Gedonder in de Zorg door bezuinigingen – deel 5

Zorgen om de Zorg

In verpleeghuizen waar de basiszorg nu al door de bodem zakt, heeft de bewindsman destijds al direct stappen aangekondigd: het komend halfjaar wil hij hier het toezicht verscherpen. Verder worden managers bij structureel onderpresteren gedwongen verbeteringen door te voeren. Ook kan een externe waarnemer de zaak overnemen of een andere instelling de zorg.

Betrokkenen melden echter dat het plan pas echt serieus is opgepakt nadat het AD in november het schokkende relaas plaatste van de vader van staatssecretaris Van Rijn en diens buurman Ben Oude Nijhuis. Beide heren waren zeer ontevreden over de zorg voor hun echtgenotes in een Haagse instelling. ,,Soms is ze niet verschoond. Dan staat ze even op en loopt de urine langs haar enkels”, zo gaf de oude Van Rijn destijds aan.

Volgens zorgverleners leiden de hoge werkdruk en een tekort aan personeel tot schrijnende toestanden in verpleeghuizen. Dat bleek onlangs nog uit de uitkomsten van een enquête van Abvakabo FNV.

Dit is volgens Abvakabo FNV niet alleen ernstig voor de patiënten, maar ook voor het personeel, aldus Lilian Marijnissen van de vakbond in het AD: “Zorgmedewerkers kiezen dit beroep niet vanwege de topsalarissen. Zij doen dit werk omdat ze goede zorg willen verlenen. Als dat niet lukt omdat ze tijd en handen tekortkomen, is dat ongelooflijk frustrerend.”

Staatssecretaris Van Rijn (Volksgezondheid, PvdA) sprak in een reactie tegenover het AD van een “hardnekkig” probleem en beloofde snel met een verbeterplan voor de lange termijn te komen. “Onze kwetsbare ouderen moeten kunnen rekenen op liefdevolle zorg in een veilige omgeving”, aldus Van Rijn.

Een grote meerderheid klaagt over te weinig personeel. Ruim driekwart van de zorgverleners vindt dat ze regelmatig onvoldoende tijd hebben om cliënten de zorg te bieden die ze nodig hebben. 98 procent van de ondervraagden geeft aan dat goede zorg onmogelijk is als er nog meer bezuinigd wordt.

Mensen hebben het recht om eigen keuzes te maken en zelf te bepalen hoe zij hun leven invullen. Maar de bewoners van verpleeghuizen hebben vaak weinig te doen. Het activiteitenaanbod is klein of het sluit niet bij hun interesses aan. Ook lukt het lang niet altijd om naar buiten te gaan, terwijl bewoners dat wel graag willen.

Een belangrijke oorzaak hiervoor is tijdgebrek: personeel en vrijwilligers organiseren meestal groepsactiviteiten, voor individuele wensen is weinig ruimte. Kortom, de verwaarlozing  van ouderen begint een structureel probleem te worden.

Niet alleen TNS kwam in de problemen.

Ook Vérian kwam in de problemen !!!!!!

En de rij wordt langer !!!! Inmiddels is Mika Thuiscoach ook in de problemen gekomen.

 

Tarieven…!!!

Laagste prijs
‘Velen van u gaan steevast voor de laagste prijs. Er is immers altijd wel een aanbieder in uw markt die het per uur goedkoper kan’, schrijven de zorgaanbieders aan de gemeentes. ‘Met jaarlijks nieuwe goedkope medewerkers, die met draaideurcontracten nooit een vaste baan zullen krijgen, is het makkelijk concurreren.’

Kwetsbare burgers
De zorgaanbieders wijzen op de gevolgen van het gevoerde beleid voor veel ouderen: ‘Een aantal gemeenten is hard op weg om het professionele aanbod van huishoudelijke hulp aan zieke of kwetsbare burgers volledig om zeep te helpen.’

zie ook: Gedonder in de Zorg door bezuinigingen – deel 4

zie ook: Gedonder in de Zorg door bezuinigingen – deel 3

zie ook: Gedonder in de Zorg door bezuinigingen – deel 2

zie ook: Gedonder in de Haagse Zorg door bezuinigingen – deel1

zie ook: Het Kabinet met de aangepaste Zorgwet

zie ook: Vérian

‘Minstens 17.000 ontslagen in de zorg’

Telegraaf 04.06.2016 Minstens 17.000 vaste banen in de thuiszorg en ouderzorg zijn het afgelopen jaar verloren gegaan. Dat blijkt uit een onderzoek naar bijna driehonderd jaarverslagen van zorginstellingen.

Vakbond FNV en het AD hebben die verslagen geanalyseerd. Jan de Vries, directeur van Actiz, de organisatie van zorgondernemers, zegt in de krant dat veel verzorgingstehuizen moesten sluiten door de forse bezuinigingen van het kabinet. Maar ook gemeenten hebben schuld aan de ontslaggolf. ,,Er zijn in sommige gemeenten rigoreuze besluiten genomen die nu moeten worden teruggedraaid, zoals het afschaffen van de huishoudelijke hulp.”

De hoogste bestuursrechter bepaalde onlangs dat gemeenten niet zomaar mogen snijden in de uren voor huishoudelijke hulp.

Medisch Centrum Amstelveen failliet verklaard AD 27.05.2016

‘Verpleeghuis onnodig duur’

Telegraaf 04.05.2016 Woonruimte in verpleeghuizen is veel te duur. Die kritiek komt niet van zorgbazen en ouderenbonden die te hoop lopen tegen een bezuiniging, maar van een voormalig huisbaas voor de zorg.

Deze Roger van Loy verhuurde tot voor kort een complex met tijdelijke woonruimte aan Amstelring in Amsterdam. Voor honderd kamertjes en 67 appartementen kreeg Van Loy maandelijks 261.500 euro kale huur bijgeschreven. Dat is ruim 1560 euro per wooneenheid.

In de woningen werden mensen gehuisvest die niet zelfstandig kunnen leven. Sinds enkele weken wonen er asielzoekers. Van Loy verhuurt hetzelfde complex nu voor minder dan een kwart van het bedrag dat Amstelring betaalde. ,,En dat is zakelijk een prima deal”, zegt hij.

Procedures

De zorginstelling erkent dat de huisvesting duur was, en zegt dat dit het gevolg is van het feit dat het gebouw maar vijf jaar nodig was. Amstelring is momenteel zelfs met juridische procedures bezig om het geld van de overheid te krijgen voor het peperdure noodgebouw. Het ministerie stemde daar namelijk mee in, bleek al eerder tijdens een rechtszaak.

Volgens Van Loy zit het probleem van te dure huisvesting in het zorgstelsel gebakken. Er wordt door de overheid een vast normbedrag betaald per woning. Zo wordt het geld dat beschikbaar is voor huisvesting, over alle verpleeghuizen in het land verdeeld. Maar de bedragen die hierbij worden gerekend zijn hoog: tot wel 1400 euro per bewoner per maand. Het maakt daarbij niet uit of je vlakbij het Leidseplein in Amsterdam zit, zoals Amstelring, of in een uithoek van Groningen.

Hoogste zorgkosten

Mede doordat deze kosten worden meegerekend in de zorguitgaven, is de Nederlandse langdurige zorg de duurste ter wereld. Na lang zeuren van PVV-Kamerlid Agema becijferde staatssecretaris Van Rijn (Volksgezondheid) enkele jaren terug dat een slordige 3 miljard euro per jaar aan woonlasten opgaat.

Wanneer bewoners de huur zelf betalen, zijn ze waarschijnlijk goedkoper en beter uit, denkt Van Loy. „Want dan ga je op de kwaliteit letten, en de verhuurder ook.” Van Rijn kent dit idee, maar is bevreesd dat sommige instellingen omvallen, wanneer ze ineens de huurpenningen kwijtraken.

Innovatie

Toch vinden de coalitiepartijen in de Tweede Kamer dat naar dit idee gekeken moet worden. Het biedt namelijk een kans om innovatie aan te jagen. „Dat we hier het meeste geld ter wereld uitgeven aan zorg, is niet altijd terug te zien in de kwaliteit”, zegt PvdA’er Van Dijk bijvoorbeeld.

Zijn partij probeert in de lopende onderhandelingen over de komende rijksbegroting de geplande bezuiniging op de langdurige zorg (500 miljoen euro) te verzachten. De VVD houdt vooralsnog vast aan de korting, en wijst erop dat wel meer ministeries dure wensen hebben.

Intermetzo bijna failliet Telegraaf 28.04.2016

‘Jeugdzorginstelling Intermetzo staat op omvallen’ AD 28.04.2016

Meldpunt voor ontslagen medewerkers thuiszorg Telegraaf 25.04.2016

Problemen thuiszorg Diafaan

Telegraaf 22.04.2016 Zorgonderneming Stichting Diafaan heeft donderdag faillissement aangevraagd. De organisatie meldt op internet dat dat komt door veranderingen in de financiering van vastgoed en de zorg. Daar kon Diafaan niet goed op inspelen.

Diafaan is werkzaam in regio De Liemers en Montferland. Bij de zorgonderneming werken 900 mensen en ook nog 350 vrijwilligers. Zij verzorgen ruim 1800 cliënten, die verzekerd blijven van zorg. Gesprekken met mogelijke overnamepartijen worden de komende periode gevoerd. ,,We hebben er alle vertrouwen in dat we een goede oplossing vinden. De inzet is om zo veel mogelijk werkgelegenheid te behouden”, zegt bestuurder Nettie Saarloos.

TSN, de grootste thuiszorgorganisatie van Nederland, werd in maart failliet verklaard. Ook thuiszorgbedrijf Internos ging failliet.

125 banen weg bij OLVG

Telegraaf 05.04.2016 Het komende jaar worden er 125 tot 150 van de 4500 voltijdsbanen geschrapt bij het OLVG in Amsterdam. Het gaat om ‘niet-patiënt gebonden functies’, zoals bijvoorbeeld ondersteunende banen, aldus het ziekenhuis. Alles moet volgens natuurlijk verloop gaan en er is geen sprake van gedwongen ontslagen, heeft het OLVG dinsdag laten weten.

De banen worden geschrapt omdat het ziekenhuis 11 miljoen euro moet besparen. ,,Het ziekenhuis wordt geconfronteerd met een sterke toename op de (acute) zorg terwijl de kosten toenemen, en tegelijkertijd de financiële ruimte wordt beperkt”, aldus een toelichting van het ziekenhuis op de plannen.

125 banen weg bij OLVG Amsterdam

AD 05.04.2016 Het komende jaar worden er 125 tot 150 van de 4500 voltijdsbanen geschrapt bij het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) in Amsterdam. Het gaat om ‘niet-patiënt gebonden functies’, zoals bijvoorbeeld ondersteunende banen, aldus het ziekenhuis. Alles moet volgens natuurlijk verloop gaan, heeft het OLVG dinsdag laten weten.

De banen worden geschrapt omdat het ziekenhuis 11 miljoen euro moet besparen. ,,Het ziekenhuis wordt geconfronteerd met een sterke toename op de (acute) zorg terwijl de kosten toenemen, en tegelijkertijd de financiële ruimte wordt beperkt”, aldus een toelichting van het ziekenhuis op de plannen.

Rechtszaken dreigen rond deal Buurtzorg

Trouw 02.04.2016 De Branchevereniging Thuiszorg Nederland (BTN) eist dat gemeenten de deals terugdraaien met Buurtzorg Nederland, die met subsidies klanten en personeel van het failliete TSN overneemt. Enschede kreeg gisteren als eerste het ultimatum dat ze de overname binnen een week ongedaan moet maken, anders gaat BTN dit via de rechter afdwingen. Enschede zou haar eigen aanbestedingsregels schenden.

Van Rijn wilde snelle oplossing voor het personeel, maar hield geen rekening met de regels.

Buurtzorg heeft met 21 grote gemeenten afspraken gemaakt en als ‘redder in nood’ een derde van het failliet verklaarde TSN overgenomen.

Bij de 21 gemeenten gaat het om 2800 medewerkers en 12.000 cliënten. In Enschede gaat het om 10 procent van deze klanten. BTN stelt de gemeente als voorbeeld; wanneer de branchevereniging de zaak wint, staan alle deals op losse schroeven. Onder meer met Den Haag, Purmerend, Amersfoort en Zaanstad.

De tijd dringt, want het UWV betaalt de tienduizend TSN-medewerkers nog tot 25 april. Wie dan niet elders aan de slag is, staat op straat. Voor staatssecretaris Van Rijn (volksgezondheid) zou het een domper zijn als de deal met Buurtzorg averij oploopt. Eind december zei hij dat gemeenten miljoenen extra mochten uittrekken om noodlijdende thuiszorgaanbieders te helpen. Maar dat is nu reden voor deze rechtszaak.

Race naar de bodem
Kort na het faillissement meldde Buurtzorg alleen in zee te willen met gemeenten die een paar euro per uur bijleggen op de ‘te lage’ tarieven die ze TSN betaalden. TSN ging failliet omdat ze contracten met gemeenten had afgesloten onder de kostprijs. Buurtzorg zei een einde te willen maken aan ‘de race naar de bodem’, waarbij aanbieders steeds goedkoper aanbesteden, zegt Jos de Blok, oprichter en directeur van Buurtzorg. “Wij willen een fatsoenlijk loon betalen aan mensen die vaak al rond het bestaansminimum zitten.”

Dat gemeenten nu met Buurtzorg in zee gaan, is wrang voor TSN. Het geld dat gemeenten eerst overhielden door TSN en andere thuiszorgorganisaties te weinig te betalen, gaat nu wél naar Buurtzorg Nederland.

Volgens De Blok kunnen andere aanbieders ook van het extra geld profiteren, maar dat noemt de brancheorganisatie onzin. Bestuurder Hans Buijing wijst op een brief waarin de Landsadvocaat eerder dit jaar schreef dat zo’n regeling niemand mag uitsluiten. “Daarna zijn er snel regelingen opgetuigd, waarbij iedereen zogenaamd mag meedoen. Maar als andere organisaties naar de criteria vragen, horen ze dat die nog onduidelijk zijn, terwijl een fors budget al aan Buurtzorg is vergeven.”

Regels
Gesteggel over geld is niet het enige. In de aanbestedingsregels van tientallen gemeenten, zoals Enschede, staat dat een al in de gemeente werkende zorgaanbieder in het gat moet springen als er één failliet gaat. Familiehulp – de stichting waarmee Buurtzorg huishoudelijke hulp wil geven – voldoet niet aan die eis.

De Blok weerspreekt dat. Hij zegt dat het moederbedrijf in veel van die gemeenten al actief is. Maar dat is te makkelijk geredeneerd, zegt Wine te Meerman van adviesbureau Berenschot. “Buurtzorg Nederland houdt zich bezig met verpleging en verzorging. Dat is iets anders dan huishoudelijke hulp. Van Rijn wilde graag een snelle oplossing voor het personeel. Maar er is nauwelijks rekening gehouden met de regels.”

Verwant nieuws;

• Wat betekent het faillissement van TSN voor de thuiszorg in Nederland?– 16/03/16
• Betere zorg zonder strategische fratsen– 01/03/16
• Betere nazorg na ziekenhuis redt levens– 16/02/16
• Goede zorg in verpleeghuis, maar verveling ligt op de loer– 03/02/16
• Aanbieders jeugdhulp zijn bang om te bezwijken13 REACTIES

   

  BEWAAR ARTIKEL

  06:00 Gemeenten betalen aanbieders van jeugdhulp zo slecht dat het water hen aan de lippen staat. Ongeveer 40 procent zit in de gevarenzone, blijkt uit …

  AD 18.04.2016

   

  Tehuizen en families: ‘Stop kaalslag van langdurige zorg’

  10 REACTIES

   

  BEWAAR ARTIKEL

  13:35 Bestuurders van verpleeghuizen voor ouderen en chronisch zieken hebben grote moeite met de geplande bezuiniging van 500 miljoen euro op de …

  AD 14.04.2016

  Hoge ambtenaar Van der Burg moet kwaliteit gemeentelijke zorg waarborgenStaatssecretaris Martin van Rijn (VWS) heeft Kees van der Burg aangesteld die als ‘aanjager’ de kwaliteit en continuïteit van de zorg in gemeenten moet waarborgen. 

  NU 14.04.2016

  
  Van Rijn stelt aanjager gemeentelijke zorg aan

  Telegraaf 14.04.2016

   

  

  Van Rijn stelt aanjager gemeentelijke zorg aan

  BB 14.04.2016 Staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) heeft een hoge ambtenaar aangesteld die als ‘aanjager’ de kwaliteit en continuïteit van de zorg in gemeenten moet waarborgen. Het is Kees van der Burg, directeur-generaal Langdurige Zorg bij het ministerie van VWS.

   

  Geen oplossing

  Dat meldt vakbond FNV. Aanleiding is het faillissement van zorgorganisatie TSN, waardoor veel gemeenten hun zorg nog niet op orde hebben. TSN was in bijna 230 gemeenten actief. Tot 25 april is de zorg in al die gemeenten gegarandeerd, maar bijna 40 procent van die gemeenten heeft na deze datum nog geen oplossing voor de zorgmedewerkers en hun cliënten.

   

  Continuïteit

  Van der Burg heeft de continuïteit van de zorg in de gemeenten als speerpunt. FNV is blij met het initiatief. ‘Onze verwachtingen zijn hooggespannen. We houden de uitkomst uiteraard scherp in de gaten’, zegt Gijs van Dijk, vicevoorzitter FNV. (ANP)

  Gerelateerde artikelen

  08-04-2016  Gemeenten houden fors over op zorg 

  06-04-2016  Onrust over overname zorg failliete TSN houdt aan 

  12-02-2016  Kwart mijdt dure zorg

Pantein schrapt 170 banen

Telegraaf 31.03.2016 De Brabantse zorginstelling Pantein gaat 170 banen schrappen om de kosten te drukken. Het gaat om management en ondersteunende functies, maakte het bedrijf donderdag bekend.

De reorganisatie moet een kostenbesparing van tien miljoen euro opleveren. ,,De raad van bestuur acht een kostenverlaging noodzakelijk gezien alle veranderingen in de zorg”, stelt het bedrijf. De maatregel heeft volgens Pantein geen nadelige effecten op de zorg aan klanten.

Pantein, met hoofdkantoor in Uden, heeft een ziekenhuis en verpleeg- en verzorgingshuizen. Er werken ongeveer 3600 mensen bij de onderneming.

Maak thuiszorg weer net zo goed als vroeger

VK 04.02.2015 Doekle Terpstra’s nieuwe beroep van ‘thuisondersteuning’ bestond allang, maar is nog niet zo lang geleden wegbezuinigd

Op tv zie je standaard een verzorgster een bejaarde mevrouw een steunkous aantrekken….

Het zijn mooie woorden die Doekle Terpstra schrijft in zijn advies aan staatssecretaris Van Rijn. Terwijl tienduizenden thuiszorgmedewerksters dreigen ontslagen te worden en nog meer cliënten zich afvragen of zij volgende week überhaupt nog hulp krijgen, weet de oud-CNV-voorman waar het naartoe moet in de thuiszorg.

Als lid van de transitiecommissie sociaal domein presenteert hij met trots een fonkelnieuw beroep: de thuisondersteuner.  Hij rept van een moderne, integrale functie. Op tv zie je standaard een verzorgster een bejaarde mevrouw een steunkous aantrekken als het over de thuiszorg gaat. Terpstra wil dat deze verzorgster meer gaat doen. Ze moet huishoudelijke hulp, begeleiding en persoonlijke verzorging combineren.

Terpstra doet alsof hij het wiel heeft uitgevonden. Maar minstens honderdduizend vrouwen weten wel beter. Het beroep dat hij beschrijft, komt hen wel heel bekend voor. Dat hebben zij namelijk zelf uitgeoefend. Het is alleen tot hun grote spijt in de jaren negentig van de vorig eeuw bezuinigd.

Het beroep heette toen alleen niet thuisondersteuner. Het luisterde naar de naam gezinsverzorgster en dat heeft te maken met de ontstaansgeschiedenis. Om dezelfde reden waarom Terpstra het beroep nu opnieuw wil invoeren, werd het in wederopbouwjaren na de Tweede Wereldoorlog gelanceerd.

Nieuw beroep na de oorlog: gezinsverzorgster

De gezinsverzorgster moest voorkomen dat door de oorlog ontwrichte gezinnen verder zouden afglijden

‘Volksherstel door gezinsherstel,’ luidde het motto toen. Het nieuwe beroep gezinsverzorgster moest voorkomen dat door de oorlog ontwrichte gezinnen verder zouden afglijden. Want het gezin was toch ‘dat stille paradijs van geluk?’ klonk het indertijd.

Het vak groeide mee met de verzorgingsstaat en werd nog groter toen de gezinsverzorgsters in de jaren zeventig ook verantwoordelijk werden voor de bejaardenzorg. Nu schrijft Terpstra in de code die hij opstelde voor de thuiszorgbranche dat de thuisondersteuner ‘een belangrijke rol kan spelen in preventie en vroegtijdige signalering, waardoor hoge kosten door onnodige inzet van zwaardere ondersteuning en professionele (medische/geestelijke) zorg in een later stadium kunnen worden voorkomen.’

Met andere woorden: voorkomen is beter dan genezen. Van oudsher combineerde de gezinsverzorgster haar huishoudelijk werk dus al vanuit hetzelfde oogpunt met de sociaal-maatschappelijke taken die Terpstra nu aan de thuishulp wil teruggeven. Vanaf de jaren tachtig is die ‘integrale verantwoordelijkheid’ bij haar weggehaald. De ene medewerkster mocht alleen nog maar schoonmaken, en een volgende hielp voortaan met de steunkousen. Dat zou efficiënter, en dus goedkoper zijn.

Zo werd het beroep van de gezinsverzorgster langzamerhand uitgehold en opgeknipt in verschillende ‘functieprofielen’. Er ontstond een wirwar aan afkortingen – biv’er, ig’er – veel verzorgsters weten soms zelf niet eens meer hoe hun beroep precies heet. Zij willen gewoon helpen.

Doenerige types

Ook al is zijn advies niet zo nagelnieuw als Terpstra doet voorkomen, het biedt de thuiszorgsector wel een kans

En dat is de les die de geschiedenis die hier leert: de thuiszorgmedewerksters willen gewoon helpen. Het zijn vaak praktische, doenerige types die het werk zien voordat een ander het doorheeft. Dat zijn de vrouwen die toen bij de gezinsverzorging gingen en die nu voor het te zeer onderschatte thuiszorgvak kiezen.

Ze vinden het vreselijk dat ze niet langer dan de precies voorgeschreven tijd (steunkousen aantrekken = 9 minuten) bij een cliënt mogen blijven als zij zien dat er meer hulp nodig is. Ook al is zijn advies niet zo nagelnieuw als Terpstra doet voorkomen, het biedt de thuiszorgsector wel een kans. De verschillende verantwoordelijkheden die de gezinsverzorgsters van oudsher combineerden, mogen zij nu opnieuw oppakken.

Daarmee is het probleem in de thuiszorg nog niet opgelost, omdat de gemeenten het nog steeds gemiddeld met 40 procent minder budget moeten doen. De betrokken organisaties en overheden vragen zich af of die nieuwe functies te kostbaar zijn. Dat hoeft niet zo te zijn, als de beleidsmakers zich realiseren dat de thuisondersteuners kunnen voorkomen dat problemen groter én duurder worden.

De tienduizenden Nederlandse vrouwen die als gezinsverzorgster hebben gewerkt kunnen hen dat prima uitleggen.

Eva Vriend is historicus en schrijfster van De Helpende Hand. De verborgen geschiedenis van de gezinszorg in Nederland.

GERELATEERDE ARTIKELEN;

‘Gemeenten moeten voortaan voor goede kwaliteit in de zorg kiezen’

Het wonen in een zorgvilla is net als een ‘vakantie’

AD 04.02.2016 De meeste ouderen zijn aangewezen op de reguliere zorg (aan huis). Wie het zich financieel kan veroorloven – die groep is groeiende – kan zijn laatste levensjaren slijten in een zorgvilla. Zoals de oud-Amersfoorters Dick Buitelaar en Froukje de Voogt-Van Galen.

In de Maarssense wijk Op Buuren, langs De Vecht, startte een half jaar geleden zorggroep De Laren Villa Sluysoort (24 appartementen, waarvan twee voor tijdelijk verblijf). Twee jaar eerder deed De Laren dat al met Villa Hoefstaete in Bosch en Duin (gemeente Zeist). En in Vleuten opent Stepping Stones dit najaar Villa Spes Nostra (36 kamers) in een voormalig klooster.

Fitness
Dick Buitelaar (80) en partner Froukje de Voogt-Van Galen (79) hebben geen kinderen. Hij is nog goed ter been, doet aan fitness, rijdt auto en bridget. Zij heeft onlangs enkele operaties aan haar heup gehad en loopt op krukken. De twee huren sinds twee weken samen een driekamerappartement in de luxueuze Villa Sluysoort. Buitelaar: ,,We hebben net de laatste doos uitgepakt.”

Villa Sluysoort in Maarssen telt 24 appartementen © Google.

Het stel op leeftijd moet er zichtbaar nog aan wennen dat alles nu geregeld wordt. Voordat ze naar Maarssen verkasten, woonden ze in het Bergkwartier in Amersfoort. En deden ze nog heel veel zelf. Totdat zij meerdere malen onder het mes moest. ,,Dan ga je toch nadenken,” zegt ze. De voormalig secretaresse leunt nu nog op haar 80-jarige partner. ,,Dick kan nog veel, maar dat gaat ook veranderen. Als hij ook niks meer kan, houdt het op,” klinkt het realistisch.

Geen mantelzorg
Op mantelzorg van de kinderen hoeven ze niet te rekenen. Thuiszorg trok hen niet, omdat ze dan steeds verschillende verzorgers aan bed krijgen. ,,Te vluchtig. De mensen leren je dan ook niet kennen.”

In Villa Sluysoort, dat veel weg heeft van een groot landhuis, wordt alles voor de bewoners (gemiddelde leeftijd 80 jaar) gedaan. De entree van het pand is al indrukwekkend. Links van de grote, sfeervolle hal ligt de gezamenlijke, huiselijke woonkamer. Rechts de eetkamer en keuken. De 24 appartementen zijn verdeeld over de vier woonlagen.

Het voelt ook als vakantie, aldus De Voogt-Van Galen.

De huur van een zorgappartement in Sluysoort bedraagt, afhankelijk van de grootte, rond de 5000 euro. Dit bedrag is inclusief 24 uurszorg, maaltijden (eventueel op de eigen kamer), drank, verzekeringen, wasserij, schoonmaak, garage en fysiotherapie. Alsof je in een luxe hotel verblijft. De Voogt-Van Galen: ,,Het voelt ook als vakantie.”

De bewoners hier hebben niet alleen een indicatie, maar zijn ook gezond, aldus Zorgmanager Loes Peters.

De twee voormalige Amersfoorters waren op bezoek bij vrienden in Maarssen. ,,Toen vertelden we dat we naar iets dergelijks op zoek waren. Zij tipten ons en we zijn direct gaan kijken.”

Volgens zorgmanager Loes Peters bevindt Villa Sluysoort zich wat kosten betreft in het hoogste segment. ,,De bewoners hier hebben niet alleen een indicatie, maar zijn ook gezond. Bij ons kunnen de echtparen ook bij elkaar blijven.”

‘Verpleeghuizen laten ouderen te weinig doen’, blijkt uit onderzoek College Rechten van de Mens

RTVWEST 03.02.2016 Te veel ouderen hebben te weinig te doen in het verpleeghuis. Ze zitten binnen en kunnen niet naar buiten. Sommigen hebben geen eigen kamer met eigen spullen om zich even in terug te trekken. Dit blijkt uit een onderzoek door het College voor de Rechten van de Mens. ‘Gebrek aan personeel mag het naar buiten gaan van cliënten niet belemmeren’, meent het College.

De organisatie, de opvolger van de Commissie Gelijke Behandeling, heeft gekeken bij zes verpleeghuizen en presenteerde de uitkomsten woensdag. Het gaat volgens het College over het algemeen ‘niet slecht’. Er zijn geen vernederingen gevonden, maar wel ‘knelpunten’.
Het gaat soms om kleine dingen. Een van de onderzochte verpleeghuizen besloot bijvoorbeeld dat de ouderen niet meer onder hun eigen dekbedhoes mochten slapen. In plaats daarvan kregen ze witte hoezen van de instelling. Dat maakte het wassen van de hoezen makkelijker. Maar voor de ouderen betekende het dat hun eigen kamer, in feite hun leefwereld, minder eigen werd. ‘Ik heb er echt over gehuild. Het is niet meer mijn huisje, mijn geriefelijke huisje’, zei een bewoner tegen de onderzoekers.

Niet helpen bij toiletbezoek
Ergens anders kreeg een oudere man geen hulp toen hij naar de wc moest, omdat hij toch iets droeg tegen incontinentie. Een andere bewoner moest zelfs in het openbaar naakt over de gang naar de douche lopen.
Ouderenbond ANBO laat in een reactie weten de conclusies van het onderzoek te steunen, maar zet ook kritische kanttekeningen bij de bemoeienis van het college. ‘In Nederland gaat de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) over de kwaliteit van zorg in zorginstellingen’, benadrukt directeur Liane den Haan. ‘Ik waardeer de aandacht voor mensenrechten in de zorg, maar om te zorgen dat de aanbevelingen op de juiste plaats terechtkomen en ook echt tot verbetering leiden, moet het college om de tafel met de IGZ.’

LEES OOK: Uitgerekend vader staatssecretaris klaagt over zorg in verzorgingstehuis 

Meer over dit onderwerp: Ouderen Verpleeghuis College voor de Rechten van de MensOnderzoek

Goede zorg in verpleeghuis, maar verveling ligt op de loer

Trouw 03.02.2016 Nederlandse verpleeghuizen verzorgen hun 150.000 bewoners meestal goed. Toch staan de mensenrechten er soms op het spel, concludeert het College voor de Rechten van de Mens in een rapport dat vandaag verschijnt. Bijvoorbeeld als de bewoners zich de hele dag vervelen, niet zelf mogen beslissen hoe laat ze opstaan of verplicht een kamer delen.

Het is voor het eerst dat het college zich boog over de mensenrechten van verpleeghuisbewoners.  Er zijn geen vergelijkbare buitenlandse onderzoeken bekend. Doorgaans worden mensenrechten geassocieerd met grove schending, foltering, opsluiting in de gevangenis zonder vorm van proces. Toch is het zinvol om op deze manier ook naar ouderen in een verpleeghuis te kijken, zegt collegevoorzitter Adriana van Dooijeweert. “Het gaat om kwetsbare mensen in een afhankelijke situatie. Zij hebben het recht om niet vernederd en niet onmenselijk behandeld te worden.”

Behandelen als klein kind
Waardigheid en autonomie vormen het fundament onder de rechten van de mens. Om te onderzoeken hoe stevig dat nog is als hij oud en hulpbehoevend is, observeerde het college het gewone, dagelijks leven in zes verpleeghuizen. Naar ouderenmishandeling en dwang deed het zelf geen onderzoek.

Hoog scoren de verpleeghuizen op persoonlijke verzorging: hulp bij het douchen, aankleden, naar de wc en  naar bed gaan. Doorgaans doen professionals dit één-op-éen, met aandacht en in een rustig tempo.”Bij het wassen wordt vriendelijk met de cliënt gesproken, onder meer gevraagd of hij lekker heeft geslapen.” Minder goede voorbeelden zag het college overigens ook: verzorgenden die ouderen ongevraagd tutoyeren of behandelen als een klein kind.

Onze medewerkers denken niet: ‘Ik ben bezig met mensenrechten’. Ze zijn bezig met een cliënt, Jan de Vries, algemeen directeur van Actiz.

Zelf leven invullen
Over de dagbesteding is het college minder enthousiast. Mensen hebben het recht om eigen keuzes te maken en zelf te bepalen hoe zij hun leven invullen. Maar de bewoners van verpleeghuizen hebben vaak weinig te doen. Het activiteitenaanbod is klein of het sluit niet bij hun interesses aan. Ook lukt het lang niet altijd om naar buiten te gaan, terwijl bewoners dat wel graag willen. Een belangrijke oorzaak hiervoor is tijdgebrek: personeel en vrijwilligers organiseren meestal groepsactiviteiten, voor individuele wensen is weinig ruimte.

Ouderen zouden ook  meer zeggenschap mogen krijgen over de inrichting van hun eigen plek, vindt het college. In sommige verpleeghuizen hebben ze te weinig privacy, omdat ze hun eigen spullen niet neerzetten of de sleutel van hun appartement pas krijgen als ze erom vragen. Eén verpleeghuis besloot dat iedereen voortaan hetzelfde witte beddengoed moest gebruiken, want dat was makkelijk op grote schaal te wassen. Een ogenschijnlijke kleinigheid die voor de bewoners veel impact had.

De mensenrechten vormen ‘een nieuwe invalshoek’ voor de verpleeghuiszorg, zegt algemeen directeur Jan de Vries van Actiz, de brancheorganisatie van werkgevers in de zorg. “Onze medewerkers denken niet: ‘Ik ben bezig met mensenrechten’. Ze zijn bezig met een cliënt.”  Hij is blij met het rapport van het college, dat een al ingezette trend onderstreept: vroeger ging het in verpleeghuizen vooral om de veiligheid en verzorging van bewoners, nu is er ook oog voor de kwaliteit van hun leven. Vorig jaar lanceerde staatssecretaris Van Rijn van volksgezondheid al het programma ‘Waardigheid en trots’, om de verpleeghuiszorg verder te verbeteren.

Verwant nieuws;

• Steeds meer ouderen horen ‘nee’– 24/10/15
• Ouderen onnodig naar verpleeghuis– 30/04/15
• Sluiting van het verzorgingshuis treft de hele wijk– 11/04/14
• Woonakkoord houdt arme ouderen uit bejaardenflats– 26/05/14
• Caissières gaan ouderen in de gaten houden
• Oud en net als wij
• Waarom woede Anbo-leden een pijnlijke zaak blootlegt
• Van alle ongevallen zijn valpartijen het dodelijkst

Doek alsnog gevallen voor Mika Thuiscoach

AD 03.02.2016 De Haagse rechtbank heeft gisteren Mika Thuiscoach officieel failliet verklaard. Hierdoor breken onzekere tijden aan voor de 40 werknemers en ruim 400 cliënten die afhankelijk zijn van de zorg van de thuiscoaches.

 

We hebben steeds gedacht dat de oplossing nabij was, aldus Renier Engelen, FNV.

Mika Thuiscoach raakte eind vorig jaar in de financiële problemen en moest zelfs surseance van betaling aanvragen. De afgelopen weken voerden medewerkers van Mika Thuiscoach en de vakbonden actie om het bedrijf te redden. Daarbij deden zij met name een beroep op aandeelhouders Fundis en Kwadraad en de betrokken gemeenten, waaronder Zoetermeer. Maar ondanks meerdere gesprekken is nu alsnog het doek gevallen voor de organisatie.

Mika Thuiscoach biedt hulp aan kwetsbare gezinnen met mensen die meerdere, vaak psychische, problemen hebben. Belangrijkste doel is cliënten te helpen bij het ontwikkelen van een dagelijkse routine en hen te leren weer zelfstandig te zijn.

Mika Thuiscoach is actief in de hele regio, maar met name in Gouda en Zoetermeer. De veertig personeelsleden worden vandaag bijgepraat over de gevolgen van het faillissement.

Ik ben nu eindelijk goed op weg en nu dreigt alles wat ik heb opgebouwd weer afgebroken te worden, aldus Zoetermeerse mevrouw Amejar.

Teleurstelling
Volgens aandeelhouder Fundis hebben de problemen alles te maken met de lagere tarieven die gemeenten hanteren. ,,In veel gemeenten zijn die 25 tot 30 procent gedaald,” laat Fundis in een reactie weten. Het bedrijf geeft aan dat het in Gouda en Zoetermeer is gaan praten over het verhogen van deze tarieven in 2017, zodat Mika alsnog zou kunnen overleven. ,,Maar deze gemeenten gaven aan dat een aanpassing van de tarieven niet te verwachten valt.”

Het faillissement zorgt voor veel teleurstelling bij de vakbonden. ,,Dit was niet nodig,” aldus Renier Engelen van de FNV. ,,Met een relatief kleine investering was Mika te redden. Wij hebben steeds gedacht dat de oplossing dichtbij was, maar dat vraagt medewerking van alle partijen.” Door het faillissement breken onzekere tijden aan voor de werknemers van Mika en voor de cliënten van het bedrijf. Die benadrukten eerder al het belang van hun vaste begeleiders, juist omdat het in veel gevallen gaat om kwetsbare gezinnen met psychische problemen.

,,Ik kom van zó ver. Ik ben nu eindelijk goed op weg en nu dreigt alles wat ik heb opgebouwd weer afgebroken te worden. Ik kan dat niet aan,” meldt de Zoetermeerse mevrouw Amejar. ,,Ik ben bang om alles wat ik in zes jaar met mijn thuiscoach heb opgebouwd weer kwijt te raken.”

Volgens Fundis wordt gezocht naar oplossingen om de dienstverlening waar mogelijk te continueren en de gevolgen te beperken.

Lees ook

• Ondergang dreigt voor thuiscoaches Mika