De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg – deel 5
Telegraaf 29.02.2020
Schikking
De oud-bestuurders van thuiszorggigant Meavita, onder wie Loek Hermans, hebben een nieuwe rechtszaak over hun wanbeleid afgekocht. Beide partijen zien af van verdere procedures.
Met het akkoord is een bedrag gemoeid van in totaal 65.000 euro, gemiddeld ruim 3800 euro per bestuurder, Als het verdeeld moet worden over alle personeelsleden is dat 3,5 euro per medewerker. De bond claimde aanvankelijk 700.00 euro. Maar alle betrokkenen zien het als een grote vooruitgang dat de politiek naar aanleiding van de affaire duidelijke regelingen heeft gemaakt over de verantwoordelijkheid van bestuurders.
Eerder betaalden ze al een schikking van 1,8 miljoen euro aan de curatoren van het in 2009 failliet verklaarde Meavita. Thuiszorg Groningen was onderdeel van dit concern en oud-bestuurder Jennycke Kuiper uit Groningen was een van de voor wanbeleid aangeklaagde bestuurders.
Geen schuldbekentenis
Met de twee bedragen erkennen de oud-bestuurders overigens geen schuld.
Vakbond FNV en de voormalige bestuurders van Meavita hebben dit akkoord gesloten na een acht jaar durend juridisch gevecht. Een nieuwe behandeling van de zaak zou weer veel tijd en geld gaan kosten, stellen de partijen.
De Ondernemingskamer heeft al eerder geoordeeld dat de bestuurder en toezichthouders, onder wie toenmalig VVD-senator Loek Hermans, wanbeleid hebben gevoerd. Maar die uitspraak werd later door de Hoge Raad vernietigd omdat de Ondernemingskamer een fout had gemaakt.
De uitspraak moet worden gedaan door drie rechters, maar één van de drie was ten tijde van de uitspraak al met pensioen. Hierdoor moest de zaak weer over. Omdat een nieuwe behandeling opnieuw veel tijd en geld zou gaan kosten, hebben de partijen een financiële regeling getroffen van in totaal 65.000 euro.
Regeling is maximale
FNV en de voormalige bestuurders hebben nu een regeling getroffen. Volgens Arno van Deuzen, advocaat van FNV, is dit het maximale wat erin zat. ,,Anders hadden we nog eindeloos door moeten procederen”.
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie van ondermeer Thuiszorg Groningen en het Haagse Meavita. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. Meavita had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten.
Ik hebt het echt niet expres gedaan hoor !!
Vertraging
De beschikking van de ondernemingskamer over Meavita lag volgens advocaat-generaal Vino Timmerman al klaar in juni 2014. Pas in november 2015, bijna anderhalf jaar later, volgde de uitspraak. Middenin het proces, in mei 2015, legde een van de rechters zijn functie neer vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd van 70 jaar. Driessen: ‘Er is dus aan de beschikking gewerkt door een rechter die niet meer in dienst was.’
‘Dit lag in de lijn der verwachting. We zagen het al aankomen toen we de datering van de uitspraak zagen’, zegt Jan Driessen, woordvoerder van voormalig Meavita-toezichthouder Loek Hermans. Na de uitspraak legde die laatste zijn functie als Eerste Kamerlid voor de VVD neer. Het aandeel van Hermans in het wanbeleid was volgens de ondernemingskamer dat hij nieuwe bestuurders niet op de hoogte bracht van het slechte functioneren van bestuursvoorzitter Theo Meuwese.
Marktwerking
De schikking tussen de top van het failliete thuiszorgconcern en de FNV is een gemiste kans, vindt chef parlement Hans van Soest. De zaak rond mogelijk wanbeleid bij de top had jurisprudentie kunnen opleveren met een afschrikwekkende werking.
Managers kunnen niet aanklooien met publiek geld, had de les kunnen zijn
Het faillissement van Meavita in 2009 is het schoolvoorbeeld van hoe marktwerking in het publieke domein kan mislopen. Nadat gemeenten thuiszorg voor hun inwoners wilden inkopen tegen bodemprijzen, probeerden verschillende thuiszorgorganisaties een vuist te maken door te fuseren tot de grootste thuiszorgorganisatie van het land. Meavita telde uiteindelijk 20.000 werknemers en had de zorg voor 100.000 patiënten. Bestuursleden gedroegen zich als cowboys en wilden dat het bedrijf meer ging doen dan alleen thuiszorg leveren.
Zo werden tientallen miljoenen geïnvesteerd in een tvfoon-systeem, waarop ook zelf geproduceerde tv-programma’s te zien moesten zijn. Het concern ging op de fles. Geen werknemer kreeg een ontslagvergoeding. En dat terwijl bestuursvoorzitter Theo Meuwese die verantwoordelijk was voor veel gemaakte fouten voor het faillissement nog een vertrekpremie meekreeg van een half miljoen euro.
Het bestuur van Meavita, inclusief president commissaris Loek Hermans, werd door de Ondernemingskamer veroordeeld voor wanbeleid. Maar dat besluit werd later door een hogere rechter verworpen, omdat er een vormfout was gemaakt. De zaak moest over, maar dat is door de zeventien oud-bestuurders nu afgekocht. Zij betalen vakbond FNV – die de zaak had aangespannen – 65 duizend euro uit eigen zak en daarmee is de kous af.
Het is op zich begrijpelijk dat de FNV niet weer jarenlang wilde procederen. Toch is de schikking een gemiste kans. Niet omdat de zeventien per se persoonlijk aansprakelijk moeten worden gesteld voor de geleden schade. Het was maar zeer de vraag of die claim van de vakbeweging was gehonoreerd.
Er is immers geen sprake van moedwillige fraude. Maar een rechtszaak had jurisprudentie kunnen opleveren waardoor managers beseffen dat ze niet zomaar wat kunnen aanklooien. Zeker niet met publiek geld. Uiteindelijk zijn duizenden mensen zwaar gedupeerd door managers die gewoon hun werk niet goed deden en commissarissen die amper ingrepen, terwijl ze daar juist voor worden betaald.
| Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | Volgende |
Loek Hermans NU
Meavita NU
Loek Hermans OmroepWest
Meer voor loek hermans
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 4
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 3
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 2
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 1
AD 25.01.2018 De schikking tussen de top van het failliete thuiszorgconcern en de FNV is een gemiste kans, vindt chef parlement Hans van Soest. De zaak rond mogelijk wanbeleid bij de top had jurisprudentie kunnen opleveren met een afschrikwekkende werking.
Managers kunnen niet aanklooien met publiek geld, had de les kunnen zijn
Het faillissement van Meavita in 2009 is het schoolvoorbeeld van hoe marktwerking in het publieke domein kan mislopen. Nadat gemeenten thuiszorg voor hun inwoners wilden inkopen tegen bodemprijzen, probeerden verschillende thuiszorgorganisaties een vuist te maken door te fuseren tot de grootste thuiszorgorganisatie van het land. Meavita telde uiteindelijk 20.000 werknemers en had de zorg voor 100.000 patiënten. Bestuursleden gedroegen zich als cowboys en wilden dat het bedrijf meer ging doen dan alleen thuiszorg leveren.
Zo werden tientallen miljoenen geïnvesteerd in een tvfoon-systeem, waarop ook zelf geproduceerde tv-programma’s te zien moesten zijn. Het concern ging op de fles. Geen werknemer kreeg een ontslagvergoeding. En dat terwijl bestuursvoorzitter Theo Meuwese die verantwoordelijk was voor veel gemaakte fouten voor het faillissement nog een vertrekpremie meekreeg van een half miljoen euro.
Het bestuur van Meavita, inclusief president commissaris Loek Hermans, werd door de Ondernemingskamer veroordeeld voor wanbeleid. Maar dat besluit werd later door een hogere rechter verworpen, omdat er een vormfout was gemaakt. De zaak moest over, maar dat is door de zeventien oud-bestuurders nu afgekocht. Zij betalen vakbond FNV – die de zaak had aangespannen – 65 duizend euro uit eigen zak en daarmee is de kous af.
Het is op zich begrijpelijk dat de FNV niet weer jarenlang wilde procederen. Toch is de schikking een gemiste kans. Niet omdat de zeventien per se persoonlijk aansprakelijk moeten worden gesteld voor de geleden schade. Het was maar zeer de vraag of die claim van de vakbeweging was gehonoreerd.
Er is immers geen sprake van moedwillige fraude. Maar een rechtszaak had jurisprudentie kunnen opleveren waardoor managers beseffen dat ze niet zomaar wat kunnen aanklooien. Zeker niet met publiek geld. Uiteindelijk zijn duizenden mensen zwaar gedupeerd door managers die gewoon hun werk niet goed deden en commissarissen die amper ingrepen, terwijl ze daar juist voor worden betaald.
Jarenlang juridisch gevecht rond failliet Meavita voorbij nu ex-zorgbestuurders schikken met FNV
Nieuwe zaak voor rechter van de baan
VK 24.01.2018 De roemruchte Meavita-affaire is na een juridisch gevecht van acht jaar ten einde. De voormalige top van de failliete thuiszorgmoloch en vakbond FNV hebben een schikking getroffen. Zeventien oud-bestuurders, onder wie VVD-prominent Loek Hermans, betalen de vakbond 65 duizend euro schadevergoeding. In ruil daarvoor laat de bond de zaak verder rusten.
De schikking werd vandaag bekendgemaakt door de oud-bestuurders en de FNV. De Ondernemingskamer stelde in 2015 na een jarenlange procedure vast dat de ondergang van Meavita te wijten was aan wanbeleid van de bestuurders en commissarissen. Die uitspraak werd later door een blunder van de Ondernemingskamer – een van de rechters was ten tijde van de uitspraak al met pensioen – vernietigd door de Hoge Raad. Daardoor zou de hele zaak opnieuw behandeld moeten worden. Volgens de FNV en de oud-bestuurders heeft zo’n nieuwe tijdrovende en dure procedure geen zin. Daarom is een schikking getroffen.
Gedragscode
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie en bood zorg aan ouderen in Den Haag, Utrecht, Groningen en de Achterhoek. Twee jaar later ging het als de grootste thuiszorginstelling van Nederland failliet, met achterlating van een miljoenenschuld. De ondergang zou te wijten zijn aan een reeks fouten van bestuurders, waarbij de commissarissen onder leiding van Loek Hermans niet of te laat ingrepen. Bij het faillissement telde Meavita 20 duizend werknemers en 100 duizend cliënten.
De FNV wilde twee ton voor de getroffen werknemers, maar neemt nu genoegen met 65 mille. Volgens FNV-advocaat Arno van Deuzen was dat het maximaal haalbare. ‘Anders hadden we nog eindeloos door moeten procederen.’ Hij wijst erop dat de voormalige top vorig jaar al een schikking heeft getroffen met de curatoren, voor 1,8 miljoen euro. De FNV wijst er verder op dat de affaire heeft geleid tot een gedragscode voor de zorgsector.
Volgens advocaat Jurjen Lemstra hebben de zeventien oud-bestuurders met de schikking ‘hun medeverantwoordelijkheid willen nemen voor het bij Meavita gevoerde beleid’. Dat doen ze overigens zonder enige persoonlijke aansprakelijkheid te erkennen, aldus de advocaat.
Meavita: hoe het niet moet;
‘Ik doe veel, niet alles gaat altijd goed’
Voorbarig, die ophef over de rol van de top van zorgmoloch Meavita, zegt VVD’er Hermans. Hij zal zich echt wel verantwoorden, graag zelfs, maar pas als het definitieve rapport er is. Hier kun je ons Meavita-interview met Loek Hermans uit 2013 teruglezen.
Te diep in het old boys network: VVD-prominent Loek Hermans
De affaire-Henry Keizer groeide uit tot een koningsdrama voor de VVD. En weer zat Loek Hermans met zijn vingers tussen de deur. Er is stevig gevloekt. (+)
Top Meavita schikt ondergang voor 1,8 miljoen, erkent aansprakelijkheid niet
Een jaar geleden heeft de voormalige top van Meavita de ondergang van het thuiszorgconcern geschikt. Achttien oud-bestuurders en -commissarissen, onder wie VVD-prominent Loek Hermans, betalen de curatoren gezamenlijk 1,8 miljoen euro. Dat gebeurt ‘zonder erkenning van enige aansprakelijkheid door de betrokkenen’.
‘Het gaat ons niet om Loek Hermans’
De Ondernemingskamer vonniste dat Meavita ten onder ging aan wanbeleid. Ontslagen thuiszorgers schieten daarmee niet veel op. Zij willen ook een schadevergoeding. Een interview met Arno van Deuzen, advocaat namens FNV in de zaak tegen Meavita. (+)
Meavita is niet het einde van megalomanie
Hoe komt het dat mensen als Huub Möllenkamp en Loek Hermans het met hun grootheidswaan zover wisten te schoppen en dat niemand hen tegen heeft durven houden? Een opiniestuk van cultuurhistoricus Thomas von der Dunk.
Wie deed wat fout bij Meavita?
De rechter heeft gesproken: de ondergang van thuiszorgorganisatie Meavita valt bestuurders en commissarissen aan te rekenen. Zij kunnen claims verwachten. Wat deden ze fout? (+)
Meavita: hoe het niet moet
Was er bij de failliete ‘zorgfabriek’ Meavita officieel sprake van wanbeleid? Het zou een les zijn voor andere semipublieke instellingen, vindt Abvakabo FNV.
Volg en lees meer over: VVD NEDERLAND POLITIEKE PARTIJEN POLITIEK
Bond en bestuurders sluiten akkoord over ‘boete’ na wanbeleid bij Meavita
OmroepWest 24.01.2018 Vakbond FNV en oud-bestuurders en oud-toezichthouders van het failliete thuiszorgbedrijf Meavita hebben een overeenkomst gesloten. Daarmee kopen de bestuurders de procedure af die de bond na het faillissement van Meavita had aangespannen bij de Ondernemingskamer.
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen en de toezichthouders grepen niet in. Meavita bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in Den Haag, Utrecht, Groningen en de Achterhoek. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten.
De Ondernemingskamer heeft al eerder geoordeeld dat de bestuurder en toezichthouders, onder wie toenmalig VVD-senator Loek Hermans, wanbeleid hebben gevoerd. Maar die uitspraak werd later door de Hoge Raad vernietigd omdat de Ondernemingskamer een fout had gemaakt. De uitspraak moet worden gedaan door drie rechters, maar één van de drie was ten tijde van de uitspraak al met pensioen. Een nieuwe behandeling bij de Ondernemingskamer zou weer veel tijd en geld gaan kosten.
Akkoord met 65.000 euro
De zeventien oud-bestuurders en oud-leden van de raad van toezicht hebben nu een finale regeling gesloten met de FNV. Beide partijen zien af van verdere procedures. Met het akkoord is een bedrag gemoeid van in totaal 65.000 euro, gemiddeld ruim 3800 euro per bestuurder, Als het verdeeld moet worden over alle personeelsleden is dat 3,5 euro per medewerker. De bond claimde aanvankelijk 700.00 euro. Maar alle betrokkenen zien het als een grote vooruitgang dat de politiek naar aanleiding van de affaire duidelijke regelingen heeft gemaakt over de verantwoordelijkheid van bestuurders.
‘We zijn erg blij met de governance code in de zorg’, zegt Kitty Jong, vicevoorzitter van de FNV, ‘zodat de verantwoordelijkheid van bestuurders en toezichthouders duidelijk is. En ook is het goed dat er nu voor onze leden een einde komt aan de jarenlange onzekerheid over de door hen geleden schade.’ ‘De zeventien oud-bestuurders en oud-leden van de raad van toezicht van Meavita hebben door het treffen van regelingen met de curatoren van Meavita en nu ook met FNV hun medeverantwoordelijkheid willen nemen voor het bij Meavita gevoerde beleid’, zegt Jurjen Lemstra, advocaat namens oud-bestuurders en oud-toezichthouders Meavita, ‘zonder daarmee overigens enige persoonlijke aansprakelijkheid te erkennen.’
Meer over dit onderwerp: MEAVITA DEN HAAG FNV
Oud-bestuurders Meavita betalen schikking FNV
Den HaagFM 24.01.2018 Vakbond FNV en de voormalige bestuurders van de failliete thuiszorggigant Meavita hebben, na een acht jaar durend juridisch gevecht, de strijdbijl begraven. Een nieuwe behandeling van de zaak zou weer veel tijd en geld gaan kosten, stellen de partijen. Meavita bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in onder andere Den Haag.
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. De Ondernemingskamer oordeelde dat topmensen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. Maar door een blunder van de Ondernemingskamer moest de hele rechtszaak opnieuw behandeld worden.
FNV en de voormalige bestuurders hebben nu een regeling getroffen, waarmee een bedrag van in totaal 65.000 euro is gemoeid. Volgens Arno van Deuzen, advocaat van FNV, is dit het maximale wat erin zat. “Anders hadden we nog eindeloos door moeten procederen”. Hij wijst erop dat er vorig jaar al een schikking is getroffen met de curatoren voor een bedrag van 1,8 miljoen euro.…lees meer
Gerelateerd;
Top Meavita handelde riskant en onbegrijpelijk1 maart 2013
Rechtszaak tegen Meavita begint14 januari 2010
Vakbond stelt top Meavita persoonlijk aansprakelijk5 maart 2013
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/102953ce-00f1-11e8-9a1a-e93828bb8edb.jpg)
Meavitabestuurders betalen schikking FNV
Telegraaf 24.01.2018 Vakbond FNV heeft een schikking getroffen met de bestuurders van het in 2010 failliet gegane zorgconcern Meavita. Na acht jaar procederen betalen de bestuurders, onder wie voormalig VVD-prominent Loek Hermans, 65.000 euro.
Vorig jaar werd al een schikking getroffen met de curatoren van Meavita. Omdat het concern aan wanbeleid ten onder was gegaan, betaalden de 17 bestuurders en toezichthouders 1,8 miljoen euro aan de boedel. De schikking met de curatoren kwam nadat een vonnis van de Ondernemingskamer ongeldig werd verklaard, omdat een van de rechters op het moment dat de uitspraak werd gepubliceerd met pensioen bleek.
De FNV diende vervolgens een claim in namens een aantal leden die bij Meavita werkten, waarvan een deel door de curatoren al werd toegekend. Zij hadden schade geleden doordat ze overwerk niet uitbetaald hadden gekregen of meenden dat ze te laag waren ingeschaald. Uiteindelijk hebben tussen de tien en vijftien medewerkers volgens advocaat Arno van Deuzen hun claim toegewezen gekregen.
Loek Hermans schikt met FNV in Meavita-zaak
AD 24.01.2018 De FNV en voormalige top van het failliete Meavita, waaronder voormalig VVD-coryfee Loek Hermans, hebben geschikt in de zaak rond mogelijk wanbeleid bij het thuiszorgconcern. Dat hebben de partijen vanmorgen bekendgemaakt. Het akkoord betreft een bedrag van in totaal 65.000 euro.
Het is goed dat er nu voor onze leden een einde komt aan de jarenlange onzekerheid over de door hen geleden schade, aldus Kitty Jong, vice-voorzitter FNV.
Daarmee komt er een eind aan een juridische strijd van acht jaar. Meavita ging in 2009 failliet, met grote gevolgen voor zo’n 100.000 cliënten en 20.000 medewerkers. Niemand kreeg ontslagvergoeding en vakantiedagen gingen in rook op.
De FNV verweet de zorggigant steken te hebben laten vallen en sleepte de top voor de rechter. De Ondernemingskamer, die geschillen beslecht binnen bedrijven, oordeelde eind 2015 dat het faillissement inderdaad te wijten was aan wanbeleid. Loek Hermans, toenmalig voorzitter van de raad van commissarissen, trad daarop terug als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer.
Die uitspraak werd echter in september 2016 door de Hoge Raad op formele gronden vernietigd, waardoor de zaak over moet. Omdat een nieuwe behandeling opnieuw veel tijd en geld zal gaan kosten, hebben de partijen een financiële regeling getroffen van in totaal 65.000 euro.
Onzekerheid
,,Wij zijn verheugd dat wij een finale regeling hebben getroffen met de oud-bestuurders en oud-leden van de raad van toezicht van Meavita”, aldus Kitty Jong, vice-voorzitter van de FNV. ,,Ook is het goed dat er nu voor onze leden een einde komt aan de jarenlange onzekerheid over de door hen geleden schade.”
Ook de Meavita-top is tevreden met de uitkomst. ,,De 17 oud-bestuurders en oud-leden van de raad van toezicht van Meavita hebben door het treffen van regelingen met de curatoren van Meavita en nu ook met FNV hun medeverantwoordelijkheid willen nemen voor het bij Meavita gevoerde beleid zonder daarmee overigens enige persoonlijke aansprakelijkheid te erkennen. Het is voor alle betrokken partijen goed dat met deze finale regeling een einde komt aan langdurige procedures”, aldus advocaat Jurjen Lemstra.
Ex-top Meavita en Loek Hermans kopen rechtszaak af
DVHN 24.01.2018 De oud-bestuurders van thuiszorggigant Meavita, onder wie Loek Hermans, hebben een nieuwe rechtszaak over hun wanbeleid afgekocht met 65.000 euro.
Eerder betaalden ze al een schikking van 1,8 miljoen euro aan de curatoren van het in 2009 failliet verklaarde Meavita. Thuiszorg Groningen was onderdeel van dit concern en oud-bestuurder Jennycke Kuiper uit Groningen was een van de voor wanbeleid aangeklaagde bestuurders.
Geen schuldbekentenis
Met de twee bedragen erkennen de oud-bestuurders overigens geen schuld.
Vakbond FNV en de voormalige bestuurders van Meavita hebben dit akkoord gesloten na een acht jaar durend juridisch gevecht. Een nieuwe behandeling van de zaak zou weer veel tijd en geld gaan kosten, stellen de partijen.
Eerder oordeelde de Ondernemingskamer dat topmensen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. Maar door een blunder van de Ondernemingskamer moest de hele rechtszaak opnieuw behandeld worden.
Regeling is maximale
FNV en de voormalige bestuurders hebben nu een regeling getroffen. Volgens Arno van Deuzen, advocaat van FNV, is dit het maximale wat erin zat. ,,Anders hadden we nog eindeloos door moeten procederen”.
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie van ondermeer Thuiszorg Groningen en het Haagse Meavita. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. Meavita had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten.
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten VVD vanwege fraude voor de rechter
Ik ben mij nergens van bewust heren!!
Belastingfraude
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie.
Linschoten zou over de jaren 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiften omzetbelasting hebben gedaan en zo voor ongeveer een ton hebben gefraudeerd.
Telegraaf 17.10.2019
De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda. Dat is fraude.
Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september 2017 voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.
Het geschatte nadeel van de verweten fraude voor de Staat ligt volgens het OM rond de 100.000 euro. De verdachte zou die hebben gepleegd met de eigen bv’s, laat het OM in een toelichting weten. Fraude ondermijnt niet alleen het systeem maar ook het rechtvaardigheidsgevoel en het vertrouwen van mensen in de overheid, aldus het OM.
AD 02.09.2017
Aftreden
Linschoten (1956) was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat hij onvoldoende vertrouwen kreeg van de Tweede Kamer in een debat over het Rapport van de commissie-van Zijl over het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). PvdA’er Jan van Zijl leidde toen een Parlementair onderzoek.
zie ook: beraadslaging 27.06.1996
zie ook: Beraadslaging 28-11-1996
De Kamer hield Linschoten verantwoordelijk voor de bestuurlijke problemen bij de toezichthouder op de uitvoering van sociale-verzekeringswetten. Ook verweet de Kamer Linschoten dat hij een rapport van het Ctsv over de afschaffing van de ziektewet, de Wet terugdringing ziekteverzuim, had vertraagd.
Jongste kamerlid
Voordat hij staatssecretaris werd, was Linschoten twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Hij kwam in 1982 als 25-jarige in de Kamer en was daarmee destijds het jongste Kamerlid.
DSB
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis. Later werd hij zelfstandig managementconsultant. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was Linschoten nog enkele maanden lid van de raad van bestuur van de DSB Bank van Dirk Scheringa. De bank viel in dat jaar om.
Gerommel met kunst
Het is niet de eerste keer dat Robin Linschoten in opspraak komt waarbij meerdere mensen voor tonnen lijken gedupeerd. Een veroordeelde oplichter voerde de regie.. In 2014 was hij betrokken bij een dubieuze kunstdeal. Zakenman Cees de Mooij overtuigde investeerders om geld te stoppen in een collectie vervalste schilderijen.
Robin Linschoten was in persoon aanwezig toen in een Belgisch kasteel de schimmige deal werd gesloten. Een van de gedupeerden verklaarde in 2016 in het AD: ‘Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.’ De rol van de oud-politicus bij de zwendel is nooit opgehelderd.
zie ook: Robin Linschoten en de schimmige Van Goghs, Cézanne, De Toulouse-Lautrec en Matisse
‘Platform ‘Juncta Juvant’ versus Stork
Eerder was Linschoten voorzitter van een omstreden stichting die de dekmantel was voor een geheime lobbyoperatie van straaljagerfabrikant Stork. Het ‘platform Juncta Juvant’ organiseerde tussen 2000 en 2004 zeilwedstrijden, officieel om geld in te zamelen voor kansarme kinderen in Roemenië.
Achter de schermen waren dit geraffineerde lobbyevenementen om de Joint Strike Fighter te promoten. Linschoten ontkende later dat de stichting iets met Stork te maken had.
| Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | Volgende |
Politiek · CTSV-affaire ·
Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om … – RTL Nieuws
VVD-prominent Robin Linschoten voor de rechter vanwege … – TPO
De val van Robin L. | Weblog Jan Marijnissen
Robin L.O. Linschoten | Professioneel profiel – LinkedIn
Robin Linschoten Profielen | Facebook
| Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | Volgende |
Terugblik VVD versus integriteitsschandalen
De VVD kampt al enige tijd met integriteitsschandalen, waaronder de affaire rond de inmiddels tijdelijk teruggetreden partijvoorzitter Henry Keizer. Hij was als voorzitter van het VVD-hoofdbestuur medeverantwoordelijk voor de Ivo Opstelten Foundation.
Het partijbestuur van de VVD kwam recentelijk nog onder vuur te liggen vanwege voorzitter Heny Keizer, die via schimmige constructies voor 30.000 euro een miljoenenbedrijf heeft overgenomen. De kwestie-Keizer is extra schrijnend omdat de partijvoorzitter zelf de integriteitsregels van de VVD aanscherpte. De ondernemer werd in 2014 aangewezen als nieuwe voorzitter . Hij was als voorzitter van het VVD-hoofdbestuur medeverantwoordelijk voor de Ivo Opstelten Foundation. En notabene hij moest juist korte metten maken met de integriteitsaffaires waardoor de VVD werd geplaagd.
VVD ‘overtrad belastingwet’ met giften
De VVD is weer in een schandaal verstrikt geraakt. De partij ligt onder vuur nu blijkt dat zij de belastingwet heeft overtreden. De partij had openheid moeten geven over vier organisaties die geld doneren aan de VVD.
Het betreft een aantal inzamelvehikels, die geld inzamelen om vervolgens te doneren aan de partij. Het is in strijd met de belastingwet om als stichting te verzuimen aan te geven hoeveel geld de organisatie doneert aan de partijen en hoeveel geld de stichting ontvangt.
ANBI-status
De betreffende stichtingen hebben een ANBI-status, wat betekent dat ze minder belastingen hoeven te betalen over giften. In ruil voor de ANBI-status moeten stichtingen open zijn over hun financiën. Als dat niet gebeurt, kan de fiscus de ANBI-status ontnemen, zoals dat ook in het verleden is gedaan.
De belastingdienst kan organisaties hun ANBI-status zelfs met terugwerkende kracht ontnemen. In dat geval moeten de stichtingen de belasting alsnog betalen. Het is onduidelijk waarom de fiscus dat nog niet heeft gedaan.
NRC Handelsblad meldt woensdag dat het onder meer gaat om de Ivo Opstelten Foundation, waarvoor het partijbestuur van de VVD zelf verantwoordelijk is. Naast de Ivo Opstelten Foundation noemt NRC lokale VVD-stichtingen in Utrecht, Amsterdam en Den Haag.
Schrijnende kwestie-Keizer
‘Gisteren is de VVD erop gewezen dat het publiceren van de vereiste informatie door enkele stichtingen niet is gebeurd,’ schrijft de partij woensdag in een statement. ‘De stichtingen zijn op de hoogte gebracht en gaan er nu direct voor zorgen dat de vereiste informatie beschikbaar is.’
Het partijbestuur van de VVD kwam recentelijk onder vuur te liggen vanwege voorzitter Heny Keizer, die via schimmige constructies voor 30.000 euro een miljoenenbedrijf heeft overgenomen. . De kwestie-Keizer is extra schrijnend omdat de partijvoorzitter zelf de integriteitsregels van de VVD aanscherpte. De ondernemer werd in 2014 aangewezen als nieuwe voorzitter, en moest juist korte metten maken met de integriteitsaffaires waardoor de VVD werd geplaagd.
Greep(shortlist) uit de lijst in opspraak geraakte VVDers:
Joris Demmink – Voormalig OM-topman – Verdacht van seksueel misbruik van minderjarige jongens. – 2014
Annemarie Jorritsma – Mede verantwoordelijke begrotingsoverschrijding van de Betuwelijn. – 1996
Fritz Huffnagel – Haags gemeenteraadslid – declaratiefraude. – 2005
Gerrit Zalm – CFO en mede verantwoordelijke voor DSB-debacle. – 2008… Lees verder
zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 2 – VVD nummer 1
zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 1
zie ook: Politici en het gerommel met wachtgeld – deel 2
zie ook: De politieke draaideur versus lobby
zie ook: Wethouders ten val vanwege Integriteit
Meer: robin Linschoten vvd – Search (bing.com)
Lees: Uitspraak Hoge Raad in belastingzaak oud VVD-kopstuk Linschoten MSN 12.07.2022
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/360dc5ca-f2ac-11ea-ac6e-0218eaf05005.jpg)
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (R) komt met zijn advocaat aan bij de rechtbank. Ⓒ ANP
Voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten ontsnapt aan celstraf
Telegraaf 09.09.2020 Voormalig VVD-coryfee Robin Linschoten hoeft niet de gevangenis in voor het sjoemelen met belastingaangiftes in de periode van 2010 tot en met 2012. Het gerechtshof in Amsterdam legde de oud-staatssecretaris woensdag in hoger beroep een werkstraf op van 100 uur.
Het OM had vijf maanden gevangenisstraf geëist tegen de 63-jarige Linschoten, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten in september 2017 gaf. De aanklager had toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf gevorderd.
Zijn huidige advocaat Willem Koops overweegt cassatie bij de Hoge Raad, maar reageert wel positief op de uitspraak: „Linschoten had geen financieel motief in deze zaak. Dat is het belangrijkste oordeel van het hof”.
Linschoten – zelf niet aanwezig bij de uitspraak – benadeelde de fiscus in de periode van 2010 tot en met 2012 met te lage btw-aangiftes voor meer dan 100.000 euro. De voormalig politicus, destijds werkzaam als zelfstandig consultant, heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd. Wel gaf hij toe „ongelooflijk slordig en laks” te zijn geweest.
In de betreffende periode liet hij zijn aangiften omzetbelasting doen door een administratiekantoor, dat hij soms pas na maanden of zelfs jaren voorzag van zijn inkoop- en verkoopfacturen. Het kantoor was daardoor genoodzaakt geschatte btw-aangiften in te dienen. Pas als de benodigde stukken kwamen, volgde alsnog voor het juiste bedrag een zogenoemde suppletie-aangifte.
Tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak benadrukte Linschoten dat medewerkers van het kantoor hem hadden verteld dat het achteraf indienen van gecorrigeerde btw-aangiften geen abnormale zaak was. Maar het hof rekende hem zijn manier van doen – mede door zijn verleden in publieke functies – zwaar aan. „Het door de Belastingdienst gebruikte systeem is met deze handelswijze ernstig ondergraven. Daarbij zijn de overheid en de gehele samenleving benadeeld en is de belastingmoraal ondermijnd”, aldus het hof.
Dat legde geen onvoorwaardelijke celstraf op omdat in het onderzoek niet is gebleken dat Linschoten het geld blijvend achterover wilde drukken. Ook speelde mee dat in het bijna acht jaar durende onderzoek nooit zwart geld is aangetroffen en dat Linschoten zowel zakelijk als privé door de kwestie is geruïneerd. Hij belandde in de bijstand, raakte zijn opdrachtgevers kwijt en zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer.
BEKIJK MEER VAN; bedrog overheid Robin Linschoten Amsterdam
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten hoeft cel niet in voor belastingfraude
NU 09.09.2020 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten is woensdag 09.09.2020 in hoger beroep door het gerechtshof Amsterdam veroordeeld tot een werkstraf van honderd uur. Eerder werd de voormalige VVD-politicus nog veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf.
Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit zijn twee besloten vennootschappen (bv’s) jarenlang onjuiste belastingaangiftes. De fiscus werd hierdoor voor ruim 100.000 euro benadeeld. Dit bedrag werd bij naheffingen alsnog betaald.
Het Openbaar Ministerie (OM) had ook in hoger beroep een celstraf van vijf maanden geëist tegen de oud-staatssecretaris. Het gerechtshof gaat hier echter niet in mee, omdat onvoldoende is bewezen dat Linschoten nooit van plan was om de belasting te betalen. “Het oogmerk van uiteindelijke belastingontduiking is hierbij niet aan de orde”, aldus het gerechtshof.
De nu 63-jarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer onvoldoende vertrouwen had in zijn aanpak wat betreft het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). Daarna werkte hij onder meer bij Interpolis, de Sociaal-Economische Raad (SER) en de inmiddels opgeheven DSB Bank.
Zie ook: Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) ontkent belastingfraude
Lees meer over: VVD Binnenland
Oud-staatssecretaris Linschoten niet de cel in voor belastingfraude
NOS 09.09.2020 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten hoeft niet de cel in voor het sjoemelen met belastingaangiftes. Het gerechtshof in Amsterdam legde hem in hoger beroep wel een werkstraf van 120 uur op.
Van 2010 tot 2012 deed Linschoten onjuiste belastingaangiftes vanuit zijn twee bv’s. Daarmee benadeelde hij de Belastingdienst voor ruim 100.000 euro.
Het OM had vijf maanden gevangenisstraf tegen Linschoten geëist, waarvan drie voorwaardelijk. Die eis was gelijk aan de straf die de rechtbank in 2017 gaf. Het gerechtshof gaat hier niet in mee, omdat onvoldoende is bewezen dat Linschoten het geld blijvend achterover wilde drukken. Bovendien werd er in het acht jaar durende onderzoek nooit zwart geld bij hem aangetroffen.
Linschoten zat in de jaren 80 en 90 namens de VVD in de Tweede Kamer. Van 1994 tot 1996 was hij staatssecretaris van Sociale Zaken. Linschoten heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd met zijn belastingaangiftes. Wel gaf hij toe “ongelooflijk slordig en laks” te zijn geweest.
BEKIJK OOK;
Voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten ontsnapt aan celstraf
AD 09.09.2020 Voormalig VVD-coryfee Robin Linschoten hoeft niet de gevangenis in voor het sjoemelen met belastingaangiftes in de periode van 2010 tot en met 2012. Het gerechtshof in Amsterdam legde de oud-staatssecretaris woensdag in hoger beroep een werkstraf op van 100 uur.
Het OM had vijf maanden gevangenisstraf geëist tegen de 63-jarige Linschoten, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten in september 2017 gaf. De aanklager had toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf gevorderd.
Lees ook;
Linschoten benadeelde de fiscus in de periode van 2010 tot en met 2012 met te lage btw-aangiftes voor meer dan 100.000 euro. Hij heeft altijd ontkend moedwillig te hebben gefraudeerd. Wel gaf hij toe ‘ongelooflijk slordig en laks’ te zijn geweest.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/ebdf0590-1c1e-11ea-ac3a-0218eaf05005.jpg)
Hof stelt oordeel ex-VVD’er Linschoten uit
Telegraaf 11.12.2019 Het gerechtshof in Amsterdam heeft de beslissing in het hoger beroep van voormalig VVD-kopstuk Robin Linschoten uitgesteld. Het hof, dat woensdag een beslissing in de beroepszaak zou vellen, wil eerst meer informatie hebben over de financiële positie van Linschoten en zijn vennootschappen in de periode dat hij zou hebben gefraudeerd.
Het OM vroeg het hof vorige maand Linschoten (63) wegens belastingontduiking vijf maanden celstraf op te leggen, waarvan drie voorwaardelijk. Die eis was gelijk aan de straf die de rechtbank de vroegere bewindsman twee jaar geleden gaf. Justitie vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.
Bekijk ook:
Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten
Bekijk ook:
Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Hij heeft altijd ontkend moedwillig bedrog te hebben gepleegd. Wel heeft hij toegegeven „slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Het OM gelooft hem op dat punt, maar in hoger beroep noemde de aanklaagster de straf die de rechtbank hem eerder oplegde passend en rechtvaardig.
De zaak heeft voor Linschoten, die na zijn politieke carrière werkte als zelfstandig consultant, desastreuze gevolgen gehad. Hij raakte zijn opdrachtgevers kwijt, zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer en hij belandde in de bijstand. Zijn totale belastingschuld, naar schatting ooit zo’n 370.000 euro, beloopt nu naar schatting nog zo’n 200.000 euro. Daarvan is ruim de helft privé. Bij de behandeling van zijn zaak bij het hof zei hij alles te willen terugbetalen.
Het is niet duidelijk wanneer de zaak verdergaat.
Bekijk ook:
OM eist celstraf tegen belastingontwijkende ex-VVD’er
Bekijk meer van; bedrog belastingen rechtshandhaving Robin Linschoten Amsterdam Linschoten Openbaar Ministerie
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/e14625b0-0610-11ea-9bea-02d1dbdc35d1.jpg)
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten wordt ervan verdacht opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting te hebben gedaan. Ⓒ ANP
OM eist celstraf tegen belastingontwijkende ex-VVD’er
Telegraaf 13.11.2019 Tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten is woensdag in hoger beroep wegens belastingontduiking vijf maanden gevangenisstraf geëist, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten twee jaar geleden gaf. Het OM vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.
Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Zelf heeft hij bij de behandeling van zijn zaak voortdurend benadrukt „slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Hij ontkende moedwillig bedrog te hebben gepleegd.
De aanklaagster wilde Linschoten (63) daarin nog wel geloven. Maar de straf die de rechtbank hem gaf, noemde ze passend en rechtvaardig. „De Belastingdienst jarenlang oplichten alleen maar omdat je te beroerd bent je als directeur te verdiepen in dingen die je niet interesseren: dat kan echt niet.”
Tonnen schuld
Voor het hof bracht ze in herinnering dat Linschoten kans op kans kreeg orde op zaken te stellen voordat het OM besloot hem strafrechtelijk te vervolgen. Dat werd volgens haar onvermijdelijk doordat hij zich voortdurend niet aan afspraken hield. Daarbij speelde mee dat de fiscus meer geld van hem had te vorderen. In totaal beliep zijn belastingschuld zo’n 370.000 euro.
De kwestie heeft voor Linschoten, die na zijn politieke carrière werkte als zelfstandig consultant, desastreuze gevolgen gehad. Hij belandde in de bijstand, raakte zijn opdrachtgevers kwijt en zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer. Zijn belastingschuld beloopt nu naar schatting nog zo’n 200.000 euro, waarvan ruim de helft privé. Tegen het hof zei hij woensdag dat hij weer aan het werk wil om alle schulden weg te werken.
Bekijk ook:
Vrijspraak
Zijn raadslieden vroegen vrijspraak. „Hij erkent dat hij schuld heeft, maar heeft de fiscus nooit bewust benadeeld”, zei advocaat Willem Koops, die vond dat het toenmalige boekhoudkantoor een kwalijke rol heeft gespeeld. „Omdat Linschoten nooit stukken aanleverde, is dat zijn omzet gaan schatten voor de btw-aangifte. Dat had nooit gemogen. Ze hadden hem tot de orde moeten roepen.”
Uitspraak 11 december 2019.
Bekijk ook:
Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten
Bekijk meer van; bedrog belastingen straf high-society Robin Linschoten Linschoten
OM eist in hoger beroep celstraf Linschoten
AD 13.11.2019 Tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten is woensdag in hoger beroep wegens belastingontduiking vijf maanden gevangenisstraf geëist, waarvan drie voorwaardelijk. De eis was gelijk aan de straf die de rechtbank Linschoten twee jaar geleden gaf. Het OM vorderde toen een taakstraf en een voorwaardelijke celstraf.
Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit twee bv’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Zelf heeft hij bij de behandeling van zijn zaak voortdurend benadrukt ,,slordig en ongelooflijk laks” te zijn geweest. Hij ontkende moedwillig bedrog te hebben gepleegd.
De aanklaagster wilde Linschoten (63) daarin nog wel geloven. Maar de straf die de rechtbank hem gaf, noemde ze passend en rechtvaardig. ,,De Belastingdienst jarenlang oplichten alleen maar omdat je te beroerd bent je als directeur te verdiepen in dingen die je niet interesseren: dat kan echt niet.”
Voor het hof bracht ze in herinnering dat Linschoten kans op kans kreeg orde op zaken te stellen voordat het OM besloot hem strafrechtelijk te vervolgen. Dat werd volgens haar onvermijdelijk doordat hij zich voortdurend niet aan afspraken hield. Daarbij speelde mee dat de fiscus meer geld van hem had te vorderen. In totaal beliep zijn belastingschuld zo’n 370.000 euro.
De kwestie heeft voor Linschoten, die na zijn politieke carrière werkte als zelfstandig consultant, desastreuze gevolgen gehad. Hij belandde in de bijstand, raakte zijn opdrachtgevers kwijt en zijn huis en bezittingen gingen onder de hamer. Zijn belastingschuld beloopt nu naar schatting nog zo’n 200.000 euro, waarvan ruim de helft privé. Tegen het hof zei hij woensdag dat hij weer aan het werk wil om alle schulden weg te werken.
Zijn raadslieden vroegen vrijspraak. ,,Hij erkent dat hij schuld heeft, maar heeft de fiscus nooit bewust benadeeld”, zei advocaat Willem Koops, die vond dat het toenmalige boekhoudkantoor een kwalijke rol heeft gespeeld. ,,Omdat Linschoten nooit stukken aanleverde, is dat zijn omzet gaan schatten voor de btw-aangifte. Dat had nooit gemogen. Ze hadden hem tot de orde moeten roepen.”
Uitspraak 11 december 2019.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/d550ad70-f008-11e9-8cd2-02d2fb1aa1d7.jpg)
Teruglezen: hoger beroep VVD-prominent Linschoten
Telegraaf 16.10.2019 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten moest woensdag voor het gerechtshof in Amsterdam verschijnen. Daar diende het hoger beroep tegen de twee maanden celstraf die de rechtbank hem oplegde voor belastingontduiking.
De voormalige VVD-staatssecretaris zou voor meer dan een ton belasting hebben ontdoken door met z’n eigen bedrijfjes onjuist aangiften te doen. Dat gebeurde volgens het Openbaar Ministerie tussen 2010 en 2012. Linschoten heeft altijd beweerd dat de foute aangiften de schuld van zijn boekhouder waren. Tijdens het hoger beroep zullen daarom twee medewerkers van het administratiebureau als getuige verhoord worden.
Tweets by @BartMos
Bekijk meer van; rechtbank belastingen bedrog Robin Linschoten Bart Mos Amsterdam Openbaar Ministerie
Getuigenverhoren in beroepszaak Linschoten
Nieuws NL 25.03.2019 In het hoger beroep van voormalig VVD-politicus en oud-staatssecretaris Robin Linschoten wordt tijd ingeruimd voor getuigenverhoren en extra onderzoek. Het gerechtshof in Amsterdam besloot dit maandag na verzoeken van Linschotens advocaat Willem Koops.
Linschoten (62) werd eind september 2017 wegens belastingontduiking door de rechtbank in Amsterdam veroordeeld tot vijf maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk. Tussen begin 2010 en oktober 2012 diende hij vanuit twee BV’s te lage btw-aangiftes in en benadeelde hij de fiscus voor ruim 100.000 euro. Zelf zei hij nooit bewust te hebben gesjoemeld. Maar de rechtbank strafte hem vanwege zijn publieke en voorbeeldfunctie zwaarder dan geëist.
Zijn beroepszaak zou maandag eigenlijk inhoudelijk dienen. Maar pas afgelopen dinsdag vond Linschoten advocaat Koops bereid hem te verdedigen.
Ex-VVD’er Linschoten in beroep tegen veroordeling belastingfraude
NOS 13.10.2017 De voormalige VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf wegens belastingfraude die hij eind september kreeg opgelegd. Zijn advocaat, Guido de Bont, noemt de straf te hoog en herhaalt dat er geen opzet in het spel was.
Twee weken geleden kreeg Linschoten vijf maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk. De rechter vond bewezen dat Linschoten tussen 2010 en 2012 opzettelijk te lage omzetten van zijn twee bv’s had opgegeven aan de Belastingdienst. De oud-staatssecretaris zegt dat hij slordig is geweest, maar dat er geen sprake is van opzet.
Politiek meewegen?
“Wij zijn erg benieuwd waarom de rechter heeft gemeend dat er sprake is van opzet”, zegt De Bont. Daarnaast wil hij dat het hof beoordeelt of Linschotens werk in de politiek nog moet worden meegewogen bij het bepalen van de hoogte van de straf. “Mijn cliënt is al twintig jaar weg uit de politiek.”
De Bont vindt dat er met twee maten is gemeten. “De rechter zegt dat hij een voorbeeldfunctie heeft, maar heeft de media-aandacht die daarbij komt kijken vervolgens niet meegeteld bij het bepalen van de straf. Als het mijn cliënt pijn doet, telt het niet mee.”
BEKIJK OOK;
Voormalig staatssecretaris Linschoten moet de cel in wegens belastingfraude
OM eist taakstraf tegen oud-VVD-politicus Robin Linschoten
Linschoten: aan de grond door fraudezaak
Oud-staatssecretaris Linschoten in beroep tegen celstraf
NU 13.10.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf die hij eind september kreeg opgelegd wegens belastingraude. Dat heeft zijn advocaat vrijdag laten weten.
Linschoten werd eind september veroordeeld tot vijf maanden celstraf, waarvan drie voorwaardelijk, wegens belastingfraude. Hij deed van 2010 tot en met 2012 vanuit zijn twee BV’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro.
Het Openbaar Ministerie (OM) had gevraagd de vroegere staatssecretaris een werkstraf van tweehonderd uur op te leggen, in combinatie met zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.
De rechtbank vond een werkstraf echter geen recht doen aan de ernst van de zaak. Linschoten benadeelde de fiscus verspreid over een periode van bijna drie jaar voor iets meer dan 100.000 euro door te lage btw-aangiftes in te dienen.
Zie ook: Twee maanden cel voor oud-staatssecretaris Linschoten om belastingfraude
Voorbeeldfunctie
De vroegere politicus zei zelf vooral “slordig” te zijn geweest, en ontkende moedwillig fraude te hebben gepleegd. De rechtbank noemde opzet bewezen en oordeelde hard over Linschoten, die gezien zijn vroegere functies “een voorbeeldfunctie” had en wiens betrouwbaarheid volgens de rechtbank “boven elke twijfel verheven” moest zijn. De rechtbank sprak van “disrespect” voor de Belastingdienst en de belastingbetaler.
Volgens zijn advocaat zijn voor Linschoten met name de beschuldiging van opzet en de hoogte van de straf aanleiding de zaak aan het hof voor te leggen. “Mijn cliënt heeft de opzet ontkend. Daarnaast is hij twintig jaar weg uit de politiek. We willen graag weten hoe een hogere rechter dit beoordeelt.”
Het is nog niet bekend wanneer het hoger beroep dient.
lees: Rechtbank acht Linschoten lichtvaardig en nalatig
Lees meer over: Robin Linschoten
Ex-VVD’er Robin Linschoten in beroep tegen celstraf
AD 13.10.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten gaat in hoger beroep tegen de celstraf die de rechtbank in Amsterdam hem oplegde voor belastingontduiking. Dat heeft zijn advocaat vandaag bekendgemaakt.
De rechtbank veroordeelde Linschoten twee weken geleden wegens belastingontduiking tot een celstraf van vijf maanden, waarvan drie voorwaardelijk. Het oordeel van de rechter viel hoger uit dan de eis van het Openbaar Ministerie (OM): dat had gevraagd om een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden. De rechter vond de eis van het Openbaar Ministerie geen recht doen aan de ernst van het feit.
De oud-VVD-staatssecretaris zou de staat voor meer dan een ton hebben benadeeld door onjuiste of onvolledige aangiften te doen voor de omzetbelasting. Dat gebeurde volgens het OM over de jaren 2010 tot en met 2012, met zijn eigen bv’s. De 60-jarige Linschoten moet het volledige bedrag terugbetalen.
Voor Linschoten zijn met name de beschuldiging van opzet en de hoogte van de straf reden voor het hoger beroep. ,,Mijn cliënt heeft de opzet ontkend. Daarnaast is hij twintig jaar weg uit de politiek. We willen graag weten hoe een hogere rechter dit beoordeelt”, aldus de advocaat van de oud-politicus.
Boekhouder
Tijdens de zaak ontkende Linschoten fraude gepleegd te hebben. Allemaal de schuld van de boekhouder, die hij naar eigen zeggen blind vertrouwde. Zo af en toe leverde hij een doos met papieren aan bij zijn boekhouder. ,,Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie. Ik heb daar geen verstand van en geen affiniteit mee”, zei Linschoten.
Het was de voormalig politicus naar eigen zeggen tien jaar lang niet duidelijk dat je stipt moet zijn met de belastingbetaling. De officier gelooft daar niks van. ,,Ik kan me niet voorstellen dat iemand die staatssecretaris is geweest de basisregels voor een ondernemer niet begrijpt.”
Wonderboy
De liberaal gold ooit als de wonderboy van de VVD, maar na zijn val als bewindsman kwam hij niet meer van het hellende vlak. Lees hier hoe het zo ver heeft kunnen komen met ‘Robin de Ritselaar’.
In 1996 trad Robin Linschoten af als staatssecretaris © ANP
Klassenjustitie in omgekeerde zin AD 04.10.2017
Celstraf voor oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) RTL 29.09.2017
Celstraf voor oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) Trouw 29.09.2017
GeenStijl: vvd’er Robin Linschoten krijgt twee maanden cel GS 29.09.2017
Rechter oordeelt over belastingfraude oud-VVD-kopstuk Robin.
RTLZ 29.09.2017 Het Openbaar Ministerie eist vanwege belastingfraude een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten.
Linschoten wordt ervan verdacht dat hij van 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiftes voor de omzetbelasting heeft gedaan. Hij zou btw-fraude met zijn eigen bv’s hebben gepleegd. Het fraudebedrag ligt rond de 100.000 euro.
Het OM zegt dat Linschoten “op kosten van de samenleving” boven zijn stand heeft geleefd. “Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”
Voorbeeldfunctie
Linschoten had ook moeten beseffen dat hij een voorbeeldfunctie heeft, vindt het OM. “Waarom zou een ondernemer zich aan allerlei verplichtingen houden als een voormalig staatssecretaris dat niet doet?”
Zelf zegt de oud-staatssecretaris dat hij door een fout van zijn boekhouder langere tijd te weinig btw heeft afgedragen. “Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, zei hij eerder tegen het FD.
Linschoten was staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 1994 tot 1996.
Deze straf eist OM tegen oud-staatssecretaris Linschoten
Elsevier 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie heeft een werkstraf van 200 uur en 6 maanden voorwaardelijke celstraf geëist tegen Robin Linschoten (VVD). Vandaag staat de oud-staatssecretaris van Sociale Zaken voor de rechter wegens belastingontwijking.
Linschoten wordt ervan verdacht twee keer, in 2010 en 2012, een te lage belastingaangifte te hebben ingediend. ‘Als een oud-staatssecretaris regels aan zijn laars lapt, waarom zou een gemiddelde ondernemer de regels dan wel volgen?’ vraagt de officier van justitie zich af.
Volgens Linschotens advocaat is er nooit sprake geweest van opzet. Linschoten legt in zijn verweer de schuld neer bij belastingkantoor ADSV, dat zijn boekhouding moest doen. ‘De cliënt kreeg vanuit de boekhouder geen échte tekenen dat het goed misging, terwijl dit blijkbaar wel het geval was.’
Volgen Casper van der Veen @caspervdveen
Verdediging #Linschoten: de cliënt kreeg vanuit de boekhouder geen échte tekenen dat het goed mis ging, terwijl dit blijkbaar t geval was 13:05 – 1 sep. 2017
ADSV verklaart dat er met Linschoten geen land te bezeilen was. Hij deed er veel te lang over om de juiste documenten aan te leveren. Volgens Linschoten valt hem niets te verwijten, behalve slordigheid.
Stel belastingontwijkers niet in kwaad daglicht, vindt Joris Heijn
Linschoten wees schikking af
Het Openbaar Ministerie probeerde een schikking te treffen met Linschoten. Maar dat voorstel werd door de oud-staatssecretaris van de hand gewezen. ‘Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden,’ zei Linschoten in een reactie op de aantijgingen in Het Financieele Dagblad, twee weken geleden. ‘Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer.’
Linschoten was van 1994 tot en met 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken in het eerste paarse kabinet. Na zijn carrière in de politiek was hij werkzaam bij de DSB Bank van Dirk Scheringa. Ook werkte hij voor de Sociaal-Economische Raad (SER).
Berend Sommer (1990) is online redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Zijn debuut Duchamp verscheen in juni 2017 bij Uitgeverij Prometheus.
Taakstraf geëist tegen oud-staatssecretaris Linschoten om belastingfraude
NU 01.09.2017 Voormalig VVD-politicus Robin Linschoten moet vanwege belastingfraude tweehonderd uur taakstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf krijgen van een half jaar. Aan het voorwaardelijke strafdeel moet een proeftijd van drie jaar worden gekoppeld, eiste de officier van justitie vrijdag voor de rechtbank in Amsterdam.
Volgens de aanklager heeft Linschoten ”op kosten van de samenleving” jarenlang boven zijn stand geleefd. ”In plaats van belasting af te dragen, bedeelde hij zichzelf en zijn echtgenote van een royaal inkomen”, zei ze. ”Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”
De aanklager vond dat Linschoten ervan doordrongen had moeten zijn dat hij een voorbeeldfunctie had en heeft. ”Waarom zou een ondernemer zich aan allerlei verplichtingen houden als een voormalig staatssecretaris dat niet doet?”
Linschoten zou de staat tussen 2010 en eind 2012 voor ruim honderdduizend euro hebben benadeeld door te weinig omzetbelasting af te dragen.
Volgens de aanklager kreeg de voormalige VVD-politicus over die jaren keer op keer signalen van zijn boekhoudkantoor dat hij stukken moest opsturen, maar negeerde hij die volkomen. ”Hij vertrouwde op de professionaliteit van zijn boekhoudkantoor, zegt hij. Maar als het kantoor zo professioneel was, waarom nam hij het dan niet serieus?”
Professioneel
Linschoten zei vrijdagochtend dat hij zich nooit met zijn administratie bezig heeft gehouden. “Ik was blij dat ik mijn boekhouding aan een professionele club had overgedragen en me met mijn opdrachten kon bezighouden. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe onverstandig dat was.”
Volgens Linschoten had hij de zaken overgedragen aan een administratiekantoor in Breda, dat al meer dan tien jaar ”naar volle tevredenheid” zijn boekhouding deed en zijn fiscale zaken behartigde. ”Ik ging ervan uit dat het goed was.” Pas na een gesprek met de officier van justitie ”ging het lampje echt branden”.
Het boekhoudkantoor wijst de kritiek van de hand, bleek uit verklaringen die de rechter voorlas. Linschoten zou ondanks talloze verzoeken structureel niet met stukken over de brug zijn gekomen.
Schikkingsvoorstel
Het Openbaar Ministerie (OM) besloot Linschoten te vervolgen nadat hij een schikkingsvoorstel van de hand wees. De partijen waren toen al geruime tijd met elkaar in gesprek.
De vervolging werd daadwerkelijk doorgezet nadat lopende fiscale verplichtingen ook onder de hoede van een nieuw kantoor dat hij in 2014 in de arm nam niet of moeizaam werden vervuld, zei de aanklaagster. ”Toen rees de overtuiging: we hebben te maken met iemand die niet wil. Niet met iemand die niet kan.”
Lees meer over: Robin Linschoten
Eis taakstraf tegen Linschoten
Telegraaf 01.09.2017 Oud-politicus Robin Linschoten moest diep door het stof in de Amsterdamse rechtbank vanwege het foutief opgeven van omzet en BTW namens twee van zijn bedrijven. Hij zou meer dan een ton hebben verzwegen voor de fiscus. De officier van justitie eist een taakstraf van 200 uur.
Zijn welbespraaktheid ten spijt, voormalig Tweede Kamerlid en staatssecretaris Robin Linschoten (60) bleef tegenover drie rechters hangen in steeds weer hetzelfde mantra: ,,Ik dacht dat ik met een professionele organisatie te maken had die alle administratieve rompslomp uit mijn handen nam. Dat is achteraf uitermate ongelukkig gebleken en daar heb ik spijt van.” Hij noemde zichzelf ook onnozel.
Nul op rekest
Zijn boekhouder, die tien jaar voor de oud-politicus werkte, vertelde een heel ander verhaal tijdens het FIOD-onderzoek naar Linschotens aangiftes van 2010 tot en met 2012. Het administratiekantoor ADSV in Breda zou het eens in de zoveel jaar met een doos ongeorganiseerde bonnetjes hebben moeten doen. Veelvuldig werd Linschoten om aanvullende informatie gevraagd door de boekhouder, maar die kreeg ‘iedere keer nul op rekest’ bij Linschoten.
De oud-politicus, die in zijn actieve tijd als politicus een reputatie opbouwde van rechtlijnigheid naar bedrijven en personen die zich niet aan de regels houden, schetste een rooskleurig beeld van zijn eigen handelen. ,,Ik heb inderdaad niets met de boekhouding, maar ik leverde wel twee of drie keer per jaar mijn bonnen in. Dat waren er niet veel. Ik had drie tot vijf facturen per maand. Mijn bedrijven zijn niet ingewikkeld. Ze leveren maar één product: dat is ondergetekende.”
De rechters konden echter nauwelijks hun verbazing verhullen over de werkwijze van Linschoten, nadat de fiscus hem in 2014 op de korrel nam. ,,De belastingdienst heeft u aangeschreven, heeft u gebeld, is bij u langs geweest op kantoor en thuis, heeft gemaild. En iedere keer gaf u niet thuis. De fiscus heeft heel veel geduld met u gehad. Pas toen duidelijk werd gemaakt, dat uw manier van handelen strafrechtelijke gevolgen zou hebben, heeft u gezegd dat u zou handelen. Maar zelfs toen duurde het nog een behoorlijke tijd.”
Huis verkopen
Uiteindelijk pakte de belastingdienst Linschoten hard aan. Er werd beslag op zijn rekeningen gelegd en er was niet eens meer ruimte om de schuld te betalen. Het had grote gevolgen volgens Linschoten voor zijn privéleven: ,,Ik moest mijn huis verkopen, mijn opdrachtgevers liepen weg, mijn vrouw is een half jaar geleden vertrokken en ik heb zelfs geen auto- en zorgverzekering meer. Dat merkte ik toen ik medicijnen wilde halen.” Linschoten is diabetespatiënt.
,,Dat wordt een mooie brug”, verwees hij cynisch naar een daklozenbestaan. Linschoten haalde alles uit de kast om de rechter te overtuigen dat het aan lager wal geraken geen pretje is. Als hij het schikkingsvoorstel van het OM had geaccepteerd, was het nooit zo ver gekomen. ,,Maar dat kon ik voor mijn gevoel niet doen, want dan zou ik eigenlijk toegeven dat ik de boel opzettelijk had beduveld. En dat heb ik niet.”
| Op sociale media werd zeer verontwaardigd gereageerd op de geëiste taakstraf van tweehonderd uur. De officier van justitie heeft zich bij de oud-secretaris echter aan de vaste normen gehouden. ,,Kijk maar naar Koos Stompé, die heeft een soortgelijke strafeis gekregen (240 uur werkstraf voor 61.000 euro achterstallige belastingschuld, red.). Of daarin rekening is gehouden met zijn publieke functie? Er is werkelijk rekening gehouden met ieder element. Dat hij een bepaald statuur heeft, maar ook dat hij als publiek figuur een hoge boom is.” Overigens blijft de belastingschuld uitstaan. Linschoten heeft nog meer dan vijf ton uitstaan bij de fiscus. Ook de ton die hij tussen 2010 en 2012 zou hebben vergeten te betalen, zit daartussen. Op de vraag waarom Linschoten geen boete hoeft te betalen, was de officier helder: ,,Hij heeft geen geld meer. Waar moet hij dan ook nog eens die boete van betalen?” |
Tweets door @maschadejong
OM eist 200 uur taakstraf tegen voormalig VVD’er Linschoten voor belastingfraude
AD 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie (OM) heeft vanmorgen voor de rechtbank in Amsterdam een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar geëist tegen Robin Linschoten. De oud-VVD-staatssecretaris zou de staat voor meer dan een ton hebben benadeeld door op onjuiste of onvolledige aangiften te doen voor de omzetbelasting.
Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie, aldus Robin Linschoten.
Dat gebeurde volgens het OM over de jaren 2010 tot en met 2012, met zijn eigen bv’s. De 60-jarige Linschoten moet het volledige bedrag terugbetalen.
Linschoten ontkent fraude gepleegd te hebben. Hij benadrukte tijdens de zitting vanmorgen meermaals dat hij geen kaas heeft gegeten van administratie. ,,Ik was bezig met 100.000 andere dingen, niet met administratie. Ik heb daar geen verstand van en geen affiniteit mee”, zegt hij. Het was hem naar eigen zeggen tien jaar lang niet duidelijk dat je erg stipt moet zijn met de belastingbetaling. De officier gelooft daar niks van. ,,Ik kan me niet voorstellen dat iemand die staatssecretaris is geweest de basisregels voor een ondernemer niet begrijpt.”
De oud-politicus verwijt zichzelf vooral dat hij zijn boekhouder onvoldoende heeft gecontroleerd. Die zou gedurende een langere periode onvoldoende btw hebben afgedragen. Onkunde, zo noemt hij het. Hij bracht twee of drie keer per jaar al zijn gegevens in een grote doos naar zijn boekhouder. ,,Ik hou niet zo van administratie”. Hij opende de brieven van zijn boekhouder ook niet. ,,Ik kreeg alleen rekeningen. Ze waren gemachtigd zelf te incasseren”, zegt hij in verweer. Toen het echt misging nam hij een nieuwe adviseur aan ‘om de boel op orde te brengen’.
Radiostilte
Nee, een boekenonderzoek maakte me niet nerveus. Ik verkeerde in de veronderstelling dat het in orde was, aldus Robin Linschoten.
Zijn boekhouder houdt er een andere lezing op na, en stelt dat Linschoten maar één keer per jaar langskwam met zijn doos, terwijl hij maandelijks zou moeten aanleveren. ,,We bleven maar vragen om de stukken, maar ze kwamen niet.” Ook de rechter stelt vraagtekens bij zijn uitleg. Zo kwam Linschoten pas in actie toen de officier met hem ging praten. Een aankondiging van boekenonderzoek, een spannend moment voor iedere ondernemer, kon niet rekenen op een reactie. ,,Ik verkeerde in de veronderstelling dat het keurig in orde was.”
Uiteindelijk is gekozen Linschoten te wijzen op zijn publieke functie en het feit dat er een strafrechtelijk onderzoek aan kon komen. Linschoten beloofde beterschap, maar zette dat pas om in daden toen het echt misging. Veel te laat, verwijt de officier hem. ,,Eigenlijk klopte geen enkele aangifte. Uit het dossier komt een beeld naar voren van iemand hardnekkige struisvogelpolitiek toepast. ”
De rechter hekelt het feit dat Linschoten zijn boekhouder de schuld geeft. ,,Vond u dat u zelf niets hoefde te doen?”, vraagt hij. Linschoten: ,,Ja, een professionele club inhuren om de belasting te doen.” Daar neemt de rechter geen genoegen mee. ,,De boekhouder kan toch niet opsturen wat hij niet heeft. U levert zelf de gegevens niet aan.” Linschoten zegt dat hij het nodig heeft achter zijn broek aan gezeten te worden. Gelukkig is de nieuwe boekhouder van het sleuren en trekken, verzucht hij.
Aan de grond
‘Fraude mag nooit lonen’, zei #linschotentoen in 1995 wetten tegen uitkeringsfraude werden aangescherpt. 12:12 PM – Sep 1, 2017
Linschoten zit financieel aan de grond. Hij is z’n huis kwijt en kan door de kwestie geen opdrachtgevers meer vinden. Hij hekelt de manier waarop hij wordt aangepakt: ,,De belastingdienst heeft besloten me uit te roken.” Omdat er beslag is gelegd op vrijwel al z’n zijn bezittingen, zit een nieuw huis er ook niet in. ,,Zie maar eens zonder liquiditeit een huis te huren. Dat wordt een mooie brug”, beklaagt hij zich. Hij zegt ook geen medicijnen voor zijn chronische diabetes meer te kunnen betalen, waardoor zijn gezondheid ‘minder’ is.
De zaak heeft ook op andere fronten z’n weerslag. Zo besloot Linschotens vrouw ‘onder invloed van deze problematiek’ de oud-secretaris te verlaten. ,,It’s all in the game”, zegt Linschoten, die vastberaden stelt dat hij dit probleem zelf op zal lossen.”
Kunstdeal
Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daarvoor was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen.
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten onder meer bij verzekeraar Interpolis en richtte hij zijn bedrijf Vemako consultancy op. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.
De naam van de oud-politicus kwam in 2016 ook bovendrijven bij een schimmige kunstdeal waarbij meerdere mensen voor tonnen gedupeerd leken.
OM eist taakstraf tegen oud-VVD-politicus Robin Linschoten
NOS 01.09.2017 Het Openbaar Ministerie eist vanwege belastingfraude een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke celstraf van een half jaar tegen voormalig VVD-politicus Robin Linschoten.
Linschoten wordt ervan verdacht dat hij van 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiftes voor de omzetbelasting heeft gedaan. Hij zou btw-fraude met zijn eigen bv’s hebben gepleegd. Het fraudebedrag ligt rond de 100.000 euro.
Het OM zegt dat Linschoten “op kosten van de samenleving” boven zijn stand heeft geleefd. “Zijn portemonnee was belangrijker dan het meebetalen aan publieke voorzieningen.”
Voorbeeldfunctie
Linschoten had ook moeten beseffen dat hij een voorbeeldfunctie heeft, vindt het OM. “Waarom zou een ondernemer zich aan allerlei verplichtingen houden als een voormalig staatssecretaris dat niet doet?”
Zelf zegt de oud-staatssecretaris dat hij door een fout van zijn boekhouder langere tijd te weinig btw heeft afgedragen. “Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, zei hij eerder tegen het FD.
Linschoten was staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 1994 tot 1996.
BEKIJK OOK;
Linschoten: aan de grond door fraudezaak
Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude
Telegraaf 01.09.2017 „Ik heb me nooit met mijn administratie beziggehouden. Ik was blij dat ik mijn boekhouding aan een professionele club had overgedragen en me met mijn opdrachten kon bezighouden. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe onverstandig dat was.”
Dat zei voormalig VVD-politicus Robin Linschoten vrijdagochtend voor de rechtbank in Amsterdam. Daar moet hij zich verantwoorden voor de belastingfraude die hij in de periode tussen januari 2010 en oktober 2012 zou hebben gepleegd met twee BV’s. Linschoten zou hebben gerommeld met de omzetbelasting die hij moest afdragen.
Onze verslaggever Mascha de Jong is bij de zitting aanwezig. Haar tweets lees je onderaan dit bericht.
Volgens Linschoten had hij de zaken overgedragen aan een administratiekantoor in Breda, dat al meer dan tien jaar „naar volle tevredenheid” zijn boekhouding deed en zijn fiscale zaken behartigde. „Ik ging ervan uit dat het goed was”. Pas na een gesprek met de officier van justitie „ging het lampje echt branden.”
Het boekhoudkantoor wijst de kritiek van de hand, bleek uit verklaringen die de rechter voorlas. Linschoten zou ondanks talloze verzoeken structureel niet met stukken over de brug zijn gekomen.
Tweets door @maschadejong
Geen wachtgeld maar flink lobbyen voor JSF en onlinegokbedrijven
Robin Linschoten laat zien hoe het ook kan
VK 24.08.2017 Als het over ex-politici gaat, gaat het vaak over het wachtgeld dat ze opstrijken terwijl ze zalig niets doen. Robin Linschoten, ooit het jongste Kamerlid, laat al jaren zien hoe het ook kan. Hij heeft werkelijk alles gedaan om te voorkomen dat hij aanspraak hoeft te maken op wachtgeld.
Hij lobbyde onder meer voor de JSF en voor onlinegokbedrijven. Elke ondernemer die last had van een slecht imago, was bij hem aan het juiste adres. Hij was ook nooit te beroerd een controversieel standpunt in te nemen – zo verdedigt hij Dirk Scheringa tot op de dag van vandaag.
Nu wordt hij ineens van fraude verdacht en zit hij financieel aan de grond.
Toekomstige ex-Kamerleden weten nu wat hun te doen staat: ga vooral niet ondernemen en hou je op de vlakte, dan krijg je op enig moment vanzelf een baan aangeboden.
Volg en lees meer over: NEDERLAND OPINIE POLITIEK STEKEL
Linschoten ontkent fraude: ‘Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden’
AD 23.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. ,,Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd”, zegt hij in het FD.
Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben, aldus Robin Linschoten.
Linschoten moet binnenkort (1 september) voor de rechter verschijnen. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.
Onzin, aldus Linschoten, die stelt dat fraude niet aan de orde is. Het zou gaan om een fout van zijn boekhouder, die gedurende een langere periode onvoldoende btw heeft afgedragen. ,,Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, citeert de krant hem.
Beslag
Linschoten hekelt de manier waarop de belastingdienst hem aanpakt. Zo is op bijna al zijn bezit beslag gelegd. ,,Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd. Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer”, aldus de voormalig politicus. ,,Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”
Linschoten noemt de werkwijze ‘onbegrijpelijk en volkomen onnodig.’ ,,Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben.”
Oud-staatssecretaris Linschoten: ‘Ik kan niets meer betalen’
Elsevier 22.08.2017 Oud-staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten heeft een schikkingsvoorstel van het Openbaar Ministerie afgewezen. Hij wordt van belastingfraude verdacht, een aanklacht die hij zelf stellig ontkent.
‘Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden,’ zegt Linschoten in een reactie op de aantijgingen in het Financieele Dagblad.
Gevaar dakloos te worden
Wel heeft de Belastingdienst beslag gelegd bij Linschoten. ‘Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd,’ aldus de oud-VVD-staatssecretaris. ‘Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Ik heb niks meer.’
Lees ook; Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude
Linschoten zegt zelfs gevaar te lopen om dakloos te worden. Over een paar weken moet hij zijn huis uit, want dat heeft hij recentelijk verkocht. ‘Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.’
Hij snapt niks van de aanpak van de Belastingdienst. ‘Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben,’ zegt hij.
Omzetbelastingen verkeerd ingevuld
Linschoten zou tussen 2010 en 2012 zijn omzetbelastingen verkeerd hebben ingevuld, en daarmee voor zo’n 100.000 euro aan belastingfraude hebben gepleegd.
Linschoten was tussen 1994 en 1996 staatssecretaris in het eerste kabinet-Kok. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). Twaalf jaar lang was Linschoten Tweede Kamerlid voor de VVD. Toen hij in 1982 in de Kamer kwam, was hij met zijn 25 jaar het jongste Kamerlid. In 2009 was Linschoten bestuurslid van de DSB Bank. De bank van ondernemer Dirk Scheringa viel dat jaar om.
Elif Isitman (1987) is sinds oktober 2014 online redacteur bij Elsevier Weekblad.
Linschoten: aan de grond door fraudezaak
NOS 22.08.2017 Robin Linschoten, de oud-staatssecretaris die wordt verdacht van belastingfraude, zit naar eigen zeggen vrijwel aan de grond. Hij vindt de manier waarop de Belastingdienst hem behandelt “onbegrijpelijk en volkomen onnodig”. Dat zegt hij in het FD. Hij verzet zich tegen de gang van zaken en heeft een schikkingsvoorstel afgewezen.
Op 1 september 2017 verschijnt hij voor de rechter.
Linschoten zou over de jaren 2010 tot en met 2012 onjuiste aangiften omzetbelasting hebben gedaan en zo voor ongeveer een ton hebben gefraudeerd.
Volgens hem is fraude niet aan de orde. Hij zegt dat zijn boekhouder een fout heeft gemaakt door gedurende een langere periode te weinig btw af te dragen. “Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden”, zegt hij in de krant.
Niks meer
Inmiddels zit Linschoten aan de grond. Er is beslag gelegd op het grootste deel van zijn bezittingen. Zijn huis is verkocht en over een paar weken staat hij mogelijk op straat. Ook op de tegoeden van zijn opdrachtgevers is beslag gelegd.
“Ik heb niks meer”, zegt Linschoten. “Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer. Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben.”
Oud-staatssecretaris Linschoten ontkent belastingfraude van een ton, geeft boekhouder de schuld
VK 22.08.2017 Voormalig staatsecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij belastingfraude heeft gepleegd. Zijn boekhouder zou een fout hebben gemaakt en langere tijd te weinig btw hebben afgedragen. Dit zei de VVD’er dinsdag tegen Het Financieele Dagblad.
Op 1 september moet Linschoten zich voor de rechtbank van Amsterdam verantwoorden. Het Openbaar Ministerie verdenkt hem ervan tussen 2010 en 2012 opzettelijk onjuiste aangiften van omzetbelasting te hebben gedaan en zo te hebben gefraudeerd voor een bedrag van 100 duizend euro.
De Belastingdienst legde in mei 2016 beslag op zijn huis in Eemnes met een waarde van bijna een miljoen euro. De Rabobank schakelde in april dit jaar een deurwaarder in voor beslaglegging op hetzelfde pand, blijkt uit documenten van het kadaster. Het huis is inmiddels verkocht om te voorkomen dat het geveild zou worden door de schuldeisers.
Ctsv-affaire
Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben, Aldus Linschoten tegen het FD.
Linschoten vindt dat de Belastingdienst hem onnodig hard aanpakt. ‘Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben’, liet hij aan het FD weten. Linschoten is al langere tijd in conflict met de Belastingdienst en kan naar eigen zeggen zijn vaste lasten en ziektekostenverzekering niet meer betalen. Zijn bankrekeningen zijn bevroren en er is naast zijn huis ook beslag gelegd op zijn auto.
Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken. Daarvoor was hij twaalf jaar Kamerlid voor de VVD. Hij vertrok noodgedwongen uit het eerste kabinet-Kok vanwege de zogenoemde Ctsv-affaire. Linschoten verhinderde dat een belangrijk rapport van het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv) bij de Tweede Kamer terechtkwam en verloor zo het vertrouwen van de parlementariërs.
Na zijn vertrek uit Den Haag bekleedde Linschoten een waslijst aan adviesfuncties, onder meer als risicomanager van de kort daarop ter ziele gegane DSB Bank. Ook trad hij op als lobbyist voor online gokbedrijven en werkte hij in de verzekeringsbranche. Nu heeft hij volgens zijn LinkedIn-profiel diverse adviesfuncties bij lobbykantoren, onder meer in de medische sector, en is hij directeur van het consultancybureau waarmee vermoedelijk de fraude is gepleegd.
Dubieuze kunstdeal
Het is niet de eerste keer dat Linschoten in opspraak komt. In 2014 was hij betrokken bij een dubieuze kunstdeal. Zakenman Cees de Mooij overtuigde investeerders om geld te stoppen in een collectie vervalste schilderijen. Robin Linschoten was in persoon aanwezig toen in een Belgisch kasteel de schimmige deal werd gesloten. Een van de gedupeerden verklaarde in 2016 in het AD: ‘Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.’ De rol van de oud-politicus bij de zwendel is nooit opgehelderd.
Eerder was Linschoten voorzitter van een omstreden stichting die de dekmantel was voor een geheime lobbyoperatie van straaljagerfabrikant Stork. Het ‘platform Juncta Juvant’ organiseerde tussen 2000 en 2004 zeilwedstrijden, officieel om geld in te zamelen voor kansarme kinderen in Roemenië. Achter de schermen waren dit geraffineerde lobbyevenementen om de Joint Strike Fighter te promoten. Linschoten ontkende later dat de stichting iets met Stork te maken had.
Robin Linschoten reageerde niet op een verzoek van de Volkskrant om de fraudezaak toe te lichten.
Volg en lees meer over: VVD NEDERLAND BEDRIJVEN POLITIEK DSB POLITIEKE PARTIJEN
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) ontkent belastingfraude
NU 22.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. In het FD zegt hij: ”Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden.”
Linschoten moet 1 september voor de rechter verschijnen. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.
”Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer”, citeert de krant hem.
”Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd”, aldus de voormalig politicus. ”Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”
Staatssecretaris
De inmiddels zestigjarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer niet voldoende vertrouwen had in zijn aanpak bij het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv).
Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis en was hij later zelfstandig managementconsultant voor zijn bedrijf Vemako consultancy. Ook was hij kroonlid van de Sociaal Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.
Lees meer over: Robin Linschoten
Telegraaf 22.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten ontkent dat hij fraude heeft gepleegd. In het FD zegt hij: „Mijn enige fout is dat ik mijn boekhouder onvoldoende heb gecontroleerd. Alsof ik opzettelijk btw ga achterhouden.”
Linschoten moet binnenkort (1 september) voor de rechter verschijnen. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.
„Ik kan mijn vaste lasten niet betalen en heb zelfs geen ziektekostenverzekering meer”, citeert de krant hem. „Ze hebben al mijn liquiditeiten volledig drooggelegd”, aldus de voormalig politicus. „Wat ik ze nog het meest verwijt is dat ze me de mogelijkheid hebben ontnomen om inkomen te verdienen om het probleem op te lossen.”
Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude
Elsevier 22.08.2017 Robin Linschoten, oud-staatssecretaris van Sociale Zaken, wordt verdacht van belastingontduiking. De oud-politicus van VVD-huize zou opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens op zijn belastingaangifte hebben ingevuld.
Dat meldt Het Financieele Dagblad. Linschoten zou tussen 2010 en 2012 zijn omzetbelastingen verkeerd hebben ingevuld, en daarmee voor zo’n 100.000 euro aan belastingfraude hebben gepleegd.
Het Openbaar Ministerie heeft niet bevestigd dat het om Linschoten gaat, wel wil het OM kwijt dat er een 60-jarige verdachte uit Eemnes wordt onderzocht. Leeftijd en woonplaats corresponderen met die van Linschoten.
Oud-staatssecretaris
Linschoten was tussen 1994 en 1996 staatssecretaris in het eerste kabinet-Kok. Ook was hij kroonlid van de SER. Twaalf jaar lang was Linschoten Tweede Kamerlid voor de VVD; toen hij in 1982 in de Kamer kwam, was hij met zijn 25 jaar het jongste Kamerlid. In 2009 was Linschoten bestuurslid van de DSB Bank. De bank van ondernemer Dirk Scheringa viel dat jaar om.
Vrijdag 1 september moet Linschoten verschijnen voor de Arnhemse rechtbank.
Berend Sommer (1990) is online redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Zijn debuut Duchamp verscheen in juni 2017 bij Uitgeverij Prometheus.
Oud-staatssecretaris Linschoten verdacht van belastingfraude
NOS 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) moet binnenkort voor de rechtbank in Amsterdam verschijnen vanwege belastingfraude, meldt het ANP. De zaak dient 1 september voor de meervoudige kamer.
Het Openbaar Ministerie wil niet bevestigen dat het gaat om de oud-politicus, maar spreekt van een 60-jarige verdachte uit Eemnes. Dat is de woonplaats van Linschoten.
Het OM verwijt de verdachte dat hij onjuiste aangiften omzetbelasting heeft gedaan over de jaren 2010 tot en met 2012. Hij zou de btw-fraude hebben gepleegd met zijn eigen bv’s. Het fraudebedrag ligt rond de 100.000 euro.
Vertrouwen
Volgens het OM moet de Belastingdienst erop kunnen vertrouwen dat mensen de juiste aangiften doen. “Fraude kan het systeem ondermijnen. Door belastingfraude loopt de Staat inkomsten mis. Ook ondermijnt fraude het rechtvaardigheidsgevoel en het vertrouwen in de overheid”, laat een woordvoerder weten.
De advocaat van de voormalige politicus was niet bereikbaar voor commentaar.
Aftreden
Linschoten (1956) was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat hij onvoldoende vertrouwen kreeg van de Tweede Kamer in een debat over het rapport van de commissie-Van Zijl over het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). PvdA’er Jan van Zijl leidde toen een parlementair onderzoek.
De Kamer hield Linschoten verantwoordelijk voor de bestuurlijke problemen bij de toezichthouder op de uitvoering van sociale-verzekeringswetten. Ook verweet de Kamer Linschoten dat hij een rapport van het Ctsv over de afschaffing van de ziektewet, de Wet terugdringing ziekteverzuim, had vertraagd.
Voordat hij staatssecretaris werd, was Linschoten twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Hij kwam in 1982 als 25-jarige in de Kamer en was daarmee destijds het jongste Kamerlid.
DSB
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis. Later werd hij zelfstandig managementconsultant. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was Linschoten nog enkele maanden lid van de raad van bestuur van de DSB Bank van Dirk Scheringa. De bank viel in dat jaar om.
Bekijk ook;
DNB draait niet op voor schade DSB Bank
Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om belastingfraude
RTLZ 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten (VVD) wordt verdacht van belastingfraude. Hij zou opzettelijk onjuiste aangiften voor de omzetbelasting hebben gedaan.
De voormalige VVD-politicus moet binnenkort voor de rechter verschijnen. Het fraudebedrag zou rond de 100.000 euro liggen.
Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september voor de rechtbank van Arnhem.
Linschoten was zelf niet bereikbaar voor commentaar. Ook zijn advocaat wil niet op de kwestie ingaan.
Oud-staatssecretaris Linschoten voor rechter
Telegraaf 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda. Dat is fraude.
Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht van het Openbaar Ministerie (OM). De zaak dient vrijdag 1 september voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.
Het geschatte nadeel van de verweten fraude voor de Staat ligt volgens het OM rond de 100.000 euro. De verdachte zou die hebben gepleegd met de eigen bv’s, laat het OM in een toelichting weten. Fraude ondermijnt niet alleen het systeem maar ook het rechtvaardigheidsgevoel en het vertrouwen van mensen in de overheid, aldus het OM.
Jongste Kamerlid
De inmiddels zestigjarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer niet voldoende vertrouwen had in zijn aanpak bij het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv). Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis en was hij later zelfstandig managementconsultant voor zijn bedrijf Vemako consultancy. Ook was hij kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.
Advocaat Guido de Bont van Robin Linschoten wilde maandag nog niet op de kwestie ingaan.
Oud-staatssecretaris Linschoten (VVD) voor rechter om belastingaangifte
NU 21.08.2017 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten moet binnenkort voor de rechter verschijnen in verband met een belastingkwestie. De voormalige politicus van de VVD wordt ervan verdacht dat hij opzettelijk onjuiste of onvolledige aangiften voor de omzetbelasting heeft gedaan in zijn woonplaats Eemnes en/of in Breda.
Het gaat om de periode tussen begin oktober 2010 en eind oktober 2012, zo staat in de aanklacht. De zaak dient vrijdag 1 september voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Amsterdam.
De inmiddels zestigjarige Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij trad af omdat de Tweede Kamer niet voldoende vertrouwen had in zijn aanpak bij het College van Toezicht Sociale Verzekeringen (Ctsv).
Voor zijn staatssecretariaat was hij twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor de liberalen. Hij was in 1982 met 25 jaar het jongste Kamerlid.
Na zijn politieke loopbaan werkte Linschoten jarenlang bij verzekeraar Interpolis en was hij later zelfstandig managementconsultant voor zijn bedrijf Vemako consultancy. Ook was hij kroonlid van de Sociaal Economische Raad (SER). In 2009 was hij nog enige maanden actief voor de in dat jaar omgevallen DSB Bank van Dirk Scheringa.
Advocaat Guido de Bont van Robin Linschoten wilde maandag nog niet op de kwestie ingaan.
Lees meer over: Robin Linschoten
Robin Linschoten en de schimmige Van Goghs
AD 11.06.2016 Oud-staatssecretaris Robin Linschoten is betrokken bij een kunstdeal waarbij meerdere mensen voor tonnen lijken gedupeerd. Een veroordeelde oplichter voerde de regie.
Lees ook
Oud-staatssecretaris Robin Linschoten © anp
Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten, aldus Slachtoffer over Robin Linschoten.
In Chateau Jemeppe in de Belgische Ardennen luistert een handjevol mogelijke investeerders en hun gevolg naar het verhaal over een kunstcollectie waarin mogelijk tientallen onbekende werken van impressionisten als Van Gogh, Cézanne, De Toulouse-Lautrec en Matisse schuilgaan.
Die dertiende december 2014 horen ze hoe de Rijnsburgse zakenman Cees de Mooij beginjaren ’90 deze zogeheten Jelle de Boer-collectie verwierf. En wat de grootse plannen zijn met de doeken: een tournee door China, een beursgang en zelfs een heuse film.
Cachet
De aanwezigheid van voormalig staatssecretaris van Sociale Zaken Robin Linschoten (VVD) geeft de kasteelbijeenkomst extra cachet. Linschoten, via een zakenrelatie bij de collectie betrokken, is bezig een stichting op te richten die gaat onderzoeken of de beoogde meesterwerken echt zijn.
Maar ja, de kost gaat voor de baat uit. Dus is de vraag wie in ruil voor een aandeel in de collectie wil investeren. Als maar enkele van de in totaal circa 400 schilderijen, etsen en tekeningen echt blijken, zal die investering dubbel en dwars worden terugbetaald, belooft hij.
Drie mensen raken overtuigd van het verhaal en steken bedragen tot enkele tonnen in de collectie. Eén van hen zegt dat de aanwezigheid van Robin Linschoten de doorslag gaf. ,,Ik dacht: als zo iemand zijn naam eraan verbindt, zal het wel goed zitten.”
Oud-radio dj Erik de Zwart © anp
Ik vond het meteen een schitterend verhaal. Een jongensboek, aldus Erik de Zwart.
Zwendel
Wat zorgvuldig wordt verzwegen, is de dubieuze reputatie van Cees de Mooij. Al meer dan een kwart eeuw wordt hij in verband gebracht met zwendel, ondermeer in vastgoed en met valse robijnen. In 2002 wordt hij in België tot anderhalf jaar cel veroordeeld voor oplichting in een zaak rond een schilderij van Rubens, maar zit die straf nooit uit.
Nog belangrijker: De Mooij houdt ook achter dat hij rond 2003 met precies dezelfde Jelle de Boer-collectie al een miljoenenbedrag heeft opgehaald. Ongeveer tien mensen kopen dat jaar – sommigen voor enkele tonnen – elk een deel van de eigendomsrechten. Eén van deze investeerders is oud-radio dj Erik de Zwart, nu programmadirecteur bij Veronica.
Leuren
De Zwart is not amused dat Cees de Mooij opnieuw met de doeken aan het leuren is. Hij zegt zelfs samen met enkele investeerders juridische stappen te overwegen. ,,Het is raar dat je iets wilt verkopen wat al verkocht is. Dat riekt naar misdaad. Het lijkt erop dat het water meneer De Mooij aan de lippen stond en hij opnieuw aan de collectie wil verdienen.” De nieuwste ophef past naadloos in de controversiële geschiedenis van de schilderijen. De weduwe van verzamelaar Jelle de Boer, die de doeken bij elkaar bracht, verkocht de rechten in 1992 aan De Mooij.
Wat Jelle de Boer en zijn weduwe niet lukte, krijgt De Mooij in 2002 wel voor elkaar. Na een lange procedure geeft Zwitserland de stukken terug. Importeren naar Nederland gaat niet, omdat er hoge invoerrechten worden gevraagd. De doeken belanden opnieuw in een depot, nu in de Verenigde Staten. De meeste investeerders krijgen de werken daardoor nooit in het echt te zien.
Ook Erik de Zwart steekt blindelings geld in de collectie. ,,Ik vond het meteen een schitterend verhaal. Een jongensboek. Stel dat er inderdaad authentieke werken tussen zitten? Die vraag triggert mij nog steeds.”
Dan vraag ik me af wat er met hun geld is gebeurd. De stichting heeft er in elk geval niets van gezien, aldus Robin Linschoten.
Echt of vals
Volgens De Zwart is de collectie in 2003 ondergebracht in een buitenlandse vennootschap, waar hij samen met anderen aandeelhouder van is. ,,Wij zijn de huidige eigenaren. Dat staat zwart op wit.”
De Zwart wil namens de aandeelhouders optreden tegen de stichting Jelle Taeke de Boer, op 1 februari 2015 opgericht door Robin Linschoten. Doel van de stichting: uitzoeken of de doeken echt of vals zijn.
Opmerkelijk genoeg bestond er al zo’n stichting onder de naam Jelle de Boer. ,,Het is toch merkwaardig om een nieuwe stichting met vrijwel dezelfde naam op te zetten? Dat is pronken met andermans veren”, vindt De Zwart.
Robin Linschoten reageert dat hij per 1 juni van dit jaar zijn voorzitterschap van de stichting heeft neergelegd. ,,Het is beter als er een voorzitter komt die ingevoerd is in de kunst. Daar heb ik namelijk totaal geen verstand van.” Bovendien is er sinds de oprichting geen eurocent voor onderzoek binnengekomen, zegt hij. ,,Dan houdt het op.”
Als Linschoten hoort dat er wel degelijk mensen geld zeggen te hebben geïnvesteerd, reageert hij verbaasd. ,,Dan vraag ik me af wat er met hun geld is gebeurd. De stichting heeft er in elk geval niets van gezien.”
Het grootste gevaar rond deze collectie is jaloezie. Alle mensen eromheen willen er rijk van worden, aldus Cees de Mooij.
© anp
Hoongelach
De oud-politicus benadrukt dat zijn stichting onafhankelijk opereerde van Cees de Mooij en consorten. ,,Ik wilde alleen onderzoeken of het hier gaat om cultuurhistorisch erfgoed. Eerlijk gezegd weet ik niet wie de eigenaren zijn van de collectie, dat interesseert me ook niet zo.”
De Zwart reageert fel: ,,Teken maar op dat van mijn kant hoongelach klinkt. Ik heb meneer Linschoten precíes uitgelegd wie de eigenaren zijn van de collectie. We hebben daar met elkaar over gesproken.”
Cees de Mooij weigert inhoudelijk te reageren. ,,Over anderhalve maand kom ik met het hele verhaal naar buiten. Het grootste gevaar rond deze collectie is jaloezie. Alle mensen eromheen willen er rijk van worden. Mij gaat het puur om de rehabilitatie van Jelle de Boer en zijn vrouw.”
Wordt er ruzie gemaakt om een verzameling waardeloze kunst of is de inzet van onschatbare waarde? De mensen achter de collectie beweren dat onderzoek erop wijst dat sommige doeken echt zijn. Zo heeft het Van Gogh Museum zich in 2009 over een schilderij gebogen. Hoofd onderzoek Chris Stolwijk van het museum schrijft in een brief: ,,Wij zijn van mening dat het werk een variant is van Vincent van Goghs De Oogst.”
Het is koren op de molen van De Mooij en consorten. De brief wordt gebruikt in diverse brochures en op de website. Maar gevraagd naar de betekenis, zegt hoofd communicatie van het Van Gogh Museum Janine Fluyt: ,,Die brief was onhandig geformuleerd. We bedoelden ‘een variant, zij het van een andere hand dan Van Gogh’. Dat hebben we geschreven in een tweede brief.” Maar die brief is bij geen van de investeerders die reageerden, bekend.
Sommige mensen die zijn gepolst om te investeren, vroegen de mening van voormalig meestervervalser Geert Jan Jansen. Zijn conclusie: ,,Ik raad het ze sterk af.”
Aan de hand van foto’s van de werken verklaart Jansen zijn argwaan. Hij staat stil bij een zelfportret in potlood, toegeschreven aan Van Gogh. ,,Hier is uren, misschien wel dagen aan gewerkt. Er is getekend, gegumd, verbeterd. Dat deed Van Gogh niet. Die zette een werk in één keer op papier of op doek. Als een rapper, zo snel.”
Er is getekend, gegumd, verbeterd. Dat deed Van Gogh niet, aldus Meestervervalser Geert Jan Jansen.
Geert Jan Jansen © anp
Signatuur
Bij een olieverfschilderij, ondertekend door Vincent, wijst Jansen: ,,Kijk, in een andere hoek is een signatuur eraf gekrabd. Die naam lijkt te beginnen met een P.” Dan schiet hij in de lach: ,,Zou het een Picasso zijn?”
Volgens Jansen heeft Jelle de Boer vooral werk gekocht van tijdgenoten, maar niet van de meesters zelf. ,,In 1966 ben ik bij de expositie geweest, dus ik heb de doeken ook in het echt gezien. Er zaten drie aardige werkjes tussen, maar die zijn destijds al verkocht. En vergis je niet. Van Gogh maakte snel furore na zijn dood. Vervalsingen en namaak uit die periode zijn niet uitgesloten.”
Toch is er nog één pentekening uit de collectie die Jansen fascineert. Het is getiteld Achter de Schenkweg, een plek in Den Haag waar Van Gogh in 1882 heeft gewoond. ,,Dit werk verdient nader onderzoek.”
Ondanks alle intriges geeft dat Erik de Zwart weer hoop. ,,Stel dat er één werk echt is, dan is het toch al de moeite waard?”
© anp
De politieke draaideur versus lobby – deel 2
Het “Ouwe jongens krentenbrood-effect” raakt zijn kracht kwijt !!
Lobbyverbod
Er komt een lobbyverbod voor oud-ministers en staatssecretarissen. Gedurende twee jaar na hun vertrek blijven departementen voor hen gesloten als ze lobbyen op hun voormalige beleidsterrein. Het demissionaire kabinet heeft daartoe vrijdag besloten.
Demissionair PvdA-minister van Binnenlandse Zaken Plasterk wil met het verbod voorkomen dat bewindspersonen ‘hun kennis en positie op onwenselijke wijze benutten’ voor de belangen van organisaties waar ze na hun aftreden gaan werken. Plasterk deed zijn voorstel naar aanleiding van een initiatief van de PvdA-fractie in de vorige Tweede Kamer.
Plasterk deed zijn voorstel naar aanleiding van een initiatief van de PvdA-fractie in de vorige Tweede Kamer. De toenmalige Kamerleden Bouwmeester en Oosenbrug pleitten vorig jaar voor het aanscherpen van het ‘draaideurbeleid’ van bewindspersonen.
Die moeten weliswaar niet te lang van de wachtgeldregeling profiteren, maar ‘een snelle overstap naar een sector waar ze eerder de scepter over zwaaiden is eveneens ongewenst’. Dat is volgens de voormalige PvdA-Kamerleden slecht voor het vertrouwen in de politiek.
Netwerk
Uit onderzoek van de Volkskrant is gebleken dat een kwart van de oud-politici lobbyist wordt. Voor bedrijven of lobbykantoren zijn politici interessante nieuwe werknemers. Zij beschikken veelal over een relevant Haags netwerk en snappen hoe de besluitvorming op het Binnenhof werkt.
Voormalig CDA-minister Camiel Eurlings ging direct na zijn ministersschap (Verkeer en Waterstaat) aan de slag als topman bij KLM.
Ook Jack de Vries, voormalig CDA-staatssecretaris van Defensie, verliet het ministerie om vervolgens als lobbyist aan de slag te gaan bij de fabrikant van het nieuwe gevechtsvliegtuig de Joint Strike Fighter (JSF). Maxime Verhagen, oud-CDA-minister van Economische Zaken, werd voorzitter van Bouwend Nederland.
Terugblik
VVD-Kamerlid Bart de Liefde vertrok tussentijds uit de Tweede Kamer om te gaan werken voor taxidienst Uber. Maar in tegenstelling tot D66’er Wassila Hachchi nam hij wél de tijd voor een fatsoenlijk afscheid.
Minstens een kwart van alle oud-politici gaat aan het werk binnen het lobbycircuit. Dat blijkt uit onderzoek van de Volkskrant naar het carrièreverloop van Kamerleden, ministers en staatssecretarissen. Voor dit onderzoek zijn de carrières onderzocht van tweehonderd oud-politici uit de kabinetten na Paars (2002).
Het was zo’n moment waarop het deksel van lobbyland leek te worden opgetild: het bericht dat europarlementariër Hans van Baalen (VVD) twee betaalde bijbanen in de autobranche had. Lid van de Raad van Commissarissen bij Mercedes Benz Nederland – à 8 duizend euro per jaar – en lid van de Raad van Advies van autolobbyist RAI – à 4 duizend euro.
Ruim de helft van de eurocommissarissen die in 2014 nog in Brussel werkten, zet zich nu in voor lobbybedrijven in Brussel. Eenderde van de volksvertegenwoordigers in het Europees Parlement werkt tegenwoordig voor bedrijven die geregistreerd staan in lobby-registers.
De anticorruptie-denktank Transparancy International publiceerde dinsdag een onderzoek waaruit blijkt dat veel voormalige politici en beleidsvormers in Brussel al snel de overstap maken naar het private bedrijfsleven. Niets mis mee, zolang er geen sprake is van belangenverstrengeling, aldus de onderzoekers van Transparancy International.
Lobby
Uit verschillende verslagen komt naar voren dat de inzet van het Ministerie is ‘om het eerst eens te worden met VNO’, nog voordat het in de Kamer wordt besproken. Begin 2012 besprak de staatssecretaris verschillende varianten voor de Bosal-reparatie met fiscale woordvoerders van de gedoogcoalitie, waarbij variant 1 als de ‘VNO-variant’ werd bestempeld.
Een ander voorbeeld van de intensieve samenwerking tussen het ministerie en VNO-NCW wordt duidelijk in een door deze laatste opgestelde agenda ter voorbereiding van een overleg: ‘Met de staatssecretaris zou kunnen worden besproken dat met een dergelijke gecombineerde aanpak wij gezamenlijk met het ministerie het hoofd zou moeten kunnen bieden aan de politieke druk uit de Tweede Kamer.’
Uit de stukken, die ze via een zogeheten Wob-verzoek los wisten te krijgen van de overheid, zou blijken dat werkgeverskoepel VNO-NCW, de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs en de American Chamber of Commerce in Nederland in de praktijk meebepalen welk belastingbeleid het kabinet voert.
,,De druk op Nederland, mede door grote bedrijven, om mee te doen aan de internationale belastingwedloop met onder meer tariefsverlagingen is duidelijk zeer groot,” zegt Esmé Berkhout, belastingexpert bij Oxam Novib.
VNO-NCW
Vooral met VNO-NCW zou het ministerie van Financiën intensief samenwerken. ,,VNO biedt graag haar diensten aan en vanuit het Ministerie wordt op actieve wijze voortdurend de meningen en soms zelfs instemming van VNO gevraagd,” aldus één van de onderzoekers.
SOMO en Oxfam zien hiermee opnieuw bevestigd dat Nederland een belastingparadijs is. De overheid gunt op basis van de verkeerde belangen belastingvoordelen aan grote internationale bedrijven, stellen ze.
De lobbyorganisaties van werkgevers komen, samen met individuele bedrijven, het vaakst over de vloer bij ministers. Dit blijkt uit onderzoek dat de Volkskrant deed naar de agenda-afspraken van alle bewindspersonen, vanaf het aantreden van Rutte II tot oktober 2015.
Bedrijven uit de voedingsmiddelensector staan bovenaan. Op de lijst bezoekers uit het bedrijfsleven staan ook diverse zorgenkinderen. NS (36) en ProRail (34) kwamen vaak naar Den Haag om de staatssecretaris van transport te bezoeken. Ook Air France-KLM (25) kwam geregeld. Shell (22 maal) was welkom op zeven verschillende ministeries.
In totaal werden 4.652 afspraken geteld. Staatssecretaris Jette Klijnsma (Sociale Zaken, 593 maal) en minister Jet Bussemaker (OCW, 558) kregen het vaakst bezoek. Na het bedrijfsleven zijn decentrale overheden – met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten op kop – de frequentste bezoekers van bewindspersonen.
Wie het Lobbygedrag om en op het Binnenhof in kaart wil brengen, moet de agenda van ministers kennen. Maar bij de bewindslieden van Rutte II bestaat weinig animo om die publiek te maken – tot nu.
Wat deed Johan Remkes zo vaak in het Torentje? En welke belangengroep reist het vaakst af naar Den Haag? De agenda van ministers geopenbaard.
Hier kunt u de online Lobbyspecial van de Volkskrant bekijken.
Banencarrousel en vriendjespolitiek
Belangenverstrengeling speelt in veel gevallen wel op. Tussen overheden in de Europese Unie en bijvoorbeeld techgigant Google zijn er 115 ‘voorbeelden van de banencarrousel’: politici die gingen werken bij het bedrijf, of hooggeplaatste werknemers die de politiek in gingen. Meer dan de helft van de lobbyisten die voor Google werken, zette zich daarvoor in voor instellingen van de Europese Unie.
Vooral Europarlementariërs komen snel aan een baan als ze de politiek uit gaan of hun zetel verliezen. Voor leden van het Europees Parlement gelden helemaal geen regels voor de overstap naar het bedrijfsleven, terwijl werknemers en assistenten van parlementariërs tot twee jaar moeten ‘afkoelen’ voordat ze voor lobby-firma’s aan de slag mogen.
Belangenverstrengeling, draaideurpolitici en andere vormen van corruptie staan steeds meer in de aandacht en dat is maar goed ook. Voorzitter Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie wil de wachttijd voor Europees commissarissen die via een nieuwe baan hun netwerk bij de Commissie willen exploiteren optrekken van anderhalf naar twee jaar en voor voormalige voorzitters van de Commissie naar drie jaar.
Dat is een reactie op twijfelachtige overstappen van Neelie Kroes (naar Amerikaanse bedrijven) en van voormalig voorzitter José Manuel Barroso (naar de eveneens Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs).
Voor eurocommissarissen geldt een afkoeltermijn van anderhalf jaar. Voorzitter Jean-Claude Juncker heeft al aangegeven deze te willen verlengen. Juncker hamert vaak op de ethische verantwoordelijkheid van eurocommissarissen. Hij wil de hoogste normen hanteren en een einde maken aan vriendjespolitiek in Brussel.
Beroemde zaken: Kroes en Barroso
Voormalige leden van de Europese Commissie kwamen onder meer terecht bij Volkswagen en Bank of America. Bekend is de overstap van VVD’er en voormalig eurocommissaris Neelie Kroes van Brussel naar Silicon Valley: zij zit in de adviesraad van taxidienst Uber. José Manuel Barroso, de voorzitter van de vorige Europese Commissie, ging aan de slag bij Goldman Sachs. Hij zou tijdens zijn termijn als voorzitter zelfs al contact hebben gehad met de Amerikaanse bank.
Amerika
Trump mag dan een wat weinig vertrouwenwekkende bestrijder van de Amerikaanse lobbycratie lijken, het was wel een van de tickets waarop hij de presidentsverkiezingen won.
Van Hillary Clinton was bekend dat je toegang tot haar als minister van Buitenlandse Zaken kon krijgen als je maar grote bedragen in de Clinton Foundation stopte.
Het openbaar maken van agenda’s lost echt niets op
Twee niet al te prominente Tweede Kamerleden van de PvdA hebben de afgelopen jaren goed bedoelde, maar nogal naïeve pogingen gedaan om het belobbyen van ministers, Kamerleden en ambtenaren doorzichtiger te maken. Minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken (ook PvdA) heeft nu toegezegd dat agenda’s van ministers en staatssecretarissen openbaar worden gemaakt.
Het is een lachertje, te denken dat het – selectief? – publiceren van agenda’s van bewindslieden iets oplost. Ministers als Melanie Schultz van Haegen (VVD) – die de politiek verlaat – vinden het nog altijd de gewoonste zaak dat er geen beperkingen zijn aan de overstap naar lobbyfuncties.
Ontmantel het ‘poldermodel’ en sluit geen ‘akkoorden’
Wat zou helpen, is het ontmantelen van het ‘poldermodel’ waarin particuliere deelbelangen ondemocratisch voorrang krijgen. Wat ook helpt, is nooit meer zulke ‘akkoorden’ sluiten als het Energie-akkoord, waarin allerlei firma’s afspreken giga-windparken te bouwen op kosten van de burgers.
zie ook; De politieke draaideur versus lobby – deel 1
zie ook: Overstap 2e kamerlid Bart de Liefde VVD op het randje
zie ook: Wonderboy Camiel Eurlings CDA is van zijn voetstuk gevallen – deel 2
zie ook: Wonderboy Camiel Eurlings CDA is van zijn voetstuk gevallen – deel 1
zie ook: Riant Wachtgeld voor Wouter Bos en Camiel Eurlings
zie ook: Camiel Eurlings CDA stapt op
zie ook: Jack ‘Naughty boy’ de Vries slaat CDA-campagne over
zie ook: Het gedonder met oud-commissaris Neelie Kroes VVD
zie ook: Ook Zelfverrijking Henry Keizer VVD ?
zie ook: Ook CvK Jacques Tichelaar PvdA begrijpt de integriteitsregels in Drente niet helemaal
zie ook: VVD is voor het vijfde jaar op rij koploper in integriteitsaffaires
zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 2 – VVD nummer 1
zie ook: Gerommel in de Politiek versus Integriteit deel 1
zie ook: Wethouders ten val vanwege Integriteit
zie ook: Politici en het gerommel met wachtgeld – deel 2
zie ook: Politici en het gerommel met wachtgeld – deel 1
zie ook: De mysterieuze verdwijning van Tweede Kamerlid Wassila Hachchi D66 – deel 3
zie ook: Het mysterie rondom Wassila Hachchi D66 is ontsluierd.
zie ook:De mysterieuze verdwijning van Tweede Kamerlid Wassila Hachchi D66 – deel 2
zie ook: De mysterieuze verdwijning van Tweede Kamerlid Wassila Hachchi D66 – deel 1
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 4
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 3
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 2
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 1
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/d1850c8a-012c-11e8-95c5-2d5e55ec9e61.jpg)
Bewegingsvrijheid lobbyisten Kamer ingeperkt
Telegraaf 24.01.2018 De bewegingsvrijheid van lobbyisten in het gebouw van de Tweede Kamer wordt ingeperkt. Vanaf begin maart kunnen ze met hun toegangspas niet meer vrij in de wandelgangen en de werkkamers van Kamerleden komen.
Wel houden de lobbyisten toegang tot de Statenpassage, de centrale hal van het Tweede Kamergebouw, en de publieke tribunes. Voor toegang tot de beveiligde gebieden zullen zij een afspraak moeten maken. De lobbyisten hebben dat in een brief te horen gekregen.
Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib zegt dat het lobbyisten- en lobbypassenbeleid al een tijd onderwerp van gesprek is. Een evaluatie van het lobbypassenbeleid is een van de redenen om het beleid aan te passen. „Een andere reden heeft te maken met de veiligheid of beveiliging van het Tweede Kamergebouw”, aldus Arib.
Lobbyistenorganisatie Beroepsvereniging voor Public Affairs (BVPA) laat op de website weten vragen te hebben over het nieuwe beleid. „Het is een goede zaak dat in de brief gesproken wordt over een klantvriendelijke toegang voor lobbyisten tot de Tweede Kamer, maar daarmee is nog niet duidelijk gemaakt of de toegang wordt verruimd en of de aanvraag voor passen voor lobbyisten wordt vereenvoudigd”, aldus BVPA-voorzitter Jaap Jelle Feenstra.
„Voor de kwaliteit van de besluitvorming is een goed en eenvoudig te organiseren contact tussen de politieke besluitvormers en de belangen vanuit de samenleving van groot belang. Lobbyisten reiken deze belangen aan.”
Kamer beperkt bewegingsvrijheid lobbyisten
NOS 24.01.2018 Lobbyisten in de Tweede Kamer mogen niet meer onbeperkt in de wandelgangen komen. Nu hebben veel lobbyisten, net als bijvoorbeeld journalisten, een pas waarmee ze permanent toegang hebben tot het hele Kamergebouw.
Vanaf begin maart krijgen lobbyisten alleen nog een pas voor de ‘semi-openbare’ ruimte. In de praktijk betekent dat dat ze alleen nog welkom zijn in de Statenpassage en op de publieke tribunes van het gebouw. Ze kunnen nog wel op andere plaatsen komen, maar dan moeten ze daarvoor per keer een afspraak maken.
Veiligheid
Er wordt al langer een discussie gevoerd over lobbyisten en hun invloed. Vorig jaar vroeg de Kamer het dagelijks bestuur van de Kamer het passenbeleid voor deze groep te evalueren. Dat verzoek was voor het bestuur een van de redenen om het beleid aan te passen.
Ook de veiligheid speelt een rol. De woordvoerder van Kamervoorzitter Arib zegt dat de Kamer een gelijk speelveld wil creëren voor grote en kleine belangenorganisaties.
Bizar en onhandig
Robbert Baruch, een van de lobbyisten die door de inperking worden getroffen, spreekt van een bizarre maatregel. Volgens hem is het voor lobbyisten een onhandig besluit, dat bovendien uit de lucht komt vallen. “Je komt hier om Kamerleden te ontmoeten, soms omdat je een afspraak hebt, maar soms ook om ze toevallig tegen het lijf te lopen en dat wordt een stuk moeilijker.”
Baruch vindt het ook belangrijk dat Kamerleden lobbyisten tegenkomen. “Dit moet niet een reservaat worden voor politici.”
De macht van de Haagse lobbyclubs
Als een ijzeren ring omgeven ze het Binnenhof: de talloze belangenorganisaties die Nederland rijk is. Welke lobbyclubs hebben de beste toegang tot de politiek? En hoe groot is hun invloed?
VN 23.12.2017 Nederland kent talloze belangenorganisaties: van werkgeversvereniging VNO-NCW tot corporatiekoepel Aedes, van Bouwend Nederland tot het interprovinciaal Overleg, van de VSNU to Zorgverzekeraars Nederland, van boerenlobby LTO tot de vele onderwijsraden. Niet voor niets worden ze de ‘ijzeren ring’ rond het Binnenhof genoemd: de politiek en de ambtenarij hebben voortdurend met ze te maken.
Ook fysiek hebben de belangenorganisaties de politiek omsingeld. Vrijwel allemaal hebben ze hun hoofdkwartier of lobbykantoor in Den Haag. Zo kunnen de lobbyisten en bestuurders van de belangenclubs makkelijk binnenlopen bij Kamerleden, ministers en ambtenaren. De intensieve contacten tussen politici en belangenorganisaties zijn ongetwijfeld goed voor een soepel verloop van het landsbestuur, maar het overleg vindt grotendeels plaats in de achterkamers: alleen het eindresultaat is zichtbaar voor de burger. Bovendien duiken oud-politici regelmatig op als voorzitter van een van de vele belangenorganisaties. Daardoor wordt het beeld versterkt dat Nederland in de praktijk bestuurd wordt door een hecht netwerk van oud-politici die elkaar de bal toespelen, tot groeiende verontwaardiging van kiezers aan de linker- en rechterzijde van het politieke spectrum. Alle reden om een keer grondig uit te zoeken hoe de ijzeren ring van belangenorganisaties in elkaar zit.
Vorige maand presenteerden Vrij Nederland en Nieuwsuur de bevindingen van het grootschalige onderzoek dat politicoloog Joost Berkhout van de Universiteit van Amsterdam deed naar de Haagse ‘banencarrousel’, deze maand richten we ons op de lobbyclubs rond het Binnenhof. Welke belangenorganisaties hebben de beste toegang tot de politiek?
Wie staan er aan het roer? En hoe groot is hun invloed in de achterkamers van de macht? Om te identificeren welke tweehonderd van de duizenden belangenorganisaties in Nederland het belangrijkst worden gevonden door de Haagse politiek, onderzochten Berkhout en zijn team de agenda’s van alle ministers in de afgelopen kabinetsperiode: welke vertegenwoordigers van de belangenclubs komen het vaakst bij de ministers langs?
Daarnaast zetten de onderzoekers op een rij welke organisaties het vaakst werden uitgenodigd voor parlementaire hoorzittingen in dezelfde periode. En ze onderzochten de politieke kleur van de voorzitters van de tweehonderd meest toonaangevende belangenorganisaties: welke politieke partijen zijn het best in het lobbycircuit vertegenwoordigd?
SCHADUWMACHT
In een serie reportages onderzoeken Vrij Nederland en Nieuwsuur de werking van de democratie. Zie hier de vorige aflevering: de Haagse banencarrousel
Sterker door samen lobbyen
De lijst van tweehonderd belangrijkste lobbyclubs in Nederland wordt aangevoerd door een twintigtal organisaties die samen bijna meer toegang hebben tot de politiek dan alle 180 andere clubs op de lijst bij elkaar (zie figuur p. 46). ‘In Nederland zijn de belangenorganisaties veel centralistischer georganiseerd dan in andere westerse landen,’ zegt onderzoeker Berkhout. ‘VNO-NCW en MKB bijvoorbeeld vertegenwoordigen samen een enorm aantal ondernemingen en brancheorganisaties.
LTO Nederland behartigt de belangen van tienduizenden boeren, tuinders en agrarische verbanden. En de universiteiten lobbyen niet ieder voor zich, maar via de VSNU. Als je samen lobbyt, sta je veel sterker. Je ziet dat het werkt: zulke organisaties komen veel vaker langs bij ministers en in de Kamer dan kleinere belangenverenigingen of individuele bedrijven.’
Maar er kleven ook nadelen aan: ‘De macht is geconcentreerd bij een klein aantal organisaties. En welke belangen vertegenwoordigen ze? Van de tweehonderd clubs met de beste toegang tot de ministers en het parlement bestaat maar 20 procent uit lidmaatschapsorganisaties zoals ngo’s en patiëntenverenigingen die directe belangen van burgers vertegenwoordigen. Je kan je afvragen hoe goed dat is voor de democratie.’ Aanvoerder van de lijst is een afkorting die veel burgers weinig zal zeggen: de VNG.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten vertegenwoordigt de ruim 380 gemeenten, van Vaals tot Winsum. Voorzitter is Jan van Zanen, oud-partijvoorzitter van de VVD en sinds 2014 burgemeester van Utrecht. Hij is herstellende van gezondheidsklachten, maar Annemarie Jorritsma, oud-VVD-minister, huidig Eerste Kamerlid en Van Zanens voorganger bij de VNG, neemt graag de honneurs waar.
‘Ik zou heel teleurgesteld zijn als ze níét op één stonden,’ zegt Jorritsma. ‘Want de VNG moet voortdurend met het Rijk overleggen.’ Die gesprekken gaan over een breed scala aan onderwerpen, van wetgeving en bezuinigingen door het Rijk tot wensen die de gemeenten uitgevoerd willen zien. Maar volgens Jorritsma is de VNG geen lobbyorganisatie: ‘De gemeenten zijn er, net als het Rijk, voor het algemeen belang.’ Er wordt vanuit de VNG weliswaar flink gelobbyd, geeft ze toe, maar daar is volgens de VVD-politica niks mis mee: ‘Ik vind dat lobbyen zo veel mogelijk moet gebeuren. Ieder Kamerlid, iedere minister, iedere ambtenaar moet vooral horen welke belangen er allemaal spelen alvorens een goed besluit te nemen.’
Dat het een schimmig overlegcircuit zou zijn, spreekt Jorritsma tegen. In het VNG-bestuur zijn vrijwel alle politieke partijen vertegenwoordigd, alle brieven aan het kabinet zijn openbaar. ‘Het is een heel transparant proces.’ Maar buiten die officiële gesprekken van de VNG hebben veel burgemeesters ook hun eigen lijntjes met politiek Den Haag om de belangen van hun gemeenten te laten gelden.
Een goede tweede op de lijst is VNO-NCW, de grootste werkgeversorganisatie, waarbij zo’n 155 brancheorganisaties zijn aangesloten en ruim vijfhonderd ondernemingen, van de multinationals Shell, Unilever en DSM tot kleinere bedrijven buiten de Randstad. Voorzitter Hans de Boer (CDA) is een van de belangrijkste gesprekspartners van het kabinet. Waar de VNG zichzelf niet als lobbyorganisatie wil beschouwen, doet VNO-NCW dat nadrukkelijk wél.
De werkgeversorganisatie staat al jaren bekend als de soepelste lobbymachine in de Haagse politiek. Dat is in belangrijke mate het werk van stille kracht Niek Jan van Kesteren, algemeen directeur van VNO-NCW van 1999 tot 2016, nu Eerste Kamerlid voor het CDA. In de Ben Pauwlezing in 2012 deed Van Kesteren de fijne kneepjes van het Haagse lobbywerk uit de doeken. Hij legde uit dat je onder het devies ‘ieder het zijne’ altijd oog moet hebben voor de tegenpartij en diens belang ook tot gelding moet laten komen in het uiteindelijke resultaat van de onderhandelingen: je moet altijd met elkaar verder kunnen.
Bovendien moeten lobbyclubs als VNO-NCW met zoveel mogelijk partijen samenwerken: ‘Elkaar tegensprekende organisaties zijn een gemakkelijke prooi voor anderen en een ijzersterk excuus voor politici om hun eigen gang te gaan.’ Om die reden werden onder verantwoordelijkheid van Van Kesteren en voormalig VNO-voorzitter Bernard Wientjes de banden aangehaald met MKB Nederland (achtste op de lijst van tweehonderd), de lobbyclub van het midden- en kleinbedrijf, die enkele jaren geleden introk bij VNO-NCW in de Malietoren aan de Bezuidenhoutseweg. Met haar behoedzame strategie weet VNO-NCW al decennia een groot stempel te drukken op het kabinetsbeleid. Ook deze keer weer.
De ambitieuze milieuparagraaf in het nieuwe regeerakkoord kwam tot stand na een jarenlange lobby van de werkgevers en ngo’s als Greenpeace voor een duurzaam energiebeleid, zoals Vrij Nederland in november reconstrueerde. Maar de bijbehorende lastenverzwaringen voor het bedrijfsleven werden op aandrang van VNO-NCW, Shell en Unilever gecompenseerd met verlaging van de vennootschapsbelasting en afschaffing van de dividendbelasting. Tot onbegrip en woede van veel kiezers.
De derde plaats is voor de FNV. Volgens insiders is de invloed van het vakverbond de afgelopen jaren tanende geweest door reorganisaties en dalende ledentallen. En Han Busker (PvdA), voorzitter sinds begin 2017, moet zich nog bewijzen. Maar de FNV schuift nog steeds veelvuldig aan bij overleg. ‘De FNV is nu in rustiger vaarwater,’ zegt oud-FNV-voorzitter Ton Heerts, oud-Kamerlid voor de PvdA en huidig voorzitter van de MBO Raad. ‘Dat speelt zeker mee bij het versterken van de invloed. Maar de vanzelfsprekendheid van de macht van instituties, ook van de brancheorganisaties, is voorbij. Met schreeuwen alleen kom je niet ver. Als je voor de politiek geen inhoudelijke meerwaarde hebt, gaan de deuren dicht. Daarom moet je ervoor zorgen dat je op alle voor jou belangrijke beleidsterreinen blijft meepraten.’
Nog een invloedrijke speler is LTO Nederland, de land- en tuinbouworganisatie, op plaats zes. Onder voorzitterschap van Marc Calon, voorheen PvdA-gedeputeerde in Groningen en voorzitter van Aedes, de koepel van woningcorporaties, slaagde de boerenlobby erin bij de opstelling van het laatste regeerakkoord vrijwel haar hele inzet te verzilveren, van het herstel van een apart ministerie van Landbouw tot 200 miljoen voor een ‘warme’ sanering van de varkenshouderij. ‘Halverwege de formatie zeiden ze tegen me: het gaat niet lukken met dat ministerie.
Maar ik zeg altijd: je moet voetballen als een Duitser, je moet áltijd doorgaan.’ Volgens Calon heeft langskomen bij hoorzittingen in de Tweede Kamer of zomaar langsgaan bij de minister ‘geen zak’ te maken met effectief lobbyen. ‘Een goede lobby moet je eerst richten op de beleidsambtenaren. Ik zeg altijd: schaal acht tot tien, díé moet je overtuigen. Dan ga je naar de directeuren-generaal, dan pas naar de minister en de Kamerleden. Je moet ook heel goed weten: welk belang heeft een minister of Kamerlid? Als je daar tegenin gaat, wordt het niks. Je moet vooruitdenken en goed investeren in persoonlijke contacten.’
Daarom onderhoudt Calon niet alleen goede relaties met Kamerleden van de traditionele partijen, maar is hij laatst ook gaan praten met Thierry Baudet van Forum voor Democratie en met Léonie Sazias en Corrie van Brenk van 50Plus. ‘Straks hebben die partijen misschien acht zetels in de Kamer, en worden ze een factor van betekenis. En dan ken ik ze al. Als je effectief wilt lobbyen, moet je ervoor zorgen dat je met alle belangrijke spelers een vertrouwensband opbouwt. Dat is hoe het werkt.’
Voor critici van het Nederlandse bestuurlijke circuit zal het niet als verrassing komen: de belangenorganisaties worden gedomineerd door oudere blanke mannen. Van de tweehonderd voorzitters van de belangrijkste clubs zijn er maar 55 vrouw, en niet meer dan zes – te oordelen aan hun achternaam – van niet-westerse afkomst. Opmerkelijk is ook het grote aantal oud-politici onder de voorzitters van de top-200. Meer dan de helft van de kopstukken is verbonden aan een politieke partij (zie figuur hieronder). ‘Dat is een veel hoger percentage dan in bijvoorbeeld Amerika,’ zegt onderzoeker Joost Berkhout. ‘Uit vergelijkbaar onderzoek blijkt dat daar nog geen 5 procent van de voorzitters van belangenorganisaties aan een van de politieke partijen gelieerd is.’
De voorzitters van de belangenclubs die er door Nieuwsuur en Vrij Nederland naar worden gevraagd, ontkennen desgevraagd dat hun benoeming iets met hun politieke kleur te maken heeft gehad. Maxime Verhagen bijvoorbeeld, voormalig fractievoorzitter en minister voor het CDA en sinds 2013 voorzitter van Bouwend Nederland (nummer twintig op de lijst), wordt vaak genoemd als oud-politicus die door zijn partij op een bestuurlijke post zou zijn geparachuteerd. Maar volgens Verhagen zelf is zijn politieke kleur bij zijn benoeming nauwelijks ter sprake gekomen. ‘De rol van voorzitter van Bouwend Nederland wordt ook niet vergeven door de politiek. Ik heb een hele sollicitatieprocedure doorlopen voor een dagelijks bestuur vol kritische ondernemers.
Wat wél een rol heeft gespeeld, is mijn ervaring als minister van Economische Zaken en mijn netwerk. De bouw verkeerde op dat moment in een crisis, Bouwend Nederland had een ervaren bestuurder nodig die de organisatie ook in Den Haag een gezicht kon geven.’ Aanvankelijk werd er in de achterban gemord over Verhagens benoeming omdat hij weinig verstand zou hebben van ondernemen in de bouw. ‘Daarom heb ik heel veel tijd gestoken in het leren kennen van de leden en hun bedrijven. Onlangs ben ik herkozen als voorzitter. Dat zie ik als blijk van waardering voor mijn inzet.’
In de top-200 van de belangenclubs in Nederland is 19 procent van de voorzitters van PvdA-huize, 14 procent van de VVD en 12 procent van het CDA. ‘Een dominante rol dus voor de drie traditionele bestuurderspartijen,’ zegt Berkhout. ‘Dat is niet onlogisch. Belangenorganisaties willen graag een voorzitter met ervaring en goede contacten in Den Haag. Dan komen ze al snel bij oud-politici van een van die drie partijen uit: zij hebben nu eenmaal vaker geregeerd, hebben het grootste reservoir van ervaren bestuurders en zijn minder omstreden dan partijen op de linker-of rechterflank.’
Maar het benoemen van oud-politici heeft ook nadelen. ‘Het electorale landschap verandert: bij de laatste verkiezingen haalden VVD, CDA en PvdA samen nog maar 40 procent van de stemmen, terwijl bestuurders van die partijen nog wél het leeuwendeel van de voorzitterschappen bij de belangenorganisaties bezetten. Dat is niet goed voor het maatschappelijke draagvlak. Soms zijn zulke politieke kopstukken ook slecht thuis in de verhoudingen binnen de organisatie waar ze voorzitter van worden, en wegen de voordelen van zulke bestuurders, zoals hun netwerk in Den Haag, niet op tegen de nadelen.’
Doekle Terpstra, voormalig bestuursvoorzitter van het Christelijk Nationaal Vakverbond CNV, hogeschool InHolland en de HBO-raad en huidig voorzitter van Uneto-VNI, de koepel van installateurs (een van de grootste brancheorganisaties van Nederland: 5.000 aangesloten ondernemingen met 150.000 werknemers), stelt dat zijn lidmaatschap van het CDA in zijn bestuurlijke carrière van geen enkele betekenis is geweest: ‘Spelers van hetzelfde elftal weten elkaar sneller te vinden, dat is waar.
Maar bij mijn benoemingen heb ik nooit het idee gehad dat mijn CDA-achtergrond relevant was. Mijn functies zijn een gevolg van mijn inzet en mijn resultaten op eerdere posities in het maatschappelijk middenveld. Ik heb wel ontdekt hoe belangrijk het is dat je makkelijk kunt bellen met politici en bestuurders die je goed kent. Ik zeg weleens: mijn telefoon bepaalt mijn jaarsalaris. Maar ik heb het zelf verdiend.’
Ook volgens Ton Heerts, oud-PvdA-parlementariër en vakbondsbestuurder, heeft zijn politieke affiliatie bij zijn benoeming tot voorzitter van de MBO Raad in 2016 nauwelijks een rol gespeeld. ‘Wat wél heeft geholpen, is mijn Haagse ervaring als Kamerlid, de contacten met werkgevers en werknemers die ik als FNV-voorzitter heb opgedaan, en dat ik heb laten zien scherp aan de wind te kunnen opereren. Er is ook helemaal niks mis mee dat je als bestuurder mede vanwege je netwerk wordt gekozen. Daar is niks geheimzinnigs aan.’
Marc Calon zegt dat hij bij zijn benoeming tot voorzitter van LTO Nederland, traditioneel een bolwerk van het CDA, eerder last dan profijt heeft gehad van zijn PvdA-achtergrond. ‘Het bestuur wilde me zeker niet omdat ik van de PvdA ben, maar omdat ik zelf een akkerbouwbedrijf heb, omdat ik als bestuurder een track record heb opgebouwd en omdat ik als voorzitter van Aedes heb laten zien dat ik de zaak kan opschudden. Pas na mijn benoeming ging het blad Boerderij opeens melden dat ik een rooie was, en ontstond er even discussie over. Maar dat was snel voorbij. Ik heb er sowieso nooit veel aan gehad dat ik van de PvdA ben.
Als gedeputeerde heb ik me verzet tegen de splitsing van de elektriciteitsbedrijven, waar Wouter Bos juist vóór was, en toen ik bij Aedes zat, was Jacques Monasch van de PvdA mijn grote tegenstander in de Kamer. Als bestuurder is je politieke kleur niet zo belangrijk als mensen misschien denken. Als je goed wil lobbyen, heb je veel meer aan goede persoonlijke contacten met bestuurders en politici van ándere partijen. Maxime, Doekle, Ton, Hans de Boer en ik kennen elkaar bijvoorbeeld al jaren. Dat helpt als je snel iets voor elkaar wil krijgen.’
Touwtrekken om functies
Maar dat de topbestuurders in koor verkondigen dat ze op eigen kracht hun bestuurlijke strepen hebben verdiend, wil nog niet zeggen dat politieke partijen zich niet met bestuurlijke benoemingen bemoeien. De tijd is weliswaar voorbij dat in Den Haag burgemeesterschappen en andere bestuurlijke posities door de gevestigde partijen onderling werden verdeeld, maar alle grotere partijen, behalve de SP en de PVV, hebben een of meer coördinatoren die zich met de benoemingen bezighouden. Nog altijd is het voor jongere partijen als GroenLinks en D66 lastig ertussen te komen. Frans van Drimmelen, lobbyist bij het Haagse kantoor Dröge en Van Drimmelen, is bij D66 voorzitter van de scoutingcommissie die politieke talenten rekruteert.
Waar mogelijk geeft hij vertrekkende D66-politici ook een duwtje in de rug om op een bestuurlijke positie terecht te komen. ‘Je wilt mensen die hun ziel en zaligheid in de politiek hebben gestopt niet met lege handen laten gaan,’ zegt Van Drimmelen. ‘Wat de bestuurlijke posten in het middenveld betreft, winnen we geleidelijk terrein. Alexander Rinnooy Kan en Wiebe Draijer waren voorzitter van de SER, Thom de Graaf is voorzitter van de Vereniging van Hogescholen. Maar het is wel lastig. De PvdA, het CDA en de VVD hebben een veel groter bestand van ervaren bestuurders dan wij.’
Maar ook de VVD is nog altijd flink aan het touwtrekken om meer bestuurlijke functies binnen te halen. Toen de partij van Mark Rutte in 2010 voor het eerst de grootste van het land werd, vatte bij de liberalen het idee post dat ze nog een flinke achterstand op de PvdA en het CDA moesten inlopen, want die twee partijen zijn vanouds veel sterker vertegenwoordigd in het maatschappelijk middenveld dan de VVD – een erfenis van de verzuiling. In 2014 bekende toenmalig staatssecretaris van Onderwijs Sander Dekker in Vrij Nederland dat hij tot zijn frustratie opvallend vaak tegenover linkse bestuurders van de onderwijsraden aan tafel zat. ‘Als je kijkt naar de politieke voorkeur van de sleutelfiguren in het onderwijsveld, is dat geen goede afspiegeling van de Nederlandse samenleving,’ zei Sander Dekker.
Een aanname die blijkt te kloppen: volgens het onderzoek van de UvA is vooral de PvdA niet alleen in de gezondheidszorg maar ook in de onderwijsbesturen sterk vertegenwoordigd. Zo is ook de dominantie van de PvdA in de belangenorganisaties over all te verklaren. Vandaar dat VVD-Kamerleden Willibrord van Beek en later Tamara van Ark hun best deden meer VVD’ers in het maatschappelijk middenveld benoemd te krijgen. Tegelijkertijd nam Sander Dekker zelf vanuit het kabinet die taak op zich.
Toen we hem daar eind oktober op zijn eerste werkdag als minister voor Rechtsbescherming in het nieuwe kabinet over spraken, deed Dekker laconiek over het benoemingenoffensief van de VVD: ‘Daar is niets geheimzinnigs aan. Tien jaar geleden dachten we als liberalen nog: komt wel goed met die benoemingen.
Tegenwoordig pakken we het iets gestructureerder aan.’ Maar volgens betrokkenen bij de vorige coalitie is de VVD de afgelopen jaren ‘op het agressieve af’ met de benoemingen bezig geweest. En met resultaat: steeds vaker verschenen er VVD’ers op bestuurlijke posities rondom de politiek. Zo werd oud-staatssecretaris Bruno Bruins (huidig minister voor Medische Zorg) in 2012 bestuursvoorzitter van het UWV, oud-staatssecretaris Paul de Krom in 2015 bestuursvoorzitter van TNO en oud-wethouder Arno Visser in 2013 lid en in 2015 president van de Algemene Rekenkamer.
Ook in het lokaal en provinciaal bestuur is de VVD tegenwoordig sterker vertegenwoordigd, met Jan van Zanen als voorzitter van de VNG en oud-minister Johan Remkes als voorzitter van het Interprovinciaal Overleg. Pieter Duisenberg werd kort na aanvang van zijn nieuwe termijn als Kamerlid benoemd tot voorzitter van de VSNU. En oud-bewindsman Henk Kamp vond al snel een nieuwe betrekking als voorzitter van ActiZ, de brancheorganisatie voor zorgondernemers. ‘Zo werkt het,’ zegt Frans van Drimmelen. ‘Leden van partijen die in de regering zitten, worden sneller benoemd in bestuursfuncties, zeker als de partij hen een handje helpt.’
Teveel op consensus gericht
Soms gaat het ook mis met de benoemingen van oud-politici. In 2011 werd Guusje ter Horst, veelgeprezen oud-minister voor de PvdA, binnengehaald als voorzitter van de HBO-raad, maar haar tegendraadse optreden leidde al snel tot een bestuurscrisis. Een jaar later was Ter Horst alweer vertrokken. En VVD’er Pieter Duisenberg maakte dit jaar een ongelukkige start als VSNU-voorzitter: bijna vijfduizend mensen uit de academie ondertekenden een petitie tegen zijn benoeming omdat hij eerder had gepleit voor een onderzoek naar de politieke voorkeur van wetenschappers.
Naar aanleiding van een serie veel grotere schandalen, zoals de ondergang van zorgconcern Meavita en onderwijsgroep Amarantis, signaleerde de Commissie Advies Behoorlijk Bestuur (voorzitter: oud-Groen-Links-fractievoorzitter Femke Halsema, een van de leden: Doekle Terpstra) al in 2013 een vaak onderschat probleem bij bestuurlijke benoemingen in de semi-publieke sector: politieke coöptatie, een kwestie die ook speelt bij belangenorganisaties in andere sectoren. ‘Te vaak vindt selectie van nieuwe bestuurders en toezichthouders plaats via ondoorzichtige invitatie,’ luidde het oordeel van de commissie. ‘Hier functioneert een “old boys network” waarin men elkaar banen “toespeelt” en de politieke affiliatie een grotere rol speelt dan competenties.’
Volgens Halsema (die inmiddels via een open sollicitatieprocedure tot voorzitter is benoemd van Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, ook genoemd in de lijst van tweehonderd) is het rapport goed ontvangen in de sector, maar bleef het in de politiek oorverdovend stil over het onderliggende probleem: de aansturing van de benoemingen vanuit Den Haag en de politieke coöptatie. ‘Daar heeft de zittende macht niets aan gedaan.’
Renske Leijten, Kamerlid voor de SP, ziet een ander groot probleem rond de benoemingen van oud-politici op bestuursposten bij belangenorganisaties: oud-politici zijn vaak teveel op consensus gericht. ‘Zo wilden de onderwijsbestuurders in de PO-Raad en de vakbonden eindeloos verder blijven praten, ondanks grote onvrede onder leraren in het basisonderwijs over hun salaris en hun werkdruk.
Toen hebben de leraren zelf de beweging PO in actie opgezet. Binnen de kortste keren stonden er tienduizenden leraren te demonstreren in het Zuiderpark. En omdat de zorgorganisaties niet in beweging kwamen, zijn de huisartsen zelf met het actiecomité Het roer moet om begonnen. De schaduwmacht van oud-politici in belangenorganisaties is altijd op zoek naar het compromis om vooral geen ruzie te krijgen met de minister en andere organisaties, terwijl hun taak óók zou moeten zijn echte alternatieven voor het beleid aan te dragen. Gevolg is dat steeds minder mensen zich door zulke belangenclubs vertegenwoordigd voelen.’
Die cultuur is alleen te doorbreken, denkt Leijten, als de belangenorganisaties de moed hebben vaker bestuurders met verstand van zaken uit de eigen sector te kiezen, en niet uit het circuit van oud-politici van de gevestigde partijen. ‘Dan voelen de burgers zich ook beter vertegenwoordigd. En dat is goed voor de democratie.’
Dit onderzoek is in opdracht van Vrij Nederland en Nieuwsuur uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam onder leiding van politicoloog Joost Berkhout, met medewerking van Patrick Statsch, Kas Woudstra en Ellemijke Donner. Zij hebben onderzocht welke organisaties, exclusief kennisinstellingen, de afgelopen kabinetsperiode hebben deelgenomen aan de hoorzittingen van de Tweede Kamer en welke organisaties in dezelfde periode genoemd werden in de agenda’s van de ministers.
In totaal betrof het 3663 belangenorganisaties, bestuurlijke organisaties, adviesorganen en bedrijven. Op basis daarvan is vastgesteld in welke mate ze toegang hebben tot de politiek via de hoorzittingen en bezoeken aan de ministers. De 200 meest genoemde organisaties zijn gecategoriseerd in beleidsterreinen en in de beroepsgroepen die ze vertegenwoordigen volgens de internationale ISIC-classificatie. Vervolgens is vastgesteld wie de voorzitters zijn, alsmede hun politieke affiliatie.
De schijn van belangenverstrengeling hangt in 144 gevallen rond de verdeling van subsidies voor medisch onderzoek, schrijft minister De Jong aan de Kamer. Commissies beoordelen soms voorstellen van eigen leden.
Medische geldschieter volgens minister vaker in de fout: ‘Schijn van belangenverstrengeling’
VK 29.11.2017 Bij de toekenning van medische onderzoekssubsidies hebben commissies veel vaker voorstellen van eigen leden beoordeeld dan onderzoeksfinancier ZonMW tot nog toe had bekendgemaakt. Dat blijkt uit een brief van zorgminister Hugo de Jong aan de Tweede Kamer.
Volgens de minister is in 144 gevallen ‘de schijn van belangenverstrengeling niet uitgesloten’ maar is die belangenverstrengeling niet aangetoond. ZonMW in Den Haag verdeelt jaarlijks ongeveer 120miljoen euro over onderzoeksvoorstellen uit de medische sector. Dat gebeurt via commissies van deskundigen.
Kamervragen
Er worden steevast ook buitenlandse experts om hun oordeel gevraagd
Onafhankelijkheid van de beoordeling is in de onderzoekswereld soms lastig. Zeker in kleinere vakgebieden kennen de Nederlandse experts elkaar en elkaars groepen vrijwel zeker; om die reden worden steevast ook buitenlandse experts om hun oordeel gevraagd.
Eerder dit jaar bracht onderzoeksprogramma Argos op Radio 1 aan het licht dat in de beoordelingscommissies geregeld experts zitten van wie ook eigen voorstellen moeten worden beoordeeld. Formeel mogen zulke leden dan niet over hun eigen voorstel praten en oordelen; ze krijgen de stukken niet en moeten de zaal verlaten.
Dit leidde tot Kamervragen. Uit een feitenrelaas van ZonMW zelf, gemaakt in opdracht van minister Schippers, blijkt dat in de periode 2010-2015 in 144 gevallen wel commissieleden direct bij een voorstel betrokken waren. Dat is 3,5 procent van het totale toegekende subsidiebudget van 710miljoen euro, bijna 25 miljoen euro, afkomstig van het ministerie van Volksgezondheid.
Zorgminister Hugo de Jonge. © ANP
Van die voorstellen werd de helft gehonoreerd, uitzonderlijk veel vergeleken met het normale succespercentage van een kwart of (veel) lager. ZonMW-voorzitter Jeroen Geurts: ‘Dat klinkt ernstig, maar is toch echt een denkfout. De mensen in een commissie zijn veelal uitstekende onderzoekers, die echt betere voorstellen doen dan gemiddeld.’ Volgens ZonMW en de minister heeft geen enkele betrokkene werkelijk zijn of haar eigen voorstel beoordeeld.
In die periode werden bijna 9.700 aanvragen beoordeeld, aldus ZonMW. Behalve de 144 gevallen van directe betrokkenheid zijn er nog eens ruim duizend gevallen van indirecte betrokkenheid, waarbij commissieleden voorstellen van een hun bekende collega bekeken. Dat gaat in totaal om 130 miljoen euro aan toegekende subsidies.
Experts met een direct of indirect belang mogen niet meer in commissies worden opgenomen
Volgens minister De Jong is niet gezegd dat de betrokkenheid van commissieleden met een eigen belang de beoordelingen echt heeft beïnvloed. Daarvoor heeft ZonMW nog tal van andere ‘checks-and-balances’, schrijft hij in de Kamerbrief. Wel gaat De Jong ZonMW vragen de regels verder aan te scherpen. Experts met een direct of indirect belang mogen niet meer in commissies worden opgenomen, ook niet als zij zich nu en dan afzijdig houden.
De regel dat ze de vergadering verlaten als er sprake is van een belang, zal worden geschrapt uit de reglementen. Ook ZonMW stelt dat voor in het feitenrelaas. Daarnaast moeten de medewerkers van de subsidiegever beter worden getraind, vindt de minister.
Spanning
Het zal moeilijker worden om de beste mensen voor een commissie te krijgen
ZonMW-voorzitter Jeroen Geurts zegt in een reactie de striktere regels te onderschrijven. ‘Alleen al voor de public eye is het goed om elke schijn van oneerlijkheid te vermijden. Maar het verscherpt de spagaat wel. Het zal moeilijker worden om de beste mensen voor een commissie te krijgen. En dan wordt de vraag of dat de kwaliteit van de beoordeling ten goede komt.’
In het rapport wordt voorgesteld de aanpassingen in de regels samen te doen met wetenschapsfinancier NWO, die geld verdeelt voor alle niet-medisch onderzoek. Daar gaat jaarlijks 800 miljoen aan subsidies om, vooral van het ministerie van Onderwijs en Wetenschap. In principe hanteerde NWO tot nog toe dezelfde regels over belangenverstrengeling als zijn buurman ZonMW.
Ook NWO gaat de regels aanscherpen, aldus een woordvoerder. Uit eigen onderzoek blijkt dat ook daar een enkele keer een commissie oordeelde over een voorstel van een lid. Dat gebeurde onder meer bij natuurkundefinancier FOM.
In 2016 werden de regels bij ZonMW volgens de minister al aangepast en is al geen enkele direct betrokkene meer in een commissie opgetreden. Dat gebeurde na een klacht uit 2015 van een afgewezen onderzoeker, die zich beriep op de Algemene Wet Bestuursrecht. Eerder oordeelde de Raad van State in een klachtenprocedure over kunstsubsidies dat de uitzonderingsregels niet toelaatbaar waren. Radioprogramma Argos haalde begin oktober na eigen onderzoek al 38 gevallen van belangenverstrengeling bij ZonMW boven water. Minister Schippers besloot daarop tot een eigen onderzoek. naar de praktijken bij ZonMW.
Zo verdeel je geld voor wetenschappelijk onderzoek op een eerlijke manier;
De beoordeling van subsidie-aanvragen mag geen vriendendienst of voor-wat-hoort-wat zijn. Hoe valt dat te voorkomen? (+)
Volg en lees meer over: POLITIEK GEZONDHEIDSZORG NEDERLAND GEZONDHEID
Duisenberg (VVD) verlaat Kamer: de stap naar een lobbyclub blijkt opnieuw klein
VK 23.08.2017 De verwevenheid tussen lobbyclubs en politiek leidt opnieuw tot een omstreden overstap op het Binnenhof. Al vijf maanden na zijn herverkiezing tot VVD-Kamerlid vertrekt Pieter Duisenberg naar de Vereniging van Universiteiten (VSNU). Niet alleen vanwege de timing is de overstap opmerkelijk, maar ook omdat Duisenberg woordvoerder Hoger Onderwijs en Wetenschap was.
De overstap van politici naar belangenverenigingen op hun eigen beleidsterrein staat ter discussie. De indruk kan ontstaan dat iemand in de Kamer verborgen belangen had. Maar Duisenberg (50), nummer 15 op de VVD-lijst, is zich van geen kwaad bewust. Huidig VSNU-voorzitter Karl Dittrich gaat met pensioen. ‘Dit was een uitgelezen kans’, zegt Duisenberg. ‘Dat het moment ongelukkig is, kan ik alleen maar beamen. Maar het is mijn persoonlijke keuze. De fractie betreurt mijn vertrek.’
Dat de transfer bovendien op zijn eigen vakgebied plaatsvindt, noemt Duisenberg ook ‘een persoonlijke afweging’. Zijn carrièreswitch lijkt op die van partijgenoot Bart de Liefde, die overstapte naar taxibedrijf Über. In de Kamer was De Liefde onder meer woordvoerder Mededinging en liet hij blijken de Amerikaanse vervoerspionier een warm hart toe te dragen.
‘Draaideur’-overstappen
Kamerleden Lea Bouwmeester en Astrid Oosenbrug hebben eerder gepleit voor regels als politici willen overstappen naar lobbyclubs
‘Ik heb kennis van de politiek, van onderwijs en wetenschap, en ben voor mijn Kamerlidmaatschap twintig jaar in het bedrijfsleven werkzaam geweest’, zegt Duisenberg. ‘Ik denk dus dat ik voor de VSNU effectief kan zijn.’ Dat in de Kamer groeiende weerstand bestaat tegen deze ‘draaideur’-overstappen, heeft geen rol gespeeld in zijn besluit, zegt hij. ‘Mijn partij denkt daar anders over.’
De toenmalige Kamerleden Lea Bouwmeester en Astrid Oosenbrug (beiden PvdA) hebben de voorbije zittingsperiode gepleit voor regels als politici willen overstappen naar lobbyclubs. Zij stelden een ‘afkoelingsperiode’ voor van een jaar of twee, om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden.
Ik vind het jammer dat hij de Kamer zo vlak na de verkiezingen verlaat, aldus Kamervoorzitter Arib over vertrek Duisenberg.
Camiel Eurlings
Het schoolvoorbeeld van een betwiste overstap is CDA-politicus Camiel Eurlings. Eerst nog minister van Verkeer en Waterstaat, daarna directeur van de KLM – volgens velen slecht voor het aanzien van de politiek. Maar de VVD stelt zich op het standpunt dat persoonlijke integriteit doorslaggevend moet zijn.
‘Als je in een bepaald veld deskundigheid hebt opgebouwd en die goed kunt leveren in een volgende stap, waarom niet’, zei VVD-minister Melanie Schultz vorig jaar in de Kamer, toen het gerucht ging dat zij CEO van Schiphol zou worden. Ze ontkende, maar zei ook: ‘Ik vind niet dat je bij voorbaat een afkoelingstermijn moet realiseren.’
Duisenberg begint 1 oktober, maar heeft zijn afscheidsbrief aan Kamervoorzitter Khadija Arib al geschreven. Hij zal meteen in de eerste week na het zomerreces afscheid nemen van de Kamer. Arib zegt: ‘Ik vind het jammer dat hij de Kamer zo vlak na de verkiezingen verlaat. Daar ben ik in teleurgesteld en dat heb ik hem ook laten weten. Het is ook jammer voor de Kamer zelf, want hij was een goed en actief Kamerlid dat burgers bij de politiek probeerde te betrekken.’
Van regels is het nog niet gekomen en dat is ook ‘ingewikkeld’, zegt Arib. ‘Lea Bouwmeester was woordvoerder Gezondheidszorg en werkt inmiddels bij een patiëntenorganisatie. Want we willen ook dat Kamerleden maatschappelijk aan de slag gaan en niet afhankelijk zijn van wachtgeld.’
Volg en lees meer over: NEDERLAND VVD POLITIEK
lees; Zijlstra (VVD) reageert teleurgesteld op vertrek Duisenberg Elsevier 23.08.2017
lees; Pieter Duisenberg over zijn overstap: ‘Het was een groot dilemma’ Elsevier 23.08.2017
lees; VVD-Kamerlid Duisenberg nieuwe voorzitter Vereniging van Universiteiten AD 23.08.2017
lees; VVD-Kamerlid Duisenberg vertrekt vijf maanden na verkiezingen uit Kamer NU 23.08.2017
Camiel Eurlings stapte binnen een jaar na zijn aftreden als minister van verkeer over naar de KLM. © ANP
Oud-ministers mogen eerste twee jaar niet lobbyen
Trouw 12.05.2017 Oud-ministers en oud-staatssecretarissen mogen voortaan niet meer lobbyen op hun eigen terrein. Er komt geen hard verbod, maar hun ministerie zal ze de eerste twee jaar niet als gesprekspartner ontvangen, mochten ze overstappen naar het bedrijfsleven of een andere organisatie op hun ‘oude’ beleidsterrein.
Het kabinet heeft vandaag besloten tot een ‘lobbyverbod’. Voor het ministerie van defensie gold al een dergelijke afspraak. Op andere ministeries was nog niets geregeld.
Het lobbyverbod moet voorkomen dat oud-bewindspersonen ‘hun kennis en positie op onwenselijke wijze benutten’, aldus het kabinet. De dertien huidige ministers en zeven staatssecretarissen hebben daarmee ook over zichzelf besloten. Zelfs al zouden ze willen overstappen naar een topbaan op hun eigen beleidsterrein, dan zijn de dichte deuren van hun oude ministerie een zware beperking. Voor grote bedrijven of lobbykantoren wordt het minder aantrekkelijk om oud-bewindslieden direct na hun vertrek te werven.
Het voorstel voor het verbod is afkomstig van PvdA-minister Ronald Plasterk van binnenlandse zaken. Het geldt ook voor ministers of staatssecretarissen die overstappen naar een non-profit organisatie in hun oude vakgebied. De enige uitzondering zijn handelsdelegaties naar het buitenland van het ministerie. Een oud-minister of staatssecretaris kan ‘vanwege zijn statuur of reputatie’ in het buitenland wel Nederland vertegenwoordigen.
Er was eerder ophef over de overstap van minister Camiel Eurlings (verkeer) naar de KLM, binnen een jaar na zijn aftreden. Staatssecretaris Jack de Vries (defensie) ging lobbyen voor de JSF en oud-minister Gerrit Zalm (financiën) kreeg een topfunctie bij ABN Amro.
‘Corruptiewaakhond’ Tranparency International Nederland vraagt al jaren om een lobbyverbod. Zij noemde een termijn van twee jaar, precies zoals nu is afgesproken. De organisatie ziet te vaak dat een oud-minister door de draaideur weer binnenkomt in een andere functie. Ook voor topambtenaren zijn regels nodig, aldus de organisatie.
Telegraaf 12.05.2017 Twee jaar lang mag een oud-bewindsman niet gaan lobbyen bij zijn oude departement. Dat heeft het kabinet vrijdag besloten. Op deze manier moet voorkomen worden dat een minister of staatssecretaris zijn of haar kennis en positie „op onwenselijke wijze” benut.
Er geldt al een dergelijk lobbyverbod voor bewindslieden van het ministerie van Defensie. Een oud-bewindspersoon mag wel gewoon mee met handelsmissies naar het buitenland georganiseerd door zijn oude ministerie. Ook kan de hoogste ambtenaar op het departement een uitzondering maken.
Het komt geregeld voor dat een voormalig minister of staatssecretaris aan de slag gaat bij een bedrijf of organisatie die ook onder zijn portefeuille viel als bewindspersoon. Een bekend voorbeeld is oud-minister Camiel Eurlings (CDA) van Verkeer en Waterstaat (het huidige Infrastructuur en Milieu). Die begon in 2011 bij de KLM, een jaar na zijn vertrek als minister.
LEES MEER OVER; DEN HAAG LOBBY CAMIEL EURLINGS MINISTERIE VAN DEFENSIE
Lobbyverbod oud-bewindspersonen op eigen portefeuille
RO 12.05.2017 Ministeries zullen niet in gesprek gaan met een oud-bewindspersoon als die gaat lobbyen voor een bedrijf, semipublieke organisatie of lobbyorganisatie op het beleidsterrein van de voormalige minister of staatssecretaris. Het gaat om een periode van twee jaar na aftreden. Dit zogenaamde lobbyverbod, dat nu al geldt voor het ministerie van Defensie, moet voorkomen dat bewindspersonen hun kennis en positie op onwenselijke wijze benutten voor de belangen van een organisatie waar zij na hun aftreden gaan werken. De ministerraad heeft daartoe besloten op voorstel van minister Plasterk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Handelsdelegaties naar het buitenland vormen een uitzondering op het lobbyverbod. Een oud-bewindspersoon die na het aftreden werkzaam is in het bedrijfsleven mag vanwege zijn statuur en reputatie in het buitenland wel leiding geven of deel uitmaken van een handelsdelegatie die georganiseerd is door een ministerie. Ook is het mogelijk dat de secretaris-generaal van een ministerie een uitzondering op het lobbyverbod maakt.
Lobbyverbod voor oud-bewindspersonen op voormalig ministerie
NU 12.05.2017 Oud-bewindspersonen mogen twee jaar na het verlaten van hun ministerie geen lobbywerkzaamheden meer uitvoeren op hun oude departement.
De ministerraad stemde vrijdag in met dit voorstel van demissionair-minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken).
Het kabinet stelt dat het lobbyverbod, dat al geldt voor het ministerie van Defensie, “moet voorkomen dat bewindspersonen hun kennis en positie op onwenselijke wijze benutten voor de belangen van een organisatie waar zij na hun aftreden gaan werken.”
Netwerk
Uit onderzoek van de Volkskrant is gebleken dat een kwart van de oud-politici lobbyist wordt. Voor bedrijven of lobbykantoren zijn politici interessante nieuwe werknemers. Zij beschikken veelal over een relevant Haags netwerk en snappen hoe de besluitvorming op het Binnenhof werkt.
Voormalig CDA-minister Camiel Eurlings ging direct na zijn ministersschap (Verkeer en Waterstaat) aan de slag als topman bij KLM.
Ook Jack de Vries, voormalig CDA-staatssecretaris van Defensie, verliet het ministerie om vervolgens als lobbyist aan de slag te gaan bij de fabrikant van het nieuwe gevechtsvliegtuig de Joint Strike Fighter (JSF). Maxime Verhagen, oud-CDA-minister van Economische Zaken, werd voorzitter van Bouwend Nederland.
Effectief
Het is echter wel de vraag hoe effectief de afkoelperiode zal zijn. In het voorstel staat dat de secretaris-generaal van een ministerie uitzonderingen op het lobbyverbod kan maken. Ook mag een oud-bewindspersoon “vanwege zijn statuur en reputatie in het buitenland” leiding geven of deel uitmaken van handelsmissies.
Daarnaast geldt het verbod niet als een oud-bewindspersoon lobbywerkzaamheden uitvoert bij een ander ministerie. Ook doet het voorstel niets aan Tweede Kamerleden die lobbyist worden, laat staan aan Eerste Kamerleden die in sommige gevallen nu al optreden als belangenbehartigers van instellingen en organisaties.
Lees meer over: Lobbyen
Van het ministerie naar de bank? Dat mag dankzij lobbyverbod pas na twee jaar
Van het ministerie naar de bank? Dat mag dankzij lobbyverbod pas na twee jaar
PvdA-fractie vindt dat het ‘draaideurbeleid’ moet worden aangescherpt
VK 12.05.2017 Er komt een lobbyverbod voor oud-ministers en staatssecretarissen. Gedurende twee jaar na hun vertrek blijven departementen voor hen gesloten als ze lobbyen op hun voormalige beleidsterrein. Het demissionaire kabinet heeft daartoe vrijdag besloten.
Demissionair PvdA-minister van Binnenlandse Zaken Plasterk wil met het verbod voorkomen dat bewindspersonen ‘hun kennis en positie op onwenselijke wijze benutten’ voor de belangen van organisaties waar ze na hun aftreden gaan werken. Plasterk deed zijn voorstel naar aanleiding van een initiatief van de PvdA-fractie in de vorige Tweede Kamer.
Plasterk deed zijn voorstel naar aanleiding van een initiatief van de PvdA-fractie in de vorige Tweede Kamer. De toenmalige Kamerleden Bouwmeester en Oosenbrug pleitten vorig jaar voor het aanscherpen van het ‘draaideurbeleid’ van bewindspersonen. Die moeten weliswaar niet te lang van de wachtgeldregeling profiteren, maar ‘een snelle overstap naar een sector waar ze eerder de scepter over zwaaiden is eveneens ongewenst’. Dat is volgens de voormalige PvdA-Kamerleden slecht voor het vertrouwen in de politiek.
De afgelopen jaren zijn tal van voormalige bewindslieden na hun politieke carrière binnen de door Plasterk geïntroduceerde termijn van twee jaar overgestapt naar bedrijven of lobbyorganisaties met belangen en activiteiten die aanschurken tegen de ministeries waar de oud-ministers en oud-staatssecretarissen vandaan kwamen.
Zo werd minister van Verkeer Eurlings (CDA) vijf maanden na zijn aftreden KLM-bestuurder in 2011. Financiën-minister Wouter Bos (PvdA) deed in 2010 zeven maanden over zijn overstap naar accountant en advieskantoor KPMG, oud-premier Balkenende (CDA) had evenveel tijd nodig om naar Bos’ concurrent Ernst & Young te gaan.
CDA-minister van Economische Zaken Maxime Verhagen werd in 2013 na negen maanden belangenbehartiger van de bouw. Defensie-staatssecretaris Jack de Vries (CDA) trad een jaar en 3 maanden na zijn opstappen toe tot het lobbybureau met de JSF als klant. Minister van Financiën Gerrit Zalm (VVD) schoot in 2007 na vijf maanden de twijfelachtige bank van Dirk Scheringa (DSB) te hulp.
Minister Ben Bot (CDA) van Buitenlandse Zaken trok in 2007 een week uit om de overstap te maken naar een lobbykantoor. Volksgezondheidsminister Ab Klink (CDA) zat in 2011 binnen 8 maanden bij een consultant. Minister van Financiën Jan-Kees de Jager volgde Plasterks twee-jarenregel op 4 dagen na toen hij in 2014 de financiële man werd van telecombedrijf KPN.
Plasterk definieert het begrip ‘lobbyen’ niet, maar brengt het wel in verband met belangenbehartiging. Een oud-bewindspersoon die bestuurder wordt van een bedrijf heeft meer en diepere toegang tot ‘Den Haag’ dan een lobbyist. Omdat bedrijven en andere organisaties oud-bewindslieden juist daarom aannemen en de voormalige ministers en staatssecretarissen aan belangenbehartiging en beïnvloeding doen, scharen onderzoekers ze onder lobbyisten.
De huidige minister van Infrastructuur en Milieu, Melanie Schultz (VVD), wordt regelmatig in verband gebracht met een bestuursfunctie bij Schiphol – een voor haar ministerie belangrijke organisatie. Schultz weigert om principiële redenen uit te sluiten dat ze tot de directie van Schiphol zal toetreden, omdat ze vindt dat ze zelf het beste haar integriteit kan bewaken. Het lobbyverbod maakt het ogenschijnlijk
De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 4
De Loek Hermans (VVD)-affaire.
Door een blunder moet de hele rechtszaak over wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw. Een van de rechters van de ondernemingskamer die uitspraak deed in de zaak was al met pensioen op het moment van de uitspraak. Die uitspraak is daarom niet geldig, zo oordeelde de Hoge Raad vrijdag.
De Hoge Raad adviseerde begin september al dat de Ondernemingskamer zich opnieuw moest buigen over het wanbeleid van Meavita. De reden van dit advies verschilt echter met het huidige besluit van de Hoge Raad.
De Hoge Raad
Volgens de regels worden beslissingen van de Ondernemingskamer genomen door drie rechters en twee deskundige leden. De Hoge Raad stelt echter vast dat een van die rechters op het moment van de uitspraak al met pensioen was.
,,Een beschikking wordt gewezen wanneer alle rechters die over de zaak oordelen, de tekst van de uit te spreken beschikking hebben vastgesteld”, aldus de Hoge Raad. ,,Nadat een rechter is gedefungeerd, kan hij niet meer als ‘rechter’ in de zin van deze voorschriften worden aangemerkt.”
Alleen de zitting moet opnieuw worden gehouden. Het uitvoerige onderzoeksrapport waarop het oordeel gebaseerd is, blijft overeind. “Ik kan met niet voorstellen dat de Ondernemingskamer in nieuwe samenstelling tot een ander oordeel komt”, aldus advovaat Arno van Deuzen
Ik hebt het echt niet expres gedaan hoor !!
Terugblik
Thuiszorgconcern Meavita heeft zich schuldig gemaakt aan wanbeleid. Vakbond Abvakabo FNV zag dit bevestigd in een conceptrapport over het faillissement van Meavita dat het tv-programma Nieuwsuur naar buiten bracht. ‘We verwachten dat de rechter ook deze conclusie trekt’, zei voorzitter Corrie van Brenk van Abvakabo FNV toen, aldus Abvakabo FNV.
Meavita ontstond in 2007 uit een fusie van vier grote thuiszorgbedrijven, Meavita West in Den Haag met Thuiszorg Groningen, Sensire en Vitras/CMD, die toen allen financieel gezond waren. Meavita was korte tijd dus de grootste thuiszorgorganisatie van Nederland. De organisatie had een eigen vermogen van 80 miljoen en er werkten 20.000 mensen. En ging vervolgens in 2009 uiteindelijk failliet en liet een miljoenenschuld achter.
Abvakabo sprak toen al van wanbeleid en stapte naar de Amsterdamse Ondernemingskamer. De ondernemingskamer oordeelde destijds dat de Raad van Commissarissen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. De uitspraak van de Ondernemingskamer had verstrekkende gevolgen voor Loek Hermans.
De toenmalig voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer zag zich genoodzaakt die functie neer te leggen. Hermans wilde vrijdag niet op de uitspraak reageren.
De acht commissarissen werden veroordeeld tot het terugbetalen van bedragen varierend van 8.000 tot 155.000 euro.
De instellling bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in onder andere Den Haag, Zoetermeer en Groningen. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten. In 2009 ging het bedrijf failliet met een miljoenenschuld.
Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. Zo werd er onder meer geïnvesteerd in een eigen tv-kanaal. De regionale tak van Meavita maakte een doorstart onder een andere naam.
Tja, ik geloof dat we een probleem hebben Mark !!
De top van de failliete thuiszorggigant Meavita heeft riskant, ongeloofwaardig en onbegrijpelijk geopereerd.
Dat meldde Nieuwsuur indertijd. Het programma had inzage in het conceptrapport dat in opdracht van de Ondernemingskamer van het Amsterdamse gerechtshof is opgesteld.
Wat moeten we nu gaan doen ??
Twee jaar later was Meavita failliet. Volgens de onderzoekers heeft de fusie geen enkel voordeel opgeleverd. Het is een komen en gaan van managers, afkoopsommen en gouden handdrukken kosten miljoenen en het nieuwe administratiesysteem mislukt. De belangrijke oorzaak voor het bankroet is echter het project TVfoon. Klanten zouden een kastje op hun tv moeten aansluiten voor zorg op afstand. Meavita bestelde 30.000 van zulke kastjes, hoewel het systeem nog nauwelijks was getest. Meavita leed 20 miljoen euro verlies op het project. Verder kostte een gloednieuw administratiesysteem Meavita meer dan het opleverde.
| Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | Volgende |
Meavita NU
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 3
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 2
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 1
Top Meavita schikt ondergang voor 1,8 miljoen, erkent aansprakelijkheid niet
VK 27.01.2017 De voormalige top van Meavita heeft de ondergang van het thuiszorgconcern geschikt. Achttien oud-bestuurders en -commissarissen, onder wie VVD-prominent Loek Hermans, betalen de curatoren gezamenlijk 1,8 miljoen euro. Dat gebeurt ‘zonder erkenning van enige aansprakelijkheid door de betrokkenen’.
Met deze ‘finale regeling’ hoopt de voormalige top van Meavita de al jarenlang slepende procedures rond het faillissement uit 2009 te kunnen afronden. Het thuiszorgconcern ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Volgens een uitgebreid onderzoek van de Ondernemingskamer nam het bestuur allerlei verkeerde beslissingen. Zo stak Meavita geld in een videotelefoon die niemand wilde, in een televisiezender en in zorgcentra in het buitenland. De toezichthouders, onder leiding van Hermans, grepen niet in.
De achttien hoeven de 1,8 miljoen niet uit eigen zak te betalen. Ze hebben een verzekering voor dit soort aansprakelijkheid.
De Ondernemingskamer stelde eind 2015 wanbeleid vast bij Meavita. Loek Hermansstapte daarna op als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer. Vorig jaar haalde de Hoge Raad echter een streep door de uitspraak vanwege een vormfout; een van de rechters was op het moment van de uitspraak al met pensioen. Om de slepende zaak niet helemaal weer over te doen, met alle bijbehorende kosten, heeft de voormalige top de zaak met de curatoren geschikt.
Volgens de oud-bestuurders is het ‘na een lange strijd van acht jaar tijd om weer vooruit te kijken’. De achttien hoeven de 1,8 miljoen niet uit eigen zak te betalen. De verzekering betaalt vrijwel het gehele bedrag.
Of de boeken van het Meavita-debacle nu echt gesloten kunnen worden, staat nog te bezien. Vakbond FNV, die niet bij de schikking was betrokken, heeft namens een groep van dertig oud-werknemers van Meavita bij de curatoren een schadeclaim van bijna 2 ton ingediend tegen de oud-bestuurders en -commissarissen. De werknemers kregen door het faillissement geen onkostenvergoeding meer en hun vakantiedagen werden niet meer uitgekeerd.
Als deze claim voor de rechter komt, wordt de zaak naar verwachting niet voor volgend jaar behandeld. Ook deze zaak kan echter geschikt worden, maar dan moet het volgens de advocaat van de FNV wel ‘een substantieel bedrag’ geboden worden.
Volg en lees meer over: NEDERLAND GEZONDHEID ECONOMIE GEZONDHEIDSZORG
Thuiszorgers failliet Meavita eisen geld van bestuurders
Trouw 13.01.2017 In de aanloop naar een tweede rechtszaak tegen de top van het concern eist FNV nu alvast compensatie. Ruim dertig oud-medewerkers van thuiszorggigant Meavita eisen bijna twee ton van voormalige bestuurders en toezichthouders, onder wie Loek Hermans.
Die claim is gisteren verstuurd aan de curator van het bedrijf en aan de oud-top van Meavita. Door het faillissement, acht jaar geleden, kreeg het personeel onkostenvergoedingen zoals reiskosten niet meer uitbetaald. De meerderheid van het personeel werd overgenomen door andere thuiszorgorganisaties, maar velen verloren daarna opnieuw hun baan als gevolg van reorganisaties.
Daarnaast bouwden veel thuiszorgmedewerkers een stuwmeer aan vakantiedagen op. “Het gaat om mensen die enorm betrokken waren bij de zorg”, zegt advocaat Arno van Deuzen, die voor dertig FNV-leden gisteren de claim voor schadevergoeding verstuurde. Het UWV compenseerde thuiszorgers die geen werk vonden wel met een uitkering, inclusief de vakantiedagen van het laatste jaar.
Wanbeleid
Meavita, een bedrijf met 20.000 medewerkers, ging in 2009 failliet na een reeks van fusies en mislukkingen.
Meavita, een bedrijf met 20.000 medewerkers, ging in 2009 failliet na een reeks van fusies en na mislukkingen zoals de invoering van de ‘beeldtelefoon’ om met ouderen te communiceren. De Ondernemingskamer concludeerde eind 2015 dat bestuurders en toezichthouders wanbeleid hadden gevoerd. Na die conclusie stapte Loek Hermans, destijds voorzitter van de raad van toezicht van Meavita, op als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer.
Intussen is het oordeel van de Ondernemingskamer van tafel. De Hoge Raad zette er vorig jaar een streep door vanwege een vormfout: een van de rechters was op het moment van de uitspraak formeel al met pensioen. Dit voorjaar zal de zaak opnieuw bij de Ondernemingskamer aan de orde komen. Van Deuzen: “De Hoge Raad heeft niets gezegd over het uitgebreide onderzoek dat aan het oordeel ten grondslag lag. Wij verwachten dat het oordeel van wanbeleid standhoudt.”
Claim
Veel oud-werknemers hebben zich teruggetrokken. Het duurde hen te lang en vaak hadden ze de benodigde papieren al de deur uitgedaan aldus Arno van Deuzen.
Omdat de mensen om wie het gaat al acht jaar wachten, heeft de FNV de claim gisteren al ingediend, bij de twintig oud-bestuurders en toezichthouders en ook bij de curator van Meavita. “Bij het bedrijf is nog steeds geld in kas”, legt Van Deuzen uit. Mocht de curator willen betalen, dan zijn de oud-bestuurders van de claim af.
De FNV kondigde eerder een claim aan met een hoger bedrag, rond de 7 ton. “Maar veel oud-werknemers hebben zich teruggetrokken”, zegt Van Deuzen. “Het duurde hen te lang en vaak hadden ze de benodigde papieren al de deur uitgedaan, om niet meer aan die pijnlijke periode te worden herinnerd.”
Advocaat Marius Josephus Jitta, die een aantal bestuurders en toezichthouders vertegenwoordigt, zegt nog niet op de hoogte te zijn van een claim. “Ik kreeg alleen een afschrift van een brief aan de curator.”
Josephus Jitta bestrijdt dat het oordeel van de Ondernemingskamer inhoudelijk nog overeind staat. “Juridisch gesproken is dit helemaal weg en is een nieuwe behandeling nodig. Dat is voor iedereen lastig, ook voor mijn cliënten die wel de consequenties van dat oordeel hebben ondervonden.” Het vertrek van Loek Hermans uit de senaat was een van die consequenties.
Verwant nieuws;
- Meavita-zaak moet opnieuw door pensioenblunder– 18/11/16
- Voormalige zorgonderneming Meavita wacht tonnenclaim– 04/01/16
Meer over; Gezondheidszorg Gezondheid
Rechtszaak wanbeleid Meavita moet opnieuw door blunder
RTVWEST 18.11.2016 Door een blunder moet de hele rechtszaak over wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw. Een van de rechters van de ondernemingskamer die uitspraak deed in de zaak was al met pensioen op het moment van de uitspraak. Die uitspraak is daarom niet geldig, zo oordeelde de Hoge Raad vrijdag.
De ondernemingskamer oordeelde destijds dat de Raad van Commissarissen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. De acht commissarissen werden veroordeeld tot het terugbetalen van bedragen varierend van 8.000 tot 155.000 euro.
De Hoge Raad komt nu tot de conclusie dat één van de rechters die de zaak behandelde met pensioen was op het moment van de uitspraak. Hij was nog wel in functie toen de zaak in juni 2014 werd behandeld door de Ondernemingskamer, maar het duurde vijftien maanden voor de uitspraak er lag. In de tussentijd was de rechter met pensioen gegaan. Daarmee is de uitspraak niet door drie, maar door twee rechters gedaan, en dat maakt de uitspraak niet rechtsgeldig.
Kosten niet te verhalen
Naast het feit dat de hele zaak opnieuw moet, maakte de Hoge Raad nog enkele opmerkingen over het vonnis van de ondernemingskamer. Daarin zijn de onderzoekskosten op de bestuurders van Meavita verhaald. Maar dat kan eigenlijk alleen als hen persoonlijk wanbeleid verweten kan worden, en dat is volgens de Hoge Raad niet bewezen. De commissarissen hoeven dus in elk geval niks terug te betalen tot nadat de zaak opnieuw is behandeld, en dan is het maar de vraag wat het oordeel dan wordt.
Thuiszorgorganisatie Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. De instellling bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in onder andere Den Haag, Zoetermeer en Groningen. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten. In 2009 ging het bedrijf failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. Zo werd er onder meer geïnvesteerd in een eigen tv-kanaal. De regionale tak van Meavita maakte een doorstart onder een andere naam.
Onterecht onderzoekskosten betaald
De uitspraak van de Ondernemingskamer had verstrekkende gevolgen voor Loek Hermans. De toenmalig voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer stapte op vanwege de uitspraak. Hermans wil nu niet reageren op de uitspraak.
De Ondernemingskamer laat via de woordvoerder weten dat zij kennis heeft genomen van de uitspraak van de Hoge Raad, die gaat bestuderen en zich zal beraden, maar dat een echt inhoudelijke reactie pas na het weekend komt.
‘Knullige fout’
De FNV, die namens de medewerkers van Meavita een schadevergoeding had geeist van de Raad van Commissarissen noemt het bij monde van zijn advocaat ‘een knullige fout’, maar de advocaat heeft er alle vertrouwen in dat de Ondernemingskamer ook in een andere samenstelling tot hetzelfde oordeel zal komen.
LEES OOK:
- FNV zoekt oud-medewerkers failliet Meavita voor schadeclaim tegen bestuurders
- Meavita maakte zich schuldig aan wanbeleid
Meer over dit onderwerp: MEAVITA FAILLIET RECHTER PENSIOENBLUNDER ONDERNEMINGSKAMER HOGE RAAD
Rechtszaak thuiszorggigant Meavita moet opnieuw
Den HaagFM 18.11.2016 Door een blunder moet de rechtszaak over wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw worden gevoerd. Een van de rechters van de Ondernemingskamer was op het moment van de uitspraak namelijk met pensioen. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de uitspraak daarom niet geldig is.
De Ondernemingskamer oordeelde destijds dat de Raad van Commissarissen van het deels Haagse zorgbedrijf zich schuldig had gemaakt aan wanbeleid. De acht commissarissen werden veroordeeld tot het terugbetalen van bedragen variërend van 8.000 tot 155.000 euro.
De Hoge Raad komt nu tot de conclusie dat een van de rechters die de zaak behandelde met pensioen was op het moment van de uitspraak. Hij was nog wel in functie toen de zaak in juni 2014 werd behandeld door de Ondernemingskamer, maar het duurde vijftien maanden voor de uitspraak er lag. Daarmee is de uitspraak niet door drie, maar door twee rechters gedaan, en dat maakt de uitspraak niet rechtsgeldig.
Failliet
Meavita was ontstaan uit een fusie van Meavita West in Den Haag met Thuiszorg Groningen, Sensire en Vitras/CMD. Met meer dan 20.000 werknemers, 100.000 cliënten en een omzet van een half miljard euro was Meavita een van de grootste zorgorganisaties van Nederland. Meavita was actief in Groningen, Den haag, Utrecht en de Achterhoek. Door het wanbeleid ging de zorginstelling in 2009 failliet. …lees meer
Meavita-zaak Loek Hermans moet opnieuw door pensioenblunder rechtbank
VK 18.11.2016 De zaak over wanbeleid bij de voormalige thuiszorgorganisatie Meavita moet volledig opnieuw worden behandeld, omdat een van de rechters van de ondernemingskamer in Amsterdam tijdens de uitspraak al met pensioen was. Dat heeft de Hoge Raad vrijdag bepaald.
De beschikking van de ondernemingskamer over Meavita lag volgens advocaat-generaal Vino Timmerman al klaar in juni 2014. Pas in november 2015, bijna anderhalf jaar later, volgde de uitspraak. Middenin het proces, in mei 2015, legde een van de rechters zijn functie neer vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd van 70 jaar. Driessen: ‘Er is dus aan de beschikking gewerkt door een rechter die niet meer in dienst was.’
‘Dit lag in de lijn der verwachting. We zagen het al aankomen toen we de datering van de uitspraak zagen’, zegt Jan Driessen, woordvoerder van voormalig Meavita-toezichthouder Loek Hermans. Na de uitspraak legde die laatste zijn functie als Eerste Kamerlid voor de VVD neer. Het aandeel van Hermans in het wanbeleid was volgens de ondernemingskamer dat hij nieuwe bestuurders niet op de hoogte bracht van het slechte functioneren van bestuursvoorzitter Theo Meuwese.
‘Knullige fout’
Wie deed wat fout bij Meavita?
De rechter heeft gesproken: de ondergang van thuiszorgorganisatie Meavita valt bestuurders en commissarissen aan te rekenen. Zij kunnen claims verwachten. Wat deden ze fout?
De ondernemingskamer doet uitspraken met drie rechters en twee ‘lekenrechters’, vaak deskundigen. Het ontbreken van de gepensioneerde rechter maakt de uitspraak wettelijk ongeldig. Ook op de onderbouwing van de uitspraak had de advocaat-generaal kritiek. De ondernemingskamer oordeelde dat de voormalige bestuurders en commissarissen van Meavita de onderzoekskosten van 1 miljoen euro moeten betalen. Voor de schadeclaims die de vakbond AbvaKabo FNV graag wil zien, moet echter een aparte procedure worden aangespannen. ‘Als de ondernemingskamer anderen de maat neemt moet zij het zelf ook goed doen. Dit is een dubbele tik op de vingers’, aldus de woordvoerder van Hermans.
Een ‘knullige fout’, noemt advocaat Arno van Deuzen van vakbond FNV de uitspraak tegenover persbureau ANP. De vakbond spande de zaak tegen Meavita aan, kort nadat het zorgconcern in 2009 failliet ging. Twintigduizend medewerkers verloren hun baan. Van Deuzen verwacht dat het onderzoeksrapport in een nieuwe rechtszaak overeind blijft. ‘Ik kan met niet voorstellen dat de ondernemingskamer in een nieuwe samenstelling tot een ander oordeel komt.’
Het ongeldig verklaren van een uitspraak waar een gepensioneerde rechter bij betrokken was, is ‘naar mijn weten nooit eerder gebeurd’, zegt persvoorlichter Ron van Leeuwen van het Amsterdamse gerechtshof. De ondernemingskamer maakt daar deel van uit. ‘We zijn het oordeel van de Hoge Raad aan het bestuderen en beraden ons over de zaak. Ik verwacht dat we er na het weekend meer over kunnen zeggen.’
Snoeihard
De Ondernemingskamer was een jaar geleden snoeihard in zijn oordeel: bij de thuiszorgorganisatie Meavita, die in 2009 failliet ging, was sprake van wanbeleid. Het faillissement van destijds Nederlands grootste thuiszorgorganisatie is vooral te wijten aan de bestuurders Theo Meuwese en Daan van de Meeberg, en aan president-commissaris Loek Hermans.
Volgens de Ondernemingskamer is Meavita vanaf het begin geplaagd door wanbeleid. De fusie in 2007 tussen thuiszorgorganisaties in Den Haag (Meavita), Groningen (TZG), de Achterhoek (Sensire) en Utrecht, was ‘onvoldoende doordacht en onvoldoende uitgewerkt’. De fuserende partijen hadden zich er niet eens van verzekerd dat ze geschikte bestuurders en toezichthouders zouden kunnen werven.
Volg en lees meer over: GEZONDHEIDSZORG GEZONDHEID RECHTSZAKEN NEDERLAND
Meavita-zaak moet opnieuw door pensioenblunder
Trouw 18.11.2016 Door een blunder moet de Ondernemingskamer de hele rechtszaak over mogelijk wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw behandelen. De Hoge Raad oordeelde vrijdag dat een van de rechters die de uitspraak deed op dat moment al met pensioen was. Daardoor is het oordeel niet geldig.
De Ondernemingskamer oordeelde eerder dat topmensen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen.
Meavita bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in Den Haag, Utrecht, Groningen en de Achterhoek. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten.De zaak was aangespannen door vakbond FNV. De Ondernemingskamer oordeelde indertijd tevens dat de kosten van het voorbereidend onderzoek naar het beleid konden worden verhaald op de diverse bestuurders en commissarissen.Volgens de regels worden beslissingen van de Ondernemingskamer genomen door drie rechters en twee deskundige leden.
De Hoge Raad stelt echter vast dat een van die rechters op het moment van de uitspraak al met pensioen was. ‘Een beschikking wordt gewezen wanneer alle rechters die over de zaak oordelen, de tekst van de uit te spreken beschikking hebben vastgesteld’, aldus de Hoge Raad. ‘Nadat een rechter is gedefungeerd, kan hij niet meer als rechter in de zin van deze voorschriften worden aangemerkt.’De uitspraak had verstrekkende gevolgen voor Loek Hermans. De toenmalig voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer zag zich genoodzaakt die functie neer te leggen. Hermans wilde vrijdag niet op de uitspraak reageren.
De advocaat van FNV, Arno van Deuzen, spreekt van een ,,knullige fout”. Hij heeft er echter alle vertrouwen in dat de Ondernemingskamer ook in nieuwe samenstelling tot exact dezelfde conclusie komt. ,,Alleen de zitting moet opnieuw worden gehouden. Het uitvoerige onderzoeksrapport waarop het oordeel gebaseerd is, blijft overeind. Ik kan met niet voorstellen dat de Ondernemingskamer in nieuwe samenstelling tot een ander oordeel komt.”
Verwant nieuws;
- Vakbond: ‘Wanbeleid bij Meavita’– 02/03/13
- ‘Top thuiszorggigant Meavita opereerde riskant’– 01/03/13
Meer over; Gezondheidszorg Gezondheid Vakbonden Rechtszaken
Meavita-zaak opnieuw na blunder
Telegraaf 18.11.2016 Door een blunder moet de Ondernemingskamer de hele rechtszaak over mogelijk wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw behandelen. De Hoge Raad oordeelde vrijdag dat een van de rechters die de uitspraak deed op dat moment al met pensioen was, zodat deze niet geldig is.
De Ondernemingskamer oordeelde eerder dat topmensen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen. Meavita bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in Den Haag, Utrecht, Groningen en de Achterhoek. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten.
De zaak was aangespannen door vakbond FNV. De Ondernemingskamer oordeelde indertijd tevens dat de kosten van het voorbereidend onderzoek naar het beleid konden worden verhaald op de diverse bestuurders en commissarissen.
Volgens de regels worden beslissingen van de Ondernemingskamer genomen door drie rechters en twee deskundige leden. De Hoge Raad stelt echter vast dat een van die rechters op het moment van de uitspraak al met pensioen was. „Een beschikking wordt gewezen wanneer alle rechters die over de zaak oordelen, de tekst van de uit te spreken beschikking hebben vastgesteld”, aldus de Hoge Raad. „Nadat een rechter is gedefungeerd, kan hij niet meer als ′rechter′ in de zin van deze voorschriften worden aangemerkt.”
De uitspraak had verstrekkende gevolgen voor Loek Hermans. De toenmalig voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer zag zich genoodzaakt die functie neer te leggen. Hermans wilde vrijdag niet op de uitspraak reageren.
De advocaat van FNV, Arno van Deuzen, spreekt van een „knullige fout.” Hij heeft er echter alle vertrouwen in dat de Ondernemingskamer ook in nieuwe samenstelling tot exact dezelfde conclusie komt. „Alleen de zitting moet opnieuw worden gehouden. Het uitvoerige onderzoeksrapport waarop het oordeel gebaseerd is, blijft overeind. Ik kan met niet voorstellen dat de Ondernemingskamer in nieuwe samenstelling tot een ander oordeel komt.”
GERELATEERDE ARTIKELEN;
- 02 SEP 2016: ‘Uitspraak wanbeleid Meavita vernietigen’
- 17 MRT 2016: Claim na wanbeleid Meavita
Meavita-zaak moet opnieuw door blunder Ondernemingskamer
AD 18.11.2016 Door een blunder moet de Ondernemingskamer de hele rechtszaak over het mogelijke wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita opnieuw behandelen.
De Hoge Raad oordeelde vandaag dat een van de rechters die de uitspraak deed op dat moment al met pensioen was, waardoor deze niet geldig is. De kosten van het voorbereidend onderzoek naar het beleid worden mogelijk verhaald op diverse bestuurders en commissarissen.
De Ondernemingskamer oordeelde eerder dat topmensen van het zorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zich schuldig hadden gemaakt aan wanbeleid. Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen.
Meavita bood zorg aan ouderen en chronisch zieken in Den Haag, Utrecht, Groningen en de Achterhoek. Het had 20.000 medewerkers en 100.000 cliënten. De zaak was aangespannen door vakbond FNV. De Ondernemingskamer oordeelde indertijd tevens dat de kosten van het voorbereidend onderzoek naar het beleid konden worden verhaald op de diverse bestuurders en commissarissen.
Lees ook
Loek Hermans keert zich tegen Meavita-uitspraak
Pensioen
Nadat een rechter is gedefungeerd, kan hij niet meer als ‘rechter’ in de zin van deze voorschriften worden aangemerkt
De Hoge Raad
Volgens de regels worden beslissingen van de Ondernemingskamer genomen door drie rechters en twee deskundige leden. De Hoge Raad stelt echter vast dat een van die rechters op het moment van de uitspraak al met pensioen was.
,,Een beschikking wordt gewezen wanneer alle rechters die over de zaak oordelen, de tekst van de uit te spreken beschikking hebben vastgesteld”, aldus de Hoge Raad. ,,Nadat een rechter is gedefungeerd, kan hij niet meer als ‘rechter’ in de zin van deze voorschriften worden aangemerkt.”
De uitspraak had verstrekkende gevolgen voor Loek Hermans. De toenmalig voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer zag zich genoodzaakt die functie neer te leggen. Hermans wilde vrijdag niet op de uitspraak reageren.
Knullig
De advocaat van FNV, Arno van Deuzen, spreekt van een ,,knullige fout”. Hij heeft er echter alle vertrouwen in dat de Ondernemingskamer ook in nieuwe samenstelling tot exact dezelfde conclusie komt.
,,Alleen de zitting moet opnieuw worden gehouden. Het uitvoerige onderzoeksrapport waarop het oordeel gebaseerd is, blijft overeind. Ik kan met niet voorstellen dat de Ondernemingskamer in nieuwe samenstelling tot een ander oordeel komt”, zegt Van Deuzen.
De Hoge Raad adviseerde begin september al dat de Ondernemingskamer zich opnieuw moest buigen over het wanbeleid van Meavita. De reden van dit advies verschilt echter met het huidige besluit van de Hoge Raad.
De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 3
Opnieuw
De Ondernemingskamer moet zich opnieuw buigen over de meavita uitspraak mbt de vraag of de top van het failliete thuiszorgconcern Meavita zich schuldig heeft gemaakt aan wanbeleid. Ook moeten de rechters opnieuw motiveren waarom VVD-prominent Loek Hermans en andere ex-toezichthouders en -bestuurders van Meavita persoonlijk aansprakelijk gesteld zouden moeten kunnen worden.
Dat staat in een advies van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Als ’s lands hoogste rechter dit gezaghebbende advies opvolgt, moet de mondelinge behandeling van de langlopende Meavita-zaak over. Dat betekent dat het bedrag van 700.000 euro dat de FNV namens voormalige Meavita-medewerkers wil verhalen op de voormalige top, op losse schroeven staat.
Ik denk dat we een klein probleempje hebben !!!
Terugblik
Voor het wanbeleid dat uiteindelijk tot de val van zorgconcern Meavita heeft geleid zijn de toenmalige raden van bestuur en de toezichthoudende organen van Meavitagroep, S&TZG en Meavita Nederland verantwoordelijk.
Dat was november 2015 de uiteindelijke uitspraak van de Ondernemingskamer van het gerechtshof Amsterdam. Voormalig commissaris Loek Hermans is afgetreden naar aanleiding van dit vonnis.
Loek Hermans trad ook af als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer. Aanleiding was het vonnis van de rechter vandaag dat zorginstelling Meavita failliet is gegaan door wanbeleid van de top. Hermans was voorzitter van de raad van commissarissen van Meavita. Volgens ingewijden is er geen druk op Hermans uitgeoefend om te vertrekken uit de senaat.
Schuldvraag
De Ondernemingskamer is in haar langverwachte uitspraak duidelijk over waar de schuld ligt van het faillissement van Meavita in 2009; namelijk bij de raad van commissarissen en de bestuurders. Vakbond Abvakabo FNV wil de oud-bestuurders en toezichthouders, onder wie Hermans, persoonlijk aansprakelijk stellen en een voorbeeld stellen om herhaling te voorkomen.
Hermans had 26 nevenfuncties in 2011. De voormalig Meavita-bestuurders moeten in ieder geval de onderzoekskosten betalen, die neerkomen op ongeveer anderhalf miljoen euro. De hoogte van de totale schade moet nog worden bepaald. Het is nog onduidelijk wanneer dit gebeurt.Vakbondsbestuurder Gijs van Dijk van FNV Zorg & Welzijn reageert op de uitspraak.
Uitspraak
De Ondernemingskamer oordeelt: ‘De zittende raad van commissarissen van Meavita, en in het bijzonder Loek Hermans, hebben de per 1 oktober 2007 aangetreden nieuwe leden van de raad van commissarissen ten onrechte niet volledig over de bestaande problemen geïnformeerd.
Hermans en medecommissarissen hebben belangrijke interne en externe signalen over het functioneren van bestuursvoorzitter Theo Meuwese als voorzitter van de raad van bestuur onthouden. Meuwese heeft welbewust en in strijd met de interne regelgeving op basis van een gewrongen redenering het besluit tot het opzetten van het TVfoon project respectievelijk het aangaan van de mantelovereenkomst niet ter goedkeuring aan de raad van commissarissen voorgelegd.’
Overtreden regels
De raad van commissarissen heeft bovendien ten onrechte de interne regels en die van de ‘Wet op de ondernemingsraden’ en de ‘Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen’ onbesproken gelaten, schrijft de rechter. ‘Daardoor is de raad van commissarissen niet toegekomen aan de vraag of daaraan consequenties moesten worden verbonden, maar heeft ntegendeel voor het desbetreffende beleid decharge verleend.’
Gevolgen
Vakbond ABVAKABO FNV en de curatoren kunnen de door hen betaalde onderzoekskosten verhalen op de genoemde voormalige bestuurders en toezichthouders die verantwoordelijk zijn voor het onjuiste beleid bij Meavita.
Verworpen
Op een aantal punten is het verwijt van wanbeleid verworpen. Zo waren de salarissen en ontslagvergoedingen in het algemeen in overeenstemming met de desbetreffende adviesregeling van de NVZD. En voor zover dat niet het geval was, berustte de afwijking op een eerder afgesloten arbeidsovereenkomst dan wel was deze niet disproportioneel. Ook met betrekking tot de steunaanvraag bij de NZa is geen wanbeleid gebleken.
Onderzoek
SP-Kamerlid Renske Leijten pleit op Twitter voor een standaardonderzoek naar het functioneren van bestuurders na elk faillissement in de zorg. ‘Goed onderzoek naar wanbestuur+wanbeleid moet standaard worden na ieder (zorg)faillissement. Om te voorkomen dat verantwoordelijken ontkomen.’
Het is niet de eerste keer dat Hermans onder vuur ligt. Tussen 2006 en 2012 was hij voorzitter van de Raad van Toezicht van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Toen onderzoek werd gedaan naar misstanden bij het COA stapte hij op. Later werd bekend dat Hermans inderdaad fouten had gemaakt.
Oudgediende
Hermans is een oudgediende van de VVD. Hij kwam al op zijn 23ste voor de VVD in de Nijmeegse gemeenteraad.
Vanuit een liberaal-katholieke familie in Zuid-Limburg, ging hij in Nijmegen politicologie studeren. Op de faculteit heerste een marxistisch-leninistisch schrikbewind
Sinds zijn 23ste bekleedde hij diverse politieke functies, van gemeenteraadslid in Nijmegen tot commissaris van de Koningin in Friesland.
Loek Hermans was een politicus zonder boosheid. Een aimabel man, altijd bezig met het sluiten van compromissen, vinden van tussenoplossingen en verknopen van belangen.
Hermans leerde dat je uitersten altijd moet mijden. Nog in zijn studententijd werd hij door Hans Wiegel, toenmalig VVD-fractieleider, aangetrokken als medewerker. Al snel werd hij zelf Kamerlid en naaste vertrouweling van Wiegels opvolger, Ed Nijpels. Hermans overleefde veertig jaar lang alle stormen in de VVD.
Bijbanen
Hij trad plotseling af omdat de Ondernemerskamer hem medeverantwoordelijk stelde voor het ‘falende beleid‘ bij Meavita, een zorgconcern met twintigduizend medewerkers dat in krap twee jaar naar de ondergang werd gedirigeerd. Hermans was daar toezichthouder, maar verzuimde collega’s op de hoogte te stellen van de financiële sores.
Iedereen was boos toen Geert Wilders sprak van een ‘nepparlement’. Nou is zijn eigen partij de minst democratische van allemaal, maar is zijn kritiek op de representativiteit van het parlement helemaal onterecht? Lees verder >
Hoe kon het zo ver komen? Hermans grossiert in bijbanen. Dat is voor een senator niet verboden, want uiteindelijk is het Eerste Kamerlidmaatschap ook een bijbaan. Maar hij wilde te veel en in de VVD was er niemand die hem tot de orde riep of zelfs maar wees op kwetsbaarheden.
zie ook: Syp Wynia: Dat Eerste Kamer vol zit met lobbyisten, wordt nooit schandaal
Misbruik
In de VVD was hij mentor van jonge politici. Een van hen beschuldigde hem in 2013 in een interview met Elsevier van machtsmisbruik: hij zou haar tot seks hebben verleid door haar een politieke loopbaan in het vooruitzicht te stellen.
Waarschuwing
Hermans ontkende, de affaire waaide over. Dit voorjaar, toen een VVD-integriteitscommissie hard oordeelde over Kamerlid Mark Verheijen, leek de zaak nog even terug te komen. Maar VVD-voorzitter Henry Keijzer zette de kwestie niet op scherp.
Voor VVD-premier Mark Rutte – snakkend naar steun in de Eerste Kamer – was Hermans cruciaal. Hij was zo’n spin in het web van semi-bestuurlijke organisaties geworden, dat hij gewoon in tijdnood kwam en zijn taken niet meer goed kon uitvoeren. En vooral, hij dacht dat hij ermee weg kon komen.
De val van Loek Hermans is een waarschuwing voor de hofhouding rond Mark Rutte.
Tijdlijn Meavita
- 02-11-2015 Uitspraak FNV versus Meavita
- 04-06-2014 Eerste zittingsdag rechtzaak Meavita
- 27-01-2014 Oud-bestuur Meavita in juni voor de rechter
- 10-03-2013 Blog: Het korte leven en de lange nasleep van Meavita
- 01-04-2011 Vitras en Sensire ook betrokken in Meavita-onderzoek
- 31-03-2011 Onderzoek naar failliet Meavita vrijwel zeker door
- 31-01-2010 Bestuur Meavita gedaagd om wanbeleid
- 28-04-2009 ‘Top Meavita aansprakelijk voor wanbestuur’
Uitspraken;
zie ook: FNV legt claim neer bij top Meavita
zie ook: VVD-senator Hermans stapt op na wanbeleid bij thuiszorg
zie ook: Val van Loek Hermans is ook een flinke domper voor premier Rutte
Meer nieuws over meavita uitspraak
| Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | Volgende |
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 2
zie ook: De affaire Meavita versus Loek Hermans VVD – Gerommel in de zorg deel 1
‘Uitspraak wanbeleid Meavita vernietigen’
Skipr 02.09.2016 De Ondernemingskamer moet opnieuw oordelen of er sprake was van wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita. Dat adviseert de advocaat-generaal aan de Hoge Raad. Als het advies wordt opgevolgd moet de zaak opnieuw in behandeling worden genomen.
De topmensen van het thuiszorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zeiden in februari dat ze de uitspraak van de Ondernemingskamer gingen aanvechten. Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen.
De advocaat-generaal, een belangrijke adviseur van de Hoge Raad, stelt nu vast dat er bij het oordeel van de Ondernemingskamer een aantal (procedurele) fouten is gemaakt. De voorzitter van de ondernemingskamer is op 1 mei 2015 met pensioen gegaan. Daardoor is de Meavita-beschikking niet tot stand gekomen met het voorgeschreven aantal rechters.
Verder vindt de advocaat-generaal dat de ondernemingskamer haar oordeel over het verhaal van de onderzoekkosten op bestuurders en commissarissen onvoldoende heeft gemotiveerd. De ondernemingskamer heeft niet voldoende uitgelegd welke persoonlijke verwijten zij ieder van de bestuurders en de commissarissen maakt.
Adviezen van de advocaat-generaal worden meestal overgenomen door de Hoge Raad. (ANP/Skipr)
De Gelderlander 02.09.2016 De Ondernemingskamer moet zich opnieuw buigen over de vraag of de top van het failliete thuiszorgconcern Meavita zich schuldig heeft gemaakt aan wanbeleid. Ook moeten de rechters opnieuw motiveren waarom VVD-prominent Loek Hermans en andere ex-toezichthouders en -bestuurders van Meavita persoonlijk aansprakelijk gesteld zouden moeten kunnen worden.
Dat staat in een advies van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Als ’s lands hoogste rechter dit gezaghebbende advies opvolgt, moet de mondelinge behandeling van de langlopende Meavita-zaak over. Dat betekent dat het bedrag van 700.000 euro dat de FNV namens voormalige Meavita-medewerkers wil verhalen op de voormalige top, op losse schroeven staat.
In november 2015 oordeelde de Ondernemingskamer, de rechter die geschillen beslecht binnen bedrijven, dat Meavita ten onder ging aan wanbeleid. De thuiszorggigant ging in 2009 failliet en liet een schuld na van 48 miljoen euro. Zo’n 100.000 cliënten en 20.000 medewerkers waren de dupe. Niemand kreeg ontslagvergoeding, vakantiedagen gingen in rook op.
Hermans
De FNV meende dat bestuurders en toezichthouders steken hadden laten vallen en begon een zaak tegen de voormalige top. Loek Hermans, die indertijd voorzitter was van de raad van commissarissen, trad als gevolg van de uitspraak destijds terug als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer. Samen met andere voormalige bestuurders en toezichthouders ging hij bij de Hoge Raad in cassatie tegen de uitspraak.
Volgens de advocaat-generaal, die het Openbaar Ministerie vertegenwoordigt bij een gerechtshof, moet de eerdere uitspraak (beschikking) vernietigd worden. De Ondernemingskamer zou zich niet hebben gehouden aan het voorschrift dat alle rechters die over de zaak beslissen zich met de uiteindelijke tekst van de uitspraak moeten verenigen. Reden voor die opvatting is dat de voorzitter van de Ondernemingskamer tussentijds zijn functie noodgedwongen neerlegde omdat hij de maximumleeftijd van 70 jaar had bereikt.
Daarnaast vindt de advocaat-generaal dat de Ondernemingskamer niet voldoende heeft uitgelegd welke persoonlijke verwijten zij ieder van de bestuurders en commissarissen van Meavita maakt.
Zie ook; Rechtbank Rechtspraak Eerste Kamer Nederland Politiek Rechtszaken
AD 02.09.2016 De Ondernemingskamer moet zich opnieuw buigen over de vraag of de top van het failliete thuiszorgconcern Meavita zich schuldig heeft gemaakt aan wanbeleid. Ook moeten de rechters opnieuw motiveren waarom VVD-prominent Loek Hermans en andere ex-toezichthouders en -bestuurders van Meavita persoonlijk aansprakelijk gesteld zouden moeten kunnen worden.
Dat staat in een advies van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Als ’s lands hoogste rechter dit gezaghebbende advies opvolgt, moet de mondelinge behandeling van de langlopende Meavita-zaak over. Dat betekent dat het bedrag van 700.000 euro dat de FNV namens voormalige Meavita-medewerkers wil verhalen op de voormalige top, op losse schroeven staat.
In november 2015 oordeelde de Ondernemingskamer, de rechter die geschillen beslecht binnen bedrijven, dat Meavita ten onder ging aan wanbeleid. De thuiszorggigant ging in 2009 failliet en liet een schuld na van 48 miljoen euro. Zo’n 100.000 cliënten en 20.000 medewerkers waren de dupe. Niemand kreeg ontslagvergoeding, vakantiedagen gingen in rook op.
Hermans
De FNV meende dat bestuurders en toezichthouders steken hadden laten vallen en begon een zaak tegen de voormalige top. Loek Hermans, die indertijd voorzitter was van de raad van commissarissen, trad als gevolg van de uitspraak destijds terug als fractievoorzitter van de VVD in de Eerste Kamer. Samen met andere voormalige bestuurders en toezichthouders ging hij bij de Hoge Raad in cassatie tegen de uitspraak.
Volgens de advocaat-generaal, die het Openbaar Ministerie vertegenwoordigt bij een gerechtshof, moet de eerdere uitspraak (beschikking) vernietigd worden. De Ondernemingskamer zou zich niet hebben gehouden aan het voorschrift dat alle rechters die over de zaak beslissen zich met de uiteindelijke tekst van de uitspraak moeten verenigen. Reden voor die opvatting is dat de voorzitter van de Ondernemingskamer tussentijds zijn functie noodgedwongen neerlegde omdat hij de maximumleeftijd van 70 jaar had bereikt.
Daarnaast vindt de advocaat-generaal dat de Ondernemingskamer niet voldoende heeft uitgelegd welke persoonlijke verwijten zij ieder van de bestuurders en commissarissen van Meavita maakt.
Lees ook
Hermans treedt na Meavita-debacle af als senator VVD
Telegraaf 02.09.2016 De Ondernemingskamer moet opnieuw oordelen of er sprake was van wanbeleid bij de vroegere thuiszorggigant Meavita. Dat adviseert de advocaat-generaal aan de Hoge Raad. Als het advies wordt opgevolgd moet de zaak opnieuw in behandeling worden genomen.
De topmensen van het thuiszorgbedrijf, onder wie VVD-coryfee Loek Hermans, zeiden in februari dat ze de uitspraak van de Ondernemingskamer gingen aanvechten. Meavita ontstond in 2007 uit een fusie. Twee jaar later ging het failliet met een miljoenenschuld. Het bestuur zou verkeerde beslissingen hebben genomen.
De advocaat-generaal, een belangrijke adviseur van de Hoge Raad, stelt nu vast dat er bij het oordeel van de Ondernemingskamer een aantal (procedurele) fouten is gemaakt. Adviezen van de advocaat-generaal worden meestal overgenomen door de Hoge Raad.
-
Archief
- mei 2024 (3)
- april 2024 (7)
- maart 2024 (14)
- februari 2024 (16)
- januari 2024 (8)
- december 2023 (12)
- november 2023 (4)
- oktober 2023 (8)
- september 2023 (7)
- augustus 2023 (12)
- juli 2023 (16)
- juni 2023 (12)
-
Categorieën
- 1e kamer
- 2e kamer
- 2e kamerverkiezingen 17 maart 2021
- 2e kamerverkiezingen 2017
- 2e kamerverkiezingen 2021
- 2e kamerverkiezingen 22 november 2023
- 50 plus
- 50plus
- 8 December-strafproces
- 911
- Aalsmeer
- Aalsmeers Collectief
- aanbesteding
- aangifte
- aanslag
- aardbevingen
- aardgaswinning
- Abdul Nasser Qirdash
- Abdulkadir Geylani-moskee
- Abou Soumayyah
- Abu Muhsin al-Masri
- Adel Abdul Mahdi
- Adviescollege Stikstofproblematiek
- Advocaat Michael Ruperti
- afdrachtregeling
- affaire-Spies
- afganistan
- afschaffing slavernij
- afsplitspartijen
- Ahmad al-Hazimi
- Ahmaud Arbery
- Ahmed Aboutaleb
- AirFrance-KLM
- aivd
- AKP
- Al-Holkamp
- Al-Qa'ida
- Alami abu Hamza
- Aleksej Navalny
- aleppo
- Alexander Pechtold
- Alexandra van Huffelen
- Alfons Leerkes
- alt-rightbeweging
- Amendement
- amsterdam
- Amsterdam Museum
- Ancilla Tilia van de Leest
- Anders Breivik
- André Postema PvdA
- Andreas Bakir
- Andrei Ivanovitsj Burlaka
- Ank Bijleveld
- Anna Zeven
- Annabel Nanninga
- Anne Lok
- Anne-Wil Duthler
- Anne-Wil Duthler VVD
- Anneke van der Veer
- Annemarie Jorritsma
- Annemarie Jorritsma vvd
- anti-semitisme
- antisemitisme
- appeu,
- Arbitrageprocedure
- Armeense genocide
- Armenië
- Arnoud van Doorn
- As-Soennah moskee
- asielzoekers
- ataturk
- Australian Liberty Alliance
- Australië
- australie
- awp
- Aysel Erbudak
- Agaath Cleyndert
- Igor Girkin
- Baarle-Nassau
- Balk
- Balkenende-norm
- balkenendenorm
- Bananenschil bonus
- Bart de Liefde
- Bas Filippini
- Bashar al-Assad
- basiliek Notre-Dame
- BBB
- bedreiging
- beeldenstorm
- begroting
- begroting 2016
- begroting 2017
- begroting 2018
- begroting 2019
- begroting 2020
- belangenverstrengeling
- Belastingdienst
- Bellingcat
- Benjamin Smith
- Bert Kannegieter
- Bert van der Roest
- Besmaya
- bestuurscrisis
- Beugen
- bevingen
- bezuinigingen
- BIJ1
- bivakmutsen
- Björn Lugthart
- Bloemendaal
- BoerBurgerBeweging
- boerka
- boerkaverbod
- bombardement
- bonnetjes-affaire
- Bonus
- Boris Johnson
- borsele
- Boudewijn van Eijck
- bouwsector
- Bram Heijstek
- brexit
- Brexit-uitstel
- Brunssum
- BUK
- burgemeester
- Burgemeester Stefan Huisman VVD
- burgemeester Ahmed Aboutaleb
- burnpits
- business case Fraude
- BVNL
- BYD
- Camiel Eurlings
- Carin Gaemers
- cartoon
- cartoonwedstrijd
- cassatie
- cbs
- CDA
- CDJA
- Centcom
- Ceo Benjamin Smith
- Chan Santokhi
- Charlie Hebdo
- China
- chloorgas
- Chora-vallei
- Chris Aalberts
- Clemens Meerts
- Climate Adaptation Summit
- co2
- CO2-neutraal
- coalitie
- Code Oranje
- college van bestuur van de Limburgse vmbo-scholen
- Combined Air Operations Centre
- Commissie BOS
- commissie bosman
- Commissie Remkes
- commissie Sorgdrager
- commissie Toekomst zorg thuiswonende ouderen
- commissie-Donner
- commissie-Hordijk
- commissie-Noorman-Den Uyl
- Commissie-Oosting
- Commissie-Stiekem
- commissie-Van Dam
- Communistisch Platform
- corona
- coronavirus
- Corrie van Brenk
- corruptie
- coup
- cpb
- cpn
- crisis
- CU
- CU-SGP
- Cultuurpaleis
- CvK
- D66
- Daan Prevoo
- Damascus
- Daniël van der Stoep
- daniel van der stoep
- de afrekening
- De Feestpartij
- De Fryske Marren
- De gouden eeuw
- debat
- decembermoorden
- delfzijl
- demonstratie
- Denk
- Denk NL
- derde dinsdag
- derde dinsdag september
- Derek Chauvin
- desi bouterse
- DFP
- diaspora
- diasporabelasting
- Dick Schoof
- dijkgraaf
- dijkgraaf Michiel van Haersma Buma
- dijkgraaf van Delfland Michiel van Haersma Buma
- Dinkelland
- Dion Gaus
- Dion Graus
- Dion Graus PVV
- directeur Sjaak Wijma
- directeur van de integriteitswaakhond van de Raad van Europa
- Dirk Scheringa
- Dividentbelasting
- Diyanet
- Don Bijl
- Donald Trump
- Donetsk
- doodsbedreiging
- Douma
- Douwe Jan Elzinga
- DPK
- dreiging
- dualisme
- economie
- Edgar Mulder PVV
- eemshaven
- Eeuwit Klink
- EHRM
- El Alami Amaouch
- Ellen Verkoelen
- Elze Boshart
- Emil Smeding
- Emil Smeding PVV
- emile roemer sp
- ENCO
- Erbil
- Erdogan
- Eric Wiebes
- Eritrea
- etnisch profileren
- EU
- euro
- europa
- Europees Hof voor de Rechten van de Mens
- europees parlement
- europese parlement
- Eva van Esch
- Evacueer Moria
- extreem rechts
- Extreem-rechts
- Fanida Kadra
- Farid Arzarkan
- Farid Azarkan
- Farshad Bashir
- Fawaz Jneid
- Felix Rottenberg
- Femke Halsema
- Femke Merel van Kooten
- Femke Merel Van Kooten-Arissen
- Ferdinand Grapperhaus
- Fethullah Gülen
- fitna
- Flitsenquête
- Follow the Money
- Fons Hertog VVD
- formatie
- Fort Zeelandia
- Forum voor Democratie
- fractievoorzitter Farid Azarkan
- frankrijk
- Frans Hoynck
- Frans Timmermans
- Frans Weekers
- fraude
- fraudesignaleringssysteem
- fred teeven vvd
- Fred van der Spek
- Freek Jansen
- FSB
- FSV
- fusie
- FvD
- Fyra
- GasTerra
- Gaswinning
- Gazprom
- gebiedsverbod
- gedragscode
- geert dales
- Geert Dales 50 plus
- geert wilders
- geert wilders pvv
- gekozen burgemeester
- geloofwaardig
- geloofwaardigheid
- gemeenteraad
- gemeenteraadsverkiezingen 2018
- gemeenteraadsverkiezingen 21.03.2018
- genocide
- George Floyd
- George Pell
- Ger Koopmans
- Gerald Schotman
- Gerard Blankestijn
- Gideon van Meijeren
- gifgasaanvallen
- Gillmore Hoefdraad
- Ginaf
- GO
- Gorinchem
- Greco
- Griekenland
- grijze wolf
- grijze wolven
- groenlinks
- Groep de Mos
- Groep Otten
- groepsbelediging
- grondwet
- Groningen
- ground zero
- Haarlemmermeer
- haatimam
- haatzaaien
- HagaZiekenhuis
- Halbe Zijlstra
- Han ten Broeke VVD
- handelsverdrag
- Hans Middendorp
- Hans van Hooft
- Hans Vijlbrief
- Harry Mens
- Harry van Bommel
- Hashem Abedi
- Hawija
- Hazimi’s
- Hendrik Jan Biemond
- Henk Bleker
- henk kamp
- henk krol
- Henk Krol
- Henk Otten
- Henry Keizer VVD
- Hero Brinkman
- hilbrand nawijn
- Hilde Palland
- Hoge Raad
- holocaust
- homo
- homohaat
- homohuwelijk
- hoofddoek
- hoogheemraadschap van Delfland
- Hugo Borst
- Huib van Vliet
- Huib van Vliet VVD
- huur
- Huurdersheffing
- huurverhoging
- huurwet
- Ibrahim Issaoui
- ICJ
- Idlib
- Igor Girkin
- IJssel- en Vechtstreek
- ijsselmeer
- Ik ga leven
- illegalen
- Imam El Alami Amaouch
- imam Ismail Abou Soumayyah
- ing
- inkomstenbelasting
- Instituut Mijnbouwschade Groningen
- integraalhelmen
- integriteit
- integriteitsaffaires
- Integriteitscommissie
- integriteitsonderzoek
- Integriteitstoets
- Integriteitswaakhond van de Raad van Europa
- Internationaal Strafhof
- Irak
- iran
- Irish Backstop
- Irvin Kanhai
- is
- IS-kinderen
- Isabelle Diks
- isis
- islam
- Ivo Opstelten
- JA21
- Jaap Uijlenbroek
- Jaap Uijlenbroek
- jaarrekening
- Jacques Monasch
- Jacques Tichelaar
- Jalalabad
- Jan Hoekema
- Jan Hoekema D66
- Jan Nagel
- Jan van Cranenbroek
- Jan van der Grinten
- jan van zanen
- Jan Zoetebier
- Jan Zoetelief
- Janaid L.
- Jannie Visscher
- Jaron Tichelaar
- Jean-Paul Gebben
- Jehovah’s getuigen
- Jeroen de Vries
- Jesse Klaver
- JFvD
- jihadsympathisanten
- JIT
- Jo Palmen
- joden
- jodenvervolging
- Johan Maurits van Nassau Siegen
- Johan Meijer
- Johan Remkes VVD
- Johan Vlemmix
- Joint Investigation Team
- Jolisa Brouwer
- Jong
- jongerenorganisatie JFVD
- joost eerdmans
- Joost Lagendijk
- Joram van Klaveren
- Jos de Graaf
- Jos Heijmans
- Jos Silvis
- Jos van Rey
- jos wienen cda
- journalist Roel Janssen
- jovd
- Justitieel Complex Schiphol
- Kajsa Ollongren
- Kamerlid Van der Lee
- Kamerlid Wybren van Haga VVD
- kandidatenlijst
- kapitalisme
- karen gerbrands
- kartelvorming
- Kees van der Staaij
- Keolis
- Keolis-ceo Frank Janssen
- kerncentrale
- kernenergie
- Kevin van Eikeren
- Kevin van Eikeren PvdA
- Khadija Arib
- Khadija Arib,
- kinderopvangtoeslag
- kinderopvangtoeslagaffaire
- kinderpardon
- Klaas Dijkhoff VVD
- klimaat
- Klimaatactivisten
- Klimaatakkoord
- klimaatakkoord Parijs
- klimaatdoelen
- klimaatmars
- klm
- koerden
- Koert Westerman
- koopkracht
- kort geding
- koude oorlog
- Krijgsraad van Suriname
- kruistochten
- Kunduz
- kvp
- Lale Gül
- Langetermijnbegroting.
- Léonie Sazias
- Leonid Chartsjenko
- Leonid Ghartsjenko
- Leonid Kharchenko
- LHK
- LHN
- Liane den Haan
- Liesbeth Zegveld
- Lijst Henk Krol
- lijsttrekker
- lijsttrekker Jaron Tichelaar
- limburg
- links
- links verbond
- lobby
- lobbycultuur
- Loek Hermans
- Loek Hermans VVD
- Loek Winter
- Loes Mulder
- loppersum
- Maaike van Tuyll van Serooskerken
- Maarten van Leeuwen
- maasvlakte
- Maasziekenhuis Pantein
- Madeleine van Toorenburg
- Malaysia Airlines
- Manon Leijten
- Marcelis Boereboom
- Marco Kroon
- Marco Out
- Marianne Thieme
- Marianne Thieme PvdD
- Mark Harbers
- Mark Harbers VVD
- Mark rutte
- marktwerking
- Marleen Barth
- marleen barth pvda
- marokkaan
- marokkanen
- Martin van Rijn
- Martin van Rooijen
- Matt Hancock
- maurice de hond
- Maurits von Martels CDA
- Meavita
- menno snel
- Menno Snel D66
- Mensenrechten
- Mesut Özil
- Metin Çelik
- mh17
- MH17-proces
- MH17-ramp
- MH17-tribunaal
- MHP
- Michael Heemels
- Michiel van Haersma Buma
- Mike Pompeo
- miljoenennota 2016
- miljoenennota 2017
- Miljoenennota 2018
- miljoenennota 2019
- miljoenennota 2020
- miljoenennota 2021
- minder
- minder Marokkanen-proces.
- Minister Ank Bijleveld
- Minister Bijleveld
- minister Buitenlandse zaken
- Minister Ferd Grapperhaus
- minister Van der Steur
- minister Wopke Hoekstra
- Minneapolis
- MINUSMA
- misbruik
- missie
- Mohamed Keskin
- Mohsen Fakhrizadeh
- monsterverbond
- moskee
- moslim
- moslimban
- Mosul
- Moszkowicz
- mr. Biemond
- Muslimban
- Mustafa Amhaouch
- Mustafa Kemal
- nabeschouwingen
- Nagorno-Karabach
- naheffing
- Nashville Statement
- Natalie Righton
- Nationale Holocaust Herdenking
- Natura 2000-gebieden
- navalny
- navo
- NAVO-missie Resolute Support
- NCTV
- Nederland
- nederlandse missie
- NEVENFUNCTIES
- neveninkomsten
- new york
- Nexit
- Nice
- NIDA
- Nieuwe Wegen
- nijmegen
- nikab
- No Deal Brexit
- noodwet
- Norbert Klein
- Nord Stream 2
- Notre-Dame-kerk
- novitsjok
- NS
- NSP
- nucleaire energie
- NZA
- OBP
- Oekraïne
- Olaf Kemerink
- Olaf Storms
- Oldenzaal
- Oleg Poelatov
- Onafhankelijk Liberaal
- Onafhankelijke Burgerpartij
- onderhandelingen
- onderzoek
- ongeloofwaardig
- ongeloofwaardigheid
- Onze Lieve Vrouw basiliek
- Oorlog in Afghanistan
- oostenrijk
- Oosterhout
- opcw
- openbaar vervoer
- Oprecht
- Orthodox protestantse kerk
- Ottomaanse Rijk
- ouderenbond Anbo
- ouderenzorg
- overheidsgebouwen
- Parijs
- parlementaire enquête
- parlementaire enquêtecommissie
- Parlementaire ondervraging
- Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag
- Partij van de eenheid
- Partij van de Toekomst
- partij voor de dieren
- Partij voor de Toekomst
- partijcultuur
- partijvoorzitter
- Paul Depla PvdA
- Paul Frentrop
- peiling
- peiling 11.12.2016
- peiling 14.02.2016
- penningmeester
- personeelstekort
- perzische golf
- Peter Plasman
- Peter Rehwinkel
- Peter Tielemans
- Peter van Dijk
- Peter van Dijk PVV
- Peter Zevenbergen
- petitie
- Piet de Jong
- Pieter Bogaardt
- Pieter Elbers
- Pieter Lakeman
- Pieter Omtzigt
- Pim Fortuyn
- pkk
- Poelatov
- Poetin
- POK
- polarisatie.
- politiek
- Politieke Integriteitsindex
- populisme
- PPR
- premier
- president Bashar al-Assad
- President Tayyip Recep Erdogan
- prinsjesdag
- Prinsjesdag 15.09.2020
- Prinsjesdag 2017
- privatisering
- PrivaZorg
- ProRail
- protest
- provinciale staten Brabant
- Provinciale staten Flevoland
- provinciale staten Gelderland
- Provinciale Staten Limburg
- Provinciale staten Overijsel
- Provinciale Staten Zeeland
- Provinciale voorzitters
- Provinciale voorzitters 50plus
- provincie drente
- PSP
- PvdA
- PvdA 75 jaar
- PvdD
- PvdE
- PvdT
- PVV
- Qassem Soleimani
- Raad van Europa
- raadslid
- Rachid Guernaoui
- racisme
- Ralph Hamers
- Raymond Knops
- rechts-extremisme
- rechtzaak
- Reda N.
- referendum
- regeerakkoord
- reiskosten
- Renkum
- repatriëren
- richard de mos
- rijswijk
- Rob Jetten
- Robert Baljeu
- Robert Gielisse
- Robert van Gemeren
- Robin de Rooij
- Roel Praagman
- Roelof van Laar
- Rolf Zincken
- Ron Meyer
- Ronald van Raak SP
- Ronnie Brunswijk
- rotterdam
- royality4care
- Rusland
- russische geheime dienst
- Rutte 2
- Rutte 3
- Rutte 4
- Ruud Koornstra
- ruud lubbers
- ruud lubbers cda
- Ruud van der Velden
- Sabine ten Doesschate
- Sahel
- salafisten
- samenwerking
- Samuel Jong
- Samuel Paty
- sarin
- Sébas Diekstra
- schaliegas
- scheefhuur
- scheefhuurder
- scheefhuurders
- scheefwonen
- schijnconstructie
- Schilderswijk
- Sebastiaan Wolswinkel
- Selçuk Öztürk
- Selcuk Ozturk
- Sergei Doebinski
- Sergei Maksimishin
- Sergej Doebinski
- Sergej Skripal
- Sergey Dubinsky
- Servie Hölzken
- sgp
- Sharon Gesthuisen
- Sharon Gesthuizen
- Shell
- side letter
- Sigrid Kaag
- sinterklaas
- slavernij
- Slotervaart ziekenhuis
- slotervaartziekenhuis
- slotpleidooi
- Sophie in ’t Veld
- Sophie in ’t Veld D66
- sp
- SP
- spionage
- Splinter
- splinterpartij
- Splinterpartijen
- spuiforum
- Spuiplein
- staatssecretaris
- Staatssecretaris Broekers-Knol VVD
- Staatssecretaris Eric Wiebes
- Staatssecretaris Hans Vijlbrief
- Staatssecretaris Menno Snel
- Staatssecretaris Menno Snel D66
- staatssecretaris Mona Keijzer
- Staatssecretaris Raymond Knops CDA
- staatssecretaris Van Huffelen
- Staatssecretaris Wilma Mansveld
- Staatstoezicht op de Mijnen
- Stand van de zorg
- Stef Blok
- Stef Blok VVD
- Stefan Huisman
- Stephen Barclay
- Stichting Reclaimed Voices
- Stichting Vormingsactiviteiten Oost-Europa
- Stichtse Vecht
- stikstof
- stikstofregels
- stikstofuitstoot
- strafvervolging
- Suhayb Salam
- Super Saturday
- suriname
- Sylvana Simons
- Syrië
- Syriëgangers
- syrie
- takfir
- taliban
- Tamara van Ark
- Tanya Hoogwerf
- Tayyip Recep Erdogan
- Teeven-deal
- Terneuzen
- terreur
- terreurdreiging
- terrorisme
- Theo Hiddema
- Theresa May
- Thierry Aartsen
- Thierry Aartsen VVD
- Thierry Baudet
- thom de graaf d66
- TICS
- toeslagen
- toeslagenaffaire
- toeslagenstelsel
- Toine Beukering
- Tom van der Lee
- TONL
- topambtenaar Boereboom
- Topinkomen
- topinkomens
- topman Pieter Elbers
- transitieperiode
- transvaalwijk
- Trots op NL
- Tunahan Kuzu
- turkije
- tweede kamer
- Tweede Kamerlid Zihni Özdil
- uber
- Uncategorized
- UNHCR
- uranium
- Urgenda
- Urgenda-vonnis
- uruzgan
- utrecht
- VDL
- veiligheid
- venlo
- Verantwoordingsdag 2018
- Verantwoordingsdag 2019
- verblijfskostenvergoeding
- verhuurdersheffing
- verkiezingen
- verkiezingen 2017
- verkiezingen 2021
- verkiezingsprogramma 2021-2025
- Verpleeghuis
- Versplintering
- vertrekovereenkomst
- vertrouwen
- Vertrouwen in de toekomst
- vervolging
- verzekeringsfraude
- verzelfstandiging
- verzetszaak
- Vincent Bosch PVV
- VK
- vluchtelingen
- VNL
- VOC
- VOE
- voedselterroristen
- Voerendaal
- Vogelaarswijken
- Vogelaarwijk
- VOLT
- voorjaarsnota
- voorjaarsnota 2020
- vpro
- vredesakkoord
- Vrij en Sociaal Nederland
- vrijheid van meningsuiting
- Vrijzinnige Partij nederland
- VSN
- VVD
- VVD-CDA-D66
- VVD-CDA-D66-ChristenUnie VVD-CDA-D66-ChristenUnie
- VVD-PvdA
- wachtgeld
- wachtlijst
- Wassila Hachchi
- Weert
- weigerambtenaar
- wereldbank
- werkgroep Van Oosten
- Wet gedeeltelijk verbod gezichtsbedekkende kleding
- wet normering topinkomens
- Wet Normering Topinkomens
- wethouder
- wethouder Geert Post SGP
- Wikipedia
- Wil Houben
- wilders 1
- Willem Aantjes
- Willem Engel
- William Moorlag
- Willie Dille PVV
- Wim Pijl
- Wim Pijl CU-SGP
- Wim van der Leegte VDL
- Wim van der P.
- Winnie Sorgdrager
- Winstuitkering
- witwasaffaire
- witwassen
- wnt
- wo2
- woningwet
- Wopke Hoekstra
- Wouter Bos
- WPP
- WPP,
- WTC
- Wybren van Haga
- Yanick Chevalier
- Yassin Elforkani
- Ybeltje Berckmoes
- YPG
- Zabul
- Zahir Rana
- zaltbommel
- zaman
- zandwinning
- zeeland
- zenuwgas
- zetelroof
- ziekenhuis
- ziekenhuizen
- Zihni Özdil
- zomerreces
- Zorg
- zorgfraude
- zorginstelling Careyn
- Zorginstelling Zuyderland
- zorginstellingen
- Zorginstituut: Nederland
- Zouhair Saddiki
- zwarte lijst
- zwarte Piet
- zweden
-
RSS
Entries RSS
Comments RSS
Debat in de Digitale Hofstad 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.