, dan zou ontdekt zijn dat hij bij zijn vorige kantoor, Nauta Dutilh, onenigheid had over declaraties. Van Sint Truiden was al sinds 2006 in een vechtscheiding gewikkeld en zat in financiële problemen. Omdat hij niet kon rondkomen van zijn salaris bij het OM had hij bedongen dat hij als advocaat mocht bijverdienen. Normaal gesproken zijn financiële problemen een bekende ‘rode vlag’ bij benoemingen op gevoelige posities, hier werd een creatieve oplossing verzonnen.

Vennootschapsjurist Matthieu van Sint Truiden stelde dat ‘hele fiscale recht niet te snappen. Ik vind het één groot gezever.’

Pas in 2011 ontdekten ze bij het OM dat een dergelijke combinatie wettelijk verboden is: aanklager en advocaat zijn rollen die haaks op elkaar staan. Om zijn ex dwars te zitten, probeerde Van Sint Truiden een groot deel van zijn inkomsten als advocaat via buitenlandse bankrekeningen en limiteds in belastingparadijzen aan het zicht te onttrekken. Daarbij verzweeg hij zo’n 2,5 ton aan inkomsten. Van Sint Truiden werd al in 2012 op non-actief gesteld bij het OM.

Dat hij pas in 2017 is veroordeeld, komt omdat hij het onderzoek op alle mogelijke manieren heeft tegengewerkt. Voor de rechter hield Van Sint Truiden vol dat hij het slachtoffer was van een complot, ‘doelbewuste treiteracties’ van het OM. Hij stelde ook als vennootschapsjurist dat ‘hele fiscale recht niet te snappen. Ik vind het één groot gezever,’ zo noteerde NRC tijdens de zitting. Het was een argument dat, net als bij zijn partijgenoten Van Vliet en Linschoten, géén indruk maakte op de rechters toen ze hun vonnis schreven.

EEN VERONTRUSTEND PATROON

Deze zaken staan hier zo uitgebreid beschreven omdat zich een verontrustend patroon aftekent. Er zijn, zoals gezegd, inmiddels 25 VVD’ers met een strafblad. Het pijnlijke is dat die de aanklachten tegen hen vaak bagatelliseren, ontkennen, zeggen dat er een complot is, beweren dat ze de wet niet kennen of dat officieren van justitie, rechters en journalisten het niet begrijpen. Ton Hooijmaijers, Jos van Rey, Robin Linschoten en Matthieu van Sint Truiden vinden allemaal dat ze niets verkeerds hebben gedaan.

Hooijmaijers, Van Rey, Linschoten en Van Sint Truiden vinden allemaal dat ze niets verkeerds hebben gedaan.

Die houding leverde Van Rey vlak voor de kerst nog een veel hogere straf op in hoger beroep. Hij was bij de rechtbank veroordeeld tot 240 uur taakstraf. Bij het Hof kreeg hij een jaar voorwaardelijk voor witwassen, aannemen van giften, stembusfraude en het lekken van vertrouwelijke informatie. Omdat Van Rey nog steeds niet snapt wat hij verkeerd heeft gedaan, legt het Hof een extra straf op: ‘De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep niet de indruk gewekt dat hij het verkeerde van zijn handelen inziet. Integendeel, hij heeft steeds volgehouden dat hem geen verwijt in strafrechtelijke zin kan worden gemaakt.’

Daarom heeft het hof ‘ter bescherming van de integriteit van het openbaar bestuur’ als bijkomende straf opgelegd dat Van Rey twee jaar geen bestuurlijk ambt mag bekleden. Van Rey is in cassatie gegaan en het zou kunnen dat hij na de komende gemeenteraadsverkiezingen, totdat de Hoge Raad het arrest bevestigt, alsnog wethouder wordt.

Uitspraak Jos van Rey. Foto: Maarten Hartman/Hollandse Hoogte

Omdat VVD’ers zich met hand en tand verzetten, bezorgen ze de opsporingsdiensten handen vol werk. Jos van Rey weigerde zijn iPads te ontsleutelen, zijn broer Hennie verstopte geld tussen de bevroren kippen en Sjoerd Swane, voormalig VVD-raadslid en -wethouder in Maarssen, gooide zijn harde schijf in de Vecht – hij moest er door een duiker uit worden gevist. Matthieu van Sint Truiden hield zijn geld in het buitenland verborgen en diende eindeloos klachten in. Daarmee leggen de VVD’ers een serieus beslag op de financiële opsporingscapaciteit in dit land.

De FIOD heeft maar een beperkt aantal teams voor serieuze fraude en iedere rechercheur die bezig is met de iPads van Van Rey of de Luxemburgse rekeningen of het Antilliaanse trustkantoor van Van Sint Truiden, kan niet achter andere criminelen aan. Omdat ze bovendien massaal in hoger beroep gaan, leggen ze ook een serieus beslag op de rechterlijke macht. Dat is hun goed recht, maar dat betekent wel dat er een vrijwel permanent circus is van VVD’ers die voor de rechter moeten verschijnen.

Dat leidt vervolgens binnen de partij weer tot complotdenken. In maart 2015 noemde Edith Schippers het in De Telegraaf niet toevallig dat vlak voor de verkiezingen affaires bovenkwamen: ‘Er zit ergens een kracht achter.’ Maar als een partij zoveel slepende affaires heeft, zijn er altijd wel een paar die vlak voor de verkiezingen tot ontploffing komen.

GOEDE MENSEN VINDEN…

Het is al jaren een vast ritueel voor politiek journalisten: voor de verkiezingen opschrijven dat het moeilijk is om kandidaten te vinden. Ook voor deze raadsverkiezingen was het weer ploeteren, al krijgen alle partijen de lijsten uiteindelijk wel vol. Tom-Jan Meeus maakte een inzichtelijk rekensommetje in NRC. De VVD, al sinds 2010 bij bijna alle verkiezingen de grootste partij, heeft nog maar 26.500 leden. Bij vierhonderd gemeenten, met twintig kandidaten per lijst, betekent dat dus dat één op de drie leden kandidaat is. Voor andere partijen gelden vergelijkbare sommetjes.

Partijen kunnen dus niet kieskeurig zijn: als het googlen van een naam geen rare dingen oplevert, is de kans groot dat iemand op de lijst komt. Gek genoeg nam Geert Wilders zelfs die moeite niet toen hij zijn nieuwe lijsttrekker in Rotterdam presenteerde. Binnen een dag moest hij Géza Hegedüs al weer afvoeren, toen de Volkskrant onthulde dat de man racistische ideeën heeft en een bewonderaar is van Holocaust-ontkenner David Irving. Onbegrijpelijk, na alle slechte ervaringen van Wilders met types als James Sharpe, Hero Brinkman en Eric Lucassen.

…EN HOUDEN

Een ander terugkerend thema is dat lokale politiek zwaar is. Raadsleden moeten naast hun werk stukken lezen, vergaderingen bijwonen en lokale contacten onderhouden – sommige zitten in tientallen WhatsApp-groepen. Uit een onderzoek van het SCP onder griffiers blijkt dat in minder dan een derde van de gemeentes raadsleden voldoende tijd hebben om hun werk goed te doen. Wethouders hebben, nog meer dan raadsleden, te maken met assertieve burgers. Zo’n 40 procent van de wethouders haakt vroegtijdig af, schrijft Martin Knol in zijn boek Waarom wethouder.

Knol, zelf voormalig wethouder in Deventer en Zwolle, schreef het om zijn ervaringen te delen en te wijzen op valkuilen. Waar wethouders voorheen vielen door budgetoverschrijdingen, falend toezicht en verstoorde coalitieverhoudingen, sneuvelt nu maar liefst één op de drie wethouders op niet-integer handelen of de schijn ervan. Dat is ernstig. ‘Burgers moeten op die overheid kunnen vertrouwen,’ schrijft Knol. Dat vertrouwen is cruciaal om burgers bij het bestuur te betrekken.

Knol heeft ook een belangrijke tip: ‘Drink geen alcohol!’ Drank is overal, maar Knol heeft ‘bijna persoonlijk de Spa-rood-fabriek overeind gehouden’. En terecht, want de PII bevat een lange lijst van politici die dronken een ongeluk veroorzaakt hebben, een vechtpartij zijn begonnen of iets gestolen hebben.

Goede mensen vinden… en houden. Foto: Jan de Groen, Hollandse Hoogte.

MOREEL KAPITAAL

Daarmee komen we bij de VVD zelf. Het patroon van individuele ontkenning lijkt zich voort te zetten op het collectieve niveau. Alle partijen worstelen met affaires (zie bijvoorbeeld het gedoe rond Moorlag bij de PvdA), maar omdat de VVD er zo veel heeft, valt het extra op. De afgelopen jaren hebben we de forse oververtegenwoordiging van de VVD steeds verklaard door te stellen dat de VVD als grootste partij (in de Kamer) nu eenmaal meer actieve politici heeft.

Bovendien zijn VVD’ers vaker geassocieerd met het bedrijfsleven, met meer geld en verlokkingen. ‘En minder moreel kapitaal?’ vroeg Folkert Jensma zich na de veroordeling van Linschoten af in NRC Handelsblad. Dat de VVD nu eenmaal een grote bestuurderspartij is die dicht tegen het bedrijfsleven aan zit, kan de aanhoudende stroom van ernstige integriteitsschendingen niet meer verklaren: qua ledental en bestuursfuncties is de VVD vergelijkbaar met andere grote partijen.

Opvallend is dat Mark Rutte als politiek leider maar geen greep lijkt te krijgen op alle integriteitskwesties. Dat was bij de afgang van Henry Keizer weer goed te zien. Keizer was sinds 2014 partijvoorzitter van de VVD. Hij was vertrouweling van Rutte en had als voorman de taak een eind te maken aan de lange reeks affaires. Onder zijn leiding was de partij aanzienlijk strenger geworden. ‘Je kunt niet een beetje integer zijn,’ zei Keizer tegen omroep Human. ‘Je bent integer of je bent het niet.’

Henry Keizer, voormalig partijvoorzitter van de VVD. Foto: Phil Nijhuis/Hollandse Hoogte

MEERDERE PETTEN

‘Ironisch genoeg is het nu Henry Keizer zelf wiens integriteit ter discussie staat,’ schreef platform voor onderzoeksjournalistiek Follow the Money (FTM) in april na het blootleggen van een omstreden overname door Keizer. In het kort kwam het hier op neer: in 2012 kocht Keizer als directeur samen met drie zakenpartners de aandelen van de B.V. Beheermaatschappij ‘de Facultatieve’ van de Koninklijke Vereniging voor Facultatieve Crematie, waar hij als adviseur bij betrokken was.

Volgens accountant EY was het bedrijf (met een omzet van 106 miljoen euro) minstens 31,5 miljoen euro waard. Door handig schuiven met leningen en dividend betaalden Keizer en zijn zakenpartners slechts dertigduizend euro. ‘Daarmee werd de verkopende partij – de vereniging – ernstig benadeeld en werd de VVD-partijvoorzitter in één klap multimiljonair,’ zo concludeerde FTM.

Na zich een tijdje stilgehouden te hebben, gaf Keizer op 28 april op het kantoor van de Facultatieve een persconferentie, waarin hij een poging deed de overname te verdedigen. Daarbij weigerde hij de onderzoeksjournalisten Eric Smit en Kim van Keken van FTM en een ploeg van PowNed de toegang. Donald Trump boycot kritische journalisten en DENK ook, maar verder is het in Nederland ongehoord – zeker voor een partij die zichzelf liberaal noemt. Keizer kwam die dag met stukken die de verkoopprijs moesten onderbouwen, maar die waren niet overtuigend.

Zeker voor een partij die zichzelf liberaal noemt, is het ongehoord dat journalisten bij een persconferentie worden geweigerd.

Keizer had de schijn tegen, omdat hij De Facultatieve als directeur niet alleen voor een prikkie had gekocht, maar daarbij ook als adviseur van de verkopende vereniging was opgetreden. ‘Juist als er meerdere petten een rol spelen, is het heel erg goed dat die informatie onafhankelijk wordt aangeleverd en dat er een toetsing plaatsvindt van die aangeleverde informatie,’ zei hoogleraar accountancy en oud-FIOD-rechercheur Marcel Pheijffer in Nieuwsuur. ‘De stukken roepen bij mij meer vragen op dan dat ze antwoorden geven.’

De deal van Keizer werd goedgekeurd door de Raad van Commissarissen, waarin de VVD-senatoren Loek Hermans en Anne-Wil Duthler zaten. Dit duo hield ook toezicht bij het Centraal Orgaan Asielzoekers, waar hun partijgenoot Nurten Albayrak in opspraak kwam. Zij werd veroordeeld tot 140 uur taakstraf wegens valsheid in geschrifte (deze affaire telt ook niet mee voor de PII over 2017, omdat Albayrak ambtenaar was en geen politicus, en omdat we affaires meetellen in het jaar dat ze voor het eerst in het nieuws komen).

Met een minister, staatssecretaris én topambtenaar die allemaal van de VVD waren, ontbrak de kritische tegenspraak: rijen gesloten en luiken dicht.

Voor Hermans was het debacle bij De Facultatieve een hattrick, want hij faalde ook als voorzitter van de Raad van Commissarissen bij de failliete zorgorganisatie Meavita. Hier speelt hetzelfde verontrustende patroon dat we zagen bij de bonnetjesaffaire: met een minister (Ivo Opstelten), staatssecretaris (Fred Teeven) én topambtenaar (Pieter Cloo) die allemaal van de VVD waren, ontbrak de kritische tegenspraak: rijen gesloten en luiken dicht. Kamerlid Ard van der Steur, die geacht werd de macht te controleren, deed mee door zelf brieven aan de Kamer over de bonnetjes-affaire te censureren. (‘Schrappen. Komt gedonder van.’)

Rutte omhelst de afgetreden minister Ard van der Steur. Foto: Bart Maat/ANP/Hollandse Hoogte

HANDIG VEHIKEL

Ook in de affaire-Keizer hield de VVD de gelederen gesloten. Kort na de publicaties op FTM paste Annemarie Jorritsma een Trumpiaanse truc toe. In de studio van BNR verdedigde ze Keizer: ‘Je mag niet afgaan op een oppervlakkig onderzoek van een journalist.’ Dat was een gotspe: FTM had maanden gewerkt aan het verhaal en had aanzienlijk dieper gespit in het leven van Keizer dan de VVD zelf. Zo is er tot op de dag van vandaag nog geen cv van Keizer beschikbaar – wat sterk de indruk wekt dat de VVD voor zijn benoeming nooit naar zijn verleden heeft gevraagd. Dat is vreemd, want als partijvoorzitter zat hij bij veel vertrouwelijke besprekingen.

Op de reactie van de interviewer dat FTM wél goed naar de boeken van De Facultatieve had gekeken, zei Jorritsma nog iets vreemds: ‘Ze hebben de jaarverslagen bekeken. En dat is wel iets anders dan de boeken.’ Daarmee suggereerde ze dat de boekhouding van De Facultatieve een ander beeld biedt dan het jaarverslag. Dat zou wijzen op boekhoudfraude, want een jaarverslag moet altijd een getrouw beeld bieden van de boekhouding. Jorritsma verwees vervolgens naar de Integriteitscommissie van de VVD, die een onderzoek was gestart.

Op 18 mei trad Keizer af om zichzelf beter te kunnen verdedigen. De Integriteitscommissie schortte meteen haar onderzoek op. Het vreemde is dat Keizer al sinds mei de tijd heeft om met een goed verhaal over de zakendeal te komen – en dat nog steeds niet heeft gedaan. Op deze manier is de Integriteitscommissie vooral een handig vehikel om niets te hoeven zeggen: zo lang het onderzoek loopt, geven we geen commentaar en als hij is afgetreden, hoeft het niet meer.

De nieuwe partijvoorzitter, Christianne van der Wal, wil vaker discussiëren over integriteitskwesties om het bewustzijn binnen de partij te vergroten. Ze wil ook dat VVD’ers kritischer op elkaar worden. Daarmee heeft ze de kern van het probleem te pakken: de rode draad in alle grote schandalen die de VVD de afgelopen jaren hebben getroffen, is het onderling en informeel zaken willen regelen. Maar voor een gezonde, liberale en integere democratie is tegenspraak essentieel.

Met dank aan Leo Huberts, Muel Kaptein, Martijn Wessels, Sanne-Minouk van den Broek en Klaas Postma.

MISBRUIK VAN STRAFRECHT

De stadions vol Trump-fans die ‘Lock her up!’ scandeerden tegen Hillary Clinton waren geen aanwinst voor de Amerikaanse democratie. Helaas wordt misbruik van het strafrecht voor politieke doeleinden ook hier populair. Wie de (sociale) media doorzoekt op termen als ‘raadslid’ en ‘aangifte’ komt talloze affairetjes tegen waarbij een lokale politicus zich beledigd voelt en met veel bombarie aangifte gaat doen.

Daar horen we dan nooit meer wat van – de politie heeft wel wat beters te doen. Een treurig nieuw verschijnsel is de aangifte tegen de burgemeester omdat hij is opgetreden tegen bepaalde (groepen) burgers of bepaalde uitspraken heeft gedaan.

De Bond van Wetsovertreders deed bijvoorbeeld twee keer aangifte tegen burgemeester Jos Heijmans van Weert wegens zijn aanpak van asielzoekers. Uiteraard mag iedereen kritiek hebben op Heijmans, maar het strafrecht is niet bedoeld om politiek te bedrijven.

Het is een kwalijke ontwikkeling als politici aangepakt worden op hun persoonlijke integriteit terwijl het om hun beleidsopvattingen gaat. Ook Geert Wilders heeft goed naar Trump gekeken: hij deed aangifte tegen Mark Rutte, omdat de premier de Nederlander zou discrimineren ten gunste van asielzoekers. Zelfs de conservatieve site De Dagelijkse Standaard vond het niks: ‘Dit soort problematiek los je op in het parlement, door met elkaar in debat te gaan, niet door aangifte tegen elkaar te doen.’

HEE, LIMBURG WEER!

Vlak voor de affaire-Palmen ontplofte en Jos van Rey in hoger beroep meer straf kreeg, verzette gouverneur Theo Bovens zich in de Volkskrant tegen het corrupte beeld van Limburg: ‘Dat imago plakt helaas nog steeds aan ons, maar dat is volstrekt onterecht. Ik durf te stellen dat wij hier in Limburg het strengste integriteitsbeleid van heel Nederland hebben.’ Maar mocht er weer een affaire opduiken, zo voorspelde Bovens: ‘Dan krijg je te horen: hee, daar heb je Limburg weer. Als Ton Hooijmaijers met enkele tonnen aan de haal gaat, hoor je niemand zeggen: daar heb je Noord-Holland weer.’

Inderdaad komen in alle provincies integrititeitskwesties voor, maar normaal gesproken is dat het einde van iemands carrière. Limburg is de enige provincie waar veroordeelde politici zoals Jos van Rey en Jo Palmen (in de jaren negentig veroordeeld wegens het niet opgeven van een uitkering) gewoon hun eigen partij oprichten én lokaal mateloos populair blijven. In Utrecht trad raadslid Oostveen af wegens een vastgoedbelang, in Brunssum kun je er wethouder mee worden – met grondzaken in je portefeuille.

Gemeten naar integriteitsschendingen per provincie staat Limburg met 53 affaires sinds 1980 op de vierde plaats, na Noord- en Zuid-Holland en Noord-Brabant. Maar dat zijn provincies die twee of drie keer zoveel inwoners hebben en meer gemeenten en bestuurders. Overijssel, qua inwoners en aantallen gemeentes vergelijkbaar met Limburg, had maar 21 affaires. Limburg heeft wel degelijk een groter probleem dan de rest van Nederland.

PECHTOLD EN PRIVACY

Over de vraag of Pechtold op de PII thuishoort, kun je lang praten. Zijn persoonlijke integriteit is niet in het geding: het appartement dat hij kreeg van een Canadese oud-diplomaat is een geschenk van een oude vriend en staat los van de politiek. Niemand gelooft dat de liberale D66’er omgekocht is om vóór het vrijhandelsverdrag met Canada te stemmen.

Of Pechtold het volgens de interne integriteitsregels van de Kamer toch had moeten melden, is de vraag, omdat het hier om een open norm gaat: ‘Als een willekeurige toeschouwer zonder veel omwegen zou kunnen denken dat een bepaalde private omstandigheid van een lid van invloed is op diens stellingname in een publiek vraagstuk, kan het raadzaam zijn omstandigheid in het register te doen opnemen. Dan kan immers nooit gesteld worden dat die omstandigheid verborgen is gehouden. Het gaat er niet om of die omstandigheid daadwerkelijk van invloed is geweest. Dat, noch het tegendeel, is immers te bewijzen.’

Omdat je volgens Pechtold altijd wel zo’n ‘willekeurige toeschouwer’ kan vinden, zou je dus alles moeten melden en blijft er van privacy niets over. Hier botsen twee principes op elkaar: het recht op privacy van de politicus en de openbaarheid van bestuur. Pechtold heeft zijn privéleven altijd zoveel mogelijk afgeschermd en dat is zijn goed recht. (Een dieptepunt in de Nederlandse journalistiek was het doorzoeken van het vuilnis van Pechtold en Femke Halsema door HP/De Tijd in 2010).

Tegelijkertijd ontkomt een politicus niet aan openheid. Amerikanen verwachten bijvoorbeeld dat presidentskandidaten hun belastingaangiftes openbaar maken en het is heel vreemd dat Donald Trump dat als eerste president niet doet. Nederland gaat minder ver, maar hier kijken we vreemd op dat de VVD geen cv van Henry Keizer kan of wil laten zien. Pechtold had al openbaar gemaakt dat hij een appartement had gekregen, omdat het wettelijk verplicht in het Kadaster geregistreerd moet worden. Door het ook in het geschenkenregister te zetten, had hij veel vragen kunnen voorkomen.

VERANTWOORDING

Vrij Nederland stelt deze jaarlijks verschijnende Index sinds 2013 op in samenwerking met Leo Huberts, hoogleraar bestuurskunde aan de VU, en Muel Kaptein, hoogleraar integriteit aan de Erasmus Universiteit. De criteria voor opname in de Politieke Integriteits Index zijn ontleend aan het werk van de VU-onderzoeksgroep ‘Quality of Governance’.

Het gaat om gekozen (of benoemde) Nederlandse politici die een functie hebben of hadden (of daarvoor kandidaat waren) bij gemeente, provincie, rijk, een Europese of internationale instelling of met een relevante (bestuurs)functie in een politieke partij.
Bij integriteitsaffaires gaat het om het overtreden van geldende morele waarden, normen en regels. De integriteit van de betrokkene is in het geding, wordt ter discussie gesteld, het gaat om (mogelijke) integriteitsschendingen. Andere politieke affaires, zoals bij budgetoverschrijdingen of verbroken verkiezingsbeloften, vallen erbuiten.
Het gaat om een publieke affaire die ‘de pers’ heeft gehaald. Het jaar waarin de affaire publiek wordt via de media is het jaar waarin de affaire in de index terecht komt (niet het jaar waarin de feiten zich voordeden).
De betrokken politicus is wegens de affaire afgetreden en/of gesanctioneerd (formeel of informeel, bijvoorbeeld blijkend uit excuses, erkenning van schuld, terugbetaling). Ook als een politicus de affaire heeft ‘overleefd’ kan de zaak in de lijst worden genoemd, maar alleen als de feiten vaststaan of uit geloofwaardige bron komen, ze voldoende ernstig zijn en in de publiciteit tot serieuze vraagtekens over iemands integriteit hebben geleid. Dit betekent niet dat als iemand op de lijst staat, er automatische sprake is van een integriteitschending, noch dat er een gedragsregel is overschreden.
De volgende typen integriteitsschendingen worden onderscheiden: corruptie (omkoping, favoritisme); fraude of diefstal; dubieuze giften; onverenigbare functies; misbruik van bevoegdheden; misbruik van informatie; ongewenste omgangsvormen en bejegening (in functie); wanprestatie en verspilling; wangedrag in de privésfeer. Deze indeling is, net als de criteria voor opname in de PII, ontleend aan werk van de VU-onderzoeksgroep ‘Quality of Governance’.

‘VVD voor zesde maal partij met meeste integriteitsschandalen’

NU 19.02.2018 De VVD heeft in 2017 met elf politici opnieuw de meeste affaires achter haar naam. Dat blijkt uit de jaarlijkse Politieke integriteits-Index van Vrij Nederland

Het is het zesde jaar op rij dat de liberalen de lijst van het maandblad aanvoeren.

De bekendste affaire die de VVD in 2016 op haar naam schreef, bleef de partij ook in 2017 achtervolgen. Oud-poliiticus Jos van Rey werd ook in hoger beroep tot een jaar voorwaardelijke celstraf veroordeeld voor corruptie, stembusfraude, lekken van vertrouwelijke informatie en witwassen.

De lijst met integriteitsschandalen staat komende week in Vrij Nederland. De uitslag werd zondagavond bekendgemaakt in het programma College Tour,waar fractieleider Klaas Dijkhoff te gast was.

Geen patroon

De VVD-coryfee stelde in een reactie dat hij “geen patroon ziet om te zeggen dat het door de partij komt.” Volgens presentator Twan Huys zou het argument dat de liberalen eerder gebruikten, namelijk dat bij een partij met meer bestuurders de kans op affaires groter is, dit jaar niet meer op gaan.

Dijkhoff zegt dat zijn partij “alles op dit gebied heeft aangescherpt. Dit soort gedrag heeft echt wel consequenties. Soms is het onhandigheid, soms gaat het om verantwoordelijkheid nemen. Er was laatst een burgemeester die aan vrouwen zat; dan is er geen excuus, weg.”

Fout gedrag

Verder adviseert hij zijn partijgenoten elkaar op mogelijk ‘fout gedrag’ aan te spreken. Overigens stelde Dijkhoff met klem dat hij “liever een collega in het kabinet verliest die mij dierbaar is door de vrije pers, dan dat wij onbeperkt aan de macht kunnen blijven doordat wij de pers in handen hebben.”

De VVD-fractieleider verwees hiermee na het vertrek van minister Halbe Zijlstra na een leugen over een ontmoeting met Vladimir Poetin die nooit had plaatsgevonden.

De Politieke Integriteits-Index wordt sinds 2013 elk jaar opgesteld door Vrij Nederland in samenwerking met Leo Huberts, hoogleraar bestuurskunde aan de Vrije Universiteit en Muel Kaptein, hoogleraar integriteit aan de Erasmus Universiteit.

Lees meer over: VVD

Jos van Rey.

VVD voor de zesde keer de partij met meeste integriteitsschandalen

NPO 20.02.2018 Uit de jaarlijkse Politieke Integriteits-Index van Vrij Nederland blijkt dat de VVD vorig jaar opnieuw de meeste affaires achter haar naam heeft staan. Sterker nog, er heeft sinds het maken van de Politieke Integriteits-Index nog nooit een andere partij bovenaan de lijst gestaan. Ineke Dezentjé-Hamming, voorzitter de werkgeversorganisatie voor de technologische sector FME én oud-Kamerlid voor de VVD kan het niet plaatsen, zegt ze in Spraakmakers.

Sinds 2013 wordt de Integriteits-Index elk jaar opgesteld door Bart de Koning van Vrij Nederland in samenwerking met twee hoogleraren. Donderdag publiceert Vrij Nederland de zesde editie, maar in het gesprek met Klaas Dijkhoff in College Tour werd al bekend gemaakt dat de VVD met elf politici opnieuw de meeste affaires achter haar naam heeft staan. Eén van die politici is Jos van Rey, de affaire rond hem bleef de partij ook vorig jaar achtervolgen.

‘Intrinsiek probleem van de partij’

“Lang dachten we dat dit te maken had met de ondernemersachtergrond van de VVD-ers, maar eigenlijk blijkt steeds meer dat het een intrinsiek probleem is van de partij”, aldus Ward Wijndelts, hoofdredacteur van Vrij Nederland.

Ineke Dezentjé-Hamming wil voorop stellen dat het helemaal niet goed is dat de partij steeds bovenaan deze lijst staat, maar ze kan er de vinger niet op leggen hoe dit komt. “Het is te simpel om te zeggen: de partij is groter, dus er zijn meer gevallen. Je moet er echt dieper op in gaan om erachter te komen waar het nou knelt.”

Cultuur van vergoelijking binnen de VVD

Volgens Wijndelts mag de VVD wel wat kritischer naar elkaar toe zijn. “Het is vaak ook een soort glibberige houding van ‘ik wist niet dat het niet mocht’.” Wijndelts denkt dat er wel echt een cultuur van vergoelijking is binnen de VVD waar de partij echt iets aan moet doen. “Dan komt het goed, dan wint het CDA volgend jaar de bokaal.”

Dezentje-Hamming is blij dat de nieuwe voorzitter van de VVD, Christianne van der Wal, hier iets aan wil doen. Bij haar verkiezing in november zei Van de Wal dat ze de partij wil verlossen van ‘de integriteitskwesties’. “Belangrijk dat zij het benoemt en ik denk dat iedereen binnen de partij het nodig vindt want wie is hier blij mee?”

februari 14, 2018 Posted by jandewandelaar | Eric Wiebes, fraude, fred teeven vvd, Halbe Zijlstra, Henry Keizer VVD, integriteit, Jos van Rey, Meavita, politiek, Staatssecretaris Eric Wiebes, Teeven-deal, VVD | Ard van der Steur VVD, Frans Weekers VVD, fraude, fred teeven vvd, integriteit, ivo opstelten vvd, Jeanine Hennis-Plasschaert VVD, Politieke integriteits-Index, vvd | Reacties uitgeschakeld voor VVD in 2017 nog steeds aan de top !!!!

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten VVD vanwege fraude voor de rechter

Ik ben mij nergens van bewust heren!!

Belastingfraude

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie.

Linschoten zou over de jaren 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiften omzetbelasting hebben gedaan en zo voor ongeveer een ton hebben gefraudeerd.

Telegraaf 17.10.2019

De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda. Dat is fraude.

Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september 2017 voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.

Het geschatte nadeel van de verweten fraude voor de Staat ligt volgens het OM rond de 100.000 euro. De verdachte zou die hebben gepleegd met de eigen bv’s, laat het OM in een toelichting weten. Fraude ondermijnt niet alleen het systeem maar ook het rechtvaardigheidsgevoel en het vertrouwen van mensen in de overheid, aldus het OM.

AD 02.09.2017

Aftreden

Linschoten (1956) was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat hij onvoldoende vertrouwen kreeg van de Tweede Kamer in een debat over het Rapport van de commissie-van Zijl over het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). PvdA’er Jan van Zijl leidde toen een Parlementair onderzoek.

zie ook: beraadslaging 27.06.1996

zie ook: Beraadslaging 28-11-1996

De Kamer hield Linschoten verantwoordelijk voor de bestuurlijke problemen bij de toezichthouder op de uitvoering van sociale-verzekeringswetten. Ook verweet de Kamer Linschoten dat hij een rapport van het Ctsv over de afschaffing van de ziektewet, de Wet terugdringing ziekteverzuim, had vertraagd.

Jongste kamerlid

Voordat hij staatssecretaris werd, was Linschoten twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Hij kwam in 1982 als 25-jarige in de Kamer en was daarmee destijds het jongste Kamerlid.

DSB

Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis. Later werd hij zelfstandig managementconsultant. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was Linschoten nog enkele maanden lid van de raad van bestuur van de DSB Bank van Dirk Scheringa. De bank viel in dat jaar om.

Gerommel met kunst

Het is niet de eerste keer dat Robin Linschoten in opspraak komt waarbij meerdere mensen voor tonnen lijken gedupeerd. Een veroordeelde oplichter voerde de regie.. In 2014 was hij betrokken bij een dubieuze kunstdeal. Zakenman Cees de Mooij overtuigde investeerders om geld te stoppen in een collectie vervalste schilderijen.

Robin Linschoten was in persoon aanwezig toen in een Belgisch kasteel de schimmige deal werd gesloten. Een van de gedupeerden verklaarde in 2016 in het AD: ‘Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.’ De rol van de oud-politicus bij de zwendel is nooit opgehelderd.

zie ook: Robin Linschoten en de schimmige Van Goghs, Cézanne, De Toulouse-Lautrec en Matisse

‘Platform ‘Juncta Juvant’ versus Stork

Achter de schermen waren dit geraffineerde lobbyevenementen om de Joint Strike Fighter te promoten. Linschoten ontkende later dat de stichting iets met Stork te maken had.

Meer voor Robin Linschoten

Robin Linschoten – Wikipedia

‎Politiek · ‎CTSV-affaire · ‎

Loopbaan

Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om … – RTL Nieuws

VVD-prominent Robin Linschoten voor de rechter vanwege … – TPO

De val van Robin L. | Weblog Jan Marijnissen

Robin L.O. Linschoten | Professioneel profiel – LinkedIn

Robin Linschoten Profielen | Facebook

Terugblik VVD versus integriteitsschandalen

De VVD kampt al enige tijd met integriteitsschandalen, waaronder de affaire rond de inmiddels tijdelijk teruggetreden partijvoorzitter Henry Keizer. Hij was als voorzitter van het VVD-hoofdbestuur medeverantwoordelijk voor de Ivo Opstelten Foundation.

Het partijbestuur van de VVD kwam recentelijk nog onder vuur te liggen vanwege voorzitter Heny Keizer, die via schimmige constructies voor 30.000 euro een miljoenenbedrijf heeft overgenomen. De kwestie-Keizer is extra schrijnend omdat de partijvoorzitter zelf de integriteitsregels van de VVD aanscherpte. De ondernemer werd in 2014 aangewezen als nieuwe voorzitter . Hij was als voorzitter van het VVD-hoofdbestuur medeverantwoordelijk voor de Ivo Opstelten Foundation. En notabene hij moest juist korte metten maken met de integriteitsaffaires waardoor de VVD werd geplaagd.

VVD ‘overtrad belastingwet’ met giften

De VVD is weer in een schandaal verstrikt geraakt. De partij ligt onder vuur nu blijkt dat zij de belastingwet heeft overtreden. De partij had openheid moeten geven over vier organisaties die geld doneren aan de VVD.

Het betreft een aantal inzamelvehikels, die geld inzamelen om vervolgens te doneren aan de partij. Het is in strijd met de belastingwet om als stichting te verzuimen aan te geven hoeveel geld de organisatie doneert aan de partijen en hoeveel geld de stichting ontvangt.

ANBI-status

De betreffende stichtingen hebben een ANBI-status, wat betekent dat ze minder belastingen hoeven te betalen over giften. In ruil voor de ANBI-status moeten stichtingen open zijn over hun financiën. Als dat niet gebeurt, kan de fiscus de ANBI-status ontnemen, zoals dat ook in het verleden is gedaan.

De belastingdienst kan organisaties hun ANBI-status zelfs met terugwerkende kracht ontnemen. In dat geval moeten de stichtingen de belasting alsnog betalen. Het is onduidelijk waarom de fiscus dat nog niet heeft gedaan.

NRC Handelsblad meldt woensdag dat het onder meer gaat om de Ivo Opstelten Foundation, waarvoor het partijbestuur van de VVD zelf verantwoordelijk is. Naast de Ivo Opstelten Foundation noemt NRC lokale VVD-stichtingen in Utrecht, Amsterdam en Den Haag.

Schrijnende kwestie-Keizer

‘Gisteren is de VVD erop gewezen dat het publiceren van de vereiste informatie door enkele stichtingen niet is gebeurd,’ schrijft de partij woensdag in een statement. ‘De stichtingen zijn op de hoogte gebracht en gaan er nu direct voor zorgen dat de vereiste informatie beschikbaar is.’

Het partijbestuur van de VVD kwam recentelijk onder vuur te liggen vanwege voorzitter Heny Keizer, die via schimmige constructies voor 30.000 euro een miljoenenbedrijf heeft overgenomen. . De kwestie-Keizer is extra schrijnend omdat de partijvoorzitter zelf de integriteitsregels van de VVD aanscherpte. De ondernemer werd in 2014 aangewezen als nieuwe voorzitter, en moest juist korte metten maken met de integriteitsaffaires waardoor de VVD werd geplaagd.

Greep(shortlist) uit de lijst in opspraak geraakte VVDers:
Joris Demmink – Voormalig OM-topman – Verdacht van seksueel misbruik van minderjarige jongens. – 2014
Annemarie Jorritsma – Mede verantwoordelijke begrotingsoverschrijding van de Betuwelijn. – 1996
Fritz Huffnagel – Haags gemeenteraadslid – declaratiefraude. – 2005
Gerrit Zalm – CFO en mede verantwoordelijke voor DSB-debacle. – 2008… Lees verder

zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 2 – VVD nummer 1

zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 1

zie ook: Politici en het gerommel met wachtgeld – deel 2

zie ook: De politieke draaideur versus lobby

zie ook: Wethouders ten val vanwege Integriteit

Meer: robin Linschoten vvd – Search (bing.com)

Lees: Uitspraak Hoge Raad in belastingzaak oud VVD-kopstuk Linschoten MSN 12.07.2022

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (R) komt met zijn advocaat aan bij de rechtbank. Ⓒ ANP

Voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten ontsnapt aan celstraf

Telegraaf 09.09.2020 Voormalig VVD-coryfee Robin Linschoten hoeft niet de gevangenis in voor het sjoemelen met belastingaangiftes in de periode van 2010 tot en met 2012. Het gerechtshof in Amsterdam legde de oud-staatssecretaris woensdag in hoger beroep een werkstraf op van 100 uur.

Het OM had vijf maanden gevangenisstraf geëist tegen de 63-jarige Linschoten, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten in september 2017 gaf. De aanklager had toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf gevorderd.

Zijn huidige advocaat Willem Koops overweegt cassatie bij de Hoge Raad, maar reageert wel positief op de uitspraak: „Linschoten had geen financieel motief in deze zaak. Dat is het belangrijkste oordeel van het hof”.

Linschoten – zelf niet aanwezig bij de uitspraak – benadeelde de fiscus in de periode van 2010 tot en met 2012 met te lage btw-aangiftes voor meer dan 100.000 euro. De voormalig politicus, destijds werkzaam als zelfstandig consultant, heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd. Wel gaf hij toe „ongelooflijk slordig en laks” te zijn geweest.

In de betreffende periode liet hij zijn aangiften omzetbelasting doen door een administratiekantoor, dat hij soms pas na maanden of zelfs jaren voorzag van zijn inkoop- en verkoopfacturen. Het kantoor was daardoor genoodzaakt geschatte btw-aangiften in te dienen. Pas als de benodigde stukken kwamen, volgde alsnog voor het juiste bedrag een zogenoemde suppletie-aangifte.

Tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak benadrukte Linschoten dat medewerkers van het kantoor hem hadden verteld dat het achteraf indienen van gecorrigeerde btw-aangiften geen abnormale zaak was. Maar het hof rekende hem zijn manier van doen – mede door zijn verleden in publieke functies – zwaar aan. „Het door de Belastingdienst gebruikte systeem is met deze handelswijze ernstig ondergraven. Daarbij zijn de overheid en de gehele samenleving benadeeld en is de belastingmoraal ondermijnd”, aldus het hof.

Dat legde geen onvoorwaardelijke celstraf op omdat in het onderzoek niet is gebleken dat Linschoten het geld blijvend achterover wilde drukken. Ook speelde mee dat in het bijna acht jaar durende onderzoek nooit zwart geld is aangetroffen en dat Linschoten zowel zakelijk als privé door de kwestie is geruïneerd. Hij belandde in de bijstand, raakte zijn opdrachtgevers kwijt en zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer.

BEKIJK MEER VAN; bedrog overheid Robin Linschoten Amsterdam

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten hoeft cel niet in voor belastingfraude

NU 09.09.2020 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten is woensdag 09.09.2020 in hoger beroep door het gerechtshof Amsterdam veroordeeld tot een werkstraf van honderd uur. Eerder werd de voormalige VVD-politicus nog veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf.

Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit zijn twee besloten vennootschappen (bv’s) jarenlang onjuiste belastingaangiftes. De fiscus werd hierdoor voor ruim 100.000 euro benadeeld. Dit bedrag werd bij naheffingen alsnog betaald.

Het Openbaar Ministerie (OM) had ook in hoger beroep een celstraf van vijf maanden geëist tegen de oud-staatssecretaris. Het gerechtshof gaat hier echter niet in mee, omdat onvoldoende is bewezen dat Linschoten nooit van plan was om de belasting te betalen. “Het oogmerk van uiteindelijke belastingontduiking is hierbij niet aan de orde”, aldus het gerechtshof.

De nu 63-jarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer onvoldoende vertrouwen had in zijn aanpak wat betreft het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). Daarna werkte hij onder meer bij Interpolis, de Sociaal-Economische Raad (SER) en de inmiddels opgeheven DSB Bank.

Zie ook: Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) ontkent belastingfraude

Lees meer over: VVD Binnenland

Oud-staatssecretaris Linschoten niet de cel in voor belastingfraude

NOS 09.09.2020 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten hoeft niet de cel in voor het sjoemelen met belastingaangiftes. Het gerechtshof in Amsterdam legde hem in hoger beroep wel een werkstraf van 120 uur op.

Van 2010 tot 2012 deed Linschoten onjuiste belastingaangiftes vanuit zijn twee bv’s. Daarmee benadeelde hij de Belastingdienst voor ruim 100.000 euro.

Het OM had vijf maanden gevangenisstraf tegen Linschoten geëist, waarvan drie voorwaardelijk. Die eis was gelijk aan de straf die de rechtbank in 2017 gaf. Het gerechtshof gaat hier niet in mee, omdat onvoldoende is bewezen dat Linschoten het geld blijvend achterover wilde drukken. Bovendien werd er in het acht jaar durende onderzoek nooit zwart geld bij hem aangetroffen.

Linschoten zat in de jaren 80 en 90 namens de VVD in de Tweede Kamer. Van 1994 tot 1996 was hij staatssecretaris van Sociale Zaken. Linschoten heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd met zijn belastingaangiftes. Wel gaf hij toe “ongelooflijk slordig en laks” te zijn geweest.

BEKIJK OOK;

Voormalig staatssecretaris Linschoten moet de cel in wegens belastingfraude

Voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten ontsnapt aan celstraf

AD 09.09.2020 Voormalig VVD-coryfee Robin Linschoten hoeft niet de gevangenis in voor het sjoemelen met belastingaangiftes in de periode van 2010 tot en met 2012. Het gerechtshof in Amsterdam legde de oud-staatssecretaris woensdag in hoger beroep een werkstraf op van 100 uur.

Lees ook;

Linschoten ontkent fraude: ‘Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden’

Lees meer

OM eist opnieuw celstraf tegen VVD’er Robin Linschoten

Lees meer

Linschoten benadeelde de fiscus in de periode van 2010 tot en met 2012 met te lage btw-aangiftes voor meer dan 100.000 euro. Hij heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd. Wel gaf hij toe ‘ongelooflijk slordig en laks’ te zijn geweest.

Hof stelt oordeel ex-VVD’er Linschoten uit

Telegraaf 11.12.2019 Het gerechtshof in Amsterdam heeft de beslissing in het hoger beroep van voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten uitgesteld. Het hof, dat woensdag een beslissing in de beroepszaak zou vellen, wil eerst meer informatie hebben over de financiële positie van Linschoten en zijn vennootschappen in de periode dat hij zou hebben gefraudeerd.

Het OM vroeg het hof vorige maand Linschoten (63) wegens belastingontduiking vijf maanden celstraf op te leggen, waarvan drie voorwaardelijk. Die eis was gelijk aan de straf die de rechtbank de vroegere bewindsman twee jaar geleden gaf. Justitie vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.

Bekijk ook:

Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten

Bekijk ook:

’Dubieuze rol van Linschoten’

Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Hij heeft altijd ontkend moedwillig bedrog te hebben gepleegd. Wel heeft hij toegegeven „slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Het OM gelooft hem op dat punt, maar in hoger beroep noemde de aanklaagster de straf die de rechtbank hem eerder oplegde passend en rechtvaardig.

De zaak heeft voor Linschoten, die na zijn politieke carrière werkte als zelfstandig consultant, desastreuze gevolgen gehad. Hij raakte zijn opdrachtgevers kwijt, zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer en hij belandde in de bijstand. Zijn totale belastingschuld, naar schatting ooit zo’n 370.000 euro, beloopt nu naar schatting nog zo’n 200.000 euro. Daarvan is ruim de helft privé. Bij de behandeling van zijn zaak bij het hof zei hij alles te willen terugbetalen.

Het is niet duidelijk wanneer de zaak verdergaat.

Bekijk ook:

OM eist celstraf tegen belastingontwijkende ex-VVD’er

Bekijk meer van; bedrog belastingen rechtshandhaving Robin Linschoten Amsterdam Linschoten Openbaar Ministerie

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten wordt ervan verdacht opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting te hebben gedaan. Ⓒ ANP

OM eist celstraf tegen belastingontwijkende ex-VVD’er

Telegraaf 13.11.2019 Tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten is woensdag in hoger beroep wegens belastingontduiking vijf maanden gevangenisstraf geëist, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten twee jaar geleden gaf. Het OM vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.

Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Zelf heeft hij bij de behandeling van zijn zaak voortdurend benadrukt „slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Hij ontkende moedwillig bedrog te hebben gepleegd.

De aanklaagster wilde Linschoten (63) daarin nog wel geloven. Maar de straf die de rechtbank hem gaf, noemde ze passend en rechtvaardig. „De Belastingdienst jarenlang oplichten alleen maar omdat je te beroerd bent je als directeur te verdiepen in dingen die je niet interesseren: dat kan echt niet.”

Tonnen schuld

Voor het hof bracht ze in herinnering dat Linschoten kans op kans kreeg orde op zaken te stellen voordat het OM besloot hem strafrechtelijk te vervolgen. Dat werd volgens haar onvermijdelijk doordat hij zich voortdurend niet aan afspraken hield. Daarbij speelde mee dat de fiscus meer geld van hem had te vorderen. In totaal beliep zijn belastingschuld zo’n 370.000 euro.

De kwestie heeft voor Linschoten, die na zijn politieke carrière werkte als zelfstandig consultant, desastreuze gevolgen gehad. Hij belandde in de bijstand, raakte zijn opdrachtgevers kwijt en zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer. Zijn belastingschuld beloopt nu naar schatting nog zo’n 200.000 euro, waarvan ruim de helft privé. Tegen het hof zei hij woensdag dat hij weer aan het werk wil om alle schulden weg te werken.

Bekijk ook:

’Dubieuze rol van Linschoten’

Vrijspraak

Zijn raadslieden vroegen vrijspraak. „Hij erkent dat hij schuld heeft, maar heeft de fiscus nooit bewust benadeeld”, zei advocaat Willem Koops, die vond dat het toenmalige boekhoudkantoor een kwalijke rol heeft gespeeld. „Omdat Linschoten nooit stukken aanleverde, is dat zijn omzet gaan schatten voor de btw-aangifte. Dat had nooit gemogen. Ze hadden hem tot de orde moeten roepen.”

Uitspraak 11 december 2019.

Bekijk ook:

Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten

Bekijk meer van; bedrog belastingen straf high-society Robin Linschoten Linschoten

OM eist in hoger beroep celstraf Linschoten

AD 13.11.2019 Tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten is woensdag in hoger beroep wegens belastingontduiking vijf maanden gevangenisstraf geëist, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten twee jaar geleden gaf. Het OM vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.

Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Zelf heeft hij bij de behandeling van zijn zaak voortdurend benadrukt ,,slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Hij ontkende moedwillig bedrog te hebben gepleegd.

De aanklaagster wilde Linschoten (63) daarin nog wel geloven. Maar de straf die de rechtbank hem gaf, noemde ze passend en rechtvaardig. ,,De Belastingdienst jarenlang oplichten alleen maar omdat je te beroerd bent je als directeur te verdiepen in dingen die je niet interesseren: dat kan echt niet.”

Zijn raadslieden vroegen vrijspraak. ,,Hij erkent dat hij schuld heeft, maar heeft de fiscus nooit bewust benadeeld”, zei advocaat Willem Koops, die vond dat het toenmalige boekhoudkantoor een kwalijke rol heeft gespeeld. ,,Omdat Linschoten nooit stukken aanleverde, is dat zijn omzet gaan schatten voor de btw-aangifte. Dat had nooit gemogen. Ze hadden hem tot de orde moeten roepen.”

Uitspraak 11 december 2019.

Robin Linschoten in 2017 in de rechtbank.

Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten

Telegraaf 16.10.2019 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten moest woensdag voor het gerechtshof in Amsterdam verschijnen. Daar diende het hoger beroep tegen de twee maanden celstraf die de rechtbank hem oplegde voor belastingontduiking.

De voormalige VVD-staatssecretaris zou voor meer dan een ton belasting hebben ontdoken door met z’n eigen bedrijfjes onjuist aangiften te doen. Dat gebeurde volgens het Openbaar Ministerie tussen 2010 en 2012. Linschoten heeft altijd beweerd dat de foute aangiften de schuld van zijn boekhouder waren. Tijdens het hoger beroep zullen daarom twee medewerkers van het administratiebureau als getuige verhoord worden.

Tweets by ‎@BartMos

Bekijk meer van; rechtbank belastingen bedrog Robin Linschoten Bart Mos Amsterdam Openbaar Ministerie

Getuigenverhoren in beroepszaak Linschoten

Nieuws NL 25.03.2019 In het hoger beroep van voormalig VVD-politicus en oud-staatssecretaris Robin Linschoten wordt tijd ingeruimd voor getuigenverhoren en extra onderzoek. Het gerechtshof in Amsterdam besloot dit maandag na verzoeken van Linschotens advocaat Willem Koops.

Linschoten (62) werd eind september 2017 wegens belastingontduiking door de rechtbank in Amsterdam veroordeeld tot vijf maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk. Tussen begin 2010 en oktober 2012 diende hij vanuit twee BV’s te lage btw-aangiftes in en benadeelde hij de fiscus voor ruim 100.000 euro. Zelf zei hij nooit bewust te hebben gesjoemeld. Maar de rechtbank strafte hem vanwege zijn publieke en voorbeeldfunctie zwaarder dan geëist.

Zijn beroepszaak zou maandag eigenlijk inhoudelijk dienen. Maar pas afgelopen dinsdag vond Linschoten advocaat Koops bereid hem te verdedigen.

Ex-VVD’er Linschoten in beroep tegen veroordeling belastingfraude

NOS 13.10.2017 De voormalige VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf wegens belastingfraude die hij eind september kreeg opgelegd. Zijn advocaat, Guido de Bont, noemt de straf te hoog en herhaalt dat er geen opzet in het spel was.

Twee weken geleden kreeg Linschoten vijf maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk. De rechter vond bewezen dat Linschoten tussen 2010 en 2012 opzettelijk te lage omzetten van zijn twee bv’s had opgegeven aan de Belastingdienst. De oud-staatssecretaris zegt dat hij slordig is geweest, maar dat er geen sprake is van opzet.

Politiek meewegen?

“Wij zijn erg benieuwd waarom de rechter heeft gemeend dat er sprake is van opzet”, zegt De Bont. Daarnaast wil hij dat het hof beoordeelt of Linschotens werk in de politiek nog moet worden meegewogen bij het bepalen van de hoogte van de straf. “Mijn cliënt is al twintig jaar weg uit de politiek.”

De Bont vindt dat er met twee maten is gemeten. “De rechter zegt dat hij een voorbeeldfunctie heeft, maar heeft de media-aandacht die daarbij komt kijken vervolgens niet meegeteld bij het bepalen van de straf. Als het mijn cliënt pijn doet, telt het niet mee.”

BEKIJK OOK;

Voormalig staatssecretaris Linschoten moet de cel in wegens belastingfraude

OM eist taakstraf tegen oud-VVD-politicus Robin Linschoten

Linschoten: aan de grond door fraudezaak

Oud-staatssecretaris Linschoten in beroep tegen celstraf

NU 13.10.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf die hij eind september kreeg opgelegd wegens belastingraude. Dat heeft zijn advocaat vrijdag laten weten.

Linschoten werd eind september veroordeeld tot vijf maanden celstraf, waarvan drie voorwaardelijk, wegens belastingfraude. Hij deed van 2010 tot en met 2012 vanuit zijn twee BV’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro.

Het Openbaar Ministerie (OM) had gevraagd de vroegere staatssecretaris een werkstraf van tweehonderd uur op te leggen, in combinatie met zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.

De rechtbank vond een werkstraf echter geen recht doen aan de ernst van de zaak. Linschoten benadeelde de fiscus verspreid over een periode van bijna drie jaar voor iets meer dan 100.000 euro door te lage btw-aangiftes in te dienen.

Zie ook: Twee maanden cel voor oud-staatssecretaris Linschoten om belastingfraude

Voorbeeldfunctie

De vroegere politicus zei zelf vooral “slordig” te zijn geweest, en ontkende moedwillig fraude te hebben gepleegd. De rechtbank noemde opzet bewezen en oordeelde hard over Linschoten, die gezien zijn vroegere functies “een voorbeeldfunctie” had en wiens betrouwbaarheid volgens de rechtbank “boven elke twijfel verheven” moest zijn. De rechtbank sprak van “disrespect” voor de Belastingdienst en de belastingbetaler.

Volgens zijn advocaat zijn voor Linschoten met name de beschuldiging van opzet en de hoogte van de straf aanleiding de zaak aan het hof voor te leggen. “Mijn cliënt heeft de opzet ontkend. Daarnaast is hij twintig jaar weg uit de politiek. We willen graag weten hoe een hogere rechter dit beoordeelt.”

Het is nog niet bekend wanneer het hoger beroep dient.

lees: Rechtbank acht Linschoten lichtvaardig en nalatig

Lees meer over: Robin Linschoten

Ex-VVD’er Robin Linschoten in beroep tegen celstraf

AD 13.10.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf die de rechtbank in Amsterdam hem oplegde voor belastingontduiking. Dat heeft zijn advocaat vandaag bekendgemaakt.

De rechtbank veroordeelde Linschoten twee weken geleden wegens belastingontduiking tot een celstraf van vijf maanden, waarvan drie voorwaardelijk. Het oordeel van de rechter viel hoger uit dan de eis van het Openbaar Ministerie (OM): dat had gevraagd om een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden. De rechter vond de eis van het Openbaar Ministerie geen recht doen aan de ernst van het feit.

De oud-VVD-staatssecretaris zou de staat voor meer dan een ton hebben benadeeld door onjuiste of onvolledige aangiften te doen voor de omzetbelasting. Dat gebeurde volgens het OM over de jaren 2010 tot en met 2012, met zijn eigen bv’s. De 60-jarige Linschoten moet het volledige bedrag terugbetalen.

Voor Linschoten zijn met name de beschuldiging van opzet en de hoogte van de straf reden voor het hoger beroep. ,,Mijn cliënt heeft de opzet ontkend. Daarnaast is hij twintig jaar weg uit de politiek. We willen graag weten hoe een hogere rechter dit beoordeelt”, aldus de advocaat van de oud-politicus.

Boekhouder

Tijdens de zaak ontkende Linschoten fraude gepleegd te hebben. Allemaal de schuld van de boekhouder, die hij naar eigen zeggen blind vertrouwde. Zo af en toe leverde hij een doos met papieren aan bij zijn boekhouder. ,,Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie. Ik heb daar geen verstand van en geen affiniteit mee”, zei Linschoten.

Het was de voormalig politicus naar eigen zeggen tien jaar lang niet duidelijk dat je stipt moet zijn met de belastingbetaling. De officier gelooft daar niks van. ,,Ik kan me niet voorstellen dat iemand die staatssecretaris is geweest de basisregels voor een ondernemer niet begrijpt.”

Wonderboy

De liberaal gold ooit als de wonderboy van de VVD, maar na zijn val als bewindsman kwam hij niet meer van het hellende vlak. Lees hier hoe het zo ver heeft kunnen komen met ‘Robin de Ritselaar’.

In 1996 trad Robin Linschoten af als staatssecretaris © ANP

Klassenjustitie in omgekeerde zin AD 04.10.2017

Celstraf voor oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) RTL 29.09.2017

Celstraf voor oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) Trouw 29.09.2017

GeenStijl: vvd’er Robin Linschoten krijgt twee maanden cel GS 29.09.2017

Rechter oordeelt over belastingfraude oud-VVD-kopstuk Robin Linschoten

Rechter oordeelt over belastingfraude oud-VVD-kopstuk Robin.

RTLZ 29.09.2017 Het Openbaar Ministerie eist vanwege belastingfraude een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten.

Linschoten wordt ervan verdacht dat hij van 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiftes voor de omzetbelasting heeft gedaan. Hij zou btw-fraude met zijn eigen bv’s hebben gepleegd. Het fraudebedrag ligt rond de 100.000 euro.

Het OM zegt dat Linschoten “op kosten van de samenleving” boven zijn stand heeft geleefd. “Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”

Voorbeeldfunctie

Linschoten had ook moeten beseffen dat hij een voorbeeldfunctie heeft, vindt het OM. “Waarom zou een ondernemer zich aan allerlei verplichtingen houden als een voormalig staatssecretaris dat niet doet?”

Zelf zegt de oud-staatssecretaris dat hij door een fout van zijn boekhouder langere tijd te weinig btw heeft afgedragen. “Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, zei hij eerder tegen het FD.

Linschoten was staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 1994 tot 1996.

BEKIJK OOK

Linschoten: aan de grond door fraudezaak

Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude

Deze straf eist OM tegen oud-staatssecretaris Linschoten

Elsevier 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie heeft een werkstraf van 200 uur en 6 maanden voorwaardelijke celstraf geëist tegen Robin Linschoten (VVD). Vandaag staat de oud-staatssecretaris van Sociale Zaken voor de rechter wegens belastingontwijking.

Linschoten wordt ervan verdacht twee keer, in 2010 en 2012, een te lage belastingaangifte te hebben ingediend. ‘Als een oud-staatssecretaris regels aan zijn laars lapt, waarom zou een gemiddelde ondernemer de regels dan wel volgen?’ vraagt de officier van justitie zich af.

Volgens Linschotens advocaat is er nooit sprake geweest van opzet. Linschoten legt in zijn verweer de schuld neer bij belastingkantoor ADSV, dat zijn boekhouding moest doen. ‘De cliënt kreeg vanuit de boekhouder geen échte tekenen dat het goed misging, terwijl dit blijkbaar wel het geval was.’

Volgen Casper van der Veen @caspervdveen

Verdediging #Linschoten: de cliënt kreeg vanuit de boekhouder geen échte tekenen dat het goed mis ging, terwijl dit blijkbaar t geval was 13:05 – 1 sep. 2017

ADSV verklaart dat er met Linschoten geen land te bezeilen was. Hij deed er veel te lang over om de juiste documenten aan te leveren. Volgens Linschoten valt hem niets te verwijten, behalve slordigheid.

Stel belastingontwijkers niet in kwaad daglicht, vindt Joris Heijn

Linschoten wees schikking af

Het Openbaar Ministerie probeerde een schikking te treffen met Linschoten. Maar dat voorstel werd door de oud-staatssecretaris van de hand gewezen. ‘Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden,’ zei Linschoten in een reactie op de aantijgingen in Het Financieele Dagblad, twee weken geleden. ‘Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer.’

Linschoten was van 1994 tot en met 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken in het eerste paarse kabinet. Na zijn carrière in de politiek was hij werkzaam bij de DSB Bank van Dirk Scheringa. Ook werkte hij voor de Sociaal-Economische Raad (SER).

Berend Sommer (1990) is online redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Zijn debuut Duchamp verscheen in juni 2017 bij Uitgeverij Prometheus.

Taakstraf geëist tegen oud-staatssecretaris Linschoten om belastingfraude

NU 01.09.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten moet vanwege belastingfraude tweehonderd uur taakstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf krijgen van een half jaar. Aan het voorwaardelijke strafdeel moet een proeftijd van drie jaar worden gekoppeld, eiste de officier van justitie vrijdag voor de rechtbank in Amsterdam.

Volgens de aanklager heeft Linschoten ”op kosten van de samenleving” jarenlang boven zijn stand geleefd. ”In plaats van belasting af te dragen, bedeelde hij zichzelf en zijn echtgenote van een royaal inkomen”, zei ze. ”Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”

De aanklager vond dat Linschoten ervan doordrongen had moeten zijn dat hij een voorbeeldfunctie had en heeft. ”Waarom zou een ondernemer zich aan allerlei verplichtingen houden als een voormalig staatssecretaris dat niet doet?”

Linschoten zou de staat tussen 2010 en eind 2012 voor ruim honderdduizend euro hebben benadeeld door te weinig omzetbelasting af te dragen.

Volgens de aanklager kreeg de voormalige VVD-politicus over die jaren keer op keer signalen van zijn boekhoudkantoor dat hij stukken moest opsturen, maar negeerde hij die volkomen. ”Hij vertrouwde op de professionaliteit van zijn boekhoudkantoor, zegt hij. Maar als het kantoor zo professioneel was, waarom nam hij het dan niet serieus?”

Professioneel

Linschoten zei vrijdagochtend dat hij zich nooit met zijn administratie bezig heeft gehouden. “Ik was blij dat ik mijn boekhouding aan een professionele club had overgedragen en me met mijn opdrachten kon bezighouden. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe onverstandig dat was.”

Volgens Linschoten had hij de zaken overgedragen aan een administratiekantoor in Breda, dat al meer dan tien jaar ”naar volle tevredenheid” zijn boekhouding deed en zijn fiscale zaken behartigde. ”Ik ging ervan uit dat het goed was.” Pas na een gesprek met de officier van justitie ”ging het lampje echt branden”.

Het boekhoudkantoor wijst de kritiek van de hand, bleek uit verklaringen die de rechter voorlas. Linschoten zou ondanks talloze verzoeken structureel niet met stukken over de brug zijn gekomen.

Schikkingsvoorstel

Het Openbaar Ministerie (OM) besloot Linschoten te vervolgen nadat hij een schikkingsvoorstel van de hand wees. De partijen waren toen al geruime tijd met elkaar in gesprek.

De vervolging werd daadwerkelijk doorgezet nadat lopende fiscale verplichtingen ook onder de hoede van een nieuw kantoor dat hij in 2014 in de arm nam niet of moeizaam werden vervuld, zei de aanklaagster. ”Toen rees de overtuiging: we hebben te maken met iemand die niet wil. Niet met iemand die niet kan.”

Lees meer over: Robin Linschoten

Eis taakstraf tegen Linschoten

Telegraaf 01.09.2017 Oud-politicus Robin Linschoten moest diep door het stof in de Amsterdamse rechtbank vanwege het foutief opgeven van omzet en BTW namens twee van zijn bedrijven. Hij zou meer dan een ton hebben verzwegen voor de fiscus. De officier van justitie eist een taakstraf van 200 uur.

Zijn welbespraaktheid ten spijt, voormalig Tweede Kamerlid en staatssecretaris Robin Linschoten (60) bleef tegenover drie rechters hangen in steeds weer hetzelfde mantra: ,,Ik dacht dat ik met een professionele organisatie te maken had die alle administratieve rompslomp uit mijn handen nam. Dat is achteraf uitermate ongelukkig gebleken en daar heb ik spijt van.” Hij noemde zichzelf ook onnozel.

Nul op rekest

Zijn boekhouder, die tien jaar voor de oud-politicus werkte, vertelde een heel ander verhaal tijdens het FIOD-onderzoek naar Linschotens aangiftes van 2010 tot en met 2012. Het administratiekantoor ADSV in Breda zou het eens in de zoveel jaar met een doos ongeorganiseerde bonnetjes hebben moeten doen. Veelvuldig werd Linschoten om aanvullende informatie gevraagd door de boekhouder, maar die kreeg ‘iedere keer nul op rekest’ bij Linschoten.

De oud-politicus, die in zijn actieve tijd als politicus een reputatie opbouwde van rechtlijnigheid naar bedrijven en personen die zich niet aan de regels houden, schetste een rooskleurig beeld van zijn eigen handelen. ,,Ik heb inderdaad niets met de boekhouding, maar ik leverde wel twee of drie keer per jaar mijn bonnen in. Dat waren er niet veel. Ik had drie tot vijf facturen per maand. Mijn bedrijven zijn niet ingewikkeld. Ze leveren maar één product: dat is ondergetekende.”

De rechters konden echter nauwelijks hun verbazing verhullen over de werkwijze van Linschoten, nadat de fiscus hem in 2014 op de korrel nam. ,,De belastingdienst heeft u aangeschreven, heeft u gebeld, is bij u langs geweest op kantoor en thuis, heeft gemaild. En iedere keer gaf u niet thuis. De fiscus heeft heel veel geduld met u gehad. Pas toen duidelijk werd gemaakt, dat uw manier van handelen strafrechtelijke gevolgen zou hebben, heeft u gezegd dat u zou handelen. Maar zelfs toen duurde het nog een behoorlijke tijd.”

Huis verkopen

Uiteindelijk pakte de belastingdienst Linschoten hard aan. Er werd beslag op zijn rekeningen gelegd en er was niet eens meer ruimte om de schuld te betalen. Het had grote gevolgen volgens Linschoten voor zijn privéleven: ,,Ik moest mijn huis verkopen, mijn opdrachtgevers liepen weg, mijn vrouw is een half jaar geleden vertrokken en ik heb zelfs geen auto- en zorgverzekering meer. Dat merkte ik toen ik medicijnen wilde halen.” Linschoten is diabetespatiënt.

,,Dat wordt een mooie brug”, verwees hij cynisch naar een daklozenbestaan. Linschoten haalde alles uit de kast om de rechter te overtuigen dat het aan lager wal geraken geen pretje is. Als hij het schikkingsvoorstel van het OM had geaccepteerd, was het nooit zo ver gekomen. ,,Maar dat kon ik voor mijn gevoel niet doen, want dan zou ik eigenlijk toegeven dat ik de boel opzettelijk had beduveld. En dat heb ik niet.”

Op sociale media werd zeer verontwaardigd gereageerd op de geëiste taakstraf van tweehonderd uur. De officier van justitie heeft zich bij de oud-secretaris echter aan de vaste normen gehouden. ,,Kijk maar naar Koos Stompé, die heeft een soortgelijke strafeis gekregen (240 uur werkstraf voor 61.000 euro achterstallige belastingschuld, red.). Of daarin rekening is gehouden met zijn publieke functie? Er is werkelijk rekening gehouden met ieder element. Dat hij een bepaald statuur heeft, maar ook dat hij als publiek figuur een hoge boom is.” Overigens blijft de belastingschuld uitstaan. Linschoten heeft nog meer dan vijf ton uitstaan bij de fiscus. Ook de ton die hij tussen 2010 en 2012 zou hebben vergeten te betalen, zit daartussen. Op de vraag waarom Linschoten geen boete hoeft te betalen, was de officier helder: ,,Hij heeft geen geld meer. Waar moet hij dan ook nog eens die boete van betalen?”

Tweets door ‎@maschadejong

OM eist 200 uur taakstraf tegen voormalig VVD’er Linschoten voor belastingfraude

AD 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie (OM) heeft vanmorgen voor de rechtbank in Amsterdam een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar geëist tegen Robin Linschoten. De oud-VVD-staatssecretaris zou de staat voor meer dan een ton hebben benadeeld door op onjuiste of onvolledige aangiften te doen voor de omzetbelasting.

Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie, aldus Robin Linschoten.

Dat gebeurde volgens het OM over de jaren 2010 tot en met 2012, met zijn eigen bv’s. De 60-jarige Linschoten moet het volledige bedrag terugbetalen.

Linschoten ontkent fraude gepleegd te hebben. Hij benadrukte tijdens de zitting vanmorgen meermaals dat hij geen kaas heeft gegeten van administratie. ,,Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie. Ik heb daar geen verstand van en geen affiniteit mee”, zegt hij. Het was hem naar eigen zeggen tien jaar lang niet duidelijk dat je erg stipt moet zijn met de belastingbetaling. De officier gelooft daar niks van. ,,Ik kan me niet voorstellen dat iemand die staatssecretaris is geweest de basisregels voor een ondernemer niet begrijpt.”

De oud-politicus verwijt zichzelf vooral dat hij zijn boekhouder onvoldoende heeft gecontroleerd. Die zou gedurende een langere periode onvoldoende btw hebben afgedragen. Onkunde, zo noemt hij het. Hij bracht twee of drie keer per jaar al zijn gegevens in een grote doos naar zijn boekhouder. ,,Ik hou niet zo van administratie”. Hij opende de brieven van zijn boekhouder ook niet. ,,Ik kreeg alleen rekeningen. Ze waren gemachtigd zelf te incasseren”, zegt hij in verweer. Toen het echt misging nam hij een nieuwe adviseur aan ‘om de boel op orde te brengen’.

Radiostilte

Nee, een boekenonderzoek maakte me niet nerveus. Ik verkeerde in de veronderstelling dat het in orde was, aldus Robin Linschoten.

Zijn boekhouder houdt er een andere lezing op na, en stelt dat Linschoten maar één keer per jaar langskwam met zijn doos, terwijl hij maandelijks zou moeten aanleveren. ,,We bleven maar vragen om de stukken, maar ze kwamen niet.” Ook de rechter stelt vraagtekens bij zijn uitleg. Zo kwam Linschoten pas in actie toen de officier met hem ging praten. Een aankondiging van boekenonderzoek, een spannend moment voor iedere ondernemer, kon niet rekenen op een reactie. ,,Ik verkeerde in de veronderstelling dat het keurig in orde was.”

Uiteindelijk is gekozen Linschoten te wijzen op zijn publieke functie en het feit dat er een strafrechtelijk onderzoek aan kon komen. Linschoten beloofde beterschap, maar zette dat pas om in daden toen het echt misging. Veel te laat, verwijt de officier hem. ,,Eigenlijk klopte geen enkele aangifte. Uit het dossier komt een beeld naar voren van iemand hardnekkige struisvogelpolitiek toepast. ”

De rechter hekelt het feit dat Linschoten zijn boekhouder de schuld geeft. ,,Vond u dat u zelf niets hoefde te doen?”, vraagt hij. Linschoten: ,,Ja, een professionele club inhuren om de belasting te doen.” Daar neemt de rechter geen genoegen mee. ,,De boekhouder kan toch niet opsturen wat hij niet heeft. U levert zelf de gegevens niet aan.” Linschoten zegt dat hij het nodig heeft achter zijn broek aan gezeten te worden. Gelukkig is de nieuwe boekhouder van het sleuren en trekken, verzucht hij.

Aan de grond

Carla @carlavanderwal

‘Fraude mag nooit lonen’, zei #linschotentoen in 1995 wetten tegen uitkeringsfraude werden aangescherpt. 12:12 PM – Sep 1, 2017

Linschoten zit financieel aan de grond. Hij is z’n huis kwijt en kan door de kwestie geen opdrachtgevers meer vinden. Hij hekelt de manier waarop hij wordt aangepakt: ,,De belastingdienst heeft besloten me uit te roken.” Omdat er beslag is gelegd op vrijwel al z’n zijn bezittingen, zit een nieuw huis er ook niet in. ,,Zie maar eens zonder liquiditeit een huis te huren. Dat wordt een mooie brug”, beklaagt hij zich. Hij zegt ook geen medicijnen voor zijn chronische diabetes meer te kunnen betalen, waardoor zijn gezondheid ‘minder’ is.

De zaak heeft ook op andere fronten z’n weerslag. Zo besloot Linschotens vrouw ‘onder invloed van deze problematiek’ de oud-secretaris te verlaten. ,,It’s all in the game”, zegt Linschoten, die vastberaden stelt dat hij dit probleem zelf op zal lossen.”

Kunstdeal

Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daarvoor was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen.

Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten onder meer bij verzekeraar Interpolis en richtte hij zijn bedrijf Vemako consultancy op. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.

De naam van de oud-politicus kwam in 2016 ook bovendrijven bij een schimmige kunstdeal waarbij meerdere mensen voor tonnen gedupeerd leken.

OM eist taakstraf tegen oud-VVD-politicus Robin Linschoten

NOS 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie eist vanwege belastingfraude een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten.

Het OM zegt dat Linschoten “op kosten van de samenleving” boven zijn stand heeft geleefd. “Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”

Voorbeeldfunctie

Linschoten was staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 1994 tot 1996.

BEKIJK OOK;

Linschoten: aan de grond door fraudezaak

Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude

Robin Linschoten: ’Het was onverstandig’

Linschoten: ‘Onverstandig’

Telegraaf 01.09.2017 „Ik heb me nooit met mijn administratie beziggehouden. Ik was blij dat ik mijn boekhouding aan een professionele club had overgedragen en me met mijn opdrachten kon bezighouden. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe onverstandig dat was.”

Dat zei voormalig VVD-politicus Robin Linschoten vrijdagochtend voor de rechtbank in Amsterdam. Daar moet hij zich verantwoorden voor de belastingfraude die hij in de periode tussen januari 2010 en oktober 2012 zou hebben gepleegd met twee BV’s. Linschoten zou hebben gerommeld met de omzetbelasting die hij moest afdragen.

Onze verslaggever Mascha de Jong is bij de zitting aanwezig. Haar tweets lees je onderaan dit bericht.

Volgens Linschoten had hij de zaken overgedragen aan een administratiekantoor in Breda, dat al meer dan tien jaar „naar volle tevredenheid” zijn boekhouding deed en zijn fiscale zaken behartigde. „Ik ging ervan uit dat het goed was”. Pas na een gesprek met de officier van justitie „ging het lampje echt branden.”

Het boekhoudkantoor wijst de kritiek van de hand, bleek uit verklaringen die de rechter voorlas. Linschoten zou ondanks talloze verzoeken structureel niet met stukken over de brug zijn gekomen.

Tweets door ‎@maschadejong

Geen wachtgeld maar flink lobbyen voor JSF en onlinegokbedrijven

Robin Linschoten laat zien hoe het ook kan

VK 24.08.2017 Als het over ex-politici gaat, gaat het vaak over het wachtgeld dat ze opstrijken terwijl ze zalig niets doen. Robin Linschoten, ooit het jongste Kamerlid, laat al jaren zien hoe het ook kan. Hij heeft werkelijk alles gedaan om te voorkomen dat hij aanspraak hoeft te maken op wachtgeld.

Hij lobbyde onder meer voor de JSF en voor onlinegokbedrijven. Elke ondernemer die last had van een slecht imago, was bij hem aan het juiste adres. Hij was ook nooit te beroerd een controversieel standpunt in te nemen – zo verdedigt hij Dirk Scheringa tot op de dag van vandaag.

Nu wordt hij ineens van fraude verdacht en zit hij financieel aan de grond.

Toekomstige ex-Kamerleden weten nu wat hun te doen staat: ga vooral niet ondernemen en hou je op de vlakte, dan krijg je op enig moment vanzelf een baan aangeboden.

Volg en lees meer over: NEDERLAND OPINIE POLITIEK STEKEL

Linschoten ontkent fraude: ‘Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden’

AD 23.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. ,,Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd”, zegt hij in het FD.

Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben, aldus Robin Linschoten.

Linschoten moet binnenkort (1 september) voor de rechter verschijnen. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.

Onzin, aldus Linschoten, die stelt dat fraude niet aan de orde is. Het zou gaan om een fout van zijn boekhouder, die gedurende een langere periode onvoldoende btw heeft afgedragen. ,,Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, citeert de krant hem.

Beslag

Linschoten hekelt de manier waarop de belastingdienst hem aanpakt. Zo is op bijna al zijn bezit beslag gelegd. ,,Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd. Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer”, aldus de voormalig politicus. ,,Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”

Linschoten noemt de werkwijze ‘onbegrijpelijk en volkomen onnodig.’ ,,Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben.”

Oud-staatssecretaris Linschoten: ‘Ik kan niets meer betalen’

Elsevier 22.08.2017 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten heeft een schikkingsvoorstel van het Openbaar Ministerie afgewezen. Hij wordt van belastingfraude verdacht, een aanklacht die hij zelf stellig ontkent.

‘Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden,’ zegt Linschoten in een reactie op de aantijgingen in het Financieele Dagblad.

Gevaar dakloos te worden

Wel heeft de Belastingdienst beslag gelegd bij Linschoten. ‘Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd,’ aldus de oud-VVD-staatssecretaris. ‘Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer.’

Lees ook; Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude

Linschoten zegt zelfs gevaar te lopen om dakloos te worden. Over een paar weken moet hij zijn huis uit, want dat heeft hij recentelijk verkocht. ‘Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.’

Hij snapt niks van de aanpak van de Belastingdienst. ‘Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben,’ zegt hij.

Omzetbelastingen verkeerd ingevuld

Linschoten zou tussen 2010 en 2012 zijn omzetbelastingen verkeerd hebben ingevuld, en daarmee voor zo’n 100.000 euro aan belastingfraude hebben gepleegd.

Linschoten was tussen 1994 en 1996 staatssecretaris in het eerste kabinet-Kok. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). Twaalf jaar lang was Linschoten Tweede Kamerlid voor de VVD. Toen hij in 1982 in de Kamer kwam, was hij met zijn 25 jaar het jongste Kamerlid. In 2009 was Linschoten bestuurslid van de DSB Bank. De bank van ondernemer Dirk Scheringa viel dat jaar om.

Elif Isitman (1987) is sinds oktober 2014 online redacteur bij Elsevier Weekblad.

Linschoten: aan de grond door fraudezaak

NOS 22.08.2017 Robin Linschoten, de oud-staatssecretaris die wordt verdacht van belastingfraude, zit naar eigen zeggen vrijwel aan de grond. Hij vindt de manier waarop de Belastingdienst hem behandelt “onbegrijpelijk en volkomen onnodig”. Dat zegt hij in het FD. Hij verzet zich tegen de gang van zaken en heeft een schikkingsvoorstel afgewezen.

Op 1 september 2017 verschijnt hij voor de rechter.

Linschoten zou over de jaren 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiften omzetbelasting hebben gedaan en zo voor ongeveer een ton hebben gefraudeerd.

Volgens hem is fraude niet aan de orde. Hij zegt dat zijn boekhouder een fout heeft gemaakt door gedurende een langere periode te weinig btw af te dragen. “Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, zegt hij in de krant.

Niks meer

Inmiddels zit Linschoten aan de grond. Er is beslag gelegd op het grootste deel van zijn bezittingen. Zijn huis is verkocht en over een paar weken staat hij mogelijk op straat. Ook op de tegoeden van zijn opdrachtgevers is beslag gelegd.

“Ik heb niks meer”, zegt Linschoten. “Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben.”

Oud-staatssecretaris Linschoten ontkent belastingfraude van een ton, geeft boekhouder de schuld

VK 22.08.2017 Voormalig staatsecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij belastingfraude heeft gepleegd. Zijn boekhouder zou een fout hebben gemaakt en langere tijd te weinig btw hebben afgedragen. Dit zei de VVD’er dinsdag tegen Het Financieele Dagblad.

Op 1 september moet Linschoten zich voor de rechtbank van Amsterdam verantwoorden. Het Openbaar Ministerie verdenkt hem ervan tussen 2010 en 2012 opzettelijk onjuiste aangiften van omzetbelasting te hebben gedaan en zo te hebben gefraudeerd voor een bedrag van 100 duizend euro.

De Belastingdienst legde in mei 2016 beslag op zijn huis in Eemnes met een waarde van bijna een miljoen euro. De Rabobank schakelde in april dit jaar een deurwaarder in voor beslaglegging op hetzelfde pand, blijkt uit documenten van het kadaster. Het huis is inmiddels verkocht om te voorkomen dat het geveild zou worden door de schuldeisers.

Ctsv-affaire

Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben, Aldus Linschoten tegen het FD.

Linschoten vindt dat de Belastingdienst hem onnodig hard aanpakt. ‘Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben’, liet hij aan het FD weten. Linschoten is al langere tijd in conflict met de Belastingdienst en kan naar eigen zeggen zijn vaste lasten en ziektekostenverzekering niet meer betalen. Zijn bankrekeningen zijn bevroren en er is naast zijn huis ook beslag gelegd op zijn auto.

Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken. Daarvoor was hij twaalf jaar Kamerlid voor de VVD. Hij vertrok noodgedwongen uit het eerste kabinet-Kok vanwege de zogenoemde Ctsv-affaire. Linschoten verhinderde dat een belangrijk rapport van het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv) bij de Tweede Kamer terechtkwam en verloor zo het vertrouwen van de parlementariërs.

Na zijn vertrek uit Den Haag bekleedde Linschoten een waslijst aan adviesfuncties, onder meer als risicomanager van de kort daarop ter ziele gegane DSB Bank. Ook trad hij op als lobbyist voor online gokbedrijven en werkte hij in de verzekeringsbranche. Nu heeft hij volgens zijn LinkedIn-profiel diverse adviesfuncties bij lobbykantoren, onder meer in de medische sector, en is hij directeur van het consultancybureau waarmee vermoedelijk de fraude is gepleegd.

Dubieuze kunstdeal

Het is niet de eerste keer dat Linschoten in opspraak komt. In 2014 was hij betrokken bij een dubieuze kunstdeal. Zakenman Cees de Mooij overtuigde investeerders om geld te stoppen in een collectie vervalste schilderijen. Robin Linschoten was in persoon aanwezig toen in een Belgisch kasteel de schimmige deal werd gesloten. Een van de gedupeerden verklaarde in 2016 in het AD: ‘Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.’ De rol van de oud-politicus bij de zwendel is nooit opgehelderd.

Eerder was Linschoten voorzitter van een omstreden stichting die de dekmantel was voor een geheime lobbyoperatie van straaljagerfabrikant Stork. Het ‘platform Juncta Juvant’ organiseerde tussen 2000 en 2004 zeilwedstrijden, officieel om geld in te zamelen voor kansarme kinderen in Roemenië. Achter de schermen waren dit geraffineerde lobbyevenementen om de Joint Strike Fighter te promoten. Linschoten ontkende later dat de stichting iets met Stork te maken had.

Robin Linschoten reageerde niet op een verzoek van de Volkskrant om de fraudezaak toe te lichten.

Volg en lees meer over: VVD NEDERLAND BEDRIJVEN POLITIEK DSB POLITIEKE PARTIJEN

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) ontkent belastingfraude

NU 22.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. In het FD zegt hij: ”Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden.”

Linschoten moet 1 september voor de rechter verschijnen. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.

”Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer”, citeert de krant hem.

”Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd”, aldus de voormalig politicus. ”Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”

Staatssecretaris

Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.

Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis en was hij later zelfstandig managementconsultant voor zijn bedrijf Vemako consultancy. Ook was hij kroonlid van de Sociaal Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.

Lees meer over: Robin Linschoten

Linschoten: fraude onzin

Telegraaf 22.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. In het FD zegt hij: „Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden.”

„Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer”, citeert de krant hem. „Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd”, aldus de voormalig politicus. „Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”

Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude

Elsevier 22.08.2017 Robin Linschoten, oud-staatssecretaris van Sociale Zaken, wordt verdacht van belastingontduiking. De oud-politicus van VVD-huize zou opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens op zijn belastingaangifte hebben ingevuld.

Dat meldt Het Financieele Dagblad. Linschoten zou tussen 2010 en 2012 zijn omzetbelastingen verkeerd hebben ingevuld, en daarmee voor zo’n 100.000 euro aan belastingfraude hebben gepleegd.

Het Openbaar Ministerie heeft niet bevestigd dat het om Linschoten gaat, wel wil het OM kwijt dat er een 60-jarige verdachte uit Eemnes wordt onderzocht. Leeftijd en woonplaats corresponderen met die van Linschoten.

Oud-staatssecretaris

Linschoten was tussen 1994 en 1996 staatssecretaris in het eerste kabinet-Kok. Ook was hij kroonlid van de SER. Twaalf jaar lang was Linschoten Tweede Kamerlid voor de VVD; toen hij in 1982 in de Kamer kwam, was hij met zijn 25 jaar het jongste Kamerlid. In 2009 was Linschoten bestuurslid van de DSB Bank. De bank van ondernemer Dirk Scheringa viel dat jaar om.

Vrijdag 1 september moet Linschoten verschijnen voor de Arnhemse rechtbank.

Berend Sommer (1990) is online redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Zijn debuut Duchamp verscheen in juni 2017 bij Uitgeverij Prometheus.

Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude

NOS 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) moet binnenkort voor de rechtbank in Amsterdam verschijnen vanwege belastingfraude, meldt het ANP. De zaak dient 1 september voor de meervoudige kamer.

Het Openbaar Ministerie wil niet bevestigen dat het gaat om de oud-politicus, maar spreekt van een 60-jarige verdachte uit Eemnes. Dat is de woonplaats van Linschoten.

Het OM verwijt de verdachte dat hij onjuiste aangiften omzetbelasting heeft gedaan over de jaren 2010 tot en met 2012. Hij zou de btw-fraude hebben gepleegd met zijn eigen bv’s. Het fraudebedrag ligt rond de 100.000 euro.

Vertrouwen

Volgens het OM moet de Belastingdienst erop kunnen vertrouwen dat mensen de juiste aangiften doen. “Fraude kan het systeem ondermijnen. Door belastingfraude loopt de Staat inkomsten mis. Ook ondermijnt fraude het rechtvaardigheidsgevoel en het vertrouwen in de overheid”, laat een woordvoerder weten.

De advocaat van de voormalige politicus was niet bereikbaar voor commentaar.

Aftreden

Linschoten (1956) was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat hij onvoldoende vertrouwen kreeg van de Tweede Kamer in een debat over het rapport van de commissie-Van Zijl over het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). PvdA’er Jan van Zijl leidde toen een parlementair onderzoek.

Voordat hij staatssecretaris werd, was Linschoten twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Hij kwam in 1982 als 25-jarige in de Kamer en was daarmee destijds het jongste Kamerlid.

DSB

Bekijk ook;

DNB draait niet op voor schade DSB Bank

Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om belastingfraude

RTLZ 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) wordt verdacht van belastingfraude. Hij zou opzettelijk onjuiste aangiften voor de omzetbelasting hebben gedaan.

De voormalige VVD-politicus moet binnenkort voor de rechter verschijnen. Het fraudebedrag zou rond de 100.000 euro liggen.

Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september voor de rechtbank van Arnhem.

Linschoten was zelf niet bereikbaar voor commentaar. Ook zijn advocaat wil niet op de kwestie ingaan.

Oud-staatssecretaris Linschoten voor rechter

Telegraaf 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda. Dat is fraude.

Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.

Jongste Kamerlid

De inmiddels zestigjarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer niet voldoende vertrouwen had in zijn aanpak bij het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.

Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis en was hij later zelfstandig managementconsultant voor zijn bedrijf Vemako consultancy. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.

Advocaat Guido de Bont van Robin Linschoten wilde maandag nog niet op de kwestie ingaan.

Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om belastingaangifte

NU 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.

Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht. De zaak dient vrijdag 1 september voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.

Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.

Advocaat Guido de Bont van Robin Linschoten wilde maandag nog niet op de kwestie ingaan.

Lees meer over: Robin Linschoten

Robin Linschoten en de schimmige Van Goghs

AD 11.06.2016 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten is betrokken bij een kunstdeal waarbij meerdere mensen voor tonnen lijken gedupeerd. Een veroordeelde oplichter voerde de regie.

Lees ook

Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten, aldus Slachtoffer over Robin Linschoten.

In Chateau Jemeppe in de Belgische Ardennen luistert een handjevol mogelijke investeerders en hun gevolg naar het verhaal over een kunstcollectie waarin mogelijk tientallen onbekende werken van impressionisten als Van Gogh, Cézanne, De Toulouse-Lautrec en Matisse schuilgaan.

Die dertiende december 2014 horen ze hoe de Rijnsburgse zakenman Cees de Mooij beginjaren ’90 deze zogeheten Jelle de Boer-collectie verwierf. En wat de grootse plannen zijn met de doeken: een tournee door China, een beursgang en zelfs een heuse film.

Cachet
De aanwezigheid van voormalig staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten (VVD) geeft de kasteelbijeenkomst extra cachet. Linschoten, via een zakenrelatie bij de collectie betrokken, is bezig een stichting op te richten die gaat onderzoeken of de beoogde meesterwerken echt zijn.

Maar ja, de kost gaat voor de baat uit. Dus is de vraag wie in ruil voor een aandeel in de collectie wil investeren. Als maar enkele van de in totaal circa 400 schilderijen, etsen en tekeningen echt blijken, zal die investering dubbel en dwars worden terugbetaald, belooft hij.

Drie mensen raken overtuigd van het verhaal en steken bedragen tot enkele tonnen in de collectie. Eén van hen zegt dat de aanwezigheid van Robin Linschoten de doorslag gaf. ,,Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.”

Ik vond het meteen een schitterend verhaal. Een jongensboek, aldus Erik de Zwart.

Zwendel
Wat zorgvuldig wordt verzwegen, is de dubieuze reputatie van Cees de Mooij. Al meer dan een kwart eeuw wordt hij in verband gebracht met zwendel, ondermeer in vastgoed en met valse robijnen. In 2002 wordt hij in België tot anderhalf jaar cel veroordeeld voor oplichting in een zaak rond een schilderij van Rubens, maar zit die straf nooit uit.

Nog belangrijker: De Mooij houdt ook achter dat hij rond 2003 met precies dezelfde Jelle de Boer-collectie al een miljoenenbedrag heeft opgehaald. Ongeveer tien mensen kopen dat jaar – sommigen voor enkele tonnen – elk een deel van de eigendomsrechten. Eén van deze investeerders is oud-radio dj Erik de Zwart, nu programmadirecteur bij Veronica.

Leuren
De Zwart is not amused dat Cees de Mooij opnieuw met de doeken aan het leuren is. Hij zegt zelfs samen met enkele investeerders juridische stappen te overwegen. ,,Het is raar dat je iets wilt verkopen wat al verkocht is. Dat riekt naar misdaad. Het lijkt erop dat het water meneer De Mooij aan de lippen stond en hij opnieuw aan de collectie wil verdienen.” De nieuwste ophef past naadloos in de controversiële geschiedenis van de schilderijen. De weduwe van verzamelaar Jelle de Boer, die de doeken bij elkaar bracht, verkocht de rechten in 1992 aan De Mooij.

Wat Jelle de Boer en zijn weduwe niet lukte, krijgt De Mooij in 2002 wel voor elkaar. Na een lange procedure geeft Zwitserland de stukken terug. Importeren naar Nederland gaat niet, omdat er hoge invoerrechten worden gevraagd. De doeken belanden opnieuw in een depot, nu in de Verenigde Staten. De meeste investeerders krijgen de werken daardoor nooit in het echt te zien.

Ook Erik de Zwart steekt blindelings geld in de collectie. ,,Ik vond het meteen een schitterend verhaal. Een jongensboek. Stel dat er inderdaad authentieke werken tussen zitten? Die vraag triggert mij nog steeds.”

Dan vraag ik me af wat er met hun geld is gebeurd. De stichting heeft er in elk geval niets van gezien, aldus Robin Linschoten.

Echt of vals
Volgens De Zwart is de collectie in 2003 ondergebracht in een buitenlandse vennootschap, waar hij samen met anderen aandeelhouder van is. ,,Wij zijn de huidige eigenaren. Dat staat zwart op wit.”

De Zwart wil namens de aandeelhouders optreden tegen de stichting Jelle Taeke de Boer, op 1 februari 2015 opgericht door Robin Linschoten. Doel van de stichting: uitzoeken of de doeken echt of vals zijn.

Opmerkelijk genoeg bestond er al zo’n stichting onder de naam Jelle de Boer. ,,Het is toch merkwaardig om een nieuwe stichting met vrijwel dezelfde naam op te zetten? Dat is pronken met andermans veren”, vindt De Zwart.

Robin Linschoten reageert dat hij per 1 juni van dit jaar zijn voorzitterschap van de stichting heeft neergelegd. ,,Het is beter als er een voorzitter komt die ingevoerd is in de kunst. Daar heb ik namelijk totaal geen verstand van.” Bovendien is er sinds de oprichting geen eurocent voor onderzoek binnengekomen, zegt hij. ,,Dan houdt het op.”

Als Linschoten hoort dat er wel degelijk mensen geld zeggen te hebben geïnvesteerd, reageert hij verbaasd. ,,Dan vraag ik me af wat er met hun geld is gebeurd. De stichting heeft er in elk geval niets van gezien.”

Het grootste gevaar rond deze collectie is jaloezie. Alle mensen eromheen willen er rijk van worden, aldus Cees de Mooij.

Hoongelach
De oud-politicus benadrukt dat zijn stichting onafhankelijk opereerde van Cees de Mooij en consorten. ,,Ik wilde alleen onderzoeken of het hier gaat om cultuurhistorisch erfgoed. Eerlijk gezegd weet ik niet wie de eigenaren zijn van de collectie, dat interesseert me ook niet zo.”

De Zwart reageert fel: ,,Teken maar op dat van mijn kant hoongelach klinkt. Ik heb meneer Linschoten precíes uitgelegd wie de eigenaren zijn van de collectie. We hebben daar met elkaar over gesproken.”

Cees de Mooij weigert inhoudelijk te reageren. ,,Over anderhalve maand kom ik met het hele verhaal naar buiten. Het grootste gevaar rond deze collectie is jaloezie. Alle mensen eromheen willen er rijk van worden. Mij gaat het puur om de rehabilitatie van Jelle de Boer en zijn vrouw.”

Wordt er ruzie gemaakt om een verzameling waardeloze kunst of is de inzet van onschatbare waarde? De mensen achter de collectie beweren dat onderzoek erop wijst dat sommige doeken echt zijn. Zo heeft het Van Gogh Museum zich in 2009 over een schilderij gebogen. Hoofd onderzoek Chris Stolwijk van het museum schrijft in een brief: ,,Wij zijn van mening dat het werk een variant is van Vincent van Goghs De Oogst.”

Het is koren op de molen van De Mooij en consorten. De brief wordt gebruikt in diverse brochures en op de website. Maar gevraagd naar de betekenis, zegt hoofd communicatie van het Van Gogh Museum Janine Fluyt: ,,Die brief was onhandig geformuleerd. We bedoelden ‘een variant, zij het van een andere hand dan Van Gogh’. Dat hebben we geschreven in een tweede brief.” Maar die brief is bij geen van de investeerders die reageerden, bekend.

Sommige mensen die zijn gepolst om te investeren, vroegen de mening van voormalig meestervervalser Geert Jan Jansen. Zijn conclusie: ,,Ik raad het ze sterk af.”

Aan de hand van foto’s van de werken verklaart Jansen zijn argwaan. Hij staat stil bij een zelfportret in potlood, toegeschreven aan Van Gogh. ,,Hier is uren, misschien wel dagen aan gewerkt. Er is getekend, gegumd, verbeterd. Dat deed Van Gogh niet. Die zette een werk in één keer op papier of op doek. Als een rapper, zo snel.”

Er is getekend, gegumd, verbeterd. Dat deed Van Gogh niet, aldus Meestervervalser Geert Jan Jansen.

Signatuur
Bij een olieverfschilderij, ondertekend door Vincent, wijst Jansen: ,,Kijk, in een andere hoek is een signatuur eraf gekrabd. Die naam lijkt te beginnen met een P.” Dan schiet hij in de lach: ,,Zou het een Picasso zijn?”

Volgens Jansen heeft Jelle de Boer vooral werk gekocht van tijdgenoten, maar niet van de meesters zelf. ,,In 1966 ben ik bij de expositie geweest, dus ik heb de doeken ook in het echt gezien. Er zaten drie aardige werkjes tussen, maar die zijn destijds al verkocht. En vergis je niet. Van Gogh maakte snel furore na zijn dood. Vervalsingen en namaak uit die periode zijn niet uitgesloten.”

Toch is er nog één pentekening uit de collectie die Jansen fascineert. Het is getiteld Achter de Schenkweg, een plek in Den Haag waar Van Gogh in 1882 heeft gewoond. ,,Dit werk verdient nader onderzoek.”

Ondanks alle intriges geeft dat Erik de Zwart weer hoop. ,,Stel dat er één werk echt is, dan is het toch al de moeite waard?”

augustus 21, 2017 Posted by jandewandelaar | fraude, fred teeven vvd, Henry Keizer VVD, integriteit, Loek Hermans VVD, politiek, VVD | aangiften omzetbelasting, belastingaangifte, Belastingfraude, btw-fraude, eemnes, fraude, Guido de Bont, integriteit, omzetbelasting, Oud-staatssecretaris Robin Linschoten, Oud-staatssecretaris Robin Linschoten VVD, Parlementair onderzoek, Robin Linschoten VVD, sociale-verzekeringswetten, speculeren met belastinggeld, vvd | 2 reacties

De nasleep van de ‘Teeven-deal’

AD 01.07.2017

De nasleep

Hij had al wat deuken opgelopen met de Teevendeal-affaire. Hij wordt in politiek Den Haag immers nog steeds geassocieerd met de bonnetjesaffaire rond Cees H. Die deal maakte Teeven nota bene zelf met de crimineel in zijn tijd als officier van justitie.

Uiteindelijk verdween hij later als Staatssecretaris bij het ministerie van Justitie via de achterdeur. Hij was zelfs alweer proefrondjes aan het draaien in de kweekvijver nabij de Ridderzaal. Maar als het tegen zit, dan zit ook werkelijk alles tegen, aldus Murphy’s Law.

Tja, daar ga ik toch wel een traantje om laten, aldus Fred Teeven

Raad van State

Kortom, oud staats-secretaris Fred Teeven VVD wordt dus toch geen lid van de Raad van State. Teeven werd de afgelopen maanden nogal eens genoemd als de kandidaat, maar dat is nu definitief van de baan. Fred Teeven liep teveel imagoschade op in zijn carrière.

Teeven was ‘aanbevolen’ te worden benoemd tot de zogenoemd staatsraad door vicepresident Piet Hein Donner. De Raad van State is het belangrijkste adviesorgaan van het kabinet. ,,Donner is Teeven tot het laatst blijven steunen’’, zegt een ingewijde. De VVD zou Teeven echter hebben geadviseerd om de eer aan zichzelf te houden.

Dat maakte het AD vandaag bekend. Een half jaar geleden werd bekend dat Piet Hein Donner, de vice president van de Raad van State, Teeven graag wilde inlijven in het prestigieuze bestuursorgaan. Daarna begon de PvdA echter te twijfelen aan de geschiktheid van Teeven.

Trap tegen de advocatuur

Voormalig staatssecretaris van Justitie Fred Teeven (VVD) heeft onlangs ook de toorn van Nederlandse strafrechtadvocaten gewekt. Hij deed dit zijn door zijn opvallende uitspraken over de bezuinigingen die hij tijdens zijn ambtsperiode doorvoerde.

De doodsklap voor zijn gebutste reputatie is echter het artikel in de Groene Amsterdammer, waarin Teeven verklaarde dat hij de advocatuur een hak zette door raadsheren te korten op voorbereidingstijd. Teeven zegt verkeerd geciteerd te zijn in de Groene: hem zou zijn verteld dat het ging om een achtergrondgesprek, niet om een interview.

In het stuk in De Groene Amsterdammer zegt Teeven dat hij heeft bezuinigd op de advocatuur om meer verdachten achter slot en grendel te krijgen: ‘Verdere verstrenging van het strafrecht zat er niet meer in, toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken.’ Teeven licht dit nog verder toe: ‘Als je een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.’

Shit, dat politiek shoppen heb ik nog niet helemaal in de vingers !!

‘Andere manier, zelfde effect’

Hij wilde dat doel naar eigen zeggen eigenlijk bereiken door minimumstraffen in te voeren, maar kreeg dat niet geregeld met coalitiepartner PvdA. ‘Toen heb ik me toegelegd op bezuinigingen op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken.’

Teeven doet er nog een schepje bovenop en zegt er niet wakker van te liggen als mensen ten onrechte in voorlopige hechtenis zitten. Hij doelt daarbij op mensen die worden verdacht van geweld tegen hulpverleners en politieagenten. Die zitten soms langer vast dan nodig is om grondig onderzoek te kunnen doen. Volgens Teeven gaf hij met zijn maatregelen gehoor aan een roep uit de samenleving om meer veiligheid en strengere straffen.

Telegraaf 23.05.2020

Biografie Meer dan boeven vangen

Oud-staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie vermoedt dat hij ten val is gebracht door advocaten die boos waren over de bezuinigingen die hij heeft doorgevoerd op de sociale advocatuur. Dat schrijft hij in zijn biografie Meer dan boeven vangen, waarover hij gisteravond bij Op1 vertelde.

Crimefighter

Vanaf het moment dat hij het etiket ‘Crimefighter’ kreeg, gebruikt Fred Teeven (61) de term als geuzennaam. Niet voor niets keert het terug in de titel van het boek dat hij schreef: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. ,,Het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen.’’

Na afloop van het gesprek overhandigt hij met gepaste trots zijn nieuwe visitekaartje: Fred Teeven, managing partner bij Meines Holla & Partners, een public affairs- en lobbykantoor aan het Haagse Lange Voorhout. ,,Ik ben aardig bezig hoor, op het ogenblik’’, zegt hij. ,,Het gaat stapje voor stapje.’’

brief 2e kamer rapport Oosting-2

rapport commissie Oosting-2

persbericht Oosting-2 bijlage

zie ook; ->>>de nasleep van de Teevendeal NU

zie ook: Commissie-Oosting – heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 3 nasleep

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 2

zie ook: Commissie-Oosting – Heropening onderzoek ‘Teeven-deal’ – deel 1

zie ook: Commissie-Oosting – Onderzoek ‘Teeven-deal’

zie verder ook: Goedendag Minister Ivo Opstelten VVD en staatssecretaris Fred Teeven VVD

‘Eerherstel zal ik niet krijgen’, maar een beetje begrip zou Fred Teeven wel fijn vinden

AD 23.05.2020 Vanaf het moment dat hij het etiket ‘crimefighter’ kreeg, gebruikt Fred Teeven (61) de term als geuzennaam. Niet voor niets keert het terug in de titel van het boek dat hij schreef: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. ,,Het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen.’’

Van bonnetjesman tot busjesman. Nadat Teeven in 2015 als staatssecretaris van Justitie met veel lawaai was gestruikeld over een omstreden deal die hij in de jaren 90 als officier van justitie had gesloten met crimineel Cees H., zagen we hem in 2017 opeens terug als buschauffeur. Hij rijdt nog steeds een dag in de week. ,,De mensen denken van alles’’, verzucht hij.

Lees ook;

Fred Teeven scoort rol in Halloweenfilm House of no Limits

Lees meer

Ivo Opstelten: Mijn koffer heeft mijn hele carrière gepakt bij de deur gestaan

Lees meer

Paspoort: Fredrik Teeven;
Geboren: 5 augustus 1958 in Haarlem.

Opleiding: Controleursopleiding bij de Belastingdienst; avondopleiding Nederlands en notarieel recht, VU Amsterdam; postacademische opleiding master of public management, Universiteit Twente.

Loopbaan: Begint in 1980 als fiscaal rechercheur bij de Fiod. Tien jaar later wordt hij teamleider bij de douanerecherche in Rotterdam en Haarlem. Van 1993 tot 2002 officier van justitie in Amsterdam. Van 2002 tot 2003 Tweede Kamerlid voor Leefbaar Nederland (waarvan hij lijsttrekker was). Tussen 2003 en 2006 officier bij het Landelijk Parket en landelijk officier oorlogsmisdrijven bij het Nederlands Onderzoeksteam voor Oorlogsmisdrijven.

In 2006 wordt Teeven opnieuw lid van de Tweede Kamer, nu voor de VVD, tot hij in 2010 staatssecretaris wordt van Veiligheid en Justitie. Dat is hij tot 2015, in de kabinetten Rutte I en II. Daarna nog twee jaar Kamerlid. Sinds 2017 is hij buschauffeur in Haarlem voor Connexxion, vanaf 2019 ook (managing) partner bij Meines Holla & Partners.

Privé: Getrouwd. Twee dochters uit een vorig huwelijk.

Dat Fred Teeven een trucje heeft uitgehaald om weer populair te worden?
,,Een trucje? Een gouden truc! Maar dat was het niet. Echt niet. Waarom zou ik? Ik wil niet terug in de politiek. Ik zat hier gewoon ’s ochtends aan de keukentafel en zei tegen mijn vrouw: ‘Ik ben nu wel klaar met de tuin’. Ben ik naar een jongen gegaan die ik nog kende van de padvinderij, van de verkenners. Die heeft een rijschool in Haarlem en daar heb ik m’n code 95 gehaald, die je nodig hebt om een bus te mogen rijden.’’

Terug naar af?
,,Dat moet toch kunnen? Toen mijn vader met pensioen ging, is hij ook weer meubeltjes gaan rondbrengen in Haarlem. Wat daar de lol van was, snapte ik pas toen ik zelf op de bus zat.’’

Niet blijven hangen aan status?
,,Nee, maar het is wel heftig. Soms zie je mensen meewarig lachen: zie hem nou zitten met zijn grote bek.’’

Of ze vragen om een bonnetje?
,,Daar moet je even doorheen. Het is minder geworden. Nu maken ze selfies. Honderden selfies. Dat had ik nooit verwacht.’’

Teeven heeft een boek over zichzelf geschreven: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. Hij wilde weleens vertellen hoe hij tegen de dingen aankijkt: zijn werk als officier van justitie bij de afdeling zware criminaliteit in Amsterdam en zijn tumultueuze komst naar de Haagse politiek, eerst als lijsttrekker van Leefbaar Nederland en later als Kamerlid en staatssecretaris van Justitie voor de VVD.

U beklaagt zich over het verkeerde beeld dat wij van u zouden hebben.
,,Ik beklaag mij niet, ik constateer alleen.’’

Wat voor beeld hebben wij dan van u?
Na een lange stilte: ,,Dat is me een te algemene vraag.’’

Dat van de crimefighter?
,,Ik lees steeds terug: de zelfbenoemde crimefighter Fred Teeven. Hoezo? Dat woord heb ik zelf nooit in de mond genomen. Maar ik moet wel zeggen: het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen. Ik ben het gaan cultiveren. Mensen onderschatten me soms: die jongen uit het Rozenprieel, een volksbuurt in Haarlem, die kunnen we hebben.’’

In zijn boek verwijst Teeven uitgebreid naar de getuigenis van zijn oude baas, wijlen hoofdofficier van justitie Hans Vrakking, voor de commissie van Marten Oosting. Die deed in 2015 onderzoek naar de deal die Teeven in 1998 als officier van justitie sloot met Cees H., een van de kompanen van Johan V., alias De Hakkelaar.

Cees H. mocht in 1998 ruim 4,7 miljoen gulden van zijn criminele vermogen houden in ruil voor informatie waarvan de inhoud nooit openbaar is gemaakt. Ruim vijftien jaar later kon minister Ivo Opstelten van Justitie het bonnetje van de deal niet terugvinden en hield hij bovendien de Kamer een verkeerd, veel lager bedrag voor. Toen het bonnetje later alsnog werd gevonden was het exit Opstelten en in zijn slipstream Teeven zelf, die inmiddels was opgeklommen tot staatssecretaris van Justitie.

Teeven citeert in Meer dan boeven vangen de commissie-Oosting: ‘Hij (Vrakking) merkte op dat de situatie voor Teeven tussen 1995 en 1997 zeer heftig was. Criminelen hadden in de gaten dat het voorbij was met het softe gedoe en sloegen terug naar Justitie. Meerdere officieren werden bedreigd.

Er waren serieuze geluiden dat criminelen van plan waren om Teeven te ontvoeren; ze zouden zelfs al een gevangenisje voor hem gebouwd hebben in een oude loods.’ En: ‘De heer Vrakking geeft aan dat de inlichtingen (van H.) bleken te kloppen en zeer gedetailleerd waren. In dat geval voelt men zich als Openbaar Ministerie verplicht om iets terug te doen.’

Mysterie opgelost: Cees H. mocht zijn criminele miljoenen houden, omdat met zijn informatie is voorkomen dat u en anderen iets is aangedaan.
,,Wat Cees heeft gezegd, daar zeg ik dus niks over. Over deals moet je je mond houden, omdat ze te gevoelig zijn.’’

Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan

U schrijft toch niet voor niets op wat Vrakking daarover zegt.
,,Ik citeer gewoon de commissie-Oosting.’’

Dus die moet ik dan ook maar citeren.
,,Misschien is dat wel mijn bedoeling.’’

In de Volkskrant is Vrakking in 2015 al eens over dat gevangenisje begonnen.
,,In 1996 is het ook aan de orde geweest, tijdens het proces tegen Johan V. Toen is er openlijk gesproken over ontvoering van mij en mijn kinderen. Maar de letterlijke citaten van de commissie-Oosting heb ik nooit ergens teruggelezen.’’

Vreemd eigenlijk.
,,Onbegrijpelijk.’’

U schrijft dat u H. strafvermindering hebt geboden.
,,Ik schrijf dat ik dat had kortgesloten met de hoofdofficier van justitie en het College van procureurs-generaal. Toen zei de minister dat het niet mocht. Dan moet je terugonderhandelen en wordt het geld. Dat was het ingewikkelde.’’

Maar hij heeft wel geleverd.
,,Dat zegt Vrakking. Ik zeg er niks over.’’

Oosting stelde dat de deal niet deugde. U beschuldigt hem van karaktermoord.
,,Ik beschuldig hem nergens van, maar zo heb ik het wel gevoeld. Hij had een half verhaal. Dat kwam natuurlijk ook doordat ik weigerde iets te zeggen, maar ik vind dat je moet oppassen met conclusies als je de feiten niet allemaal kent.’’

Bent u op zoek naar eerherstel?
,,Dat zal ik toch niet krijgen. Een beetje begrip zou al fijn zijn. Tussen mijn kennismaking met Cees H. en mijn aftreden zit 22 jaar. Dat heeft me altijd verbaasd.’’

In Meer dan boeven vangen suggereert u dat u pootje bent gelicht door advocaten.
,,Er zijn mensen die dat tegen me hebben gezegd. Meer dan één.’’

Uit wraak voor de bezuinigingen die u doorvoerde op de sociale advocatuur.
,,Dat is wat mij is verteld. Maar ik weet het niet zeker en ik kan er geen namen op plakken. Ik kan het niet hardmaken.’’

Na uw aftreden zei u: ‘Er was niets mis met de deal met Cees H. Ik deed het voor volk en vaderland.’
,,Ja, dat was superonhandig.’’

Dat was een provocatie.
,,Ik had de lading van die opmerking niet helemaal scherp.’’

Heeft u er een talent voor uzelf telkens in de nesten te werken?
,,Nou, kijk, nee, ik ben handig genoeg om problemen te ontwijken. Maar ik heb er dan zo de ziekte in… Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan.’’

Hij woont tegenwoordig met Yvonne, zijn derde levenspartner, in een bescheiden huisje aan een provinciale weg in de Bollenstreek. Mooi verhaal: tijdens zijn eerste huwelijk had hij een korte affaire met haar. Op de dag dat zijn vader overleed, maakte hij er abrupt een einde aan en verloren ze elkaar uit het oog. 23 jaar later vroeg Opstelten of Teeven hem wilde vervangen op een congres voor gemeenteambtenaren en stond Yvonne na afloop voor zijn neus. ‘Ken je me nog?’ Teeven, droogjes: ,,Dat zijn ook dingen die gebeuren.’’

Dit vind ik met voorsprong de mooiste zin uit uw boek: ‘Ik ondertekende mijn ontslagbrief aan de koning en at een broodje.’
,,Van mijn vader heb ik geleerd niet ijdel te zijn. Daar krijg je alleen maar last van. Hij had geen hoge opleiding, maar hij had wel mensenkennis. Hij was streetwise. Hij had twee wereldoorlogen meegemaakt.’’

In 1940 vocht zijn vader, dertig jaar oud, op de Grebbeberg tegen de Duitsers. Artillerie, de paardentractie. Via Duinkerken kwam hij terecht in Engeland, waar hij zich aansloot bij de Prinses Irene Brigade. In 1944 deed hij mee aan de Slag om Arnhem, die een einde aan de oorlog had moeten maken.

In zijn boek schrijft Teeven er niet over. ,,Ik weet er te weinig van’’, verontschuldigt hij zich. ,,Dat is een beetje mijn handicap: ik weet niet zo veel van mijn vader.’’

Heeft u hem er nooit naar gevraagd?
,,Jawel, maar dan zei hij niks. Mijn moeder wilde niet dat erover werd verteld, want over dat soort dingen schep je niet op. Die doe je gewoon.’’

Zijn moeder werkte als huishoudelijke hulp, zijn vader was meubelmaker en stapte later over naar drukkerij Joh. Enschedé, waar hij het schopte tot chef controle bankbiljetten. Een selfmade man. Na de oorlog was hij aanhanger van de communistische CPN, in de loop van de jaren bekeerde hij zich tot de VVD van Hans Wiegel. ,,Mijn moeder niet’’, zegt Teeven lachend. ,,Die heeft haar hele leven op de Partij van de Arbeid gestemd.’’

Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark Rutte

Hoe was het om op te groeien in het Rozenprieel?
,,Een rauwe wijk, een echte volksbuurt. Het was een wijk waar de eerste gastarbeiders van Haarlem zich vestigden. Op straat was het knokken met vriendjes. Later ging ik op rugby. Daar leer je goed van incasseren.’’

U schrijft dat u op de havo bekendstond als een stille willie.
,,Diep in mijn hart ben ik nog steeds verlegen. Ik heb het nooit zo geweldig gevonden om aandacht te krijgen. Het kostte me veel energie, zelfs als ik in een zaaltje in Tubbergen aan vijftien VVD’ers die dat toch al vonden, moest vertellen waarom de VVD de beste is. Lof vind ik ook ingewikkeld. Als ik kritiek krijg komt de knokker in me naar boven, daar ga ik op af, desnoods met een mes tussen mijn tanden. Dan sta ik in de eerste rij van de scrum: kom maar op.’’

Zijn vader overleed in 1989 aan een longembolie, toen Teeven nog geen 31 jaar was. Zijn moeder was een jaar later aan de beurt. ,,Dat maken meer mensen mee, dat weet ik wel, maar het hakte er toch behoorlijk in’’, zegt hij. ,,Vader en moeder dood, geen broers of zussen en twee jonge kinderen. Ik heb ze in die tijd tekortgedaan, denk ik. Kelly en Cindy waren vier en twee en ik ging maar door. In de avonduren studeerde ik rechten. Een paar dagen nadat ik klaar was, overleed mijn moeder.’’

Spontaan: ,,Ik heb tot op de dag van vandaag een goede verstandhouding met Mark Rutte. Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark. Een fascinerende vent. Hoe hij mensen meekrijgt. Ik heb daar altijd met plezier en bewondering naar gekeken.

De man deugt en dat is waar het uiteindelijk toch om draait. Hij is niet ijdel en heeft een ontzettend groot incasseringsvermogen. Bij hem dacht ik: nu praat ik met iemand die iets kan wat ik zelf helemaal niet kan. Iemand tegen wie ik opkijk.’’

Waarom wilde u de politiek in?
,,Niet om lekker zichtbaar te zijn. Ik wilde iets doen voor nabestaanden en slachtoffers van criminaliteit. Heel simpel. Een veiliger Nederland. Als officier van justitie liep ik tegen de grenzen van de wet aan. En als je de wet wilt veranderen, is daar maar één plek voor: de politiek.’’

Heeft u ’s nachts weleens ergens wakker van gelegen?
Een lange stilte.

Van de Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov wellicht, de man die in 2013 ten onrechte in een uitzetcentrum zat en zelfmoord pleegde?
,,Nee, daar lag ik niet wakker van. Persoonlijk had ik niets fout gedaan.’’

Er was iemand doodgegaan door overheidsfalen.
,,Door dubbel overheidsfalen, want hij had én niet in die cel mogen zitten én er werd niet goed op hem gelet toen bleek dat hij zwaar depressief was. Dus als je zegt: wat is nou een aftreedwaardige zaak, dan was dit er een. Ik zal ook niet ontkennen dat ik zelf ter discussie heb gesteld of ik moest gaan. Of dat niet het moment was om te zeggen: ik voer een debat met de Kamer en treed na afloop af.’’

Dat heeft u Rutte destijds voorgesteld?
,,Jazeker. Het was geen persoonlijke schuld, maar ik was wel politiek verantwoordelijk. Je moet aftreden om iets serieus en dit was iets serieus. Ik heb Mark gevraagd: ‘Moet ik weg?’ Hij zei: ‘Ik vind dat je je moet verdedigen en als je het vertrouwen van de Kamer houdt, kun je blijven’.’’

Maar wakker lag u er niet van?
,,Nee, dat niet. Wakker lag ik nadat ik op het departement had gepraat met de moeder van de vermoorde Nicky Verstappen. Dat ging over de vraag of de Wet grootschalig dna-onderzoek er moest komen. Mogelijk wordt die moord opgelost omdat Opstelten en ik die wet met stoom en kokend water door de Kamer hebben gehaald.’’

U bent lange tijd bewaakt.
,,Een keer of vijf in mijn loopbaan.’’

Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden

Over wakker liggen gesproken.
,,Het is een van de redenen waarom ik niet meer terug wil in de politiek. Over mijzelf maak ik me niet veel zorgen, maar mijn kinderen moesten jarenlang met bewaking naar school. Het offer is te groot.’’

Heeft u nog vertrouwen in de mensheid?
,,Ach, ik kan goed het zonnetje zien. Ik ben geen somber mens, zelfs niet toen ik aftrad. Je moet ook de leuke kanten pakken.’’

Uw vader heeft zijn eigen leven vormgegeven.
,,Dat heb ik ook geprobeerd. Ik ben toch redelijk ver gekomen met mijn havo. Zeven jaar heb ik erover gedaan. Niet bovenmatig intelligent, dacht ik.’’

Heeft u een hekel aan mensen die u vertellen wat u moet doen, terwijl het ze zelf allemaal is komen aanwaaien?
,,Hoe zal ik het eens zeggen. Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden. Ik ben vaak teamleider geweest en dat ging me altijd redelijk goed af. Maar naar boven? Als het niet om argumenten gaat, maar puur om macht…’’

Heeft u ooit een eerlijke kans gehad om minister van Justitie te worden?
,,Dat moet je aan Mark Rutte vragen.’’

Ik vraag het aan u.
,,Ik kan me nog wel herinneren dat ik op een dag in De Telegraaf las dat Ard van der Steur klaar was om Ivo Opstelten op te volgen. Zo’n artikel staat niet zomaar in de krant.’’

Was u wel chic genoeg om minister te worden?
,,Er zijn toch ook minder chique ministers?’’

Op Justitie? Als ze niet lid zijn geweest van Minerva, zijn ze het wel van Vindicat of het VU-corps Lanx.
,,Ja, nee, op Justitie is het ingewikkeld. Justitie is een beetje… Ik weet het niet.’’

Misschien durfden ze het met u niet aan?
,,Dat zou kunnen. Misschien was het mijn karakter.’’

U stond in 2010 voor de VVD op plek drie en kreeg meer dan 63.000 stemmen.
,,Op zich is dat een plek om minister mee te worden, ja. Dat had ik zelf ook wel een beetje in gedachten. Dan kun je zeggen: dan maar niks. Of je zegt: staatssecretaris is ook mooi.’’

Dan hoort u het stemmetje van uw vader: niet ijdel zijn, Fred?
,,Ik dacht: laat ik eerst eens bewijzen dat ik het kan, het zal moeilijk genoeg zijn. Voor mij was het toch wel heel ver: vanuit het Rozenprieel staatssecretaris worden.’’

Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter verschijnt bij uitgeverij Prometheus (€20).

Teeven: details Teevendeal komen van boze advocaten

AD 23.05.2020 Oud-staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie vermoedt dat hij ten val is gebracht door advocaten die boos waren over de bezuinigingen die hij heeft doorgevoerd op de sociale advocatuur. Dat schrijft hij in zijn biografie Meer dan boeven vangen, waarover hij gisteravond bij Op1 vertelde.

Volgens Teeven had een van de advocaten weet van de zogenoemde Teevendeal, die hij als officier van justitie begin deze eeuw sloot met drugshandelaar Cees H., in de veronderstelling dat die beschikte over twee miljoen gulden. In werkelijkheid bleek dit 22 miljoen te zijn. In ruil voor strafvermindering betaalde de crimineel 750 duizend gulden aan de staat. De rest van zijn in beslag genomen vermogen kreeg hij terug.

Er ontstond verwarring over de vraag hoeveel geld er terugging naar H., maar een ‘bonnetje’ ontbrak. Pas toen de precieze details van de bankoverschrijving begin 2015 boven tafel kwamen, vond toenmalig minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten het bonnetje ineens wel. Cees H. bleek 4,7 miljoen euro te hebben gekregen van justitie. Daarmee had de minister het vertrouwen van de Kamer beschaamd. De ‘bonnetjesaffaire koste zowel Opstelten als Teeven de kop.

Volgens Teeven had iemand informatie over de geruchtmakende schikking en er belang bij om details ervan naar buiten te brengen. Zelf denkt hij dat vanwege de bezuinigingen mensen uit de sociale advocatuur erachter hebben gezeten. ,,Ik heb daar geen bewijs voor. Ik heb dat gehoord, maar daar kan je niks mee’’, zegt Teeven bij Op1. ,,Maar dat zou een oorzaak kunnen zijn.’’

Beschadigde Teeven ziet af van baan bij de Raad van State

Trouw 01.07.2017 Geen aanstelling bij adviesorgaan Raad van State voor VVD’er Fred Teeven. De oud-staatssecretaris ziet af van zijn kandidatuur, waar de laatste tijd veel kritiek op is geweest. Dat bevestigen ingewijden na berichtgeving van het Algemeen Dagblad.

De Raad van State is een belangrijke adviseur van regering en parlement en de hoogste bestuursrechter van het land. Bij de zelfverklaard ‘crimefighter’ zou de rechtsstaat niet in goede handen zijn, luidde de kritiek.

Toen De Groene Amsterdammer in mei uit Teevens mond optekende dat hij als staatssecretaris bezuinigde op de rechtsbijstand voor arme verdachten zodat zij sneller achter de tralies zouden belanden (in zijn woorden ‘afknijpen’), leek dat de doodsteek voor zijn kandidatuur.

De 58-jarige Teeven stelde dat De Groene hem woorden in de mond had gelegd en zei na te denken over juridische stappen. Daarvan heeft het opinieblad tot op heden niets vernomen. Teeven heeft De Groene evenmin om rectificatie gevraagd. Hij heeft vooralsnog niet gereageerd op de jongste berichten.

Aftreden

Als ‘crimefighter’ leidde officier van justitie Teeven diverse onderzoeken naar de georganiseerde misdaad. In de politiek profileert hij zich – eerst bij Leefbaar Nederland, toen bij de VVD – op het terrein van justitie. Als staatssecretaris begon hij, naast minister Ivo Opstelten, in 2010 op het ministerie van veiligheid en justitie.

Twee jaar geleden traden hij en Opstelten af in de nasleep van de zogenoemde Teevendeal. De Kamer verweet hem informatie te hebben achtergehouden over een schikking met een topcrimineel die hij in de jaren negentig als officier van justitie had getroffen. Na zijn aftreden zat hij tot de verkiezingen van afgelopen maart voor de VVD in de Tweede Kamer.

Lees ook dit interview met Fred Teeven (2013): ‘Voor sommigen ben ik echt een monster’

Teeven op aandringen VVD niet naar Raad van State

NU 01.07.2017 Voormalig VVD-bewindsman Fred Teeven heeft zich teruggetrokken voor een benoeming bij de Raad van State. De partij had hier op aangedrongen nadat er commotie over de mogelijke aanstelling was ontstaan. Dat bevestigen ingewijden naar aanleiding van een bericht in AD.

De Raad van State is het belangrijkste adviesorgaan van het kabinet. De mogelijke aanstelling van Teeven kwam onder vuur te liggen vanwege een aantal affaires rond de VVD’er.

De oppositie had eerder al opheldering gevraagd aan minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken) over de mogelijke aanstelling. De partijen wezen erop dat Teeven opstapte om de zogenoemde bonnetjesaffaire en eerder bekendstaat als misdaadbestrijder dan als bewaker van de rechtsstaat.

Bezuinigen

Ook vielen opmerkingen van Teeven in een interview in De Groene Amsterdammer slecht. Hij stelde daarin als staatssecretaris te hebben bezuinigd op de advocaat zodat advocaten minder tijd zouden hebben voor verdachten. Hierdoor zouden verdachten sneller in de cel belanden.

Teeven wilde zelf tegenover AD niet reageren op het bericht. Hij stelt dat De Groene hem woorden in de mond heeft gelegd en zei na te denken over juridische stappen.

Lees meer over: Fred Teeven

Teeven ziet af van staatsraad

Telegraaf 01.07.2017 Voormalig staatssecretaris van Justitie Fred Teeven (VVD) is niet meer in de race voor een toppositie bij de Raad van State.

Dat bevestigen bronnen rond de partij na berichtgeving van het AD. Op advies van de VVD zou hij zich hebben teruggetrokken.

De oud VVD-bewindsman werd genoemd om te worden benoemd tot de staatsraad van het adviesorgaan. Nadat hij tegenover de Groene Amsterdammer echter zou hebben gezegd dat hij als staatssecretaris bezuinigde op de advocatuur zodat zij minder tijd hebben voor verdachten die daardoor langer in de cel zitten, ontstond er echter veel kritiek op hem.

Teeven verweerde zich door te stellen dat dat hij in het tijdschrift verkeerd is geciteerd en alleen op achtergrondbasis had gesproken. Maar de VVD zou het toch beter hebben geleken dat hij daarop de eer aan zichzelf hield en zich terugtrok.

De voormalig politicus was in de volksmond bekend als ‘crimefighter’, een titel die hij te danken had aan zijn harde werk als officier van justitie. Hij vatte grote criminelen als Mink Kok en Johan ‘De Hakkelaar’ in de kraag.

Als bewindsman op het departement van Veiligheid en Justitie was hij vermaard om zijn spierballentaal en zijn dadendrang. Het was uiteindelijk de bonnetjesaffaire, die teruggreep op zijn oude deal met crimineel Cees H., die hem de das omdeed.

Gehavende Teeven moet bedanken voor Raad van State

Elsevier 01.07.2017 Oud staats-secretaris Fred Teeven wordt toch geen lid van de Raad van State. Teeven werd afgelopen weken genoemd als kandidaat, maar dat is nu definitief van de baan. Teeven liep teveel imagoschade op in zijn carrière.

Dat maakte het AD vandaag bekend. Een half jaar geleden werd bekend dat Piet Hein Donner, de vice president van de Raad van State, Teeven graag wilde inlijven in het prestigieuze bestuursorgaan. Daarna begon de PvdA echter te twijfelen aan de geschiktheid van Teeven.

Groene Amsterdammer

De doodsklap voor zijn gebutste reputatie is het artikel in de Groene Amsterdammer, waarin Teeven verklaarde dat hij de advocatuur een hak zette door raadsheren te korten op voorbereidingstijd. Teeven zegt verkeerd geciteerd te zijn in de Groene: hem zou zijn verteld dat het ging om een achtergrondgesprek, niet om een interview.

In het stuk in De Groene Amsterdammer zegt Teeven dat hij heeft bezuinigd op de advocatuur om meer verdachten achter slot en grendel te krijgen: ‘Verdere verstrenging van het strafrecht zat er niet meer in, toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken.’ Teeven licht dit nog verder toe: ‘Als je een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.’

De oud-staatssecretaris doet er nog een schepje bovenop en zegt er niet wakker van te liggen als mensen ten onrechte in voorlopige hechtenis zitten. Hij doelt daarbij op mensen die worden verdacht van geweld tegen hulpverleners en politieagenten. Die zitten soms langer vast dan nodig is om grondig onderzoek te kunnen doen. Volgens Teeven gaf hij met zijn maatregelen gehoor aan een roep uit de samenleving om meer veiligheid en strengere straffen.

Crimefighters

Teeven was een van de steunpilaren van de eerste twee kabinetten Rutte. Als staatssecretaris van Justitie vormde hij een markant duo met minister Ivo Opstelten, de crimefighters. Ze kregen het ministerie van Veiligheid van Justitie onder hun hoede, een vergroot ministerie.

Fred Teeven overweegt rechtsgang na artikel De Groene

De twee VVD-bewindslieden moesten in 2015 het veld ruimen vanwege de bonnetjesaffaire. Onderwerp van discussie was de deal die Fred Teeven, toen Officier van Justitie, sloot met met drugshandelaar Cees H., in 2001.

Berend Sommer (1990) is online redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Zijn debuut Duchamp verscheen in juni 2017 bij Uitgeverij Prometheus.

Fred heeft net te veel krassen

Van keiharde crimefighter naar ‘besmet’ oud-politicus die te beschadigd is voor een baan bij adviesorgaan Raad van State. De tragiek van VVD’er Fred Teeven is groot.

AD 01.07.2017 Premier Mark Rutte zei het nog maar anderhalf jaar geleden: ,,Mensen als Fred heb je echt verschrikkelijk hard nodig om de klootzakken te pakken die proberen de wet te lichten.’’

De realiteit van heden is bitter: diezelfde Teeven (58) heeft z’n handen zo vies gemaakt bij het pakken van ‘de klootzakken’, dat hij voor een baan in politiek Den Haag niet meer in aanmerking komt. Die conclusie zou hij zelf ook getrokken hebben.

Bij het statige adviesorgaan van de Raad van State –dat beoogde wetten toetst en het kabinet adviseert- is hij daarmee niet meer in de race voor een hooggeplaatste baan.

Groene Amsterdammer

De doodsteek moet een publicatie met de Groene Amsterdammer zijn geweest. Teeven zou hebben gezegd dat hij als staatssecretaris in Rutte-III op de advocatuur bezuinigde (‘afknijpen’). Op die manier zouden verdachten vanzelf langer in de cel belanden, suggereerde hij.

Volgens Teeven ging het om een achtergrondgesprek. Maar dat excuus kon een storm van publiciteit in mei niet voorkomen. Advocaten buitelden over elkaar heen om schande te spreken van de ‘verborgen agenda’ die Teeven als bewindsman gehanteerd zou hebben bij de bezuinigingen.

En daarmee lijkt de VVD’er definitief uitgespeeld voor prestigieuze banen.

Selfmade man

Teeven heeft zijn handen zo vies gemaakt dat Den Haag hem niet meer wil

De tragiek is groot. De selfmade man van de VVD is definitief van zijn sokkel. De opgaande lijn zette hij met keihard werken in als officier van justitie. Hij vloerde grote criminelen als Mink Kok en Johan ‘De Hakkelaar’ Verhoek. Iedereen wilde met Fred gezien worden. Een keiharde crimefighter, niet bang als letterlijk bedreigd werd door criminelen. Een straatvechter, maar met magistratelijke bagage.

Na een omzwerving bij Leefbaar Nederland pikte de VVD hem dan ook op en plaatste hem hoog op de lijst voor de Tweede Kamer verkiezingen van 2006. Zijn opmars zette hij vanuit de Kamerbankjes voort om in 2010 staatssecretaris te worden op het VVD-prestigedepartement van Veiligheid en Justitie.

Ook dat begon als een succes. Teeven en minister Ivo Opstelten lieten het wetsvoorstellen en plannetjes regenen. De gemene deler: hard, harder, hardst op criminaliteit.

Rugdekking Rutte

Natuurlijk, Teeven en Opstelten zochten de randen van de rechtsstaat, klaagden strafrechtsdeskundigen en advocaten. Maar tegen de spierballen van de VVD’ers bleek geen kritiek opgewassen. Zeker door de rugdekking van premier Rutte wisten ze binnen het kabinet stevig in het zadel te blijven.

Bijna vijf jaar lang navigeerde Teeven zich ook moeiteloos door debatten in de Tweede Kamer, tot een spook uit het verleden opdook. De omstreden deal die hij ooit hoogstpersoonlijk sloot met crimineel Cees H. –en vooral de afwikkeling ervan met zoekgeraakte bonnetjes- zorgde ervoor dat Teeven en Opstelten moesten aftreden.

Teeven maakte er daarna geen geheim van terug te willen keren. Als minister misschien wel, maar dat geloof had zijn partij al verlaten. De VVD zette hem niet op de kieslijst bij de laatste verkiezingen.

Petitie tegen Teeven

Met pijn in de ogen moesten zijn oude vrienden toezien hoe hij zich vorig jaar liet ontglippen dat hij wel geïnteresseerd was in de vacante burgemeesterspost van Haarlem, zijn geboortestad immers. Die opmerking lokte een complete website uit met een petitie om Teeven te weren. De nasleep van de bonnetjesaffaire etterde toen immers nog na. Te beschadigd, oordeelde men in Haarlem eveneens. De onberispelijke Jos Wienen kreeg de baan.

In de sollicitatieprocedure voor de Raad van State – een bolwerk van keurige, deftige juristen- moet Teeven tot eenzelfde conclusie zijn gekomen.

Mensen die klootzakken pakken die proberen de wet te lichten zijn er vast ook nodig. Maar een beschadigd voormalig politicus die on-rechtsstatelijke uitspraken doet niet. Die kunnen ze juist bij de Raad van State missen als kiespijn.

Lees ook: ‘Besmette’ Teeven laat topjob bij Raad van State schieten
‘Besmette’ Teeven laat topjob bij Raad van State schieten

AD 01.07.2017 Voormalig VVD-staatssecretaris Fred Teeven heeft zich teruggetrokken voor een benoeming bij de Raad van State. De ophef rond zijn uitspraken over bezuinigingen op de advocatuur maakten zijn aanstelling omstreden. Dit melden goed ingevoerde bronnen. Teeven zelf wil niet reageren. ,,Ik geef hier geen commentaar op.’’

Teeven was ‘aanbevolen’ te worden benoemd tot zogenoemd staatsraad door vicepresident Piet Hein Donner. De Raad van State is het belangrijkste adviesorgaan van het kabinet. ,,Donner is Teeven tot het laatst blijven steunen’’, zegt een ingewijde. De VVD zou Teeven echter hebben geadviseerd om de eer aan zichzelf te houden.

Doorslaggevend was de ophef die in mei ontstond door uitspraken die Teeven zou hebben gedaan tegenover De Groene Amsterdammer. Teeven zou hebben gezegd dat hij als staatssecretaris bezuinigde op de advocatuur zodat die minder tijd had voor verdachten. Zo zouden ze vanzelf langer in de cel belanden. Teeven sprak volgens het weekblad zelfs over het ‘afknijpen’ van de rechtsbijstand.

Beschadigde reputatie

Donner is Teeven tot het laatst blijven steunen, aldus Ingewijde.

De VVD’er zei dat hij dacht dat het ging om een achtergrondgesprek en kondigde zelfs een procedure tegen het weekblad aan. De affaire besmette zijn toch al beschadigde reputatie nog verder.

De sollicitatie van de afgetreden staatssecretaris van Veiligheid en Justitie was al omstreden. Teeven wordt in politiek Den Haag immers nog geassocieerd met de bonnetjesaffaire rond Cees H. Die deal maakte Teeven nota bene zelf met de crimineel in zijn tijd als officier van justitie.

Deal nooit gesloten

De afwikkeling ervan zorgde ervoor dat Teeven moest aftreden. Bovendien concludeerde een commissie dat de deal volgens de wet nooit gesloten had mogen worden. Die conclusie staat op gespannen voet met de functie van de Raad van State, dat wetsvoorstellen juist toets op rechtsstatelijkheid.

Op 11 februari van dit jaar lekte bovendien zijn kandidatuur al voortijdig uit via NRC Handelsblad, terwijl vice-premier Lodewijk Asscher nog van niets wist. Dit zorgde voor spanningen in het kabinet die benoemingen bij de Raad van State moet doen.

Het plan om Teeven per april te laten beginnen duurde al met al te lang. Er was gedurende zijn sollicitatie ook nóg een debat over de Teeven-deal. Zo werd het groene licht voortdurend gehinderd door de actualiteit en nieuwe ophef.

juli 1, 2017 Posted by jandewandelaar | 2e kamer, bonnetjes-affaire, Commissie-Oosting, fred teeven vvd, politiek, Teeven-deal, VVD | bonnetje, bonnetjes-affaire, Commissie-Oosting, Fred Teeven, fred teeven vvd, Ivo Opstelten, politiek, Teeven-deal, vvd | 2 reacties

1 – Digitale wandeling door Den Haag

Jan de Wandelaar tijdens een wandeling door het politieke landschap in Den Haag lees o.a. dit: Bijna 450 jaar geleden begon de opstand waaruit Nederland werd geboren AD 27.11.2021

in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart 2010 en de 2e Kamerverkiezingen op 11 mei 2011 (tenzij vervroegde verkiezingen).

JA JA JA, notabene op 20.02.2010 04.15 uur viel het kabinet Balkenende IV uiteindelijk dus toch vanwege die heikele kwestie Afghanistan (Uruzgan).

De vervroegde 2e kamerverkiezingen waren op 9 juni 2010 !!!!

En door het gedonder tijdens de Onderhandelingen in het Catshuis viel op 21.04.2012 uitendelijk ook kabinet Rutte 1.

Er zijn dus op 12.09.2012 wederom vervroegde 2e kamerverkiezingen !!!

En toen dus op weg naar 15.03.2017 !!!!

En toen was er De val van Rutte III vanwege het gedonder met de belastingdienst 15.01.2021 !!

En zo dadelijk dus weer op weg naar de 2e kamerverkiezingen op 17 maart 2021 !!!

En dan ook weer de Gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022 !!! En dan volgen zo dadelijk de Provinciale Statenverkiezingen en de Waterschapverkiezingen op 15 maart 2023 !!

En toen was er deze keer De val van Rutte IV vanwege het gedonder met de Asielcrisis op 07.07.2023 !! Weer nieuwe verkiezingen dus !!! Deze vinden plaats op woensdag 22 november 2023 en werden dus naar voren gehaald na de val van het kabinet-Rutte IV op 7 juli 2023 naar aanleiding van de kabinetscrisis over asiel.^[1]

Kortom, er is hier altijd wel iets om over te zeiken. Ze zeggen in Den Haag daarom: Een dag nie gezeik, is een dag nie geleef.

Disclaimer: Dit is een non-profit site. Waar mogelijk is gebruik gemaakt van rechtenvrij materiaal via o.a. de Wikimedia Commons-licenties. Mocht u bezwaar hebben tegen de plaatsing van enig beeldmateriaal op deze site, omdat u bijvoorbeeld rechthebbende bent, laat u dan zo snel mogelijk een bericht achter opdat er zo spoedig mogelijk actie ondernomen kan worden.

Debat in de Digitale Hofstad

Stemmen uit de Haagse Wijken

Tot ziens Mark Harbers VVD Staatssecretaris Justitie en Veiligheid !!!!

Nawoord

Informatievoorziening

VVD in 2017 nog steeds aan de top !!!!

En dan verder nog wat hoogtepuntjes:

EEN PSYCHOLOGISCH DRAMA

GOEDE MENSEN VINDEN…

…EN HOUDEN

Oud-staatssecretaris Robin Linschoten VVD vanwege fraude voor de rechter

Terugblik VVD versus integriteitsschandalen

BEKIJK OOK

Linschoten wees schikking af

De nasleep van de ‘Teeven-deal’

1 – Digitale wandeling door Den Haag

Pagina’s

Archief

Meest recente berichten

Recente reacties

Populaire berichten

Blogroll

Haagse Politieke partijen

nieuws

politiek

Categorieën

Blog Stats

Populairste koppelingen

Archief

Categorieën

RSS

Site info