Van Yes, we can !!! naar Yes, you can !!!

 Yes, you can !!!

De RMO maakte een uitgebreide Analyse over de (toekomstige) relatie tussen overheid en burgers. Het is een aanvulling op recente adviezen van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en de Raad Openbaar Bestuur (ROB), die beide hameren op meer vertrouwen in burgers en lagere overheden.

Ruim een halve eeuw later is duidelijk dat het niet is gelukt de dreigende vervreemding tussen de burgers en de instituties van de staat (en de markt) te voorkomen.

Alleen als we de burger de kans geven verantwoordelijkheid te dragen, zal hij niet revolteren, schreef Joop den Uyl in 1957, toen hij nog directeur was van de Wiardi Beckmanstichting (WBS), het wetenschappelijk bureau van de PvdA. Materieel mocht het ideaal van de verheffing grotendeels vervuld zijn, ook in termen van invloed en zeggenschap moest de burger een grotere speelruimte krijgen.

De frustraties over de vervreemding hebben al eerder een politieke expressie gekregen, in ons land in de Fortuyn-revolte van 2002, in de VS in de opkomst van de Tea Party. De Conservatieve Senator Rand Paul schreef twee jaar geleden in zijn boek ‘The Tea Party goes to Washington’: ‘Het is tijd voor een tweede Amerikaanse revolutie.’ De RMO zegt in wezen hetzelfde: de verhouding burger-overheid moet veranderen.

Klappertjespistolen
Monika Sie, de verre opvolgster van Den Uyl bij de WBS, constateerde begin dit jaar in haar manifest ‘Van waarde’. dat er sprake is van een dubbele vervreemding. De burger is vervreemd van de politiek, de politiek van de burger. De honderden Moties waarover de Tweede Kamer donderdag bij handopsteken stemde, kunnen als een symptoom van die vervreemding worden beschouwd. Zal die stortvloed aan uitspraken bijdragen aan het vertrouwen van burgers in de politiek en daarmee in het regelend en oplossend vermogen van de overheid?

Van Verzorgingstaat versus verzelfstandiging – privatisering en Rijkstaken naar de gemeente.

“De overheveling van taken naar de gemeenten is een fascinerend proces. Zullen gemeenten meer overlaten aan de samenleving of gaan ze zichzelf oppompen?

“We pleiten er als raad niet voor de verzorgingsstaat helemaal af te schaffen, maar hij zit in de weg. Hij heeft de autonomie en het initiatief bij mensen weggehaald. Neem de consultatiebureaus: hele vragenlijsten worden ingevuld om risicofactoren in een gezin zo vroeg mogelijk op te sporen. Ooit gehoord van operatie badeend? Bij huisbezoeken in Noord-Holland werd gecheckt of er een badeend was, als indicatie of er voldoende speelgoed was.

“De zorg, sociale zekerheid en onderwijs zijn in Nederland van oudsher heel veerkrachtig. Maar ze gaan nu gebukt onder een enorme hoeveelheid regels en bureaucratie om te controleren of dit soort maatschappelijke organisaties het wel goed doen.”

Loslaten
Het vereist dat de overheid haar burgers loslaat, deels afscheid neemt van de verzorgingsstaat en zeggenschap inlevert, zegt de onafhankelijke adviesraad. Een belangrijke uitdaging wordt “niks doen”. Want blijft de overheid zich verantwoordelijk voelen voor allerlei publieke voorzieningen, dan geeft dat spanningen met als gevolg “meer overheid en minder samenleving”.

Deregulering

De overheid zou dus een terugtrekkende beweging maken en steeds meer aan de markt overlaten. Deregulering, aldus die opiniestukken, is niets meer dan een duur woord voor mensen aan hun lot overlaten.

Als je een begrip maar vaak genoeg herhaalt, wordt het vanzelf gemeengoed. Dat het neoliberalisme zo’n succesnummer is, wil echter nog niet zeggen dat het ook daadwerkelijk bestaat. De feiten zeggen namelijk iets heel anders. Een terugtredende overheid? Het is een raadsel waarop die claim is gebaseerd. Het Centraal Bureau voor de Statistiek laat juist zien dat er een omgekeerde ontwikkeling aan de gang is.

In 1900 bedroegen de overheidsuitgaven 10 procent van het Netto Nationaal Inkomen. Daarna klommen ze door tot 24 procent in 1950, om uit te komen op 60 procent nu.

Minister-president Mark Rutte had gelijk toen hij, in een vorig politiek leven, zei dat de overheid lijdt aan obesitas.

Badeend

Begrijpelijk is die vraatzucht wel. De Oostenrijkse filosoof Friedrich Hayek waarschuwde hier al voor in The Constitution of Liberty (1960). Zodra je begint met het optuigen van een verzorgingstaat is het einde zoek.

zie ook: RMO

zie ook: 2e Kamer gebruikt de Motie als een Klappertjespistool

zie ook: PvdA partijvernieuwing – Over wat van Waarde is

‘Terugtredende overheid’ is helaas niet meer dan een mythe

Elsevier 07.07.2013 Er wordt veel geklaagd over de het neoliberalisme. Een terugtredende overheid? Het is een raadsel waarop die claim is gebaseerd. Marketingtechnisch is het neoliberalisme een meesterzet. De laatste jaren buitelen de opiniestukken over elkaar heen om dit kwaad aan de kaak te stellen.

De Tea Party komt naar Den Haag

Trouw 07.07.1013 Alleen als we de burger de kans geven verantwoordelijkheid te dragen, zal hij niet revolteren, schreef Joop den Uyl in 1957, toen hij nog directeur was van de Wiardi Beckmanstichting (WBS), het wetenschappelijk bureau van de PvdA. Materieel mocht het ideaal van de verheffing grotendeels vervuld zijn, ook in termen van invloed en zeggenschap moest de burger een grotere speelruimte krijgen.

‘Laat de burgers meer zeggenschap krijgen over hun eigen leven’

Trouw 06.07.2013 Yes, they can, de burgers kunnen het zelf. Dat is de boodschap die hoogleraar bestuurskunde Paul Frissen de overheid wil meegeven. Als lid van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling schreef hij mee aan het advies ‘Terugtreden is vooruitzien’, waarin de overheid wordt gemaand niet alleen in woord, maar ook in daad haar bemoeizucht met burgers in te tomen. En de burgers zelf moeten aanvaarden dat de staat niet steeds voor hen klaarstaat.

‘Overheid en burgers verstikken elkaar’

Trouw o5.07.2013 Handen af van de burgers! Alleen als de overheid haar bemoeizucht staakt en financiële ruimte biedt – onder meer via lagere belastingen – kan de samenleving zelfredzaam worden. Dat stelt de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) in een advies aan het kabinet en parlement dat vandaag uitkomt.

Nieuw advies: Terugtreden is vooruitzien

RMO 5 juli 2013 – De beweging van een terugtredende overheid slaagt alleen wanneer maatschappelijke initiatieven ruimte krijgen om publieke voorzieningen naar eigen waarden en inzicht te organiseren. Dat vereist een fundamentele verandering van de verhouding tussen overheid en samenleving op het gebied van zeggenschap, financiering en rechtsstatelijke waarborgen. Ook vraagt het van overheden, politici én samenleving dat zij accepteren dat er meer verschil ontstaat in identiteit, omvang, keuzeaanbod en kwaliteit van voorzieningen als zorg, onderwijs en welzijn. Dat stelt de RMO in zijn vandaag verschenen advies ‘Terugtreden is vooruitzien. Maatschappelijke veerkracht in het publieke domein’.

Advertenties